N uk do ta braktis kurrë !

1. Nukdo ta braktis kurrë !

2. E hapadollapin për ta marrë një libër por nuk e gjeta.Dukee mbyllë atë më ra në sy një tregim i shkruar në një gazetë të vjetër . . .

3. ( kishte udhëtuar për të gjetur kafshatën e gojës ) Një njerikishte udhëtuar në një shtet të largët duke i lënë pas gruan e tij dhe tre fëmijët e tyre… Fëmijët e donin shumë dhei shprehnin respekt të veçantë…

4. Por ata nuk e hapën që ta lexonin çka ka në të! …secili prej tyre e mori për ta puthurdhe thoshin kjo është letra e më të dashurit tonë dhe më të shtrenjtit U dërgoi prindi pas një kohe letrën e parë…

5. E nxirrnin herë pas here , e pastronin nga pluhuri dhe e parfumosnin , pastaj e kthenin në kuti… Evështruanzarfin nga jashtë,pastaj e vendosën në një sënduk të vogël të mbështjellur me kadife… Kështu vepruan me të gjitha letrat që ua dërgonte babai i dashur!

6. Kaluan vitet . . .

7. E pyeti:ku është nëna jote ?! Djali u përgjigj : e pat goditur një sëmundje e rëndë dhe nuk patëm mundësi ta paguajmë mjekimin e saj dhe pas një kohe vdiq U kthye prindi por nuk gjeti nga familja e tij vetëm se një djalë! Babai tha: “Si ashtu, a nuk e keni lexuar letrën e parë,u kam pas dërguar një shumë të mirë të të hollave”! Djali tha: Jo.

8. Babai tha: “Por, a nuk e ka lexuar letrën time ku e kam këshilluar që të largohet prej shoqërisë së keqe dhe le të vijë tek unë! Babai pyeti:“Ku është vëllau yt?Djali u përgjigj: “Është njoftuar me disa shokë të këqij dhe pas vdekjes së nënës nuk kishte kush ta këshillonte dhe ta udhëzonte dhe shkoi me ta

9. Babai i nervozuar tha: “Por a nuk e ka lexuar letrën time ku e kam këshilluar që të mos martohet më të se ai djalë nuk ka qenë i përshtatshëm për të” “Po motra ku është?!” - pyeti babai i habitur. Djali u përgjigj: “Është martuar me atë djaloshin për të cilin të pat shkruar në letër dhe pat kërkuar këshillën tënde, tash ajo po jeton me të një jetë të shëmtuar.”

10. Djaloshi tha :- “Jo! Të gjitha letrat i kemi ruajtur në këtë kuti me kadife, gjithnjë i zbukuronim, i puthnim, por nuk i kemi hapur asnjëherë që t’i lexojmë.”

11. Vetëm për shkak se nuk i kanë lexuar letrat e prindit, duke u mjaftuar me madhërimin apo shenjtërimin e tyre dhe ruajtjen e tyre... E meditova rastin e kësaj familjeje si u shkatërrua dhe u shndërrua jeta e tyre në një jetë të shëmtuar... ...duke mos vepruar sipas porosive të prindit të tyre që ishin në ato letra!!!

12. Thash me vete: “O i mjeri unë” Pastaj e shikova Kur'anine Madhëruartë vendosur në dollap... “Unë po e trajtoj Mesazhin e Allahutndaj meje, si ata fëmijët mesazhet e prindit të tyre”

13. Unë e lë Kur’anin në dollap apo ne kuti me kadife dhe e ngriti diku lart që të mos nëpërkëmbet, por nuk po e lexoj e as nuk po përfitoj nga ai, kurse ai është udhërrëfyesi i tërë jetës sime

14. Më fal o ZOT! Nuk do ta braktis kurrë!!!