มาตรฐานการรายงานทางการเงินระหว่างประเทศ (IFRS)

1. มาตรฐานการรายงานทางการเงินระหว่างประเทศ (IFRS) ดร. วรศักดิ์ ทุมมานนท์ รองศาสตราจารย์ประจำภาควิชาการบัญชี คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ประธานคณะกรรมการกำหนดมาตรฐานการบัญชี สภาวิชาชีพบัญชีฯ 1 1 1

2. ทิศทางของมาตรฐานการบัญชีและมาตรฐานการรายงานทางการเงินไทยทิศทางของมาตรฐานการบัญชีและมาตรฐานการรายงานทางการเงินไทย • ปัจจุบันคณะกรรมการกำหนดมาตรฐานการบัญชีกำลังเร่งจัดทำมาตรฐานการบัญชี (TAS) และมาตรฐานการรายงานทางการเงิน (TFRS) ฉบับใหม่ให้สอดคล้องกับ IFRS Bound Volume 2009 (ฉบับที่คณะกรรมการมาตรฐานการบัญชีระหว่างประเทศแก้ไขสิ้นสุดในปี 2008) ซึ่งจะยกเลิก TAS และ TFRS ที่เคยประกาศ

3. ทิศทางของมาตรฐานการบัญชีและมาตรฐานการรายงานทางการเงินไทยทิศทางของมาตรฐานการบัญชีและมาตรฐานการรายงานทางการเงินไทย • สภาวิชาชีพบัญชีฯ จะยกเว้นการบังคับใช้กับกิจการที่มิใช่กิจการที่มีส่วนได้เสียต่อสาธารณะ (Non-Publicly Accountable Entities: NPAE) เป็นบางฉบับ จนกว่าจะมีการบังคับใช้มาตรฐานการรายงานทางการเงินสำหรับกิจการที่ไม่ได้มีส่วนได้เสียต่อสาธารณะซึ่งได้ • ปรับข้อกำหนดเพื่อลดการอ้างอิงมูลค่ายุติธรรมซึ่งก่อให้เกิดปัญหาในทางปฏิบัติสำหรับกิจการฯ ที่ต้องนำหลักการบัญชีไปถือปฏิบัติ โดยนำเสนอวิธีการบัญชีอื่นทดแทน หรือ • ตัดข้อกำหนดที่ก่อให้เกิดปัญหาในทางปฏิบัติออก เพื่อไม่ให้มีต้นทุนหรือภาระในการรายงานทางการเงินที่เกินจำเป็น (Undue costs and efforts)

4. กิจการที่มิใช่กิจการที่มีส่วนได้เสียต่อสาธารณะกิจการที่มิใช่กิจการที่มีส่วนได้เสียต่อสาธารณะ • กิจการที่ไม่เข้าลักษณะดังต่อไปนี้ • กิจการที่มีตราสารทุนหรือตราสารหนี้ของกิจการซึ่งมีการซื้อขายในตลาดสาธารณะ (ไม่ว่าจะเป็นตลาดหลักทรัพย์ในประเทศหรือต่างประเทศหรือการซื้อขายนอกตลาดหลักทรัพย์รวมทั้งตลาดในท้องถิ่นและในภูมิภาค) หรือ • กิจการที่นำส่งหรืออยู่ในกระบวนการของการนำส่งงบการเงินของกิจการให้แก่สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์หรือหน่วยงานกำกับดูแลอื่นเพื่อวัตถุประสงค์ในการออกขายหลักทรัพย์ใดๆ ในตลาดสาธารณะ หรือ • กิจการที่ดำเนินธุรกิจหลักในการดูแลทรัพย์สินของกลุ่มบุคคลภายนอกในวงกว้าง เช่น สถาบันการเงินตามพระราชบัญญัติสถาบันการเงิน พ.ศ. 2551 บริษัทประกันชีวิต บริษัทประกันวินาศภัย บริษัทหลักทรัพย์ กองทุนรวม เป็นต้น หรือ • บริษัทมหาชนตามพระราชบัญญัติบริษัทมหาชน จำกัด พ.ศ. 2535

