Technologie informacyjne w administracji publicznej wykład 2

1. Technologie informacyjne w administracji publicznejwykład 2 Dr Małgorzata Ganczar

2. Przeobrażenia społeczne związane z rozwojem cywilizacyjnym Ubiegłe stulecie można określić mianem wieku rewolucji. Jego początek to kontynuacja burzliwego rozwoju społeczeństwa przemysłowego, który rozpoczął się pod koniec XIX w. Natomiast w ostatnich jego latach jesteśmy świadkami kolejnej rewolucji technicznej – rewolucji informacyjnej. Jej motorem stały się: elektronika (przede wszystkim wynalezienie wspomnianych już komputerów), miniaturyzacja, digitalizacja treści, telekomunikacja, Internet, programowanie pracy urządzeń elektronicznych czyli cała technologia komunikacyjno-teleinformatyczna, oznaczona skrótowo ICT(ang. Information and Communication Technology).

3. Przeobrażenia społeczne związane z rozwojem cywilizacyjnym W kontekście zachodzących przemian upowszechniło się pojęcie społeczeństwa informacyjnego (SI). Określa ono nowy system społeczeństwa, kształtujący się w krajach o wysokim stopniu rozwoju technologicznego, gdzie zarządzanie informacją, jej jakość, szybkość przepływu są zasadniczymi czynnikami konkurencyjności zarówno w przemyśle jak i w usługach, a stopień rozwoju wymaga stosowania nowych technik gromadzenia, przetwarzania, przekazywania i użytkowania informacji. Nie jest to oczywiście jedyna istniejąca definicja opisująca społeczeństwo informacyjne. We wszystkich ogromne znaczenie przypisuje się informacji. Na jej wymianie i komunikacji międzyludzkiej opierał się rozwój społeczny, gospodarczy, kulturalny i polityczny w ciągu długiej historii ludzkości.

4. Przeobrażenia społeczne związane z rozwojem cywilizacyjnym Owa informacja często dziś określana jest mianem informacji cyfrowej, i charakteryzuje się: • transformowalnością – łatwe i szybkie przetwarzanie za pomocą komputerów i ludzi, których pracę wspomagają, • transmitowalnością – łatwe, szybkie i jeżeli potrzeba automatyczne transmitowanie przez sieci komputerowe i telekomunikacyjne, • replikowalnością – łatwe kopiowanie przy czym jakość kopii zachowuje dokładnie jakość oryginału, • niezniszczalnością – oczywiście nie chodzi o brak możliwości skasowania informacji z pamięci komputera lecz o zachowanie jej pierwotnej formy, nie uleganie degradacji, np. zjedzenie przez mole czy też zżółknięcie, jak to zdarza się w przypadku danych zapisanych na papierze.

5. Przeobrażenia społeczne związane z rozwojem cywilizacyjnym Społeczeństwo staje się zatem społeczeństwem informacyjnym, gdy osiąga stopień rozwoju oraz skali i skomplikowania procesów odpowiedzialnych za jego funkcjonowanie wymagający zastosowania nowych technik wykorzystywania olbrzymiej masy informacji generowanych przez te procesy. W takim społeczeństwie informacja i wynikająca z niej wiedza oraz nowoczesne technologie są podstawowym czynnikiem wytwórczym a wszechstronnym czynnikiem rozwoju jest właściwe wykorzystywanie teleinformatyki.

6. Przeobrażenia społeczne związane z rozwojem cywilizacyjnym Obecnie pojawił się nowy termin Społeczeństwa Sieci, zgodnie z którym tym mianem określa się społeczności, których struktury społeczne i działalność zorganizowana jest poprzez elektroniczne systemy przetwarzania informacji, w przeciwieństwie do zorganizowanych grup w hierarchicznie powiązane struktury. Termin ten odnosi się do społeczeństw, które charakteryzują dwie zasadnicze cechy: • obecność wyrafinowanych - prawie wyłącznie cyfrowych - technologii komunikacji sieciowej i zarządzania dystrybucją informacji; technologii, które tworzą infrastrukturę coraz większego układu społecznych, politycznych i ekonomicznych praktyk; • reprodukowanie i instytucjonalizacja - poprzez i pomiędzy tymi społeczeństwami - sieci, rozumianych jako podstawowe formy społecznej organizacji oraz relacje w poprzek szerokiego zakresu społecznych, politycznych i ekonomicznych konfiguracji i połączeń.

