1 / 46

MOTORYCZNOSC CZLOWIEKA: PODSTAWOWE POJECIA I ICH ASPEKTY.

Pojecie sprawnosci fizycznej wiaze sie nie tylko z funkcja aparatu ruchu, ale z biologicznym dzialaniem calego organizmu. Podlozem sa okreslone predyspozycje i funkcje ustroju, ale po stronie przejaww sprawnosc fizyczna wyraza sie w okreslonych efektach motorycznych, prawidlowosciach budowy ciala,

kimball
Download Presentation

MOTORYCZNOSC CZLOWIEKA: PODSTAWOWE POJECIA I ICH ASPEKTY.

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


    1. MOTORYCZNOSC CZLOWIEKA: PODSTAWOWE POJECIA I ICH ASPEKTY.

    2. Pojecie sprawnosci fizycznej wiaze sie nie tylko z funkcja aparatu ruchu, ale z biologicznym dzialaniem calego organizmu. Podlozem sa okreslone predyspozycje i funkcje ustroju, ale po stronie przejawów sprawnosc fizyczna wyraza sie w okreslonych efektach motorycznych, prawidlowosciach budowy ciala, a takze osobniczej aktywnosci fizycznej. Na sprawnosc fizyczna sklada sie nie tylko zasób opanowanych cw. ruchowych, ale i poziom wydolnosci wszystkich narzadów i ukladów, zdolnosci motoryczne (silowe, szybkosciowe, wytrzymalosciowe i koordynacyjne), a nawet pewne elementy aktywnego stylu zycia. Skutecznosc dzialania poszczególnych fizjologicznych funkcji organizmu, a w szczególnosci sposób przetwarzania energii oraz zdolnosc dostatecznego przystosowania do zmiennych warunków otoczenia, maja wiec tutaj pierwszoplanowe znaczenie. Wazny element sprawnosci fizycznej stanowi równiez komponent kulturowy, wyrózniajacy sie w róznym osobniczym poziomie aktywnosci ruchowej. 1.SPRAWNOSC FIZYCZNA I JEJ ZNACZENIE DLA PRZEJAWÓW MOTORYCZNOSCI CZLOWIEKA

    3. W 1968 r. komitet ekspertów Swiatowej Organizacji Zdrowia (WHO) po rozpatrzeniu wielu wersji wybral taka definicje sprawnosci fizycznej: „Sprawnosc fizyczna to zdolnosc do efektywnego wykonania pracy miesniowej”.   We wspólczesnych definicjach sprawnosci fizycznej podkresla sie, ze jest to wlasciwosc, poprzez która charakteryzujemy nie tylko poziom aktualnych mozliwosci i zachowan ruchowych. Przede wszystkim konieczne jest uwzglednienie strukturalnego i funkcjonalnego podloza, a takze cech codziennej fizycznej aktywnosci danego osobnika. Elementy te stanowia istotny komponent osobniczych zdolnosci do zdrowego, aktywnego i twórczego zycia. Tak pojeta wlasciwosc jest zarówno efektem wycwiczenia, jak i wychowania oraz oddzialywania warunków zycia w srodowisku zewnetrznymktóre powoduja przestrojenie wszystkich funkcji i czynnosci organizmu, oraz czynników wynikajacych z osobniczego zaangazowania w fizyczna aktywnosc i wrodzonych wlasci- wosci danego osobnika.

    4. Za wysoce sprawnego fizycznie uznamy takiego czlowieka, który charakteryzuje sic wzglednie duzym zasobem opanowanych cwiczen ruchowych, wysoka wydolnoscia ukladu krazenia, oddychania, wydzielania i termoregulacji, pewnymi prawidlowosciami w budowie ciala oraz afirmujacym fizyczna aktywnosc stylem zycia. Z oryginalnym ujeciem definicji sprawnosci fizycznej spotykamy sie w koncepcji Rensona, na która to powoluja sie twórcy Europejskiego Testu Sprawnosci Fizycznej "Eurofit". Zgodnie z przyjeta propozycja pojecie sprawnosci fizycznej miesci w sobie trzy glówne, równowazne skladniki: a) organiczny, b) motoryczny, c) kulturowy (obrazek 1)

    6. Przeweda podejmujac sie kilkanascie lat temu klasyfikacji róznych funkcjonujacych koncepcji teoretycznych i definicji sprawnosci fizycznej, wyróznil najistotniejsze ich typy, która tu podajemy zgodnie z wczesniej przyjeta wlasna modyfikacja[Osinski 1991]: mechanistyczno-biologiczny, behawioralno-kulturowy, motoryczny, fizjologiczno-medyczny (zdrowotny). Koncepcje mechanistyczno-biologiczne. W ujeciu pierwszym nawiazuje sie do mechanicznego pojecia sprawnosci maszyny (iloraz pracy uzytecznej do pracy wlozonej). Takie rozumienie sprawnosci fizycznej propagowal w Polsce Wolanski. Podkreslal on, ze sprawnosc fizyczna to "skutecznosc biologicznego dzialania organizmu", a w rozwinieciu szczególowym ujmowac mozna ja jako "stosunek poszczególnych fizjologicznych wlasciwosci organizmu (krazenia, oddychania, wytrzymalosci koscca na obciazenia, skurczów miesni, wydzielania wewnetrznego, filtracji nerek, wlasciwosci krwiotwórczych szpiku i grasicy, zdolnosci oczyszczajacych watroby itd.) do ich podloza makro i mikro- morfo- bio- fizyko-chemicznego". W tym rozumieniu w odniesieniu do dzialan ruchowych (motorycznych) sprawnosc fizyczna jest wyrazona przez stosunek efektywnosci ruchów do morfologicznego podloza, czyli predyspozycji.

