E N D
PRASOWANIE Jest to proces cykliczny, w którym materiał (tłoczywo) w postaci najczęściej granulatu proszku, tabletki podawany jest do gniazda formy lub komory przetłocznej. W ogrzewanej formie pod ciśnieniem tworzywo przechodzi w stan plastyczny, następnie sieciuje przechodząc w stan stały, po czym utwardzony wyrób jest usuwany z gniazda formującego
Cechy charakterystyczne procesu prasowania • proces cykliczny, • wysokociśnieniowy, • do produkcji wyrobów bryłowych, płyt, kompozytów z duroplastów napełnionych • O niskiej efektywności • zautomatyzowany, • elastyczny, • mobilny.
ZALETY możliwość wytwarzania bardzo skomplikowanych wyrobów w jednej operacji technologicznej otrzymujemy wyrób gotowy do użytkowania, praktycznie bez obróbki wykańczającej wysoka jakość i powtarzalność kształtu i wymiarów, estetyka wyrobu możliwość pełnej automatyzacji, komputeryzacji procesu możliwość masowej produkcji WADY wysoki koszt oprzyrządowania technologicznego technologia nie ekonomiczna przy krótkich seriach produkcyjnych wymagane wysokie kwalifikacje pracowników technicznych długi czas przygotowania i spore nakłady finansowe związane z wdrożeniem do produkcji nowego wyrobu Wady i zalety procesu prasowania
Podział Odmiany prasowania
Cykl prasowania tłocznego • zasypanie odmierzonej porcji tłoczywa do gniazd formujących • prasowanie wstępne • odgazowanie • prasowanie właściwe • otwarcie formy i usunięcie detali z formy
Cykl prasowania przetłocznegoi płytowego Prasowanie przetłoczne • napełnienie komory przetłocznej tłoczywem • zamknięcie formy • przetłoczenie uplastycznionego materiału do gniazd formujących • prasowanie właściwe • otwarcie formy i usunięcie detalu z formy Prasowanie płytowe • nałożenie warstw preimpregnatu na półki prasy • zamknięcie formy wielopółkowej • prasowanie własciwe – utwardzanie żywicy • otwarcie formy i usunięcie płyt z półek • obróbka wykańczająca płyt
Schemat prasowania tłocznego 1 2 3 8 4 5 6 7 Oznaczenia: 1.stół ruchomy, 2 płyta mocująca formę do stołu ruchomego, 3. stempel, 4. matryca, 5. zasypane tłoczywo, 6. płyta mocująca stała, 7. stół stały dolny, 8. wypraska
Schemat prasowania przetłocznego 1 2 3 4 5 6 7 Oznaczenia: 1.stół ruchomy, 2 płyta mocująca formę do stołu ruchomego, 3. stempel, 4. matryca, 5. zasypane tłoczywo do komory przetłocznej, 6. płyta mocująca stała, 7. stół stały dolny, 8. wypraska
Prasowanie płytowe 1 2 3 6 4 5 Oznaczenia: 1. cięgna, 2. stół górny, 3. półki prasy, 4.siłownik hydrauliczny (nurnik), stół dolny, 6. prasowane płyty
Prasa hydrauliczna i forma prasowniczado prasowania tłocznego prasa forma
Rysunek złożeniowy formy prasowniczej tłocznej Oznaczenia: 1. płyta wypychaczy, 2. wypychacz, 3. wkładka matrycowa, 4wypraska, 5. stempel, 6. płyta chłodząca, 7. kanały chłodzące, 8 kolumny prowadzące
1 2 3 4 5 5 6 Prasa hydrauliczna Prasa hydrauliczna górnocylindrowa Schemat prasy hydraulicznej górnocylindrowej Oznaczenia: 1. siłownik hydrauliczny dwustronnego działania, 2. stół mocujący stały, 3. stół ruchomy, 4. forma, 5. stół mocujący stały dolny, 6 siłownik hydrauliczny komory przetłocznej
