Harcerskie zaduszki

1. Harcerskie zaduszki Hufiec ZHP Szamotuły Wydanie V 2012

2. Właśnie o tej porze każdego roku przekazujemy Wam „Harcerskie Zaduszki”. W ten skromny sposób chcielibyśmy uczcić osóby, które przez lata tworzyły oblicze Harcerstwa na Naszej Szamotulskiej Ziemi. Opracowanie to stanowi hołd dla wszystkich druhen i druhów, którzy odeszli już na wieczną wartę, także tych, którzy nie są tu z imienia i nazwiska wymienieni. Jesteśmy świadomi, że bez Ich pracy, marzeń i uczuć, nie dane by nam było poczuć braterstwa i radości harcerskiego życia. RG Listopad 2012

3. Idziemy w jasną z błękitu utkaną dal, Drogą wśród łąk, pól bezkresnych I wśród mórz szumiących fal. Cicho, szeroko, jak okiem spojrzenia ślę Jakieś się snują marzenia, W wieczornej spowite mgle. Idziemy naprzód i ciągle pniemy się wzwyż, By zdobyć szczyt ideałów, Świetlany, harcerski krzyż. Całość Wybór osób

4. Marian Poszwiński Bolesław Zgaiński Zygfryd Linda Barbara Trąbczyńska Stanisław Zgaiński Józef Bekasiak Maksymilian Ciężki Stanisław Jaworski Jan Wiśniewski Adam Kosicki Andrzej Kosicki Jerzy Paczkowski Jan Brzóska Barbara Radziej Edmund Piątkowski Stanisław Szykowny Dorota Paul Andrzej Staszek Leon Pilarczyk Józef Kłos Andrzej Jarysz IdziŚwitała Nikodem Kasperek Paweł Linda Bolesław Szczerkowski Eleonora Jasiewicz Dorota Kustoń Zofia Żuromska Barbara Andrzejewska LudwikBekasiak Marian Żuromski ZygmuntKotlarek ZygmuntMuchowski Barbara Kotlarek Marian Różański Mieczysław Kmieciak Całość

5. Starajcie się zostawić ten świat lepszym niż go zastaliście sir Robert Baden Powell

6. Dalej Wybór osób dh Bolesław Zgaiński (ur. 15 kwietnia 1917 w Spławie,pow. Kościański) Do ZHP wstąpił 9.11.1932 roku do drużyny St. Czarneckiego w Lesznie, gdzie 11.11.1933 rokuzłożyłPrzyrzeczenie. Od 20.8.1934 należy do ZrzeszeniaStarszo – Harcerskiegoim. Płk. EdmundaCalliera w Szamotułach, a od 4.4.1936 należał do IIMDH im. Stefana Czarnieckiego w Szamotułach. W latach 1932 – 37 brał udział w obozach w Boszkowie, Wielonku, Gdynia-Hel, Buszewie, Nojewie, Bugaju, Lesionkach. Uczestniczył w działaniach Harcerskich Ochotniczych Drużyn Roboczych (HODR)RedułtowiceZamekpow. Pszczyna. W roku 1935 brał udziałw Jubileuszowym Zlocie Harcerstwa w Spale, a w 1937 ukończył kurs szybownictwa w Fordoniek.Bydgoszczy. Oczarowało go lotnictwo i dlatego z nim związał swoje życie. Służył od roku 1937 w 3. Pułku Lotniczym w Poznaniu. W sierpniu 1939 r. po raz ostatni przyjechałdo Szamotuł, aby pożegnać się z rodziną i przez Rumunię i Jugosławię wyjechał do Anglii. Służy w RAF-ie jako pilot myśliwców. Zginął w 1945 r. w wypadku samolotu.