7. Przeobrażenia społeczne związane z rozwojem cywilizacyjnym Społeczeństwa sieci to zjawisko szersze niż społeczeństwa informacyjne, wydaje się, że powstają w wyniku ewolucji społeczeństw informacyjnych. społeczeństwa sieci tworzą w coraz większym stopniu formy organizacyjno-prawne a także związane z nimi systemy normatywne, kulturowe i społeczne. Z punktu widzenia funkcjonowania administracji publicznej zauważyć należy, ze w ramach tych społeczeństw tworzą się struktury organizacyjno-prawne, w szczególności konstrukcje organizacji życia publicznego. W tym systemie społecznym fizyczne granice są bez większego znaczenia i w konsekwencji będą zanikały.

8. Unia Europejska jako Społeczeństwo Informacyjne Najważniejsze dla upublicznienia i określenia polityki UE w dziedzinie budowania SI było opublikowanie w 1994 roku przez Komisję Europejską dokumentu Europe and the Global Information Society. Recommendations to the European Council(Europa i społeczeństwo globalnej informacji. Zalecenia dla Rady Europejskiej), zwanego, od nazwiska propagującego go członka Komisji Europejskiej Martina Bangemanna, Raportem Bangemanna.Dokument wyznaczył perspektywy i kierunki działań w jakich powinna pójść Europa.

9. Unia Europejska jako Społeczeństwo Informacyjne Najważniejszą inicjatywą jest eEurope – an InformationSociety for all(eEurope – społeczeństwo informacyjne dla wszystkich), której otwarcie ogłoszono 8 grudnia 1999 r. Zawiera ona konkretne programy i rozwiązania mające na celu przyspieszenie transformacji krajów Unii Europejskiej do społeczeństwa informacyjnego oraz przybliżone daty ich wdrożenia. W eEuropa Komisja zaproponowała krajom członkowskim realizację trzech głównych celów strategicznych: • wprowadzenia obywateli Europy, we wszystkich sferach ich działalności: w pracy, w domu, w szkole, w interesach, w kontaktach z administracją publiczna w wiek cywilizacji cyfrowej, • wspieranie rozwoju nowych technologii informatycznych i komunikacyjnych, • wzmocnienie spójności socjalnej Romano Prodi był jednym z członków grupy opracowującej Raport Bangemanna.

10. Unia Europejska jako Społeczeństwo Informacyjne Komisja Europejska w dokumencie eEurope – an InformationSociety for All. Progress Report dokonała podsumowania dyskusji i konsultacji toczonych na temat inicjatywy eEuropew Unii Europejskiej. Dokument ten stanowił podstawę do dyskusji podczas specjalnego posiedzenia Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23-24 marca 2000 r., gdzie państwa członkowskie przyjęły tzw. Strategię lizbońską. Jej głównym celem jest stworzenie do 2010 r. ,,najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej gospodarki świata, opartej na wiedzy, zdolnej do zrównoważonego rozwoju oraz zapewniającej więcej i lepsze miejsca pracy oraz większą spójność społeczną".

11. Strategia Lizbońska Priorytety dotyczące rozwoju społeczeństwa informacyjnego zawarte w Strategii lizbońskiej zostały następnie rozwinięte w dokumentach Komisji Europejskiej – najważniejszym jest eEurope 2005: An Information Society for All. An Action Plan przygotowanym na szczyt Rady Europejskiej w Sewilli 21-22 czerwca 2002 r. Realizację inicjatywy eEurope koordynuje Komisja Europejska. Jej adresatami są administracje krajów członkowskich, przemysł ICT, nauka, operatorzy i dostawcy usług ICT, szeroko pojęty biznes, mieszkańcy Europy, słowem wszyscy, którzy widzą w niej płaszczyznę zainteresowania. Źródła finansowania tego przedsięwzięcia pochodzą z funduszy przeznaczonych na poszczególne zadania przez m.in. administracje państw członkowskich, przemysł europejski, banki.