Charakterystyka procesu prasowania niskociśnieniowego Prasowaniem niskociśnieniowym nazywa się umownie proces, w którym ciśnienie prasowania nie przekracza (z nielicznymi wyjątkami) 2 MPa, a zwykle jest niższe. Stosuje się je głównie do tworzyw utwardzających się w wyniku: - polimeryzacji addycyjnej- kopolimeryzacji rodnikowejStosuje się je najczęściej do produkcji wyrobów z laminatów, w których spoiwem są tu żywice:- poliestrowe- epoksydowePrasowanie niskociśnieniowe laminatów w temperaturze normalnej polega zazwyczaj na: - ułożeniu w gnieździe formującym odpowiedniej liczby arkuszy napełniacza, zgodnie z żądanym ukierunkowaniem elementów makrostruktury- wprowadzeniu do gniazda mieszaniny żywicy z innymi niezbędnymi składnikami- zamknięciu formy- wywarciu ciśnienia- przeprowadzeniu odpowiedniego rodzaju polimeryzacji bądź kopolimeryzacjiMożna prasować laminaty wykorzystujące ciśnienie powietrza:- obniżone, wówczas proces ten nazywa się prasowaniem pneumatycznym próżniowym
Prasowanie niskociśnieniowe Prasowanie niskociśnieniowe wyrobów O dużych rozmiarach w temperaturze pok. Prasowanie pneumatyczne próżniowe Oznaczenia: Oznaczenia: 1. obudowa formy, 2 wkładka formująca, 3. laminat poliestrowo – szklany, 4. ciekła mieszanina żywicy z utwardzaczem, 5 napełniacz arkuszowy, 6. słup prowadzący, 7. od[pływ nadmiaru żywicy, 8. uszczelka
kalandrowanie Jest to proces ciągły, w którym materiał (termoplast) w postaci najczęściej proszku, pasty podawany jest do szczeliny kalandra gdzie jest uplastyczniany i homogenizowany. Po przejściu przez n szczelin w kolejnych kalandrach uformowany jest wyrób ( wykładzina, folia ) gotowy do użytkowania
Cechy charakterystyczne procesu kalandrowania • proces ciągły, • wysokociśnieniowy, • do produkcji wyrobów typu wykładzina jedno lub wielo warstwowe, grube folie z tworzyw termoplastycznych (PVC, PE) • o dużej wydajności • zautomatyzowany, • elastyczny, • mobilny.
Wady i zalety procesu kalandrowania ZALETY • otrzymujemy wyrób gotowy do użytkowania, praktycznie bez obróbki wykańczającej • wysoka jakość i powtarzalność kształtu i wymiarów, estetyka wyrobu • możliwość pełnej automatyzacji, komputeryzacji procesu • możliwość masowej produkcji WADY • wysoki koszt oprzyrządowania technologicznego • technologia nie ekonomiczna przy krótkich seriach produkcyjnych • wymagane wysokie kwalifikacje pracowników technicznych • długi czas przygotowania i spore nakłady finansowe związane z wdrożeniem do produkcji nowego wyrobu
Ustawienia kalandrów i parametry procesu A B C D E • Oznaczenia: A – pionowe, B – na literę „L” ,C na odwróconą literę „L” , D na literę „Z’’, E na literę „S” • Parametry technologiczne kalandrowania: • temperatura kalandrów 100 -160oC • prędkość kalandrów do 1m/s
Kinematyka kalandrowania V1>V2 Frykcja V1/V2, szczelina h V2 1 V1 P ciśnienie 2 3 h (szczelina) 4 1 (V4=V5) 5 Rozkład ciśnienia i prędkości w szczelinie kalandra
Geometria kalandra i ustawienie szerokości szczeliny a ho h1 Odkształcenia walców w układzie trójwalcowym, kolorem czerwonym przedstawiono linię ugięcia walca środkowego w warunkach pracy Zmiana wymiaru szczeliny odbywa się poprzez przesunięcie górnego walca w poziomie o wartość a wyznaczoną na podstawie informacji o ugięciu walców podczas obciążenia (w warunkach pracy)
odlewanie Jest to proces cykliczny lubciągły, bezciśnieniowy lub niskociśnieniowy, w którym materiał (żywica + utwardzacz) w postaci najczęściej ciekłej lub pasty podawany jest do gniada formującego w którym zachodzi proces sieciowania żywicy (utwardzania). Po utwardzeniu wyroby usuwane są z formy.
Cechy charakterystyczne procesu odlewania • proces ciągły (wylewanie, zalewanie) lub bezciśnieniowy (odlewanie rotacyjne, grawitacyjne), • do produkcji wyrobów bryłowych, zespolonych, piankowych, porowatych, ciągłych (folie) • do wytwarzania odlewów używa się: żywic poliestrowych, epoksydowych, lanych żywic rezolowych,prepolimerów (PS, PMMA), pastę PVC, różne monomery (polimeryzacja w formie) • o dużej wydajności • zautomatyzowany, • elastyczny, • mobilny.