    7. Koncepcje behawioralno-kulturowe. Sposób rozumienia sprawnosci fizycznej, który mozna nazwac behawioralno-kulturowym, kladzie nacisk na osiagniety poziom zaradnosci i samodzielnosci motorycznej w róznych sytuacjach zewnetrznych. Chodzi szczególnie o to, w jakiej mierze czlowiek jest dostosowany do rozwiazywania problemów w srodowisku biogeograficznym i spoleczno-kulturowym. Zdaniem Przewedy trzy grupy wlasciwosci osobniczych charakteryzuja sprawnosc fizyczna: a) wydolnosc fizyczna ustroju i poziom rozwoju cech motorycznych ("czlowiek moze wykonac czynnosc"), b) umiejetnosci ruchowe ("czlowiek umie rozwiazywac zadanie"), c) motywacja w dzialaniu ("czlowiek chce osiagnac pozadany efekt").

    8. Koncepcje motoryczne. Trzecie stanowisko (motoryczne) jest w Polsce bardzo rozpowszechnione i równoczesnie - w swietle najnowszych tendencji - zdecydowanie waskie. Uwzglednia sie w nim zazwyczaj poziom zdolnosci (cech) motorycznych, a wiec miara sprawnosci fizycznej jest pewna koniunkcja (zlaczenie) takich wlasciwosci, jak-zdolnosci silowe, szybkosciowe, wytrzymalosciowe, koordynacyjne. Takie koncepcje | oparte wylacznie na roznych zdolnosciach motorycznych (ang. motor abilities) - zdaniem Safrit oraz Hensleya i Easta , szczególnie rozwijano w USA w latach 50 i 60. W Polsce testy oparte na podobnych zalozeniach tworzyli m.in. Denisiuk oraz Chrominski. Poszczególni badacze poslugiwali sie tez czesto kategoria tzw. ogólnej sprawnosci fizycznej, pojetej jako pewna unormowana i usredniona wartosc sumy rezultatów poszczególnych prób ruchowych. W literatu rze anglosaskiej rozpowszechnia sie tez takie rozumienie sprawnosci motorycznej (ang. motor fitness) , zgodnie z którym pojecie to oznacza jedynie te czesc sprawnosci fizycznej (ang. physical fitness),która wyraza sie poprzez okreslony poziom osobniczych zachowan w dzialaniach ruchowych ukierunkowanych na osiagniecia ruchowo-sportowe (ang. performance related fitness).

    9. Koncepcje fizjologiczno-medyczne (zdrowotne). W ostatnim, czwartym typie definicji sprawnosci fizycznej na plan pierwszy wysuwa sie elementy fizjologiczno-medyczne i zdrowotne. Autorzy tej koncepcji myslenia o sprawnosci fizycznej klada nacisk przede wszystkim na aspekty zdrowotne i sprawnosc energetyczna ustroju, a czesto jedynie, wtórnie juz, wspominaja równiez o znaczeniu prawidlowej budowy ciala czy wyników testów sprawnosci ruchowej. Sharkey w sposób szczególny podkreslal znaczenie sprawnosci energetycznej (zdolnosci tlenowe i beztlenowe - energetic fitness). To fizjologiczno-medyczne (zdrowotne) stanowisko stopniowo zyskiwalo na popularnosci i ewoluowalo w kierunku powstania oryginalnej koncepcji health-related fitness (H-RF), tj. "sprawnosci zorientowanej na zdrowie".

    10. Howley i Franks podaja: "Celem sprawnosci fizycznej jest pozytywne zdrowie fizyczne, które warunkuje niskie ryzyko wystapienia problemów zdrowotnych. Osiagniecia zas maja na celu zdolnosc angazowania sie w codzienne zadania z adekwatna energia oraz satysfakcjonujace uczestnictwo w wybranych sportach”. Na slajdach 2 oraz 3 ukazano schematycznie cele, komponenty i zachowania wspierajace sprawnosc fizyczna oraz wspierajace motoryczne osiagniecia. W ostatnich latach zmieniaja sie równiez poglady na testowanie sprawnosci fizycz-1 nej. Chociaz nadal stanowi ono wazne ogniwo w racjonalnym procesie sterowania rozwo-' jem dzieci i doroslych, to dzisiaj najczesciej wychodzi sie tu z innych zalozen i zmierza do uzyskania inaczej zorientowanych celów. Bouchard i Shephard, przyjmuja, ze health-related fitness odnosi sie do tych komponentów sprawnosci, które sa efektem korzystnego i niekorzystnego wplywu zwyklej aktywnosci fizycznej oraz które maja zwiazek z poziomem stanu zdrowia. Komponenty te sa okreslone: (a) zdolnoscia do podejmowania codziennej aktywnosci z wigorem i zwawo, (b) takim stanem cech i zdolnosci, który wskazuje na niskie ryzyko przedwczesnego rozwoju chorób i oslabienia sil w wyniku malej aktywnosci" 2. KONCEPCJA "HEALTH-RELATED FITNESS" JAKO TEORETYCZNA PODSTAWA KSZTALCENIA SPRAWNOSCI FIZYCZNEJ

