1 / 15

Wkroczenie wojsk sowieckich do Polski 17 września 1939 r

Wkroczenie wojsk sowieckich do Polski 17 września 1939 r 17 września 1939 roku wycieńczoną walką z Niemcami Polskę zaatakowały wojska sowieckie. Wojska polskie walczyły z Niemcami. Polakom brakowało broni i ogólnego wyposażenia.

dawson
Download Presentation

Wkroczenie wojsk sowieckich do Polski 17 września 1939 r

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Wkroczenie wojsk sowieckich do Polski 17 września 1939 r • 17 września 1939 roku wycieńczoną walką z Niemcami Polskę zaatakowały wojska sowieckie

  2. Wojska polskie walczyły z Niemcami. Polakom brakowało broni i ogólnego wyposażenia. Armia Czerwona wkroczyła na ziemie polskie pod pretekstem udzielenia pomocy i obrony ludności przed atakiem hitlerowców. Okazało się jednak, że nie przekroczyła granicy polskiej w przyjacielskich zamiarach. W wyniku porozumienia z Niemcami, ustalona została granica niemiecko-radziecka wzdłuż rzek : Pisy, Narwi, Bugu i Sanu.

  3. Bronić się było coraz trudniej, czerwonoarmistów z dnia na dzień przybywało. Wojska radzieckie i niemieckie współpracowały ze sobą. Walki toczyły się jeszcze w rejonie Puszczy Augustowskiej, na południowo-zachodnim Polesiu, Lubelszczyźnie oraz w okolicach Lwowa.

  4. Wschodnia część Polski znalazła się pod okupacją radziecką. Do niewoli Armii Czerwonej dostało się około 250 tysięcy żołnierzy i oficerów Wojska Polskiego. Związkowi Radzieckiemu jako łup przypadły przedwojenne polskie województwa: wileńskie, nowogródzkie, białostockie, poleskie, wołyńskie, tarnopolskie, stanisławowskie oraz lwowskie. Obiecaną wcześniej Lubelszczyznę Stalin postanowił wymienić na Litwę.

  5. Już we wrześniu dochodziło do mordowania oficerów oraz policjantów. Wkrótce osadzono ich w obozach specjalnych , w Kozielsku, Starobielsku i w Ostaszkowie. Więziono tam około 15tysięcy Polaków.Prawie połowę jeńców Kozielska stanowili powołani do obrony ojczyzny naukowcy, lekarze, prawnicy, inżynierowie, pisarze, poeci i dziennikarze.Podobnie było w Starobielsku. W Ostaszkowie więziono ponad 6 tysięcy osób, wśród których przeważali policjanci, żandarmi i żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza. Wszyscy oni zostali zamordowani przez Rosjan strzałem w tył głowy.

  6. Ekshumacja masowych grobów żołnierzy polskich wymordowanych przez Sowietów.

  7. Jeszcze rosną drzewa, które to widziałyJeszcze ziemia pamięta kształt buta, smak krwiNiebo zna język, w którym komendy padałyNim padły wystrzały, którymi wciąż brzmiJest tylko jedna taka świata stronaGdzie coś, co nie istnieje – wciąż o pomstę wołaGdzie już śmiechem nawet mogiła nie czczonaDół nie ominięty – dla orła sokoła...„O pewnym brzasku w katyńskim laskuStrzelali do nas Sowieci...” Jacek Kaczmarski „Ballada Katyńska”

  8. Wysiedlenie Polaków na Sybir Aresztowaniom w strefie okupacji radzieckiej od 1940 roku towarzyszyły wysiedlenia ludności w głąb ZSRR. W środku nocy do domów wchodzili radzieccy żołnierze, dając pół godziny na spakowanie się. Podróż w bydlęcych wagonach trwała wiele tygodni bez żywności i wody. Często kończyła się śmiercią, przede wszystkim starców i dzieci. Zimą zamarzały całe wagony ludzi. Oblicza się, że ogółem podczas deportacji wywieziono na Sybir i do Kazachstanu około 1 milion 200 tys. Polaków z terenów należących przed wojną do Rzeczpospolitej.

  9. Polskie dzieci w czasie wywózki na Sybir.

  10. „Marsz sybirski” Ostro po mrozie stąpajmy w szeregu, Jako straż przednia męczarni i nędzy! Jeżeli który zmarzły padnie w śniegu, Nie płaczmy po nim, on odpocznie prędzej. A my pod kolbą, pod batem sołdatów, Na długo, długo pójdziem w step daleki, Zanim pod batem dzikszych jeszcze katów Nie odpoczniemy w kopalni na wieki… Włodzimierz Wolski

  11. Szanujmy pamięć ofiar tej wojny ….

More Related