1 / 34

PORODICA RHABDOVIRIDAE

PORODICA RHABDOVIRIDAE. Prof.dr IVANA HRNJAKOVIĆ CVJETKOVIĆ INSTITUT ZA JAVNO ZDRAVLJE VOJVODINE. KLASIFIKACIJA. U GRUPU V jednolančani RNK virusi sa negativnim RNK lancem

Download Presentation

PORODICA RHABDOVIRIDAE

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. PORODICA RHABDOVIRIDAE Prof.dr IVANA HRNJAKOVIĆ CVJETKOVIĆ INSTITUT ZA JAVNO ZDRAVLJE VOJVODINE

  2. KLASIFIKACIJA • U GRUPU V jednolančani RNK virusi sa negativnim RNK lancem • Ima 4 roda, dva su značajna za medicinu 1) Genus Vesiculovirus virus vezikularnog stomatitisa 2) Genus Lyssavirus virus besnila rhabies-a.U ovom rodu se nalazi još 6 virusa čiji su rezervoar slepi miševi ( 2 su prisutna u Evropi)

  3. OPŠTE OSOBINE PORODICE RHABDOVIRIDAE • Oblik : puščanog metka, • Genom: jednolančana linearna RNK u vidu negativnog lanca • RNK polimeraza je sastavni deo viriona ELEKTRONSKI MIKROSKOP NEGATIVNO BOJENJE VIRUS RABIESA

  4. OPŠTE OSOBINE PORODICE RHABDOVIRIDAE • Simetrija nukleokapsida: helikalna • Spoljni lipoproteinski omotač: sa izdancima peplomerama (hemaglutinini), stiču ga pri izlasku iz ćelije • Veoma su osetljivi na faktore spoljne sredine

  5. Virus rhabies-a • MORFOLOGIJA: kao i ostali članovi porodice • STRUKTURNI PROTEINI: 5 strukturnih proteina N protein (NUKLEOPROTEIN) koji sa genomskom RNK čini ribonukleoprotein (RNP) Sa RNP su udruženi FOSFOPROTEIN P i L protein tj.RNK polimerazaM protein kodira virusni genom , vezan je za unutrašnju stranu omotača H ili G protein umetnut u lipoproteinski omotač virusa

  6. Virus rhabies-a • Na površini virusa su šiljci glikoproteinske građe H protein (G proteinse još naziva) koji omogućavaju viropexu i vrše hemaglutinaciju i protiv njega se stvaraju neutrališuća antitela

  7. ŠEMATSKI PRIKAZ VIRUSA RABIESA RIBONUKLEOPROTEINSKO JEZGRO RNP (RNK i N). L i P virusni proteini su udruženi sa RNP OMOTAČ sa oko 400 glikoproteinskih izdanaka peplomera (H ili G) M PROTEIN je udružen sa omotačem i sa RNP

  8. Razmnožavanje virusa rhabies-a • VIRUS SE MOŽE RAZMNOŽAVATI U VEĆINI ŽIVOTINJA I U ČOVEKU (ZOONOZA) • Razmnožavaju se u citoplazmi i dobijaju omotač od citoplazmatske membrane i stvaraju inkluzijeNegrijeva tela nakupine ribonukleoproteina u citoplazmi ćelije • U laboratoriji se razmnožavaju 1) laboratorijskim životinjama MIŠEVIMA mlitave paralize i leđa kao jednogrba kamila 2) embrionisanim kokošijim jajima (horioalantoisna membrana i embrion) 3) kulture ćelija: necitocidne perzistentne infekcije (ne daje izrazit citopatogeni efekat)

  9. Antigenske osobine virusa rhabies-a • Postoji samo jedan antigenski tip

  10. PATOGENOST RHABIES-a • UJEDOM BESNE ŽIVOTINJE čijom pljuvačkom se izlučuje virus počinje infekc. • Virus dolazi u kontakt sa završecima perifernih nerava • PRIMARNO RAMNOŽAVANJE: u omotaču senzitivnih nerava • ŠIRENJE: senzitivnim nervima do CNS - a

  11. PATOGENOST RHABIES-a • U CNS-u ENCEFALITIS sa oštećenjem nervnih ćelija . U mozgu se širi sa ćelije na ćeliju • Iz CNS-a preko perifernih nerava do pljuvačnih žlezda i drugih tkiva (koža i kornea)

  12. KLINIČKE MANIFESTACIJE RHABIES-a • INKUBACIJA: 4 – 12 nedelja • BOLEST prodromalna faza temperatura, glavobolja faza EKSCITACIJE karakteristična je pojava grčeva pri gutanju vode hidrofobija. Salivacija obilna, virus u pljuvačci PARALITIČKI STADIJUM koji uvek završava smrću

  13. DIJAGNOZA BESNILA • U životinjaDIREKTNO DOKAZIVANJE ANTIGENA ILI VIRUSA u nervnim ćelijama sumljivih životinja ELISA TESTOM ili FLUORESCENTNOM MIKROSKOPIJOM ELEKTRONSKOM ILI IMUNOELEKTRONSKOM MIKROSKOPIJOM