7. Dalej Wybór osób dh Stanisław Zgaiński (ur. 28 kwietnia 1907 w Kruszewie k/Czarnkowa) Nauczyciel najpierw w Kaźmierzu (1926) a następnie od roku 1928 w Szamotułach. W 1933 r. brał udział w obozie na Helu gdzie harcerze utrzymywali się ze sprzedaży własnoręcznie wykonywanych drzeworytów i pocztówek o tematyce morskiej. Utalentowany artysta, już w 1929 r. wystawił cykl drzeworytów pt. „Szamotuły”. Uczestniczył w licznych wystawach np. w latach 1933 i 36 w I i II Międzynarodowej Wystawie Drzeworytów, w IV Międzynarodowej Wystawie Litografii i Drzeworytów w Chicago (1937-38) W Kampanii Wrześniowej 1939, został ranny pod Kutnem i dostał się do niewoli (obóz jeniecki na Śląsku gdzie pracuje w kopalni). W 1940 ze względu na stan zdrowia (choroba płuc) został z niego zwolniony. Prawdopodobnie jeszcze w obozie rozpoczął działalność w ZWZ później AK (placówka we Wronkach) 8 sierpnia 1944 roku aresztowany, więziony w Szamotułach, Żabikowie k/Poznania i w siedzibie gestapo w Poznaniu. Po ciężkich torturach przewieziony do obozu Gross Rosen gdzie ginie 14.10.1944 roku, jego ciało spalono w krematorium. Na cmentarzu wronieckim znajduje się jego symboliczny grób, a w Szkole Podstawowej nr 1 w Szamotułach tablica pamiątkowa.

8. Dalej Wybór osób dh. Barbara Zgaińska-Trąbczyńska (20 lipca 1923 – 10 stycznia 2006) Swe Przyrzeczenie Harcerskie złożyła jako 10-letnia harcerka 3.IX.1933r. na zbiórce alarmowej Drużyny im Emilii Plater, Przyrzeczenie odebrała Hufcowa druhna Jasiewicz.Druhna Basia w 1937 r. została przyboczną Drużyny Harcerek im. Emilii Plater. Po II wojnie światowej druhna Zgaińska współtworzyła harcerstwo w Szamotułach. Organizowała harcerstwo żeńskie. W 1945 r. wzięła udział w kursie drużynowych w Nojewie, w tym samym roku uczestniczyła pod komendą Ireny Sławskiej w obozie żniwnym w Buszewie, gdzie pełniła funkcja oboźnej. W 1957 r. po reaktywowaniu ZHP do pracy harcerskiej zgłosiła się również druhna Zgaińska-Trąbczyńska. Jej harcerskie umiejętnościi doświadczenie wykorzystane zostały na obozie szkoleniowym w Przystankach. Szkoliła młode kadry. Rok później na obozie w Chojnie jako oboźna współorganizowała harcerskie wakacje dla dzieci i młodzieży Ziemi Szamotulskiej.

10. Dalej Wybór osób dh Leon Pilarczyk (ur. 1 kwietnia 1913 w Berlinie, zm. 26 października 1998 w Poznaniu) W harcerstwie od roku 1926 (nauka w Seminarium Nauczycielskim w Czarnkowie). W latach 1934 – 1936 drużynowy wronieckiej drużyny im. Zawiszy Czarnego, 1936 – 1937 członek Komendy Hufca w Szamotułach, w okresie 10.06.1945 do 16.03.1946 - komendant hufca męskiego Szamotuły, 1947 - 1948 - kierownik Wydziału Programowo-Szkoleniowego Komendy Chorągwi Harcerzy w Poznaniu1948 - 1949 - zastępca Komendanta Chorągwi Harcerzy w Poznaniu1956 – 1976 członek Komendy Chorągwi w Poznaniu, 1964 – członek Centralnej Komisji Instruktorskiej GK ZHP. Do końca życia był czynnym instruktorem ZHP. Brał udział w kampanii wrześniowej, dostał się do niewoli sowieckiej, z której uciekł, lecz w grudniu 1939 został aresztowany i osadzony w więzieniu we Wronkach i następnie wywieziony do Jędrzejowa. Włączył się do działalności konspiracyjnej w ZWZ (i następnie AK) Od 1942 był dowódcą 72 plutonu „Beczka” VI pododdziału Jędrzejów. Po wojnie wrócił do Wronek podjął pracę jako nauczyciel, rozpoczął studia geograficzne na Uniwersytecie Poznańskim. Po studiach pracuje w Poznaniu. W 1972 r. obronił pracę i uzyskał tytuł doktora nauk geograficznych.