    13. Trzeba tez przyznac, ze dotad w Polsce nie skonstruowano testu opartego na wyraznie uswiadamianych przeslankach zdrowotnych, a wiec konsekwentnie osadzonego w ramach koncepcji H-RF. Najogólniejszym celem testów tworzonych w ramach koncepcji H-RF jest promocja zdrowia oraz troska o funkcjonalna wydolnosc i dobrostan (ang. well-being). Chodzi tu zarówno o poszczególne jednostki, jak i o populacje oraz dostarczenie wszystkim narzedzia do oszacowania i oceny tych aspektów sprawnosci, które sa powiazane ze zdrowiem. Wielokrotnie wykazywano, ze mala aktywnosc fizyczna i sprawnosc wspólwystepuja z otyloscia, osteoporoza, bólami kregoslupa, chorobami ukladu krazenia, zaburzeniami metabolizmu weglowodanowego i lipidowego oraz róznymi problemami. Pomiar sprawnosci fizycznej ma sluzyc przede wszystkim celom diagnostycznym i w szerokim kontekscie wspierac zmiany w zachowaniach zdrowotnych, anie ma celów samoistnych. Istnieje dzisiaj na ogól zgoda, ze bardziej efektywna jest strategia nastawiona na poprawe zdrowia jednostek i populacji, niz koncentracja na samym poziomie sprawnosci. Atrybuty sprawnosci, lacznie z informacjami o aktywnosci fizycznej, innymi zachowaniami zdrowotnymi oraz danymi statystycznymi o zachorowalnosci i umieralnosci maja dostarczac wiedze niezbedna dla lepszego zrozumienia wzajemnych zwiazków zachodzacych miedzy stanem zdrowia a stylem zycia. Bouchard i Shephard [1994], wykorzystujac dotychczasowa wiedze o powiazaniach aktywnosci fizycznej i sprawnosci oraz ich znaczeniu dla pozytywnego zdrowia, za zasadnicze komponenty sprawnosci, zgodnie z koncepcja H-RF, przyjmuja; a) komponenty morfologiczne, b) komponenty miesniowe, c) komponenty motoryczne,d) komponenty krazeniowo-oddechowe, e) komponenty metaboliczne (tab. 1).

    17. Test sprawnosci ukierunkowany na zdrowie ,a test sprawnosci oceniajacy osiagniecia motoryczne Bardzo wazna jest umiejetnosc odróznienia testów oceniajacych rózne aspekty zdrowia od testów mierzacych i zorientowanych na osiagniecia motoryczne. Test sprawnosci ukierunkowany na zdrowie (H-RF) ma mierzyc te czynniki, które odnosza sie do zdrowia i ulatwiaja jednostce wykorzystanie pelni mozliwosci (ang. wellness). Sprawnosc krazeniowo-oddechowa i pomiar komponentów ciala (glownie otluszczenia) sa ogólnie uwazane za kluczowe w ocenie optymalnego zdrowia. Autorzy zaliczaja do nich równiez sile, wytrzymalosc miesniowa, gibkosc i niekiedy postawe ciala. Za testy osiagniec motorycznych (M-FP) uwaza sie na ogól ocene mocy eksplozywnej, zwinnosci - zrecznosci, koordynacji oraz szybkosci. Niekiedy w testach M-FP ujmuje sie równiez poziom specyficznych motorycznych umiejetnosci, które wyrózniaja poszczególne komponenty sprawnosci w sposób przedstawiony w tab. 3. Testy sprawnosci, oceniajace osiagniecia motoryczne (M-FP), sa glównie uzywane do przewidywania indywidualnych mozliwosci sportowych i wyszukiwania osób, które moga zyskac przewage nad innymi w róznych dyscyplinach sportu. Niewiele mówia one jednak o zdrowiu i osiaganiu przez jednostke owej pelni mozliwosci. W szczególnosci zas najczesciej indywidualne wyniki zaleza od wyposazenia genetycznego i poziomu biologicznej dojrzalosci Natomiast w testach H-RF nacisk kladzie sie, zamiast na umiejetnosci i osiagniecia motoryczne, na czynniki okreslajace i sluzace zdrowiu.