Wady i zalety procesu odlewania ZALETY • otrzymujemy wyrób gotowy do użytkowania, praktycznie bez obróbki wykańczającej • wysoka jakość i powtarzalność kształtu i wymiarów, estetyka wyrobu • możliwość pełnej automatyzacji, komputeryzacji procesu • możliwość masowej produkcji • niski koszt oprzyrządowania technologicznego • Możliwość wykonania krótkich serii WADY • brak istotnych wad
Odmiany procesu odlewania • grawitacyjne (normalne) - wyroby pełne, bryłowe, zespolone • rotacyjne – wyroby wewnątrz puste (opakowania, pojemniki, kontenery, itp…) • wylewanie – cienkie folie z otrzymywane z monomerów • zalewanie – wyroby zespolone, elektrotechnika, elektronika
Odlewanie grawitacyjne (normalne) • Etapy odlewania grawitacyjnego: • wymieszanie w mieszalniku polimeru (żywicy) z napełniaczem, modyfikatorami i utwardzaczem, • odgazowanie tworzywa • wypełnienie gniazda formującego tworzywem • sieciowanie tworzywa w formie w temperaturze pokojowej lub podwyższonej w komorze lub tunelu grzewczym • otwarcie formy i usunięcie detalu z formy • Parametry technologiczne odlewania normalnego • temperatura odlewanego tworzywa • czas sieciowania, • temperatura i czas wygrzewania
Schemat odlewania normalnego 6 5 3 1 2 4 7 Odlewanie grawitacyjne bezpośrednie (forma otwarta) Odlewanie pośrednie niskociśnieniowe (forma zamknięta) Oznaczenia: 1. obudowa formy, 2. model odlewniczy, 3. zapraska, 4. żywica, 5. stempel, 6. kanał odpowietrzający, 7. odlew
Odlewanie rotacyjne Odlewanie rotacyjne stosowane jest głównie do produkcji wyrobów wewnątrz pustych. W technologii tej forma dzielona mająca gniazdo o kształcie i wymiarach odpowiadających kształtowi i wymiarom zewnętrznym odlewu wykonuje ruch obrotowy wokół dwóch osi. W wyniku tych ruchów tworzywo najczęściej w postaci proszku, po jego stopieniu w gnieździe formy, równomiernie rozprowadzane jest po jej ściankach.
Wyroby odlewane rotacyjnie Kosze na śmieci, zsypy gruzu pojemnik na piasek,
Technologia procesu odlewania rotacyjnego • Odlewanie takie polega na rozprowadzeniu sproszkowanego lub mikrogranulowanego (PE, PVC) tworzywa na wewnętrznej powierzchni ogrzewanej formy. Podczas całego procesu forma obraca się w wielu kierunkach zapewniając równomierny rozkład tworzywa, czyli w efekcie stałą grubość ścianek. Ruch spalin ogrzewających formę wzmagany jest przez wentylator, co powoduje wyrównanie temperatury w całej komorze i poprawę współczynnika wnikania ciepła do formy. Po czasie niezbędnym do osiągnięcia temperatury zapewniającej przetopienie i rozpłynięcie tworzywa forma jest studzona. Powolne studzenie zapewnia minimalne naprężenia wewnętrzne i brak zniekształceń. W odpowiednim momencie forma jest otwierana a z jej wnętrza wyciągany jest gotowy monolityczny detal. Tak wyprodukowane elementy mogą mieć skomplikowane kształty, różną grubość ścianki, różny kolor, mogą mieć zatopione w swej masie różne elementy np. śruby montażowe. Formowanie rotacyjne cechuje możliwość produkowania elementów o dużych rozmiarach ze wsadu tworzywa o wadze znacznie ponad 100kg, niski koszt form w porównaniu z formami wtryskowymi, odlewanie bez ciśnienia. Wadą jest długi czas cyklu produkcyjnego przypadającego na jeden detal. • Proces produkcji przebiega następująco: • załadowanie przygotowanego tworzywa do wnętrza formy • podgrzanie formy z tworzywem w komorze pieca • ostudzenie formy poza komorą • wyładowanie gotowego produktu z wnętrza formy
Schemat procesu odlewania rotacyjnego 2 1 3 n1 Ogrzewanie formy np. powietrzem spalinami, n2 • Parametry technologiczne • temperatura formy • prędkość obrotowa n1, n2 • czas obracania • czas i temperatura chłodzenia chłodzenie Oznaczenia: 1. wyrób, 2. forma , 3. komora pieca