11. Dalej Wybór osób dh Marian Poszwiński (ur. 16 czerwca 1927, zm. 26 sierpnia 2002 ) W roku 1957 prowadził drużynę harcerską w Psarskim, a gdy rok później przeszedł do Nojewa zakłada i zostaje drużynowym 17 DH im. H.Sienkiewicza. W dniach 13-14.09.1958 ze swymi harcerzami z Psarskiego i Nojewa przybywał na Zlot Hufca do Szamotuł. W swej pracy instruktorskiej zawsze otwarty na inne środowiska – w 1959 drużyna dh. Poszwińskiego organizuje złaz dla 300 harcerek i harcerzy z całego hufca. Zasłynął jako wspaniały organizator wycieczek i corocznych obozów wędrownych (w 1959 r. pierwszy obóz w Sudetach). Wraz ze swymi harcerzami w roku 1963 brał udział w „Akcji Konin” gdzie na zgrupowaniu w Gosławicach pełni funkcję komendanta podobozu harcerzy młodszych (jego podobóz „Gród Słowian” przyczynił się, do zajęcia I miejsca wśród innych zgrupowań Chorągwi). W 1964 przeszedł do pracy w szkole w Pniewach, gdzie w 1965 objął funkcję drużynowego 15 DH im. Bolesława Chrobrego. Cały swój wolny czas poświęca młodzieży, organizuje obozy (również zagraniczne), spotkania i liczne wyjazdy, znakomicie łączył teraźniejszość z poznawaniem historii i tradycji.W 1968 został komendantem Ośrodka Pniewy.W roku 1997 reaktywuje 15 DH im. Bolesława Chrobrego w Pniewach i ponownie staje na jej czele. W latach 1997 – 2001 jest członkiem Sądu Harcerskiego Hufca. Munduru harcerskiego nie zdjął do końca swego życia. W ostatniej chwili choroba i śmierć uniemożliwiła mu wyjazd na obóz.

12. Nie przeminie wszystko, nie przeminie – Kwiaty nie pogasną, Choćby przyszło ręce nam złożyć I po prostu na zawsze zasnąć.

13. Dalej Wybór osób dh Andrzej Jarysz Swą instruktorską przygodę rozpoczął w roku 1962 wraz z podjęciem pracy w Szkole Podstawowej w Nojewie. 29 stycznia 1964 r. został drużynowym 17 DH im. H. Sienkiewicza. Nawiązał kontakt z Oficerską Szkołą Wojsk Pancernych w Poznaniu, której oficerowie byli częstymi gośćmi w Nojewie. Każdego roku przewodził swym harcerzom w wędrówkach po kraju. W roku 1972 przeszedł do pracy w Szkole Podstawowej nr 1 w Szamotułach, gdzie także prowadził drużynę harcerską. Przez cały czas swej służby dał się poznać jako wzorowy instruktor i miłośnik przyrody.

14. Dalej Wybór osób dh Zygfryd Edmund Linda (ur. 19 października 1920 w Gdyni, zm. 1 lipca 1943 w Poznaniu), Członek Głównej Kwatery Szarych Szeregów. Kształcił się w Szamotułach, gdzie ukończył szkołę powszechną i I Gimnazjum Klasyczne im. Piotra Skargi. Od czasów gimnazjalnych należał do harcerstwa. Po maturze (1938) podjął studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Poznańskiego. Zimą 1940/1941 przeniósł się do Warszawy, gdzie razem z bratem Alfonsem włączył się do pracy konspiracyjnej w otoczeniu naczelnika Szarych Szeregów Floriana Marciniaka. Przez pewien czas był odpowiedzialny za szkolenie motorowe Szarych Szeregów na terenie Warszawy, potem stanął na czele służby wywiadu ofensywnego "Wiss" ("Wywiad, Informacja Szarych Szeregów") w Głównej Kwaterze. Od jesieni 1942 był wizytatorem Polski Zachodniej, tj. chorągwi Szarych Szeregów z siedzibą na terenach włączonych do Rzeszy. Odbył kilka ryzykownych misji wizytacyjnych. Wiosną 1943 został aresztowany przez gestapo w Poznaniu; po ciężkich przesłuchaniach, prowadzonych w Poznaniu, na Szucha w Warszawie i ponownie w Poznaniu, zmarł w więzieniu w poznańskim Forcie VII. Pośmiertnie otrzymał stopień harcmistrza.