    18. Przykladowo w Manitoba Schools Fitness zawarto wskazanie, aby mierzyc i rozwijac pozytywne postawy i nawyki, które prowadza do zdrowego zycia. W 'Tescie Sprawnosci Fizycznej Dzieci I Mlodziezy YMCA" Franks zaleca: "Jest wazniejsze, aby dzieci stosowaly odpowiednia diete zywieniowa, anizeli posiadaly pewien procent tluszczu w ustroju". W prezentacji i ocenie wyników nie powinno sie bowiem bazowac na biologicznej dziedzicznosci, ale na zachecaniu do aktywnego stylu zycia.   Docherty podaje nastepujace warunki, jakie winien spelniac test sprawnosci fizycznej: WARUNKI POPRAWNOSCI TESTU SPRAWNOSCI FIZYCZNEJ -test sprawnosci powinien byc zintegrowany z programem szkolnym i uzywany jako narzedzie pedagogiczne, -testowanie sprawnosci jest tylko jednym z wielu elementów wszechstronnego programu edukacji sprawnosciowej, -w testowaniu sprawnosci fizycznej powinno sie polozyc nacisk na te elementy, które sa zwiazane ze zdrowiem (H-RF), -test sprawnosci fizycznej powinien byc prowadzony z rozwaga, zyczliwoscia i dawac zadowolenie, wyniki testowania powinny byc w powazny sposób omawiane i interpretowane z uczniami oraz ich rodzicami, jesli zostal uzyty jakis system nagród, to powinien byc on motywujacy dla wszystkich uczniów

    19. Standardy oceny oparte na statystycznej normie oraz na kryterium poziomu zdrowia Od kilku lat prowadzi sie powazne dyskusje nad nowa, oparta na innych zalozeniach oraz kryteriach, skala sprawnosci fizycznej . W przeszlosci najczesciej ocene wyrazano na podstawie róznych tworzonych poprzez badania rówiesników populacyjnych norm i porównania z nimi wyników uzyskanych przez danego osobnika. Normy tworzono najczesciej wedlug statystycznych skal kwartylowych, centylowych, skal T, wartosci standardowych itd. Ten tradycyjny sposób oceny jest w ostatnich latach krytykowany jako nieadekwatny i niestosowny (nie tylko w ramach koncepcji H-RF). Wskazuje sie na sztucznosc przyjmowanych przedzialów, które w rzeczywistosci nie wystepuja, na adekwatnosc norm jedynie w stosunku do tej samej populacji oraz na znaczenie w wynikach komponenty dojrzalosci plciowej i wyposazenia genetycznego.

    20. Stosowanie metody opartej na statystycznej normie populacyjnej slabo zacheca badanych do troski o zdrowie i rozwój pelni mozliwosci. Juz wiele lat temu wykazano, ze dziecko w tym samym wieku kalendarzowym moze sie róznic pod wzgledem wieku biologicznego nawet o 3, 4, 5 i wiecej lat. Uczen moze wiec odczuwac, ze normy sa poza jego mozliwosciami i w konsekwencji rezygnowac z uczestnictwa w cwiczeniach Nowa metoda polega na wyznaczeniu stosownych specyficznych kryteriów, które powinien osiagnac badany. Standardy maja okreslac oszacowany poziom osiagniec, który opisuje optymalne zdrowie. Chodzi tu o redukcje ryzyka chorób ukladu krazenia i wielu innych dolegliwosci. W wiekszosci kryteria te wyznacza sie dosc arbitralnie. Kwestia najbardziej dyskusyjna jest, czy poszczególne testy uwzgledniane w bateriach tworzonych w ramach koncepcji H-RF rzeczywiscie wnosza stosowne informacje o zdrowiu i pelni mozliwosci. Niewatpliwie brakuje dotad dostatecznej liczby dobrze zweryfikowanych badan. Bez nich dylematy nie zostana usuniete, a twórcy testów musza bazowac na intuicji oraz tzw. trafnosci teoretycznej danej skali.

    21. Opierajac sie na obecnych trendach, opiniach i wynikach badan naukowych, w badaniach populacyjnych powinno sie propagowac przede wszystkim testy tworzone w ramach koncepcji H-RF. Stopniowo tez powinno sie rezygnowac ze stosowania w ocenie wyników sprawnosci skali opartej wylacznie na normie statystycznej. Zamiast tego nalezy cwiczacemu wskazywac jego aktualne potrzeby i pozadane zachowania. Po pewnym czasie cwiczacy powinien byc ponownie poddany testowaniu po to, aby zbadac, czy poprzednio wyznaczony cel zostal osiagniety. Przy takim postepowaniu nacisk trzeba klasc na praktyczne cele, a nie na statystyczne normy

    22. Ocena znaczenia poszczególnych komponentów sprawnosci w ramach koncepcji H-RF Dany test moze byc uznany za "dobry" jesli pomiar: -> dotyczy tego, co sie zaklada (‘trafnosc"), -> bada wlasciwosc w sposób konsekwentny (powtarzalny - "rzetelnosc"), -> jest dokonywany z nalezyta dokladnoscia ("obiektywnosc").

