1 / 58

Inwentaryzacja

Inwentaryzacja. Istota inwentaryzacji Formy inwentaryzacji Metody inwentaryzacji Niedobory i nadwyżki Kompensata Ewidencja. Inwentaryzacja.

Download Presentation

Inwentaryzacja

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Inwentaryzacja Istota inwentaryzacji Formy inwentaryzacji Metody inwentaryzacji Niedobory i nadwyżki Kompensata Ewidencja

  2. Inwentaryzacja Według ustawy o rachunkowości inwentaryzacja to ogół czynności rachunkowych zmierzających do sporządzenia szczegółowego spisu z natury składników majątkowych danej jednostki (czyli aktywów) oraz źródeł ich pochodzenia (czyli pasywów) na dany moment bilansowy. Inwentaryzacja polega więc na ustaleniu za pomocą spisu faktycznego stanu wszystkich rzeczowych i pieniężnych składników majątkowych, jak też wyjaśnienie różnic między stanem stwierdzonym podczas inwentaryzacji (rzeczywistej) a stanem wynikającym z ewidencji księgowej.

  3. Inwentaryzacja Służy do okresowego sprawdzania stanu aktywów i pasywów wykazywanego w księgach rachunkowych lub jego ustalenia, jeżeli nie prowadzi się bieżącej ewidencji stanów (np. produkty w toku, materiały, towary odpisywane w koszty w momencie ich zakupu)

  4. Inwentaryzacja Słowo inwentaryzacja pochodzi od łacińskiego słowa inventarium- czyli służący do odnalezienia, zaś spis od słowa invenire- co oznacza znaleźć, odkryć. Remanent z łacińskiego remanere oznacza pozostawać i odnosi się ilości rzeczy będących w danym miejscu i czasie

  5. Obowiązki kierownika jednostki

  6. Formy inwentaryzacji • inwentaryzacja pełna okresowa • inwentaryzacja pełna ciągła • inwentaryzacja wyrywkowa okresowa lub ciągła

  7. Rodzaje inwentaryzacji

  8. Inwentaryzacja pełna okresowa Polega na ustaleniu rzeczywistego stanu wszystkich składników aktywów i pasywów na określony dzień. Polega ona na inwentaryzacji poszczególnych składników nie w jednym terminie, lecz sukcesywnie, tak aby określić stan inwentaryzowanych aktywów i pasywów w określonym przedziale czasowym (różne grupy w różnych dniach).

  9. Inwentaryzacja pełna ciągła Polega na dokonywaniu systematycznie w ciągu okresu inwentaryzacyjnego w różnych, planowo określonych terminach, spisów z natury poszczególnych składników środków w taki sposób, aby wszystkie środki w ciągu tego okresu zostały objęte inwentaryzacją z wyznaczoną częstotliwością.

  10. Inwentaryzacja pełna ciągła Ustala się tutaj roczny plan inwentaryzacji (daty inwentaryzacji poszczególnych składników są poufne) z zachowaniem terminów określonych w Ustawie o rachunkowości. Plan inwentaryzacji zatwierdza kierownik jednostki.

  11. Wyrywkowa inwentaryzacja ciągła lub okresowa Polega na ustaleniu rzeczywistego stanu części (fragmentu) składników aktywów i pasywów na wybrany dzień lub w określonym terminie.

  12. Wyrywkowa inwentaryzacja ciągła lub okresowa Obejmuje ona tylko objęte ewidencją ilościowo-wartościową: • materiały, • towary, • produkty gotowe, • półfabrykaty.

  13. Wyrywkowa inwentaryzacja ciągła lub okresowa Cel: • kontrola osób materialnie odpowiedzialnych, • zmiana osoby materialnie odpowiedzialnej, • określenie strat w przypadku zdarzeń losowych.

  14. Sposoby inwentaryzacji • Spis z natury • Potwierdzenie salda • Porównanie danych ewidencyjnych z dokumentami

  15. Spis z natury Spis z natury składników majątkowych, ich wycena, porównanie z danymi z ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienie i rozliczenie ewentualnych różnic

  16. Spis z natury Stosowany jest do składników dających się policzyć, zmierzyć, zważyć Dotyczy składników będących własnością jednostki jak i obcych powierzonych w celu sprzedaży, przechowywania, przetwarzania lub używania.