15. Dalej Wybór osób dh Paweł Linda (ur. 24 października 1914, zm. 12 listopada 1991), W roku 1933 należał do I DH im. Stefana Czarnieckiego w Szamotułach. W 1935 brał udział w Międzynarodowym Zlocie Skautingu w Spale. W czasie wojny służył w lotnictwie. 11 marca 1945 roku zwołał pierwszą, organizacyjną zbiórkę harcerską w Szamotułach, na którą przybyło 130 chłopców i dziewcząt. Wznowił działania I Męskiej DH im. Stefana Czarnieckiego. Po Zjeździe Łódzkim i reaktywacji ZHP, w roku 1957 wrócił do czynnej służby i został drużynowym starszoharcerskiej drużyny przy Liceum Ogólnokształcącym im. Piotra Skargi w Szamotułach.

17. Dalej Wybór osób dhJózef Kłos Okołoroku 1913 utworzonoDrużynę Skautową im. Stefana Czarnieckiego, której organizatorem był Cezary Jindra. Jej członkowie rekrutowali się z rozwiązanej drużynyskautowej im. Ks. Józefa Poniatowskiego. Pierwszym kierownikiem został Józef Kłos, po nim drużynę objął Maksymilian Ciężki. Skauci uczestniczyli w walkach powstańczych (Powstanie Wielkopolskie 1918/19). W dniu 31 grudnia 1918 r. Drużyna liczyła 44 skautów. Prawdopodobnie kontynuowała działalność po 1920 r. Na początku 1919 r. Józef Kłos zorganizował z członków 1 Drużyny Skautowej im. Stefana Czarnieckiego służbę gońców, która działała przy utworzonej Powiatowej Komendzie Straży Ludowej w Szamotułach. Wydzielona sekcja gońców – rowerzystów rozwoziła tajne dokumenty do Komendy Straży Ludowej w Obrzycku, Wronkach i Pniewach. W służbie tej wyróżnił się Stefan Bekasiak oraz Stanisław Kaczmarek.

18. Dalej Wybór osób dhIdziŚwitała (ur. 1877 WielkaTopolak.Skalmierzyc, zm. 8grudnia 1928 w Bydgoszczy) Jedna z pierwszych drużyn skautowych w Wielkopolsce (ok. roku 1911) została zorganizowana w Szamotułach przez lekarza dentystę dr. Światłę.. Była to drużyna Skautowa im. Ks. Józefa Poniatowskiego. Pierwszym kierownikiem drużyny był Maksymilian Ciężki. Drużyna zakończyła działalność na początku 1913 r. DruhŚwiatła z jużprzed I wojnąświatowąprowadził w Szamotułachpraktykędentystyczną,patriota, działaczpolityczny, członekPolskiejLigiNarodowej, polskiposeł do parlamentupruskiego.