5. 5 5

6. 6 6

7. 7 7

8. 8 8

9. 9 9

10. 10 10

11. แม่บทการบัญชี • ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในหลักการหรือขอบเขต มีเพียงการปรับปรุงถ้อยคำให้สอดคล้องกับมาตรฐานการบัญชีและมาตรฐานการรายงานทางการเงินฉบับอื่นเท่านั้น • แม่บทการบัญชีนี้กำหนดขึ้นเพื่อวางแนวคิดที่เป็นพื้นฐานในการจัดทำและนำเสนองบการเงินแก่ ผู้ใช้งบการเงินที่เป็นบุคคลภายนอก โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อเป็นแนวทางสำหรับ • คณะกรรมการกำหนดมาตรฐานการบัญชีในการพัฒนามาตรฐานการบัญชีในอนาคต และในการทบทวนมาตรฐานการบัญชีที่มีในปัจจุบัน • ผู้จัดทำงบการเงินในการนำมาตรฐานการบัญชีมาถือปฏิบัติรวมทั้งเป็นแนวทางในการปฏิบัติสำหรับเรื่องที่ยังไม่มีมาตรฐานการบัญชีรองรับ • สำหรับผู้สอบบัญชีในการแสดงความเห็นต่องบการเงินว่าได้จัดทำขึ้นตามมาตรฐานการบัญชีหรือไม่

12. แม่บทการบัญชี • เนื้อหาของแม่บทการบัญชีครอบคลุมเรื่องต่อไปนี้ • วัตถุประสงค์ของงบการเงิน • ลักษณะเชิงคุณภาพที่กำหนดว่าข้อมูลในงบการเงินมีประโยชน์ • คำนิยาม การรับรู้รายการ และการวัดมูลค่าขององค์ประกอบที่ประกอบขึ้นเป็นงบการเงิน • แนวคิดเกี่ยวกับทุน และการรักษาระดับทุน

13. แม่บทการบัญชี • ความมีสาระสำคัญ • ข้อมูลจะถือว่ามีสาระสำคัญหากการไม่แสดงข้อมูลหรือการแสดงข้อมูลผิดพลาดมีผลกระทบต่อการตัดสินใจเชิงเศรษฐกิจของผู้ใช้งบการเงิน ความมีสาระสำคัญขึ้นอยู่กับขนาดของรายการหรือขนาดของความผิดพลาดที่เกิดขึ้นภายใต้สภาพการณ์เฉพาะซึ่งต้องพิจารณาเป็นแต่ละกรณี

14. แม่บทการบัญชี • เนื้อหาสำคัญกว่ารูปแบบ • รายการและเหตุการณ์ทางบัญชี ข้อมูลดังกล่าวต้องบันทึกและแสดงตามเนื้อหาและความเป็นจริงเชิงเศรษฐกิจมิใช่ตามรูปแบบทางกฎหมายเพียงอย่างเดียว • ความระมัดระวัง • การใช้ดุลยพินิจที่จำเป็นในการประมาณการภายใต้ความไม่แน่นอนเพื่อมิให้สินทรัพย์หรือรายได้แสดงจำนวนสูงเกินไป และหนี้สินหรือค่าใช้จ่ายแสดงจำนวนต่ำเกินไป อย่างไรก็ตาม การใช้หลักความระมัดระวังมิได้อนุญาตให้กิจการตั้งสำรองลับหรือตั้งค่าเผื่อ

15. แม่บทการบัญชี • สินทรัพย์ • ทรัพยากรที่อยู่ในความควบคุมของกิจการ ทรัพยากรดังกล่าวเป็นผลของเหตุการณ์ในอดีตซึ่งกิจการคาดว่าจะได้รับประโยชน์เชิงเศรษฐกิจจากทรัพยากรนั้นในอนาคต • หนี้สิน • ภาระผูกพันในปัจจุบันของกิจการ ซึ่งเป็นผลของเหตุการณ์ในอดีต โดยการชำระภาระผูกพันนั้นคาดว่าจะส่งผลให้กิจการสูญเสียทรัพยากรที่มีประโยชน์เชิงเศรษฐกิจ • ส่วนของเจ้าของ • ส่วนได้เสียคงเหลือในสินทรัพย์ของกิจการหลังจากหักหนี้สินทั้งสิ้นออกแล้ว

16. แม่บทการบัญชี (อนาคต) • Asset • a present economic resource to which the entity has a present right or other privileged access • Liabilities • present unconditional economic obligation that is enforceable against the entity