  17. Potwierdzenie prawidłowości sald księgowych To otrzymywanie od banków i kontrahentów potwierdzenia prawidłowości wykazywanego w księgach jednostki stanu aktywów oraz wyjaśnienie i rozliczenie ewentualnych różnic.

  18. Potwierdzenie prawidłowości sald księgowych Tą metodą inwentaryzuje się: • środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych, • należności, • pożyczki, • zobowiązania, • aktywa własne powierzone kontrahentom.

  19. Porównanie danych ewidencyjnych z dokumentami To porównanie danych z ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacja realnej wartości tych składników.

  20. Porównanie danych ewidencyjnych z dokumentami Obejmuje ono pozostałe składniki aktywów i pasywów, niezinwentaryzowane na koniec roku obrotowego w inny sposób.

  21. Terminy inwentaryzacji • w okresie ostatnich trzech miesięcy roku obrotowego oraz pierwszych 15 dni następnego roku obrotowego – pozostałych aktywów i pasywów oraz innych składników obejmowanych roczną inwentaryzacją, pod warunkiem, że ustalenia ich stanu dokonuje się przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda - przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym, • raz wroku obrotowym w dowolnym terminie – zapasów towarów i materiałów (opakowań) objętych ewidencją wartościową w punktach obrotu detalicznego jednostki oraz zapasów drewna w jednostkach prowadzących gospodarkę leśną.

  22. Terminy inwentaryzacji • w ostatnim dniu roku obrotowego – aktywów pieniężnych, produkcji w toku (w tym środków trwałych w budowie), papierów wartościowych, materiałów, towarów i produktów gotowych, • raz na cztery lata drogą spisu z natury, zaś w ciągu pozostałych trzech lat drogą porównania ewidencji z dokumentacją oraz analizy i weryfikacji – środków trwałych oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie- znajdujących się na terenie strzeżonym, • raz na dwa lata - zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową,

  23. Różnice inwentaryzacyjne • Niedobory • Szkody • Nadwyżki

  24. Różnice inwentaryzacyjne Niedobory i nadwyżki ustala się: • ilościowo i wartościowo • wartościowo.

  25. Różnice inwentaryzacyjne Ilościowo i wartościowo dotyczy rzeczowych składników majątku (środków trwałych, towarów, materiałów i opakowań), jeżeli ich ewidencja w księgach rachunkowych jest prowadzona wartościowo i w jednostkach naturalnych.

  26. Różnice inwentaryzacyjne Wartościowo dotyczy gotówki, papierów wartościowych, towarów i opakowań w placówkach handlu detalicznego, jeżeli ich ewidencja w księgach rachunkowych prowadzona jest wartościowo.

  27. Niedobory Ujemne różnice ilościowe i wartościowe ujawnione w drodze porównywania stanu rzeczywistego ze stanem księgowym. Stan rzeczywisty < Stan księgowy Powstają podczas transportu, magazynowania, użytkowania, produkcji.

  28. Szkody To utrata pierwotnej wartości użytkowej składnika majątku. Przyczyny powstania: • niewłaściwe warunki składowania, • warunki atmosferyczne, • zaniedbania osób materialnie odpowiedzialnych.

  29. Nadwyżki Dodatnie różnice ilościowe i wartościowe ujawnione w wyniku porównania stanu rzeczywistego ze stanem księgowym. Stan rzeczywisty > Stan księgowy Powstają podczas: - transportu, magazynowania, użytkowania, produkcji.

  30. Niedobory • ubytki naturalne • niedobory i szkody niezawinione • niedobory i szkody zawinione.

  31. Ubytki naturalne To nie dające się się uniknąć zmniejszenia ilości składnika mieszczące się w granicach norm ubytków naturalnych, powstałe w wyniku takich procesów fizykochemicznych, takich jak wysychanie, ulatnianie, parowanie.

  32. Niedobory i szkody niezawinione Powstają z przyczyn niezależnych od osób materialnie odpowiedzialnych: • ubytki przekraczające normy niezawinione np. powstałe w wyniku złego pakowania, • w wyniku niedokładności urządzeń pomiarowych, • zdarzenia losowe (pożar, kradzież).

  33. Niedobory i szkody zawinione Powstają z winy osób materialnie odpowiedzialnych lub innych osób, w wyniku: • niedbalstwa, • nadużyć, • naruszenia przepisów.