20. Dalej Wybór osób dh Maksymilian Ciężki (urodził się 24 listopada 1898 w Szamotułach) Podstawowe wykształcenie uzyskał w Szamotułach, kończąc Szkołę Rolniczą.Z własnoręcznie podpisanego życiorysu wynika, że w końcu 1914 r. utworzył pierwsze oddziały skautów w Szamotułach, które z uwagi na nieprzychylność niemieckich władz lokalnych zmuszone były działać niejawnie. Ponadto przystąpił do werbowania ochotników do Legionów. W roku 1916 zorganizował oddziały harcerskie w Szamotułach, Wronkach i Ostrorogu, którymi kierował do czerwca 1917 r.Od 27 grudnia 1918 r. do 1 kwietnia 1919 r. uczestniczył w Powstaniu Wielkopolskim. 2 kwietnia 1919 r. Maksymilian Ciężki wstąpił w szeregi organizującej się armii wielkopolskiej, 24 marca 1923 r. M. Ciężki został przeniesiony do Oddziału II Sztabu Głównego W.P. jako referent, a później kierownik referatu (BS-4). Od momentu pojawienia się w r. 1928 sygnałów szyfrowanych Enigmą M. Ciężki osobiście zaangażował się w próby złamania szyfrów tej maszyny. We współpracy z prof. Zdzisławem Krygowskim zorganizował kurs kryptologiczny dla grupy studentów Wydziału Matematyki na Uniwersytecie Poznańskim. Spośród absolwentów kursu do pracy w Biurze Szyfrów zaproszono trzech matematyków wykazujących największe uzdolnienia w zakresie kryptologii: Mariana Rejewskiego, Jerzego Różyckiego i Henryka Zygalskiego.Od 1929 r. matematycy byli pracownikami filii Biura Szyfrów w Poznaniu, a w październiku 1932 r. zostali przeniesieni do Centrali Biura Szyfrów w Warszawie.Prócz wspomnianego kursu M. Ciężki organizował także kursy kryptologiczne dla oficerów łączności na wypadek wojny.Za doprowadzenie do rozwiązania Enigmy M. Ciężki otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. Za wykonanie rozkazu z dnia 5 września 1939 r. dotyczącego ewakuacji i zatarcia śladów odtworzenia i łamania Enigmy osobiście odpowiedzialny był M. Ciężki. Wraz z zespołem osób związanych z BS-4 przekroczył granicę w Kutach i został internowany w Rumunii.Uwolniony z internowania w wyniku starań wywiadu francuskiego 12 października 1939 r. M. Ciężki zgłosił się do „Stacji Zbornej dla Żołnierzy Polskich” Ciężki przebywał w jednostce łączności Polskiej Armii na Obczyźnie jako szef Centrum Wyszkolenia Łączności I Korpusu W.P. w Kinross – Szkocja do momentu jej rozwiązania.Po demobilizacji M. Ciężki nie wrócił do kraju. Umiera przedwcześnie 9 listopada 1951 r. w wieku 53 lat. Zostaje pochowany na cmentarzu Tywardreath w miejscowości Par w Kornwalii. Szczątki M. Ciężkiego sprowadzono do Polski i 23 listopada 2008 pochowano na Cmentarzu Parafialnym w Szamotułach. W tym samym dniu przy ul. Dworcowej odsłonięto poświęcony mu pomnik.

21. Dalej Wybór osób dh Stanisław Jaworski (ur. 5 maja 1929, zm. 1986 podczas wyjazdu do Kanady) Swą harcerską przygodę rozpoczął w Niemczech, gdzie w 1941 roku został wraz z rodziną wywieziony. 4 lutego 1946 roku wstąpił do Męskiej Drużyny im. Stefana Czarnieckiego w Basum.Brałudział w obozachharc. w Pepinghausen (1945), Wangerög (1946 – WyspyFryzyjskie), Getöngen Po powrocie do kraju należał do pozaszkolnej DH im. Stefana Czarnieckiego, którą w roku 1957 ponownie reaktywował (tego samego roku z harcerzami wyjechał na dwa obozy: wędrowny – rowerowy i stały w Zatomiu. Gdy harcerze zdobyli informację o mordach dokonanych przez hitlerowców w Lasach Kobylnickich przeprowadzają zwiady i wywiady z okolicznymi mieszkańcami. W rezultacie dotarli do miejsc straceń, formują mogiły i stawiają brzozowe krzyże z napisami. 1 listopada 1957 r. harcerze z DH im. St. Czarnieckiego po raz pierwszy na tych mogiłach uroczyście zapalili znicze. Pełnił funkcję komendanta podobozu starszoharcerskiego na zgrupowaniu w Chojnie w roku 1958, w Lubikowie(1959), Brzezince (1960). Łężeczkach (1961), Tokarach (1963). W 1962 założyłibyłdrużynowym drużyny zuchowej (Zakład Energetyczny w Szamotułach). i komendantem kolonii zuchowej w Brzezince k/ Wielenia Płd. rok 1961. Dh Jaworski zapamiętany został jako osoba o wybitnych zdolnościach manualnych, człowiek o wyjątkowej pogodzie ducha, który swą radością i zapałem zarażał wszystkich w swoim otoczeniu.