    23. 1.Sprawnosc morfologiczna jest waznym komponentem H-RF. Wielokrotnie wykazywano, ze rózne elementy morfologiczne sa skojarzone nie tylko z wieksza zachorowalnoscia, ale takze ze wskaznikami umieralnosci. Najprostszym i wartosciowym wskaznikiem oceny budowy ciala jako elementu H-RF jest tzw. BMI (Body Mass lndex)t okreslajacy stosunek masy ciala (w kilogramach) do kwadratu wysokosci ciala (w metrach). Zarówno zbyt wysoka, jak i zbyt niska wartosc wskaznika wykazuje zwiazek ze zwiekszona umieralnoscia. Wyraznie duza wartosc wskaznika wspólwystepuje z zaburzeniami tolerancji na glukoze, hiperlipidemia, hiperinsulinemia, nadcisnieniem tetniczym i chorobami ukladu krazenia .

    24. Waznym elementem jest równiez dystrybucja tluszczu. Wiele badan wskazuje, ze miejsca rozlozenia tluszczu w ustroju moga byc istotniejszym determinantem chorób ukladu sercowo-naczyniowego i zaburzen metabolicznych, niz ogólna wielkosc otluszczenia. Bouchard i Shephard wskazuja na wyjatkowe znaczenie faldu skórno-tluszczowego tulowia i brzucha (otylosc wisceralna), którego wysoki poziom jest skojarzony z insulinoopornoscia, hiperinsulinemia, profilem lipidowym i podwyzszonym cisnieniem krwi. Nadmierne otluszczenie górnej czesci ciala zwieksza ryzyko przedwczesnej umieralnosci u obu plci. Stwierdzono, ze smiertelnosc spowodowana chorobami ukladu sercowo-naczyniowego jest powiazana z okreslonym profilem dystrybucji tluszczu w ustroju. Kolejnym czynnikiem sprawnosci morfologicznej w ramach H-RF jest mineralna gestosc kosci. Powszechnie znane jest zjawisko progresywnego obnizania sie tego czynnika wraz z wiekiem. W szczególnosci problem ten wystepuje u kobiet po menopauzie, co objawia sie osteoporoza i zagraza zlamaniami kosci. W badaniach stwierdzono, ze zlamania szyjki kosci udowej powoduja wzrost smiertelnosci od 12 do 20% w ciagu pierwszych 4-8 miesiecy .Wyraznie wzrasta tez wówczas liczba zachorowan na rózne dolegliwosci.

    25. 2. Sprawnosc miesniowo-szkieletowa. Najczesciej sa tu wymieniane: sila i wytrzymalosc ramion i nóg, poniewaz ich nalezyty poziom moze ulatwiac prawidlowe funkcjonowanie tulowia i grzbietu. W wielu badaniach przekrojowych ukazano tez znaczenie poziomu wytrzymalosci i sily zarówno zginaczy, jak i prostowników tulowia w czasie skurczu izotonicznego i izometrycznego dla wystepowania bólów kregoslupa. Na podstawie wyników tych badan trudno jednak wskazac czy bóle grzbietu sa przyczyna, czy konsekwencja slabego poziomu sily miesniowej. Gibkosc - jest wlaczana do testów H-RF. Frymoyer i Cats-Baril oraz Rihimaki wykazali, ze ograniczona ruchomosc kregoslupa wspólwystepuje z ryzykiem pojawienia sie bólów w dolnej czesci grzbietu.. Trzeba jednak pamietac, ze najczesciej stosowana ocena pomiaru gibkosci poprzez glebokosc sklonu w przód w siadzie (ang. sit-and-reach) nie ocenia gibkosci, a jedynie jeden z jej aspektów.

    26. 3.Sprawnosc motoryczna jest wazna szczególnie w okresie wzrastania, kiedy dziecko odkrywa swoje ruchowe mozliwosci i rozwija podstawowe umiejetnosci motoryczne. Wówczas tez wyksztalcaja sie: zwinnosc, równowaga, szybkosc ruchów i koordynacja. Skinner i Oja wsród czynników H-RF wymieniaja w zakresie sprawnosci motorycznej przede wszystkim kontrole postawy ciala. Johansson opisuje ten komponent jako kombinacje równowagi, koordynacji, kontroli psychicznej i szybkosci neuromiesniowej. Wskazywano tez, ze kontrola postawy ciala ulega zaklóceniu u osób z bólami kregoslupa w jego dolnym i górnym odcinku..Podobnie jak bóle kregoslupa, przyczyniac sie moze równiez niski poziom niektórych umiejetnosci ruchowych

    27. 4.Sprawnosc krazeniowo-oddechowa uwaza sie za najwazniejszy komponent H-RF. Submaksymalna zdolnosc wysilkowa i wytrzymalosc sa okreslane jako tolerancja na wysilek o malej mocy, ale trwajacy dluzszy czas. Sa one zalezne od: systemu dostarczania tlenu oraz obwodowej utylizacji tlenu i resyntezy ATP, sprawnosci procesów termoregulacyjnych oraz innych fizjologicznych i metabolicznych czynników. Osoba z mala submaksymalna zdolnoscia wysilkowa szybciej meczy sie i moze natrafiac na problemy w czasie podejmowania normalnej codziennej aktywnosci. Wykazano, ze wysilki aerobowe i sprawnosc krazeniowo-oddechowa wywieraja pozytywny wplyw na uklad sercowo-naczyniowy. Maksymalna moc aerobowa jest powiazana z wieloma wskaznikami zdrowia .Stwierdzono, ze systematyczna aktywnosc fizyczna ma pozytywny wplyw zarówno w wypadku zbyt wysokiego, jak i zbyt niskiego cisnienia krwi .