12. Strategia Lizbońska Dziś wiadomo, że założone w Strategii Lizbońskiej cele nie zostały osiągnięte do 2010 roku, do czego oficjalnie przyznała się 2 lutego 2005 r. Komisja Europejska. Wskazała cztery obszary stanowiące największe zagrożenie dla realizacji celów Strategii Lizbońskiej: • niewłaściwy stan finansów publicznych, • niewystarczające działania na rzecz wzrost zatrudnienia i produktywności pracy, • słabość rynku wewnętrznego i konkurencji, • niewystarczające działania na rzecz zapewnienia zrównoważonego wzrostu gospodarczego.

13. Europa 2020 • Strategia „Europa 2020” jest nowym, długookresowym programem rozwoju społeczno-gospodarczego Unii Europejskiej (UE), który zastąpił realizowaną od 2000 r., zmodyfikowaną pięć lat później, Strategię Lizbońską. • W opublikowanym 3 marca 2010 r. Komunikacie „Europa 2020 –Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu”podkreślona została potrzeba wspólnego działania państw członkowskich na rzecz wychodzenia z kryzysu oraz wdrażania reform umożliwiających stawienie czoła wyzwaniom związanym z globalizacją, starzeniem się społeczeństw czy rosnącą potrzebą racjonalnego wykorzystywania zasobów.

14. Europa 2020 • W celu osiągnięcia powyższych założeń zaproponowano trzy podstawowe, wzajemnie wzmacniające się priorytety: • wzrost inteligentny (ang. smart growth), czyli rozwój oparty na wiedzy i innowacjach, • wzrost zrównoważony(ang. sustainable growth), czyli transformacja w kierunku gospodarki niskoemisyjnej, efektywnie korzystającej z zasobów i konkurencyjnej, • wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu(ang. inclusive growth), czyli wspieranie gospodarki charakteryzującej się wysokim poziomem zatrudnienia i zapewniającej spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną.

15. Wdrażanie społeczeństwa informacyjnego w Polsce Sejm swoją uchwałą z 14 lipca 2000 r. w sprawie budowania podstaw społeczeństwa informacyjnego w Polsce, zobowiązał rząd do podjęcia działań sprzyjających rozwojowi SI, do koordynacji i realizacji polityki rozwoju społeczeństwa informacyjnego we wszystkich działach i na wszystkich szczeblach administracji rządowej. Rada Ministrów dnia 28 listopada 2000 r. zajęła stanowisko w sprawie wskazanej uchwały Sejmu oraz przyjęła dokument programowy pt. Cele i kierunki rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce, przygotowany wspólnie przez Komitet Badań Naukowych i Ministerstwo Łączności. Następnie szczegółowa strategia na wzór eEurope+, zatytułowana e-Polska – Plan działań na rzecz rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce na lata 2001-2006, opracowana przez Ministerstwo Gospodarki, została przyjęta przez rząd 11 września 2001 r. Oprócz planu działań zawierała oszacowanie skutków finansowych realizacji polityki państwa w tej materii.

16. Wdrażanie społeczeństwa informacyjnego w Polsce Kolejnym przejawem informatyzacji naszego kraju było utworzenie w grudniu 2001 r. nowego działu administracji rządowej pod nazwą Informatyzacja. Po raz pierwszy w historii Rzeczypospolitej informatyka i informatyzacja zyskały tak istotną pozycję w życiu politycznym naszego państwa. Aktualnie wszelkie prace nad transformacją Polski do społeczeństwa informacyjnego prowadzone są w oparciu o: • Proponowane kierunki rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Polsce do 2020 r. • Strategia rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego w Polsce do roku 2013, www.mswia.gov.pl/strategia ; • Strategia Rozwoju Kraju 2020 (przyjęta 25 IX 2012 r.)

17. Raport ONZ