23. Dalej Wybór osób dh Andrzej Stanisław Kosicki (ur. 12 lutego 1921Poznań, zm. 16 kwietnia 1943 Żabikowo k/ Poznania), Od 1931 r. należał do II Drużyny Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego przy gimnazjum w Szamotułach , by od 1 września 1936 zostać jej drużynowym. W roku 1937 jako drużynowy ze swymi harcerzami pojechał na obóz do Chodzieży, a latem 1939 na Wileńszczyznę. Po maturze podjął studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Poznańskiego. W czasie okupacji mieszkał w Warszawie, działał w Szarych Szeregach (pseudonim Garbaty) W 1943 został mianowany referentem kontrwywiadu warszawskich Szarych Szeregów. Aresztowany 6 maja 1943, przewieziony do Fortu VII w Poznaniu, następnie do obozu karnego w Żabikowie tam w bestialski sposób został zamordowany. Pośmiertnie otrzymał stopień harcmistrza.

24. Dalej Wybór osób dh Adam Marian Kosicki (ur. 14 grudnia 1916Poznań, zaginął bez wieści 19 września 1939) Od początku lat trzydziestych należał do II DH im. Bolesława Chrobrego przy Gimnazjum w Szamotułach. W latach 1933 - 1935 był jej drużynowym. Latem 1934 zorganizował i był komendantem obozu drużyny w Jarmeczu w Beskidach. Był zawodowym oficerem w stopniu porucznika służył w 62. pp. w Bydgoszczy. Ginie w Kampanii Wrześniowej (Armia Pomorze) prawdopodobnie w okolicach Lasek pod Warszawą.

25. Dalej Wybór osób dhNikodemKasperek (ur. 3września 1912 w DomeckunaŚl. Opolskim, zaginął bez wieści we wrześniu1939) Do roku 1933 drużynowyII DH im. Bolesława Chrobrego przy Gimnazjum w Szamotułach. Instruktorcieszącysiędużymautorytetem, wychowawcam.in. Zygfryda Lindy iAndrzejaKosickiego, dobryorganizatorobozówibiwaków. Brałudział w Kampanii Wrześniowej zginął w nieznanychokolicznościach.

26. O Panie Boże, Ojcze nasz,W opiece swej nas miej.Harcerskich serc ty drgnienia znasz,Nam pomóc zawsze chciej.Wszak Ciebie i Ojczyznę,Miłując chcemy żyć.Harcerskim prawom życia dnia,Wiernymi zawsze być.I daj nam zdrowie dusz i ciał,Swym światłem zagłusz noc.I daj nam hart tatrzańskich skał,I twórczą wzbudź w nas moc.

27. Dalej Wybór osób dh. Dorota Kustoń (ur. 30 stycznia 1947 r. w Szamotułach, zm. 28 listopada 2010 r.) Była nauczycielką i instruktorką Związku Harcerstwa Polskiego. Zdobywała kolejno stopnie instruktorskie, uzyskując w 1973 r. stopień harcmistrza. Była świetnym wychowawcą, miała szczególny dar w kontaktach z młodym pokoleniem. Potrafiła dotrzeć do ich serc i umysłów. Szanowała swoich wychowanków, uczniów i harcerzy. W każdym potrafiła odnaleźć coś godnego uwagi i szacunku, każdy miał szansę, by zdobyć Jej sympatię i uznanie.Od 1968 r. kierowała szczepem harcerskim w Kaźmierzu, następnie była drużynową i później komendantem szczepu przy Szkole Podstawowej nr 4 w Szamotułach. Doskonaliła się na kursach: w 1968 r. – na kursie drużynowych w Jeziornie, w 1969 r. uczestniczyła w kursie drużynowych w CSI w Warszawie, tam uzyskała patent drużynowego młodszo harcerskiego a w 1972 r. w kursie kadry kształcącej w Cieplicach. Swą wiedzę i umiejętności przekazywała młodszym instruktorom na kursach organizowanych przez hufiec. Działała w Komisji Kształcenia i Stopni Instruktorskich, była członkiem Komendy Hufca, kierowała Referatem Młodszoharcerskim. Druhna Dorota emanowała serdecznością, budziła zaufanie, była lubiana przez młodzież i dorosłych. Była współorganizatorką wielu zimowisk, obozów i zlotów. Związana z harcerstwem przez całe dorosłe życie, a po obchodach 80-lecia powstania Hufca Szamotuły została aktywnym członkiem Kręgu Starszyzny Harcerskiej i Seniorów „Matecznik” działającym przy 10 ŚSH „Antydes” w Szamotułach.

