KARACİĞER TRANSPLANTASYON ENDİKASYONLARI

1. KARACİĞER TRANSPLANTASYON ENDİKASYONLARI 1.Malign hastalıklar • Primer karaciğer tümörleri: • hepatosellüler karsinom, intrahepatik klanjiokarsinom, kupfer hücreli sarkom, hemanjioendotelioma, anjiyosarkom. • Hepatik kanallara ait kanserler: karaciğer metastazları 2.Malign olmayan hastalıklar • Siroz : Primer biliyer siroz, Kronik aktif hepatit, kriptojenik siroz, alkolik siroz , sklerozan kolanjit, sekonder biliyer siroz , hemakromatoz, galaktozemi, x anti-tripsin yetmezliği • Subakut karaciğer nekrozu • Bud-Chiari Sendromu • Ekstra Hepatik biliyer atrezi

2. KARACİĞER TRANSPLANTASYON KONTRENDİKASYONLARI Kesin Kontraendikasyonlar: • Yaygın infeksiyon • HIV virüs enfeksiyonu • Yaygın malignansi • PaO2 <55mmHg, ciddi pulmoner hipertansiyon • Aktif alkolizm, uyuşturucu bağımlılığı • Alkolizmin ekstrahepatik bulgularının olması (beyin hasarı) • Tedaviye dirençli ciddi psikiyatrik bozukluk • Serebral ödemin yarattığı irreversible serebral hasar İlişkili Kontraendikasyonlar: • İleri yaş >60, • Prior portacaval shunt, • Portal ven trombozu, • Prior complex hepatobiliyer ameliyatı, • Böbrek eksikliği.

3. SON DÖNEM KARACİĞER HASTALIĞINDA SİSTEMİK DEĞİŞİKLİKLER • MERKEZİ SİNİR SİSTEMİ : Şuur değişiklikleri, Ensefalopati, Serebral ödem, artmış ICP (intra cranial pressure). • SOLUNUM SİSTEMİ : Asite sekonder FRC(functional residüel capacity) de azalma , hepatik kitle, Artmış V/Q uygunsuzluğu, İntrapulmoner shunt ,Azalmış PaO2 • KARDİYOVASKÜLER SİSTEM : Artmış kardiyak output, Azalmış sistemik vasküler rezistans, Düşük sistemik arteryel basınç • RENAL FONKSİYONLAR : Prerenal yetmezlik , Akut tübüler nekroz , Hepatorenal sendrom • HEMATOLOJİK SİSTEM : Anemi, Trombositopeni, Koagülasyon bozuklukları • METABOLİK DEĞİŞİKLİKLER : Hiponatremi Potasyum artışı- (renal yetmezlik, yüksek aldosteron seviyesi) azalması- (diüretik tedavi ) , Kalsiyum- total olarak azalması ancak iyonize genellikle normal, Magnezyum azalması, Renal disfonksiyon nedeni ile üre, kreatinin artışı. • NUTRİSYON: Malnütrisyon ile solunum kaslarını da içeren azalmış kas kitlesi .

4. KARACİĞER TRANSPLANTASYONU Karaciğer transplantasyonu ilk kez 1963 yılında Dr. Thomas Starlz tarafından yapıldı. İlk transplantasyon serilerinde hem çocuk hem de erişkin olgularda transplantasyon sonrası 1 yıllık yaşam oranı %19 gibi düşük oranlardaydı. Ülkemizde ilk başarılı karaciğer nakli; 8 Aralık 1988’de Haberal ve ekibi tarafından Başkent Üniversitesi Hastanesi’nde gerçekleştirilmiştir. Son 40 yıllık dönemde gelişen cerrahi teknikler, posttransplant dönemdeki immünosupresif tedaviler, organ elde edilmesindeki kolaylıklar ve postoperatif dönemde gelişen komplikasyonların uygun tedavisi ile yaşam oranları belirgin olarak (5 yıllık %70-80) artış göstermiştir.

5. Karaciğer transplantasyonu yapılan erişkin hastaların büyük çoğunluğunda; alkolik karaciğer hastalığı, viral hepatitler ( B, C, D ), primer biliyer siroz, otoimmün hepatitler, ikincil siroz ve portal hipertansiyon vardır. Primer sklerozan kolanjit, çeşitli metabolik hastalıklar ( Wilson Hastalığı, hemokromatozis ) ve vasküler karaciğer hastalıkları da transplantasyon endikasyonları arasında yer almaktadır. Hasta seçiminde en fazla sayıda alkolik hastalar karaciğer nakli olanağı bulmakta olup malign hastalıklar nedeniyle ( kolanjiosarkoma, hepatoma) yapılan karaciğer transplantasyonları azınlıkta kalırken, akut karaciğer yetmezliğinde transplantasyon uygulaması yaygınlaşmaktadır. Karaciğer transplantasyonu akut fulminan karaciğer yetmezliğinde hayat kurtarıcı olmakla kalmayıp, hastayı önceki sağlığına kavuşturabilir.