1 / 7

D. YAPRAK

D. YAPRAK . YAPRAĞIN YAPISI Yaprak ayası ve yaprak sapı olmak üzere iki kısımdan oluşur. Yaprak ayası: Yaprağın yassılaşmış, genişleşmiş ince ve yeşil kısmıdır. Fotosentez ve gaz alışverişinin yapıldığı bölgedir. Geniş yüzey daha fazla ışık emme ve terleme olanağı sağlar.

baka
Download Presentation

D. YAPRAK

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. D. YAPRAK YAPRAĞIN YAPISI • Yaprak ayası ve yaprak sapı olmak üzere iki kısımdan oluşur. Yaprak ayası: • Yaprağın yassılaşmış, genişleşmiş ince ve yeşil kısmıdır. • Fotosentez ve gaz alışverişinin yapıldığı bölgedir. • Geniş yüzey daha fazla ışık emme ve terleme olanağı sağlar. • Kurak bölge bitkilerinde yapraklar küçülmüş veya dikene dönüşmüştür. Böyle durumlarda yaprağın görevini gövdedeki özümleme parankiması alır. • Yaprak ayasının kenarı düz, dişli, testere vb. özellikler gösterebilir. Yaprak sapı: • Yapısı gövdenin yapısına benzer. • Yaprak ayasını gövdeye bağlar ve yaprağın ışıktan verimli olarak yararlanmasını sağlar. • Mısır, buğday, pırasa, lale gibi bir çok tek çeneklilerde ve bazı çift çenekliler bitkilerde yaprak sapı yoktur.

  2. Yaprak gövde üzerindeki tomurcuklardan gelişir. • Yapraklar genellikle yassı ve geniş yapıya sahiptir. • Bu yapıdan enine kesit alındığında dış yüzeyin alt ve üstte koruyucu doku (epidermis) ile örtüldüğü görülür. Epidermis hücreleri arasında boşluk yoktur ve yüzeyi salgıladığı mumsu kütikula tabakasıyla örtülüdür. • Kütikula bitkinin su kaybını önler. Genel olarak su sıkıntısı olan bitkilerde kalın, su sıkıntısı olmayan bitkilerde ise incedir. • Epidermis hücrelerinin dış çeperleri daha kalın, yan ve iç çeperleri daha incedir. • Fotosentez için gerekli olan CO2epidermis hücreleri arasında bulunan stomalarla dışarıdan alınır. Stoma ayrıca O2 ve su buharı giriş çıkışını düzenler. • İki epidermis arasındaki çok hücreli kısma mezofil denir. • Yaprağın içinde temel doku ve iletim boruları bulunur. • Mezofil tabakasında özümleme parankimasına ait sünger ve palizat parankimaları yer alır. • Palizat sık, düzenli, prizmatik bol kloroplastlı hücrelerdir. • Sünger parankiması düzensiz, yuvarlak, kloroplastlı ve aralarında boşluk bulunan hücrelerden oluşur. • Bu boşluklarda CO2, O2 ve su buharı bulunur. • Bunların arasında iletim borularını içeren damarlar bulunur. • Damarların içinde üstte ksilem altta floem yer alır.

  3. Yaprak Çeşitleri : a) Damar şekline göre yapraklar : 1. Paralel damarlı yaprak: Tek çeneklilerin yapraklarında paralel damarlanma görülür. Mısır, buğday, pırasa, lale. 2. Ağsı damarlı yaprak: Çift çeneklilerde ağsı damarlanma görülür. Erik, kiraz, elma, asma, çınar. b) Ayalarına göre yapraklar 1. Basit yaprak : Yaprak ayası tek parçadan oluşur. Örneğin; elma, armut. 2. Bileşik yaprak : Yaprak ayası birden çok parçadan oluşur. Örneğin; akasya, at kestanesi. c) Ayalarının kenarlarına göre yapraklar : 1. Düz 2. Dişli 3. Testere

  4. Yaprağın Görevleri : • Fotosentez yapmak: • Kloroplastlar sayesinde fotosentezin yapıldığı temel organlardır. • Gaz alış verişi yapmak: • Fotosentez ve oksijenli solunum için O2 ve CO2 değişimini sağlarlar. • Damlama ile bazı boşaltım artıklarının atılmasını sağlarlar. • Bazı zararlı ve zehirli artıklar yaprak dökülmesi ile bitkiden uzaklaştırılır. • Bazı bitkilerde su ve organik besin depo edilmesini sağlarlar. • Gözyaşı bitkisi gibi bazı bitkilerde eşeysiz üremeyi gerçekleştirirler. • Terleme yapmak: • Stomalarla yapılan terleme sayesinde vücut ısısının düzenlenmesini sağlarlar. Terleme: Yaprakta solunum ve fotosentez sonucu artan ısının azaltılması amacıyla, ısının fazlasının suyun buharlaşması sonucu dışarıya atılmasıdır. Bitkiler, solunumu sürekli gerçekleştirdiklerinden sürekli terleme yaparlar. Terleme hızını; yaprak ayasının büyüklüğü, stoma sayısı, nem, sıcaklık gibi faktörler etkiler. • Kaktüs gibi bazı bitkilerde, terlemenin azaltılması için yapraklar diken şeklindedir.

  5. Monokotil ve Dikotil Bitkilerin Karşılaştırılması

More Related