    28. 5.Sprawnosc przemian metabolicznych jest wyrazem odpowiedniego dzialania hormonów, szczególnie insuliny, normalnej gospodarki weglowodanowej w obrebie krwi i tkanek oraz prawidlowego metabolizmu lipidowego Zaleca sie specjalne programy cwiczen z mala intensywnoscia i dlugo trwajace, które moga poprawiac kontrole glukozy krwi, szczególnie u osób ze slabym mechanizmem kontroli. Regularna aktywnosc fizyczna wplywa tez na metabolizm lipidowy, obnizenie ogólnej ilosci cholesterolu, frakcji LDL- cholesterolu i triglicerydów oraz na wzrost frakcji HDL - cholesterolu .Tym samym obniza ryzyko wystapienia miazdzycy tetnic oraz choroby wiencowej serca. Waznym wskaznikiem sprawnosci metabolicznej jest równiez stosunek lipidów do utlenianych weglowodanów. Jest to istotne zarówno w trakcie wypoczynku, jak i podczas wysilków submaksymalnych.

    29. 3. MOTORYCZNOSC CZLOWIEKA - RÓZNE KONCEPCJE POJECIOWE I KLASYFIKACYJNE Zagadnienie motorycznosci ludzkiej jest niezmiernie zlozone, gdyz odnosi sie do zywego czlowieka. Dzieki sferze ruchu czlowiek niemalze zawsze jest w stanie aktywnosci w stosunku do otoczenia. Znajduje to swój wyraz zarówno w jego pracy, twórczosci artystycznej, sporcie, jak i kazdej postaci kontaktów z innymi ludzmi. Wszystkie zachowania ruchowe sa w kazdym momencie wypadkowa oddzialywania czynników biologiczno-mechanicznych oraz spoleczno-kulturowych. Róznorodnosc wplywów powoduje, ze ustalenie klasyfikacji i uniwersalnych norm napotyka na powazne trudnosci. Czynniki spoleczno-kulturowe odgrywaja duza role w ksztaltowaniu wzorców zachowan motorycznych, a te potrafia zabarwic inne formy egzystencji ludzkiej. W pismiennictwie mozna napotkac róznorodne próby zdefiniowania pojecia motorycznosci. "Motoryka lub motorycznosc ludzka -czytamy w Teorii wychowania fizycznego Demela i Sklada -to pojecie obejmujace caloksztalt czynnosci ruchowych czlowieka, inaczej - sfere ruchowej aktywnosci, slowem, to wszystko, co dotyczy poruszania sie czlowieka w przestrzeni na skutek zmian polozenia calego ciala lub poszczególnych jego czesci wzgledem siebie".

    30. Poszczególne czynnosci ruchowe ocenia sie, biorac przede wszystkim pod uwage ich idee, a wiec cel i motywy dzialania (slajd). Zagadnienie motorycznosci bywa interesujace zarówno z punktu widzenia wychowania fizycznego, sportu i rekreacji, jak i dzialalnosci produkcyjnej, wyszkolenia wojskowego, twórczosci artystycznej czy wreszcie rehabilitacji Motywy swiadomej dzialalnosci ruchowej moga byc nastepuje: -bezposrednia potrzeba zyciowa (zaspokojenie glodu lub pragnienia), wykonanie koniecznych czynnosci, zwiazanych np. z samoobsluga (mycie sie, ubieranie, golenie, czynnosci porzadkowe itp.), -osiaganie postawionego sobie celu (przejscie z miejsca do miejsca, przeniesienie lub przemieszczanie przedmiotów itp.), -czynienie zadosc pobudkom natury hedonistycznej (zabawa, przechadzka, rozrywka itd.), -poczucie koniecznosci lub obowiazku, -potrzeby twórcze (muzyka, malarstwo, sport).

    31. Majac na uwadze przede wszystkim idee ruchu, mozna mówic o motorycznosci: -produkcyjnej, -wyrazowej , -sportowej. Tresc aktu ruchowego - oznacza zasadniczy, najwazniejszy element danej czynnosci, który zwykle wskazuje na jej uzytkowosc. W tym sensie mówimy o popychaniu, sciskaniu, przenoszeniu, chodzie, biegu, skoku, rzucie, chwycie, skrecie, zwrocie, zwisie, uderzeniu, sterowaniu itp. Forma ruchu (technika ruchu) - stanowi zewnetrzny przejaw ruchu, który okreslaja stosunki czasowo-przestrzenne (droga i plaszczyzna przebiegu), bedace wyrazem doskonalosci procesów koordynacyjnych w ukladzie nerwowym.