  34. Niedobory i szkody zawinione • Niedobory bezsporne – osoba winna wyraża zgodę na ich pokrycie. • Niedobory sporne – osoba winna nie wyraża zgody na ich pokrycie: a) niedobory dochodzone na drodze postępowania sądowego, b) niedobory niedochodzone.

  35. Niedobory i nadwyżki W trakcie przemieszczania, magazynowania, przyjmowania oraz wydawania powstają niedobory, szkody, ubytki naturalne czy nadwyżki. Przyczynami tych różnic, są najczęściej: zmiany fizyczne i chemiczne oraz ubytki naturalne, wypadki losowe, w których powstają nieodwracalne szkody w składnikach majątku, spowodowane niezamierzonym działaniem ludzkim, a mianowicie: błędne przyjmowanie i wydawanie towarów przez pracowników (błąd pomiaru w ilości, mierzenia, liczenia), błędne wypełnianie dokumentacji – złe ilość, gatunku, ceny lub rodzaju, błędy w księgach rachunkowych w ewidencji operacji gospodarczych, niedbałym wykonaniem czynności lub celowym działaniem człowieka na przykładzie: fałszowanie dokumentów, kradzież z włamaniem, celowe zniszczenie lub uszkodzenie, pożar spowodowany podpaleniem, brak troski o powierzone mienie.

  36. Nadwyżki Powstają w wyniku: • niedokładności urządzeń pomiarowych mieszczące się w granicach dopuszczalnego błędu, • błędów w dokumentacji, • pomyłkowej zamiany podobnych składników.

  37. Klasyfikacja różnic inwentaryzacyjnych

  38. Kompensata niedoborów z nadwyżkami • Przyjmuje się tu za prawdopodobne, że w ruchu magazynowym zaistniały pomyłki przy przyjmowaniu bądź wydawaniu składników, powodujące że zamiast materiału „A” można nieumyślnie wydać podobny do niego materiał „B”. • Kompensata jest dokonywana przed obliczeniem ubytków naturalnych.

  39. Warunki kompensaty nadwyżek i niedoborów • zostały ustalone w ramach tego samegospisu z natury, • dotyczą tej samej osoby odpowiedzialnej materialnie lub osób rozliczanych i objętych współodpowiedzialnością majątkową, • powstaływ pokrewnych asortymentach (dot. kształtu, rozmiaru, koloru ...)

  40. Sposoby kompensaty • globalnie, • indywidualnie

  41. Globalnie • w ramach z góry ustalonych „grup kompensacyjnych”, obejmujących składniki tego samego lub pokrewnego asortymentu, w podobnych opakowaniach, podobnych kolorystycznie; • kompensaty wewnątrz grup przebiegają globalnie według zasady „wszystkie niedobory ze wszystkimi nadwyżkami”.

  42. Indywidualanie • w ramach wytypowanej jednej nadwyżki i jednego niedoboru; • stosowany w odniesieniu do składników zaliczonych do różnych grup kompensacyjnych oraz tam gdzie nie ustala się grup kompensacyjnych, gdy spełnione są warunki umożliwiające kompensatę.

  43. Podstawowa zasada kompensaty „Zasada mniejszej ilości i niższej ceny”

  44. Różnice pozostające po kompensacie (do dalszego rozliczenia): • ilościowe – gdy ceny kompensowanych składników są równe, ale ilości są różne, • wartościowe – gdy ilości kompensowanych składników są równe, ale ceny są różne, • zarówno ilościowe, jak i wartościowe – gdy różne są ilości oraz ceny kompensowanych składników.

  45. Przykład 1 Niedobór 800 szt. * 5 zł = Nadwyżka 500 szt. * 3 zł = Kompensata Niedobór Niedobór

  46. Przykład 2 Niedobór 10.000 szt. * 8 zł = 80.000 Nadwyżka 5.000 szt. * 6 zł = 30.000 Kompensata Niedobór Niedobór

  47. Przykład 3 Niedobór 10.000 szt. * 8 zł = 80.000 Nadwyżka 5.000 szt. *10 zł = 50.000 Kompensata N N

  48. Przykład 4 Niedobór 10.000 szt. * 8 zł = 80.000 Nadwyżka 15.000 szt. *10 zł = 150.000 Kompensata N N

  49. Księgowe ujęcie różnic

  50. Księgowe ujęcie różnic PK - PK - PK – PK – a) b) c) 5. PK –

More Related