17. แม่บทการบัญชี • รายได้ • การเพิ่มขึ้นของประโยชน์เชิงเศรษฐกิจในรอบระยะเวลาบัญชีในรูปกระแสเข้าหรือการเพิ่มค่าของสินทรัพย์ หรือการลดลงของหนี้สิน อันส่งผลให้ส่วนของเจ้าของเพิ่มขึ้น ทั้งนี้ ไม่รวมถึงเงินทุนที่ได้รับจากผู้มีส่วนร่วมในส่วนของเจ้าของ • ค่าใช้จ่าย • การลดลงของประโยชน์เชิงเศรษฐกิจในรอบระยะเวลาบัญชีในรูปกระแสออกหรือการลดค่าของสินทรัพย์ หรือการเพิ่มขึ้นของหนี้สิน อันส่งผลให้ส่วนของเจ้าของลดลง ทั้งนี้ ไม่รวมถึงการแบ่งปันให้กับผู้มีส่วนร่วมในส่วนของเจ้าของ

18. TAS 8 นโยบายการบัญชี การเปลี่ยนแปลงประมาณการทางบัญชีและข้อผิดพลาด มีการแก้ไขเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานการรายงานทางการเงินฉบับอื่นๆ ดังนี้ TAS 23 และ TAS 1 มีการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำที่ปรากฏอยู่ในแต่ละย่อหน้า 18

19. TAS 8 นโยบายการบัญชี การเปลี่ยนแปลงประมาณการทางบัญชีและข้อผิดพลาด • ข้อผิดพลาดที่มีสาระสำคัญในงวดก่อน จะต้องแก้ไขด้วยวิธีปรับย้อนหลังในงบการเงินสำหรับงวดแรกหลังจากค้นพบข้อผิดพลาดดังกล่าว • กำหนดให้ใช้วิธีการนำนโยบายการบัญชีใหม่มาถือปฏิบัติย้อนหลังสำหรับการเปลี่ยนแปลงนโยบายการบัญชีที่เป็นไปโดยความสมัครใจ และกำหนดให้ใช้วิธีการปรับงบการเงินย้อนหลังสำหรับการแก้ไขข้อผิดพลาดในงวดก่อน • การเปลี่ยนแปลงประมาณการที่ทำให้สินทรัพย์หรือหนี้สินเพิ่มขึ้นหรือมีผลต่อรายการในส่วนของเจ้าของ ให้กิจการรับรู้ผลกระทบดังกล่าวในมูลค่าตามบัญชีของสินทรัพย์ หนี้สิน หรือส่วนของเจ้าของที่เกี่ยวข้องในงวดที่มีการเปลี่ยนแปลง

20. TAS 8 นโยบายการบัญชี การเปลี่ยนแปลงประมาณการทางบัญชีและข้อผิดพลาด มีการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำในย่อหน้าที่ 9 TFRS ใช้เป็นแนวทางสำหรับกิจการในการนำไปปรับใช้ตามความต้องการ แนวทางปฏิบัติดังกล่าวทั้งหมดมีการระบุว่าเป็นส่วนหนึ่งของ TFRS หรือไม่ แนวทางปฏิบัติเป็นส่วนหนึ่งของ TFRS ถือเป็นข้อบังคับ ส่วนแนวทางปฏิบัติที่ไม่เป็นส่วนหนึ่งของ TFRS ไม่ถือเป็นข้อบังคับสำหรับงบการเงิน (แนวทางปฏิบัติมิได้เป็นส่วนหนึ่งของ TAS ดังนั้นจึงไม่ถือเป็นข้อกำหนดสำหรับงบการเงิน)(ข้อความที่ขีดเส้นใต้เป็นรายการที่เพิ่มเติมข้อความที่อยู่ในวงเล็บเป็นถ้อยคำที่ตัดออก) 20

21. TAS 8 นโยบายการบัญชี การเปลี่ยนแปลงประมาณการทางบัญชีและข้อผิดพลาด ในย่อหน้าที่ 51 มีการเพิ่มถ้อยคำเกี่ยวกับการจัดทำประมาณการว่าอาจจัดทำขึ้นภายหลังวันสิ้นรอบระยะเวลารายงาน ซึ่งเป็นการกล่าวถึงกรณีที่ไม่สามารถนำนโยบายการบัญชีใหม่มาถือปฏิบัติย้อนหลังและกรณีที่ไม่สามารถปรับงบการเงินย้อนหลังได้ในทางปฏิบัติ มีการเพิ่มเติมแนวปฏิบัติตาม TAS 8 การปรับงบการเงินย้อนหลังสำหรับข้อผิดพลาด การเปลี่ยนทันทีเป็นต้นไปสำหรับการเปลี่ยนแปลงนโยบายการบัญชีเมื่อการถือปฏิบัติย้อนหลังไม่สามารถทำได้ในทางปฏิบัติ 21

