Τ, Β, ΝΚ κύτταρα

1. Τ, Β, ΝΚ κύτταρα Δρ. Βασιλική Τσαβδαρίδου- Φώλα Αναπληρώτρια Διευθύντρια ΕΣΥ Π.Γ.Ν. ΑΧΕΠΑ

2. Το ανοσιακό σύστημα Εμπλέκει όργανα, ιστούς, κύτταρα και πρωτεΐνες. Η κύρια λειτουργία του είναι η πρόληψη ή ο περιορισμός των λοιμώξεων από παθογόνα, όπως βακτήρια, ιούς, μύκητες και παράσιτα

3. Η πρώτη γραμμή άμυνας κατά των παθογόνων είναι το δέρμα και οι βλεννογόνοι

4. Δεύτερη γραμμή άμυνας είναι οι μηχανισμοί της φυσικής ανοσίας

5. Στοιχεία της φυσικής ανοσίας

6. Τα στοιχεία της φυσικής ανοσίας είναι προσχηματισμένα, • πλήρως ενεργά και • λειτουργούν αμέσως μετά την είσοδο των μικροοργανισμών. • Η δράση τους είναι μη ειδική

7. Πολύ ειδική προστασία παρέχεται από το επίκτητο σκέλος του ανοσιακού συστήματος (τρίτη γραμμή άμυνας), αλλά χρειάζεται αρκετές ημέρες για να καταστεί πλήρως λειτουργικό.

10. Η «ιεραρχία» στην αιμοποίηση Lineage-/Sca+/C-kit+ Blank et al, Blood 2008;111:492-503

11. Προέλευση των κυττάρων του ανοσιακού συστήματος

12. Προέλευση των κυττάρων του ανοσιακού συστήματος

13. TCellantigenReceptor Ο υποδοχέας αντιγόνου του Τ κυττάρου Είναι ετεροδιμερές από α και β (85%) ή γ και δ (15%) διαμεμβρανικές γλυκοπρωτεϊνικές αλύσους

14. Αναδιάταξη γονιδίων

15. Ουποδοχέας αντιγόνου των Τ κυττάρων (TCR).

19. συνοψίζοντας…

20. Σύμπλεγμα TCR-CD3 • περιλαμβάνει οκτώ πρωτεΐνες • Τον υποδοχέα αντιγόνου των Τ κυττάρων • Τέσσερις αλυσίδες ονομάζονται συλλογικά CD3. • Τις ζήτα αλυσίδες • μεταβιβάζουν το σήμα μετά τη δέσμευση του αντιγόνου • . Ο TCR έχει μικρή κυτταροπλασματική ουρά, και έτσι δε μπορεί να μεταβιβάσει άμεσασήματα.

22. Μόρια που εμπλέκονται στην αλληλεπίδραση μεταξύ CD4+ T κυττάρων και αντιγονοπαρουσιαστικών κυττάρων Μόρια που εμπλέκονται στην αντίδραση των κυτταροτοξικών CD8+ T κυττάρων με τα κύτταρα-στόχους

23. Συνδιεγερτικά μόρια

27. Οι λειτουργίες των Τκυττάρων διαιρούνται σε δύο κύριες κατηγορίες • Ρυθμιστικές και δραστικές λειτουργίες • Οι ρυθμιστικές λειτουργίες κυρίως μεσολαβούνται βοηθητικών (CD4-θετικών) Τ-κυττάρων, τα οποία παράγουν ιντερλευκίνες. • Κύριες δράσεις των βοηθητικών T κυττάρωνΚυτταροκίνες που μεσολαβούν τις δράσεις • Ενεργοποιούν τα αντιγόνο-ειδικά Τ κύτταρα ΙL-2 • να παράγουν κλώνο αυτών των κυττάρων • Ενεργοποιούν κυτταροτοξικά Τ κύτταρα IL-2 • Ενεργοποιούν B κύτταρα IL-4 και lL-5 • Ενεργοποιούν μακροφάγαιντερφερόνη γάμμα • Οι δραστικές λειτουργίες πραγματοποιούνται κυρίως από κυτταροτοξικά (CD8-θετικά) Τ-κύτταρα, τα οποία σκοτώνουν μολυσμένα από ιούς κύτταρα, κύτταρα όγκων και μοσχεύματα.