  14. DIREKTNI IMUNOFLUORESCENTNI TEST virus besnula u pljuvačnoj žlezdi

  15. IMUNOFLUORESCENTNI TEST NA RABIES U ŽIVOTINJA NEGATIVAN NALAZ POZITIVAN NALAZ

  16. DIJAGNOZA BESNILA • U ljudi IZOLACIJA iz pljuvačke ili iz bioptata kože ili otiska kornee SEROLOŠKI TESTOVI u serumu i likvoru malu vrednost ZA POSTAVLJANJE DIJAGNOZE NEDOVOLJAN JE JEDAN TEST MORA SE PRIMENITI VIŠE TESTOVA

  17. PROFILAKSA I PREVENCIJA • Po utvrđenim kriterijumima odmah posle ujeda se daje VAKCINA od inaktivisanog virusa na humanim diploidnim ćelijama. Posle davanja vakcine javljaju se antitela koja mogu da spreče umnožavanje i širenje virusa u organizmu s obzirom na izuzetno dugu inkubaciju

  18. PROFILAKSA I PREVENCIJA • Uz vakcinu i RABIES IMUNI GLOBULIN serum ljudi imunizovanih protiv besnila. SERUM SE DAJE SAMO POSTEKSPOZICIONO UVEK OKO RANE A OSTATAK U MIŠIĆ ANATOMSKI UDALJEN OD MESTA DAVANJA VAKCINE. VAKCINA I SERUM SE NIKADA NE DAJU U ISTOM ŠPRICU

  19. UPUTSTVA PASTEROVOG ZAVODA U NOVOM SADU

  20. PRIMARNA VAKCINACIJA • PREEXPOZICIONA • ZA LABORATORIJSKE RADNIKE KOJI RADE SA VIRUSOM BESNILA • ZA LJUDE U KONTAKTU SA DIVLJIM ŽIVOTINJAMA (BIOLOZI,VETERINARI..) • ZA LJUDE KOJI PUTUJU U KRAJEVE GDE SE PSI BROJNI A ZDRAVSTVENA ZAŠTITA LOŠA NA DUŽE OD MESEC DANA, GDE JE BESNILO ENDEMIČNO I SL

  21. PRIMARNA VAKCINACIJA • PREEXPOZICIONA VAKCINACIJA • VAKCINE SE PRAVE NA DIPLOIDNIM ĆELIJAMA ILI EMBRIONISANIM JAJIMA • 3 DOZE PO JEDNA INJEKCIJA DNEVNO INTRA MUSKULARNO DANI: 0, 7,21 ILI 28

  22. LOUIS PASTER 1822-1895

  23. PROFILAKSA I PREVENCIJA • Paster 1885.prvu uspešnu vakcinu protiv besnila. Vakcinisao je dečaka koga su ujele besne životinje virusom fixe • Virus fixe dobijen je od uličnog virusa besnila izolovanog iz mozgova besnih pasa i pasažiranog kroz mozgove kunića čime je povećana virulencija za kunića (inkubacija je iznosila 7 dana ) a smanjena je za psa i čoveka • Ponovljenim pasažama i selekcijom mutanata nastao vakcinalni virus fixe • Primenjena vakcina je bila uspešna posle ujeda besne životinje jer je inkubacija duga

  24. Dr ADOLF HEMPT 1874-1943 1921 OSNOVAO PASTEROV ZAVOD U NOVOM SADU 1925 DAO SVOJU MODIFIKACIJU PASTEROVE VAKCINE

  25. Dr ADOLF HEMPT, DAJE VAKCINU Napravljena na mozgu jaganjaca inficiranih virusom fix I tretirana etrom MRTVA VAKCINA Vakcinacija je trajala 6 dana HEMPTOVA VAKCINA DAVANA JE U MNOGIM EVROPSKIM ZEMLJAMA U JUGOSLAVIJI JE PROIZVOĐENA DO 1983.

  26. EPIDEMIOLOGIJA besnila • URBANO psi i mačke • SILVATIČNO šumsko među divljim životinjama vuk, lisica U slepih miševa besnilo može biti endemično a u svih drugih sisara se smrtno završava

  27. EPIDEMIOLOGIJA besnila • REZERVOAR DIVLJE I DOMAĆE KANIDAE – PSI, LISICE, VUKOVI, KOJOTI, ŠAKALI • PRENOŠENJE UJEDOM BESNE ŽIVOTINJE ili DIREKTNIM KONTAKTOM SA PLJUVAČKOM INFICIRANE ŽIVOTINJE

  28. INFICIRANE ŽIVOTINJE

  29. EPIDEMIOLOGIJA besnila • OD 2008-2011. U EVROPSKOJ UNIJI je registrovano u 7 država 12 slučajeva besnila (6 je importovano iz drugih država) • U svetu godišnje umre od besnila 55 000 ljudi uglavnom u AFRICI i AZIJI • TOKOM 2012.god PASTEROV ZAVOD U NOVOM SADU DIJAGNOSTIKOVAO JE 12 SLUČAJEVA BESNILA U ŽIVOTINJA U SRBIJI (1 ŠAKAL I 11 LISICA)

More Related