22. TAS 10 เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน มีการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำที่ปรากฏอยู่ในแต่ละย่อหน้า 22 22

23. TAS 10 เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงานหมายถึง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างสิ้นงวดที่รายงานกับวันที่ได้รับอนุมัติให้ออกงบการเงิน ไม่ว่าเหตุการณ์นั้นจะเป็นไปในทางดีหรือไม่ดี เหตุการณ์ดังกล่าวสามารถแยกได้เป็น 2 ประเภท ดังนี้ เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงานที่ต้องปรับปรุง คือ เหตุการณ์ที่เป็นหลักฐานยืนยันว่าสถานการณ์ได้มีอยู่ ณ วันสิ้นงวดที่รายงาน และ เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงานที่ไม่ต้องปรับปรุง คือ เหตุการณ์ที่ชี้ให้เห็นว่าสถานการณ์ได้เกิดขึ้นภายหลังงวดที่รายงาน 23 23

24. TAS 10 เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน มีการเพิ่มเติมตัวอย่างในย่อหน้าที่ 5 และ 6 ในเรื่องวันที่อนุมัติงบ และผู้อนุมัติงบ มีการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำเพื่อให้สอดคล้องกับ TFRS ฉบับอื่น ย่อหน้าที่ 5 ตัวอย่าง วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 25x2 ฝ่ายบริหารของกิจการได้เสร็จสิ้นการจัดทำร่างงบการเงินสำหรับงวดปี สิ้นสุดวันที่ 31 ธันวาคม 25x1 ในวันที่ 18 มีนาคม 25x2 คณะกรรมการบริษัทได้พิจารณาและอนุมัติให้ออกงบการเงิน กิจการได้ประกาศผลกำไรและข้อมูลทางการเงินอื่นที่เกี่ยวข้องในวันที่ 19 มีนาคม 25x2 งบการเงินได้ถูกจัดเตรียมให้ผู้ถือหุ้นและบุคคลอื่นๆ ในวันที่ 1 เมษายน 25x2 ในวันที่ 15 พฤษภาคม 25x2 ผู้ถือหุ้นอนุมัติงบการเงินในการประชุมประจำปี และงบการเงินที่ได้รับการอนุมัติได้ถูกนำส่งให้แก่องค์กรที่กำหนดข้อบังคับในวันที่ 17 พฤษภาคม 25x2 งบการเงินได้รับการอนุมัติวันที่ 18 มีนาคม 25x2 (วันที่คณะกรรมการบริษัทอนุมัติให้ออก) 24 24

25. TAS 10 เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน มีการเพิ่มเติมตัวอย่างในย่อหน้าที่ 5 และ 6 (ต่อ) ย่อหน้าที่ 6 ตัวอย่าง 18 มีนาคม 25x2 ฝ่ายบริหารของกิจการได้อนุมัติให้ออกงบการเงินเพื่อเสนอต่อคณะกรรมการที่กำกับดูแล โดยคณะกรรมการที่กำกับดูและดังกล่าวไม่ใช่ฝ่ายบริหาร แต่อาจหมายรวมถึงตัวแทนพนักงานและผู้มีส่วนได้เสียจากภายนอก วันที่ 26 มีนาคม 25x2 คณะกรรมการที่กำกับดูแลได้อนุมัติงบการเงิน วันที่ 1 เมษายน 25x2 งบการเงินดังกล่าวได้ถูกจัดเตรียมให้ผู้ถือหุ้นและบุคคลอื่นที่สนใจ ในวันที่ 15 พฤษภาคม 25x2 ผู้ถือหุ้นอนุมัติงบการเงินในการประชุมประจำปี และงบการเงินได้รับการอนุมัติให้นำส่งให้แก่องค์กรที่กำหนดข้อบังคับในวันที่ 17 พฤษภาคม 25x2 งบการเงินได้รับการอนุมัติวันที่ 18 มีนาคม 25x2 (วันที่ฝ่ายบริหารอนุมัติให้ออกงบการเงินเพื่อเสนอต่อคณะกรรมการที่กำกับดูแล) 25 25

