Macrolepiota rhacodes var. hortensis

1. Macrolepiota rhacodes var. hortensis Sınıf : BasidiomycetesTakım : Agaricales Familya : Agaricaceae Makroskobik Özellikleri • Şapka 7-15 cm çapında, • genç iken küresel veya az çok yumurtamsı, sonra yarıküre, konveks veya düz hale, köşeli ve büyük pullu bir şekle parçalanır. • Şapka yüzeyi merkezde düzgün, donuk kırmızımsı kahverengi veya koyu kahverengi durumunu korurken, kenarlara doğru kabaca pullu, • pullar konsentrik dizilimli, ancak kalın kenar bölgesi ince fibrilöz-pulsu bir durum gösterir,

2. Makroskobik Özellikleri • pulların arasında kalan alan veya zemin beyazdır. • Şapkanın kenarı küt fibrilöz, uzun süre kenarda beyaz, zarımsı-fibrilöz yapılı örtü kalıntıları asılı kalır. Sap • 7-15 x 1-2 cm, silindirik , dip kısma doğru genişler. • bu kısım 4-5 cm çapa ulaşabilir • sapın içi genç iken dolgun, sonradan tünel şeklinde oyuklaşır. • Sapın yüzeyi annulusun üst kısımlarında düzgün, boylu boyunca fibrilöz ve beyaz iken, annulusun alt kısmında sapın yüzeyi boylu boyunca beyaz fibrilöz yapıda olup dokununca kahverengileşir.

3. Makroskobik Özellikleri • Annulus zarımsı. gürbüz yapılı, üst yüzeyi düzgün, beyaz, alt yüzeyi ise kirli beyaz, kenara doğru orta kısımlara kadar düzgün ve beyazımsı iken kalan kısmı kahverengi yünsü-fibrilöz yapıdadır. • Annulus hareketli olup normalde sapın üst kısımlarında yer alır. Eti • beyaz, kesilirse turuncu-kırmızı, sonra pembe-leylak ve en sonunda şarap kırmızısı renk alır. • Kalın, koku çiğ patates kokusunda, tadı yavandır.

4. Makroskobik Özellikleri Lameller • beyazımsıdan kreme kadar değişen renklerde, bazen kirli güderi veya kahverengi benekli kısımlardan oluşur, • bu kısımlar lamellere değince de önce kırmızılaşarak seyreden bir renk değişimi meydana gelebilir, • serbest, enli, kenarları beyaz, yünsü görünüştedir. Doğal yayılma alanı • Tek tek ya da grup halinde ormanların dışında, parklarda, bahçelerde, çayırlarda, humus ve besin bakımından zengin topraklarda yetişir. • Sonbahar aylarında ortaya çıkar. Yayılışı • Bursa ve Balıkesir civarında belirlenmiştir.

8. Chlorophyllum molybdites Sınıf :BasidiomycetesTakım : Agaricales Familya : Agaricaceae Makroskobik Özellikleri Şapka • 10-15cm çapında, genelde ovoid-yarım küre, • olgunlarda kampanulat (çan şeklinde) ya da yaygınlaşmış konveks bir hal alır ve belirgin bir umbo bulunur. • Yüzeyi kuru, beyazımsı-krem renkte olan şapka kütikulası özellikle merkezi kısım sonradan konsantrik dizilim arzeden kahverengimsi-sarı küçük pullarla kaplıdır.

9. Makroskobik Özellikleri Sap • 10-14 x 1-2 cm, silindirik, tabana doğru biraz daha kalın, gençlerde sert yapıda ve içi dolgun iken yaşlı mantarlarda gevşek yapıdadır. • Yüzeyi düz, gençlerde beyazımsı-krem, • yaşlılarda ise kırmızımsı-kahverengidir. • Annulus beyaz, zarımsı yapıda ve şapkaya yakın bölgede yer alır. • Sapın dip kısmı şişkinleşir. Eti • beyaz, ince, tadı ve kokusu belirsizdir. Lameller • başlangıçta beyaz olup, sporların serbest kalmasına bağlı olarak yeşilimsi renk alır, • enleri geniş ve serbesttir.

10. Habitat • Ormanlarda, orman açıklıklarında, çalılıklarda ve çayırlarda tek lek veya gruplar halinde yetişir. İlkbahar ve yaz aylarında ortaya çıkar. Yayılışı Artvin yöresinde belirlenmiştir.