Schemat procesu wylewania i zalewania zalewanie wylewanie 1 2 4 3 4 6 2 1 5 3 Oznaczenia: 1. element zalewany, 2. Forma do zalewania, 3. taśma odcinająca, 4. wyrób finalny Oznaczenia: 1. taśma stalowa, 2. folia 3. Walec chłodzony - dociskający i prowadzący podłoże, 4 walec dozujący, 5.walec powlekający, 6. zgarniacze
termoformowanie Termoformowanie – proces cykliczny,polega na równomiernym nagrzaniu płyty lub folii (powyżej temperatury mięknienia Tm - tworzywa bezpostaciowe lub temperatury topnienia krystalitów Tt - tworzywa częściowo krystaliczne) z tworzywa sztucznego, zamocowanego w ramie napinającej, następnie jej odkształceniu pod wpływem ciśnienia zewnętrznego odwzorowując kształt formy
Cechy charakterystyczne procesu termoformowania • proces cykliczny, • niskociśnieniowy, • do produkcji wyrobów typu: cienkościenne opakowania, kubeczki, tace, klosze lamp • Półfabrykat arkusze lub folia z PS, PP, ABS, PC, PMMA, PET, PVC. • o dużej wydajności • zautomatyzowany, • elastyczny, • mobilny.
wady i zalety procesu termoformowania ZALETY • wysoka jakość i powtarzalność kształtu i wymiarów, estetyka wyrobu • możliwość pełnej automatyzacji, komputeryzacji procesu • możliwość masowej produkcji WADY • wysoki koszt oprzyrządowania technologicznego • technologia nie ekonomiczna przy krótkich seriach produkcyjnych • powstawanie znacznych odpadów poprodukcyjnych przy obcinaniu (okrawaniu), których nie da się bezpośrednio zagospodarować w tej technologii, • nierównomierności w grubości ścianek wyrobu • pocienianie w narożach, • niemożność wykonania w jednej operacji otworów oraz gwintów, • konieczność wykonania obróbki wykańczającej (obcinanie obrzeży, wiercenie otworów itp.).
Odmiany termoformowania Odmiany termoformowania Termoformowanie różnią się sposobem podawanego ciśnienia na formowany arkusz płyty lub folii, stąd wyróżnić możemy dwie metody: - formowanie próżniowe (podciśnieniowe),- formowanie ciśnieniowe (nadciśnieniowe), W pierwszym przypadku formowanie odbywa się przez wymuszenie odkształcenia arkusza folii lub płyty przy pomocy próżni a w drugim przypadku pod ciśnienie zastępowane jest przez sprężone powietrze.Zarówno formowanie próżniowe i ciśnieniowe może odbywać się w formach negatywowych jak i pozytywowych, bez wstępnego rozciągania i ze wstępnym rozciąganiem.
Schemat linii do termoformowania • Parametry technologiczne: • temperatura nagrzewania • ciśnienie formowania • czas formowania 4 3 2 5 7 6 1 Oznaczenia: 1. bęben folii półfabrykat, 2, tunel grzewczy, 3.kształtowanie wyrobu w formie, 4. wycięcie odpadów, 5. pakowanie wyrobów, 6, cięcie odpadów, 7. pojemnik na odpady
Schemat procesu termoformowania negatywnego B A 1 D C Wyrób finalny Etapy termoformowania: A -podgrzewanie półfabrykatu, B- zamknięcie formy- odsysanie powietrza, C- formowanie wyrobu, D- otwarcie formy
Termoformowanie pozytywne A B C 1 2 3 4 gotowy wyrób Oznaczenia: A – podgrzewanie płyty, B- formowanie wyrobu, C- gotowy wyrób
laminowanie Jest to proces ciągły lub cykliczny polegający na trwałym łączeniu adhezyjnym warstw napełniacza w kształcie arkuszy, taśm lub włókien za pomocą spoiwa, którym są żywice termoutwardzalne (poliestrowe, epoksydowe)
Cechy charakterystyczne procesu laminowania • proces ciągły lub cykliczny, • Niskociśnieniowy lub bezciśnieniowy • do produkcji wyrobów typu korpus, płyta wielowarstwowa, warstwowe, kształtki, kadłuby łodzi , • pólfabrykat -pepregi (arkusze nośnika nasycone żywicą) • elastyczny, • mobilny.