26. TAS 10 เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน มีการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำในย่อหน้าที่ 9.1 คำพิพากษาของคดีความในศาลภายหลังงวดที่รายงานซึ่งยืนยันว่ากิจการมีภาระผูกพันในปัจจุบัน ณ วันสิ้นรอบระยะเวลารายงาน กิจการต้องปรับปรุงจำนวนประมาณการที่เกี่ยวข้องกับคดีความในศาลที่รับรู้ไว้ก่อนหน้านี้ตามข้อกำหนดของ TAS 37 หรือรับรู้ประมาณการหนี้สิน (ที่ไม่เคยรับรู้มาก่อนแทนการเปิดเผยข้อมูลเป็นหนี้สินที่อาจเกิดขึ้นในหมายเหตุประกอบงบการเงิน) ที่ตั้งขึ้นใหม่ กิจการอาจจะยังไม่เปิดเผยหนี้สินที่อาจเกิดขึ้น เนื่องจากคำพิพากษาของศาลให้หลักฐานเพิ่มเติมที่สามารถนำไปพิจารณา ตาม TAS 37 ย่อหน้าที่ 16(ข้อความที่ขีดเส้นใต้เป็นรายการที่เพิ่มเติมข้อความที่อยู่ในวงเล็บเป็นถ้อยคำที่ตัดออก) 26 26

27. TAS 10 เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน สำหรับย่อหน้าที่ 13 มีการขยายความให้ชัดเจนในเรื่องของเงินปันผล โดยเป็นการเปลี่ยนแปลงวิธีการเขียนให้ชัดเจนยิ่งขึ้น แต่สาระสำคัญไม่เปลี่ยน กล่าวคือ ถ้ามีการประกาศจ่ายเงินปันผลหลังงวดที่รายงาน แต่ก่อนวันที่ได้รับอนุมัติให้ออกงบการเงิน เงินปันผลดังกล่าวต้องไม่รับรู้เป็นหนี้สิน ณ วันสิ้นรอบระยะเวลารายงาน เนื่องจากเงินปันผลดังกล่าวไม่เป็นภาระผูกพัน ณ เวลาดังกล่าว เงินปันผลดังกล่าวต้องเปิดเผยไว้ในหมายเหตุประกอบงบการเงินตามข้อกำหนดใน TAS 1 มีการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำในย่อหน้าที่ 21 27 27

28. TAS 10 เหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน เมื่อเหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน(วันที่ในงบดุล) ที่ไม่ต้องปรับปรุงมีสาระสำคัญจนทำให้การไม่เปิดเผยข้อมูลมีผลกระทบต่อความสามารถของผู้ใช้งบการเงินในการตัดสินใจเชิงเศรษฐกิจต่อหลักเกณฑ์ของงบการเงิน(ประเมินผลและตัดสินใจได้อย่างเหมาะสม) ต้องเปิดเผยข้อมูลทุกข้อต่อไปนี้สำหรับเหตุการณ์ภายหลังงวดที่รายงาน(วันที่ในงบดุล) ที่ไม่ต้องปรับปรุงแต่ละประเภทที่เป็นสาระสำคัญ 21.1 ลักษณะของเหตุการณ์ดังกล่าว และ 21.2 ประมาณการผลกระทบทางการเงิน (ที่อาจเกิดจากเหตุการณ์ดังกล่าว) หรือคำอธิบาย (ข้อเท็จจริง) ที่ว่ากิจการไม่สามารถประมาณผลกระทบดังกล่าวได้ (ข้อความที่ขีดเส้นใต้เป็นรายการที่เพิ่มเติมข้อความที่อยู่ในวงเล็บเป็นถ้อยคำที่ตัดออก) ตัดแนวทางปฏิบัติและภาคผนวกซึ่งสภาวิชาชีพบัญชีจัดทำขึ้นเอง และเขียนต่อไว้ใน TAS 10(ฉบับปรับปรุง 2549) ออก 28 28