    32. Zagadnienie formy ruchu wiaze sie z opisem danej umiejetnosci w zakresie: 1.wlasciwosci struktury czasowej (czas trwania, predkosc, przyspieszenie, itp.) 2.wlasciwosci struktury przestrzennej (plaszczyzny ruchu i ich zmiany), 3. wlasciwosci dynamicznych (sily wywolujace ruch, zmiany tych sil itp.)   Forme ruchu próbowano charakteryzowac przez okreslone kryteria przebiegu ruchu, a wiec takie wlasciwosci, jak: rytm, plynnosc, precyzja, dokladnosc, harmonia. Wlasciwosci te mówia wiele o stopniu opanowania danej czynnosci (umiejetnosci) ruchowej i sa miara stopnia dokladnosci ruchowej. Nalezy jednak przyznac, ze w praktyce wlasciwosci te najczesciej mozemy oceniac jedynie subiektywnie, a co najwyzej zarejestrowac na tasmie filmowej. Na podstawie takiej rejestracji próbuje sie znalezc mozliwosci obiektywno-kwantytatywnych charakterystyk. Przestrzenna forma ruchów stanowi te grupe przejawów motoryki, bez odwolania sie do której trudno scharakteryzowac np. zmiany, jakie zachodza w ontogenezie motorycznosci czlowieka.  

    33. Przez predyspozycje motoryczne nalezy rozumiec wylacznie te morfologiczne i fizjologiczne (biologiczne) kategorie budowy i funkcji organizmu czlowieka, które - jak mozna sie spodziewac - wprost warunkuja efekty motoryczne. Predyspozycje sa to wiec jakies zbiory fenotypowych wlasciwosci organizmalnych. Na obecnym etapie znajomosci zagadnienia mozna mówic o predyspozycjach strukturalnych, energetycznych i koordynacyjnych. .

    35. Z teoretyczno-formalnego punktu widzenia na poziomie przejawów motorycznych wyróznilismy zdolnosci motoryczne (ogólne) i zdolnosc specyficzna wykonania danej czynnosci. Przyjeto, ze o zdolnosciach motorycznych (podobnie: umiejetnosciach ruchowych) mozemy wnioskowac wylacznie na podstawie konkretnych, efektywnych zachowan ruchowych (przejawów). Innymi slowy, w przyjetej tu koncepcji wyrazniej oddzielono to, co biologiczne, od tego, co ruchowe. Przez zdolnosci motoryczne ogólne - w naszym ujeciu - nalezy rozumiec pewien konstrukt teoretyczny okreslajacy zespól wlasciwosci osobniczych uwarunkowanych struktura ustroju, procesami energetycznymi oraz sterowania i regulacji ruchu, które wprost charakteryzuja poziom mozliwosci efektywnego wykonania wzglednie scisle okreslonego rodzaju czynnosci ruchowych. Jednak poziom osiagniec sportowca, specjalizujacego sie np. w rzucie dyskiem, jest przeciez zalezny nie tylko od ogólnych zdolnosci motorycznych, ale przede wszystkim od umiejetnosci ich wykorzystania (m .in. opanowania techniki ruchu). Zaklada sie wiec wystepowanie tutaj wzajemnych, daleko idacych, wysoce zlozonych i wielokierunkowych powiazan zarówno w obrebie poszczególnych typów zdolnosci motorycznych, jak i miedzy zdolnosciami (ogólnymi) a umiejetnoscia wykonywania danego ruchu. W Polsce Raczek rozpowszechnil podzial ogólnych zdolnosci motorycznych na dwie podstawowe grupy, wczesniej wyróznione przez Gundlacha.

    36. OGÓLNY PODZIAL ZDOLNOSCI MOTORYCZNYCH A. Zdolnosci kondycyjne - warunkowane glównie wlasciwosciami morfofizjologicznymi strukturalnymi (wielkosc, masa, proporcje i skladniki ciala) oraz wlasciwosciami morfo fizjologicznymi energetycznymi. Do podstawowych zdolnosci kondycyjnych na ogól zalicza sie zdolnosci: silowe-charakteryzuja te wlasciwosci, które umozliwiaja pokonywanie znacznego oporu zewnetrznego lub przeciwstawiania sie mu skurczem miesni, szybkosciowe-charakteryzuja zespól tych wlasciwosci, które umozliwiaja wykonywanie okreslonych (tzn. trwajacych dlugo i przez to nie wywolujacych zmeczenia) zadan w mozliwie krótkim czasie, wytrzymalosciowe - charakteryzuja osobnicze mozliwosci czlowieka do podejmowania dlugotrwalych wysilków o okreslonej intensywnosci, a wiec wskazuja one na poziom odpornosci na zmeczenie;

    37. B. Zdolnosci koordynacyjne - warunkowane przez funkcje sterowania i regulacji ruchu; charakteryzuja mozliwosci precyzyjnego wykonywania zlozonych pod wzgledem stosunków czasowo-przestrzennych czynnosci ruchowych, umiejetnosci przestawienia sie i dostosowania do nowych, a czasami równiez nieoczekiwanych sytuacji.   Koncepcja struktury motorycznosci w ujeciu Raczka. Raczek w motorycznosci czlowieka wyodrebnil dwie strony: potencjalna, charakteryzujaca wewnetrzne uwarunkowania, utajone mozliwosci ruchowe, efektywna, przez która widoczne sa zewnetrzne przejawy, realne wlasciwosci ruchu (slajd).