28. Th-1 , Th-2 απάντηση

30. διαφοροποίηση Th1 κυτταρική ανοσία ενδοκυττάρια παθογόνα αυτοάνοσα IFN-γ IFN-γ, IL-12 Th17 NEW CD4 TGF-β + IL-6 φλεγμονή αυτοάνοσα IL-17 IL-23 IL-4 Th2 χυμική ανοσία εξωκυττάρια παράσιτα αλλεργία IL-4 TGF-β IL-10 Th3 Tr1

31. Ρυθμιστικά Τ κύτταρα

33. CD8 Τ λεμφοκύτταρα Παρουσιάζουν κυτταροτοξική δραστηριότητα,δηλαδή καταστρέφουν • κύτταρα μολυσμένα με ιούς, • κύτταρα όγκων, και • κύτταρα αλλομοσχεύματος. Αποτελούν περίπου το 35% των περιφερικών Τ κυττάρων

34. CD8 Τ κύτταρα αναγνώριση συνδιέγερση ενεργοποίηση έκκριση κοκκίων καταστροφή κυττάρου στόχου

35. Η λύση του κυττάρου-στόχου γίνεται ή με περφορίνες και κοκκιοένζυμα ή οι περφορίνες καταστρέφουν τις κυτταρικές μεμβράνες

36. Ή με επαγωγή απόπτωσης

37. Συνοψίζοντας τη δράση των Τ κυττάρων

38. Ενεργοποίηση των Τ κυττάρων Θυμηθείτε τον κανόνα του οκτώ: Τα CD4 αντιδρούν με τάξης IIMHC μόρια(4 X 2 = 8) και Τα CD8 αντιδρούν με τάξης IMHC μόρια(8 x 1 = 8). MHC περιορισμός

39. κύτταρα μνήμης Τα Τ (όπως και τα Β) κύτταρα μνήμης, όπως υποδηλώνει το όνομα, αντιδρούν ειδικά και με ταχύτητα έναντι ενός παθογόνου ακόμη και πολλά χρόνια μετά την αρχική έκθεση σ’ αυτό. Αυτή η ειδική μνήμη για ένα αντιγόνο οφείλεται σε ότι: • παράγονται πολλά κύτταρα μνήμης, έτσι ώστε η δευτερογενής απάντηση είναι εντονώτερη από την πρωτογενή απάντηση. • τα κύτταρα μνήμης ζουν για πολλά χρόνια και έχουν την ικανότητα να αναπαράγονται. • Τα κύτταρα μνήμης ενεργοποιούνται με μικρότερα ποσά αντιγόνου και απαιτούν λιγότερη συνδιέγερση και • τα ενεργοποιημένα κύτταρα μνήμης παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες ιντερλευκινών από ό,τι τα παρθένα Τ κύτταρα.

40. Β κύτταρα

41. Τα Β κύτταρα • Είναι πολύ σημαντικά αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα • Παράγουν αντισώματα

42. Προέλευση ωρίμανση των Β-κυττάρων. Τα Β κύτταρα προκύπτουν από βλαστικά κύτταρα και διαφοροποιούνται σε προ-Β κύτταρα που εκφράζουν μ βαριές αλυσίδες στο κυτταρόπλασμα, και στη συνέχεια σε Β-κύτταρα που εκφράζουν IgM μονομερές στην επιφάνεια. Αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα από αντιγόνου. Η ενεργοποίηση των Β-κυττάρων και η διαφοροποίηση σε πλασματοκύτταρα εξαρτάται από το αντιγόνο.

46. Βαριές αλυσίδες (Heavy chains) γ, α, μ, ε, δχρωμόσωμα 14 Ελαφρές αλυσίδες (Light chains) κχρωμόσωμα 2 λχρωμόσωμα 22

47. Μεταστροφή ισοτύπου • Μετά την επαφή με αντιγόνο

49. IgM IgG CD19 CD19 CD19 Y Y CD10 CD20 CD20 CD22 CD22 CD22 m CD79a CD79a CD79a CD19 CD24 CD24 CD10 CD22 CD79a Y Y Y Ανασυνδυασμός βαριών αλύσων Ανασυνδυασμός ελαφρών αλύσων Μεταστροφή ισοτύπου Διαφοροποίηση Β-λεμφοκυττάρου Pro Pre Ωριμο Πλασματοκύτταρο

50. Η σύνθεση αντισωμάτων κατά κανόνα συνεπάγεται τη συνεργασία των τριών κυττάρων • μακροφάγων, • Τ βοηθητικών κυττάρων και • Β-κυττάρων.