29. TAS 17 สัญญาเช่า มีการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำที่ปรากฏอยู่ในแต่ละย่อหน้า 29 29 29

30. TAS 17 สัญญาเช่า กำหนดให้จัดประเภทสัญญาเช่าโดยพิจารณาถึงขอบเขตของความเสี่ยงและผลตอบแทนที่ผู้เป็นเจ้าของพึงได้รับจากสินทรัพย์ที่เช่าว่าตกอยู่กับผู้เช่าหรือผู้ให้เช่า ต้องจัดประเภทสัญญาเช่าเป็นสัญญาเช่าการเงิน (finance lease) หากสัญญานั้นโอนความเสี่ยงและผลตอบแทนทั้งหมดหรือเกือบทั้งหมดที่ผู้เป็นเจ้าของพึงได้รับจากสินทรัพย์ไปให้แก่ผู้เช่า ต้องจัดประเภทสัญญาเช่าเป็นสัญญาเช่าดำเนินงาน (operating lease) หากสัญญานั้นไม่ได้โอนความเสี่ยงหรือผลตอบแทนทั้งหมดหรือเกือบทั้งหมดที่ผู้เป็นเจ้าของพึงได้รับจากสินทรัพย์ไปให้แก่ผู้เช่า 30 30 30

31. TAS 17 สัญญาเช่า ต้องจัดประเภทสัญญาเช่าเป็นสัญญาเช่าการเงินหากสัญญานั้นทำให้เกิดสถานการณ์ต่อไปนี้อย่างน้อยหนึ่งสถานการณ์ สัญญาเช่าโอนความเป็นเจ้าของในสินทรัพย์ให้แก่ผู้เช่าเมื่อสิ้นสุดระยะเวลาของสัญญาเช่า ผู้เช่ามีสิทธิเลือกซื้อสินทรัพย์ด้วยราคาที่ต่ำกว่ามูลค่ายุติธรรม ณ วันที่สิทธิเลือกเกิดขึ้น โดยราคาตามสิทธิเลือกนั้นมีจำนวนต่ำกว่ามูลค่ายุติธรรมของสินทรัพย์มากเพียงพอที่จะทำให้เกิดความแน่ใจอย่างสมเหตุสมผล ณ วันเริ่มต้นของสัญญาเช่าว่าผู้เช่าจะใช้สิทธิเลือกซื้อสินทรัพย์นั้น ระยะเวลาของสัญญาเช่าครอบคลุมอายุการให้ประโยชน์เชิงเศรษฐกิจส่วนใหญ่ของสินทรัพย์แม้ว่าจะไม่มีการโอนกรรมสิทธิ์เกิดขึ้น 31 31 31

32. TAS 17 สัญญาเช่า ต้องจัดประเภทสัญญาเช่าเป็นสัญญาเช่าการเงินหากสัญญานั้นทำให้เกิดสถานการณ์ต่อไปนี้อย่างน้อยหนึ่งสถานการณ์ ณ วันเริ่มต้นของสัญญาเช่า มูลค่าปัจจุบันของจำนวนเงินขั้นต่ำที่ต้องจ่ายมีจำนวนเท่ากับหรือเกือบเท่ากับมูลค่ายุติธรรมของสินทรัพย์ที่เช่า สินทรัพย์ที่เช่ามีลักษณะเฉพาะจนกระทั่งมีผู้เช่าเพียงผู้เดียวที่สามารถใช้สินทรัพย์นั้นโดยไม่จำเป็นต้องนำสินทรัพย์ดังกล่าวมาทำการดัดแปลงที่สำคัญ 32 32 32

33. TAS 17 สัญญาเช่า สัญญาเช่าการเงิน ณ วันที่สัญญาเช่าเริ่มมีผล ผู้เช่าต้องรับรู้เป็นสินทรัพย์และหนี้สินในงบแสดงฐานะทางการเงินของผู้เช่าด้วยจำนวนเงินเท่ากับมูลค่ายุติธรรมของสินทรัพย์ที่เช่า หรือมูลค่าปัจจุบันของจำนวนเงินขั้นต่ำที่ต้องจ่ายแล้วแต่จำนวนใดจะต่ำกว่า ซึ่งพิจารณา ณ วันเริ่มต้นของสัญญาเช่า ต้นทุนทางตรงเริ่มแรกของผู้เช่าต้องรวมเป็นส่วนหนึ่งของต้นทุนสินทรัพย์ที่รับรู้ ต้องแยกแสดงหนี้สินตามสัญญาเช่าเป็นหนี้สินหมุนเวียนและไม่หมุนเวียน จำนวนเงินขั้นต่ำที่ต้องจ่ายต้องนำมาแยกเป็นค่าใช้จ่ายทางการเงินและส่วนที่จะนำไปลดหนี้สินที่ยังไม่ได้ชำระ 33 33 33