13. Russula emetica Sınıf :BasidiomycetesTakım : Agaricales Familya : Agaricaceae Makroskobik Özellikleri Şapka • 3-10 cm çapında, genç iken küremsi, olgunlarda açılıp yaygınlaşır, düzleşir, biraz basıklaşır veya ortadan çukurlaşarak hunimsi görünüşe ulaşabilir. • Şapka yüzeyi parlak, ıslak havalarda yapışkanımsı, • Parlak kiraz veya kan kırmızısı, orta kısımlara doğru bazı yerlerde sarımsı kahverengi, nadiren soluk hatta beyazdır.

14. Makroskobik Özellikleri • Biraz benekli, bazen merkezi daha koyu ve hemen hemen siyahımsıdır. • Kenarı başlangıçta yuvarlak iken, sonradan üst kısımlarında oluklu bir hal alır. Sap • 5-9 x 0,7-2 cm, silindirik, bazen eğri, içi genç iken dolgun ve katı, genellikle gevrek, • yaşlı örneklerde süngerimsi bir gevşek yapı haline döner. • Sapın rengi tamamen beyazdır. Et • beyaz, ince, çok acı tatta ve zayıf meyvemsi kokudadır.

15. Lameller • beyaz, hafifçe krem renginde, • Seyrek, enli, • lameller arasında şapkaya bağlanan kısımda ara damarlar vasıtasıyla bağlantılar bulunur. • Başlangıçta gevrek iken sonradan elastiki bir hal alır. • Kenarları tamdır. • Lamelcikler de mevcuttur. Doğal yayılma alanı • Çamlar altında, karayosunları arasında yetişirler. Tek tek ya da grup halinde sonbahar aylarında ortaya çıkarlar. Yayılışı Trabzon civarında belirlenmiştir.

20. Suillus Iuteus : Ayı mantarı Sınıf : BasidiomycetesTakım : Boletales Familya : Boletaceae Makroskobik Özellikleri Şapka • 5-8 (10) cm çapında, • genç iken yarıküresel, yaşlı örneklerde konveks, ya da yastık biçimine kadar değişen biçimlerdedir. • Yüzeyi düzgün, nemli iken parlak, kaygan ve yapışkan, kuru iken de yapışkan ve donuk, ipeksi, • başlangıçtan itibaren radyal olarak düzenlenmiş fibrilöz, • bu fibriller sarımsı bir zemin üzerinde kahverengi oluşumlardır.

21. Makroskobik Özellikleri • Rengi genelde koyu gri-kahverengi, kırmızımsı veya zeytuni kahverengi de olabilir. • Kenarı zarımsı ve tüplerin üzerinde dışarıya doğru hafifçe çıkıntı oluşturur. Sap • 4-7 (10) x 1-3 cm, silindirik, dibe doğru hafifçe kalınlaşır, • içi gençlerde dolgun iken, olgunlarda tünel şeklinde oyuklaşabilir. • Sapın yüzeyi annulusun bulunduğu yerin üst kısımlarında kahverengimsi benekler bulunur ve bunlar zarımsı zemin üzerinde yer alırlar. • sapın annulus alt kısımları ise koyu kahverengi benekler taşır,

22. Makroskobik Özellikleri • bunlar beyaz sarımsı bir zemin üzerinde serpiştirilmişlerdir. • Annulus zarımsı, sapın üst 1/3 kısmında yer alır, genç iken sarımsı ve büyük, yaşlı örneklerde menekşe rengine döner ve erimiş bir kalıntı halinde sapın üzerine yapışır. Eti • beyazımsı, soluk sarı, kalın, sıkı, kokusu mantarımsı, tadı fındıksıdır. Tüpler • por kısımları genç iken limon ve sülfür sarısı, yaşlanınca zeytuni sarımsı tonlarda ve yuvarlaktırlar.

24. Doğal yayılma alanı: Çamlar altında yetişirler. Sonbahar aylarında ortaya çıkan yaygın türlerdendir

25. Yayılışı:Bursa, Balıkesir, İzmir, Çanakkale, Bolu, Karadeniz Bölgesi, İçel, Kars ve Bitlis'te belirlenmiştir.