    39. Strona potencjalna okresla wlasciwosci procesualne, zwiazane z charakterem fizjologicznych i psychicznych funkcji ustroju. Autor koncepcji wprowadzil i uzasadnil potrzebe stosowania pojecia - "zdolnosci motoryczne" (zamiast tradycyjne - "cechy motoryczne'). Zdolnosci motoryczne uznawal "nie jako sume izolowanych predyspozycji, lecz zawsze jako zlozony, wielowarstwowy i dynamiczny system stosunków i zaleznosci pomiedzy róznymi elementami spójnej calosci". Nawiazujac do wczesniejszych teorii zagadnienia, wyróznil tu w szczególnosci: (1) zdolnosci motoryczne kondycyjne (silowe, szybkosciowe i wytrzymalosciowe), (2) zdolnosci koordynacyjne (zdolnosci orientacji, reakcji, róznicowania, równowagi, rytmu laczenia ruchów, dostosowania i przestawienia sie) oraz (3) gibkosc (slajd).

    41. STRUKTURA ZDOLNOSCI MOTORYCZNYCH WG RACZKA kondycyjne (energetyczne) - determinowane przede wszystkim procesami energetyczno-metabolicznymi i motywacyjnymi, koordynacyjne (informacyjne)- determinowane przede wszystkim procesami sterujaco-regulacyjnymi i kognitywnymi,   kompleksowe (hybrydowe)- determinowane czynnikami obu wczesniej wymienionych grup, ale bez wyraznej dominanty

    43. Koncepcja struktury motorycznosci w ujeciu J. Szopy. Autorem kolejnej koncepcji klasyfikacji i struktury motorycznosci czlowieka jest Szopa . Prowadzil on gruntowne empiryczne studia zagadnienia, opierajac sie na analizie czynnikowej cech somatycznych, funkcjonalnych i prób sprawnosci u chlopców i dziewczat. Oryginalne jest dazenie nie tylko do zaprojektowania koncepcji logicznej, ale i przede wszystkim do oparcia struktury konsekwentnie na przyrodniczych podstawach. W tym ujeciu strukture motorycznosci stanowia nastepujace elementy: predyspozycje -zdolnosci motoryczne - efekty motoryczne (slajd). Kluczowym elementem sa predyspozycje, które autor pojmuje jako "wzglednie elementarne cechy strukturalne i funkcjonalne organizmu czlowieka, w znaczacym stopniu uwarunkowane genetycznie i mozliwe do pomiaru za pomoca metod specyficznych dla nauk podstawowych" [Szopa]. Tylko predyspozycje - zdaniem autora koncepcji-mozna traktowac jako "cechy organizmu" i przypisywac im sens biologiczny. Przechodzac do szczególowej klasyfikacji, Szopa wyróznial predyspozycje:

    44. PREDYSPOZYCJE MOTORYCZNE WG J. SZOPY strukturalne: parametry somatyczne, proporcje ciala, struktura i masa miesni, ruchomosc stawów (gibkosc), masa tluszczowa, masa ciala szczuplego - LBM itd. energetyczne: - beztlenowe: maksymalna moc anaerobowa (MMA) - kwasomlekowa i niekwasomlekowa, -tlenowe: zdolnosc maksymalnego pochlaniania tlenu, odpornosc na zmeczenie (wytrzymalosc). koordynacyjne: koordynacja wzrokowo-ruchowa, orientacja przestrzenna, równowaga, czas reakcji, antycypacja, róznicowanie ruchów. Psychiczne: temperament, sila woli, odwaga, motywacja, uzdolnienia ruchowe.

    46. W podsumowaniu warto wskazac, ze w badaniach nad antropomotorycznoscia konieczne jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: jak powiazac ze soba te wszystkie fakty, które nagromadzily - biochemia, fizjologia, neurofizjologia czy biomechanika-dla stworzenia jakiegos ogólnego modelu podloza (predyspozycji) motorycznego funkcjonowania czlowieka. Trudno jednak sadzic, ze model stworzony na tym poziomie organizacji ukladu biologicznego moze dac pelna odpowiedz na pytanie o efekt motoryczny w postaci np. wyniku skoku w dal czy umiejetnosci rzutu do kosza. We wspólczesnej biologii zaczyna bowiem dominowac doktryna metodologiczna, zgodnie z która okreslone prawa dotycza zawsze jedynie konkretnych poziomów organizacji ukladów. Opierajac sie na prawach dotyczacych funkcjonowania i struktury komórki, nie sposób opisac funkcjonowania organizmu, a za pomoca praw opisujacych budowe i dzialanie organizmu nie mozna przeciez scharakteryzowac funkcjonowania calych populacji.

    47. Zawsze zatem nalezy miec pelna swiadomosc owego poziomu w hierarchii zjawisk, biologicznego sensu prowadzenia badan oraz koniecznosci zachowania metodycznej i metodologicznej konsekwencji postepowania.  

More Related