34. TAS 17 สัญญาเช่า สัญญาเช่าการเงิน ค่าใช้จ่ายทางการเงินต้องปันส่วนให้กับงวดต่างๆ ตลอดอายุสัญญาเช่าเพื่อทำให้อัตราดอกเบี้ยแต่ละงวดเป็นอัตราคงที่สำหรับยอดคงเหลือของหนี้สินที่เหลืออยู่แต่ละงวด นโยบายการคิดค่าเสื่อมราคาสำหรับสินทรัพย์เสื่อมสภาพที่เช่าต้องสอดคล้องกับวิธีการคิดค่าเสื่อมราคาของสินทรัพย์เสื่อมสภาพซึ่งกิจการเป็นเจ้าของ และค่าเสื่อมราคาที่รับรู้ต้องคำนวณตามเกณฑ์ที่ระบุไว้ใน TAS 16 และ TAS 38 หากไม่มีความแน่นอนอย่างสมเหตุสมผลที่ผู้เช่าจะเป็นเจ้าของสินทรัพย์เมื่ออายุสัญญาเช่าสิ้นสุดลง ผู้เช่าต้องตัดค่าเสื่อมราคาของสินทรัพย์ให้หมดภายในอายุสัญญาเช่าหรืออายุการให้ประโยชน์แล้วแต่อายุใดจะสั้นกว่า 34 34 34

35. TAS 17 สัญญาเช่า สัญญาเช่าการเงิน ในการกำหนดว่าสินทรัพย์ที่เช่าเกิดการด้อยค่าหรือไม่ กิจการต้องถือปฏิบัติตามข้อกำหนดของ TAS 36 สัญญาเช่าดำเนินงาน ผู้เช่าต้องรับรู้จำนวนเงินที่จ่ายตามสัญญาเช่าดำเนินงานเป็นค่าใช้จ่ายในงบกำไรขาดทุนตามวิธีเส้นตรงตลอดอายุสัญญาเช่า นอกจากว่าจะมีเกณฑ์อื่นที่เป็นระบบซึ่งแสดงถึงประโยชน์ที่ผู้เช่าได้รับในช่วงเวลา 35 35 35

36. TAS 17 สัญญาเช่า มีการเพิ่มเติมย่อหน้าใหม่ ย่อหน้าที่ 41ก สินทรัพย์ภายใต้สัญญาเช่าการเงินซึ่งจัดประเภทเป็นสินทรัพย์รอการขาย (หรือได้รวมอยู่ในกลุ่มของสินทรัพย์ที่เลิกใช้และจัดประเภทเป็นรอการขาย) ต้องบันทึกบัญชีตามข้อกำหนดของ TFRS 5 เมื่อสินทรัพย์นั้นเป็นไปตามข้อกำหนดของ TFRS ดังกล่าว มีการตัดแนวปฏิบัติในการจัดประเภทสัญญาเช่าเป็นสัญญาเช่าการเงินหรือสัญญาเช่าดำเนินงานซึ่งสภาวิชาชีพบัญชีจัดทำขึ้นเอง และเขียนต่อไว้ใน TAS 17 ฉบับปรับปรุง 2549 ออก 36 36 36

37. TAS 37 ประมาณการหนี้สิน หนี้สินที่อาจเกิดขึ้น และสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้น มีการแก้ไขเพื่อให้สอดคล้องกับ TFRS ฉบับอื่นๆ ดังนี้ TAS 1 และ TFRS 3 มีการเปลี่ยนแปลงถ้อยคำที่ปรากฏอยู่ในแต่ละย่อหน้า เช่น 37 37

38. TAS 37 ประมาณการหนี้สิน หนี้สินที่อาจเกิดขึ้น และสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้น ประมาณการหนี้สินหมายถึง หนี้สินที่มีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับจังหวะเวลาหรือจำนวนที่ต้องจ่ายชำระ หนี้สินที่อาจเกิดขึ้นหมายถึงรายการข้อใดข้อหนึ่งต่อไปนี้ ภาระผูกพันที่อาจมีอยู่อันเนื่องมาจากเหตุการณ์ในอดีต แต่การจะทราบว่าภาระผูกพันดังกล่าวมีอยู่หรือไม่นั้นต้องได้รับการยืนยันจากเหตุการณ์อย่างน้อยหนึ่งเหตุการณ์ในอนาคตซึ่งยังไม่มีความแน่นอนว่าจะเกิดขึ้นหรือไม่เกิดขึ้น โดยเหตุการณ์ดังกล่าวต้องไม่อยู่ในความควบคุมทั้งหมดของกิจการ ภาระผูกพันในปัจจุบันซึ่งเกิดขึ้นจากเหตุการณ์ในอดีต แต่ไม่สามารถรับรู้เป็นหนี้สินได้เนื่องจากเป็นไปตามข้อใดข้อหนึ่งต่อไปนี้ ไม่มีความเป็นไปได้ค่อนข้างแน่ที่กิจการจะสูญเสียทรัพยากรที่มีประโยชน์เชิงเศรษฐกิจเพื่อจ่ายชำระภาระผูกพัน หรือ จำนวนของภาระผูกพันไม่สามารถวัดมูลค่าได้อย่างน่าเชื่อถือเพียงพอ 38 38

39. TAS 37 ประมาณการหนี้สิน หนี้สินที่อาจเกิดขึ้น และสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้น มีการตัดถ้อยคำในย่อหน้าที่ 1.1 เดิม “รายการที่เป็นผลจากเครื่องมือทางการเงินที่แสดงด้วยมูลค่ายุติธรรม” ออก เนื่องจาก TAS 39 มีข้อกำหนดเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้แล้ว มีการตัดถ้อยคำในย่อหน้าที่ 1.3 เดิม “รายการที่เกิดจากสัญญาที่กิจการประกันภัยทำกับผู้ถือกรมธรรม์” ออก เนื่องจากมีข้อกำหนดเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวไว้แล้วใน TFRS 4 มีการเพิ่มเติมตัวอย่างประเภทของประมาณการหนี้สินที่ครอบคลุมโดย TAS ฉบับนี้ ย่อหน้าที่ 5.5 สัญญาประกันภัย (ดู TFRS 4) อย่างไรก็ตาม TAS ฉบับนี้ใช้กับการประมาณการหนี้สิน หนี้สินที่อาจเกิดขึ้น และสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้นของผู้รับประกัน ไม่รวมถึงประมาณการหนี้สิน หนี้สินที่อาจเกิดขึ้น และสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้น ซึ่งเกิดขึ้นจากภาระผูกพันทางสัญญาและสิทธิภายใต้สัญญาประกันภัยซึ่งอยู่ในขอบเขตของ TFRS 4 39 39

40. TAS 37 ประมาณการหนี้สิน หนี้สินที่อาจเกิดขึ้น และสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้น ได้เพิ่มเติมตัวอย่างเกี่ยวกับการคำนวณมูลค่าที่คาดว่าจะเกิดในย่อหน้าที่ 39 ตัวอย่าง กิจการขายสินค้าโดยให้การรับประกันสินค้า กิจการจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการแก้ไขความเสียหายที่เกิดขึ้นของสินค้าที่เสียหายจากการผลิตภายใน 6 เดือนนับจากวันที่ซื้อ ถ้าความเสียหายเกิดขึ้นเพียงเล็กน้อยแต่เกิดกับสินค้าทุกรายการที่จำหน่าย ต้นทุนในการแก้ไขความเสียหายจะมีจำนวนประมาณ 1 ล้านบาท หากความเสียหายเป็นความเสียหายที่สำคัญและเกิดกับสินค้าทุกรายการที่จำหน่าย ค่าใช้จ่ายในการแก้ไขความเสียหายจะมีจำนวนประมาณ 4 ล้านบาท จากประสบการณ์ในอดีตของกิจการ และความคาดหมายในอนาคตชี้ให้เห็นว่าในปีที่จะมาถึง 40 40

41. TAS 37 ประมาณการหนี้สิน หนี้สินที่อาจเกิดขึ้น และสินทรัพย์ที่อาจเกิดขึ้น ได้เพิ่มเติมตัวอย่างในย่อหน้าที่ 39 (ต่อ) 75% ของสินค้าที่ขายจะไม่มีความเสียหายเกิดขึ้น 20% ของสินค้าที่ขายจะมีความเสียหายไม่มากนัก 5% ของสินค้าที่ขายจะมีความเสียหายที่สำคัญ ตามย่อหน้าที่ 24 จะต้องประเมินความน่าจะเป็นของกระแสเงินสดที่กิจการจะต้องจ่ายสำหรับภาระผูกพันในการรับประกันสินค้าโดยรวม มูลค่าที่คาดว่าจะเกิดขึ้นของค่าใช้จ่ายในการแก้ไขความเสียหายมีดังนี้ (75% ของ 0) + (20% ของ 1 ล้านบาท) + (5% ของ 4 ล้านบาท) = 400,000 บาท 41 41

42. Question & Answer