28. Dalej Wybór osób dh Bolesław Szczerkowski (ur. 21 sierpnia 1906 w Poznaniu, zm. 13 października 1976 w Szamotułach). Od najmłodszych lat związał się z harcerstwem, pełnił wiele funkcji, w roku 1933 został harcmistrzem i objął funkcję komendanta hufca. W 1939 w stopniu podporucznika rezerwy brał udział w kampanii wrześniowej. 18 września dostał się do niewoli i do 29 kwietnia 1945 przebywał w Oflagu w Murnau VII A (Bawaria) gdzie był członkiem tajnego Kręgu Starszoharcerskiego. Po wyzwoleniu został kierownikiem zbiórki i rozdziału żywności dla Polaków zgłaszających się do ośrodka w Murnau. Wrócił do kraju i podjął pracę jako nauczyciel a następnie kierownik SP nr 1 w Szamotułach (1945 –50). W latach 1950-52 był zastępcą przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej w Szamotułach, w latach 1952 – 56 i 1961 – 70 nauczycielem i zastępcą kierownika SP nr 3 w Szamotułach. W 1957 roku po reaktywacji ZHP został komendantem Hufca Szamotuły i na pięć lat jego etatowym pracownikiem. W roku 2004 w ramach obchodów 80-lecia powstania Hufca Szamotuły na gmachu SP nr 3 w Szamotułach odsłonięta została tablica pamiątkowa poświęcona druhowi Bolesławowi Szczerkowskiemu.

29. Dalej Wybór osób dh. Eleonora Jasiewicz (ur. 4 lutego 1909 w Kościanie, zm. 8 sierpnia 1980 w Szamotułach) W latach 1926 – 1935 była drużynową w Obrzycku, w okresie 1935 - 1939 pełniła funkcję hufcowej szamotulskiego hufca harcerek. Tę funkcję sprawowała także w latach 1945 - 1947. Przez swe harcerki określana była jako osoba wymagająca, ale jednocześnie dobra i pełna troski o powierzoną jej młodzież. Od roku 1929 do 1970 była nauczycielką w Obrzycku, Słopanowie i Szamotułach (po 64 r. będąc na emeryturze). W czasie okupacji hitlerowskiej w latach 1941 – 1945 konspiracyjnie uczyła na 3 kompletach 39 dzieci.

30. Żałobne chylimy sztandary                   zielenią zdobimy wasz grób                  druhowie co w karnych i szarych         szeregach czuwacie wzdłuż dróg          Wiatr szumi w gałęziach jesienny          ostatni liść rzuca do stóp                      Na baczność przed wami stajemy        cześć druhom poległym wśród pól   Żałobne chylimy sztandary poległym na progach swych chat co życia młodego ofiarą na apel stanęli bez skarg Wiatr szumi w gałęziach jesienny ostatni liść rzuca do stóp Na baczność przed wami stajemy co w gruzach znaleźli swój grób Jak Polska szeroka i długa poległym składamy dziś hołd co w wichrach dziejowych i burzach fundament nam kładli pod dom Wiatr szumi w gałęziach jesienny nad Odry, nad Nysą, od Tatr na baczność przed wami stajemy cześć druhom poległym za kraj

31. Dalej Wybór osób dh. Dorota Paul (ur. 07 sierpnia 1959 w Pamiątkowie, zm. 23 października 2007 w Poznaniu) W latach 1986 -2002 była drużynową drużyny harcerskiej w Pamiątkowie, w roku 1994 uzyskała stopień podharcmistrza. W szkole w Pamiątkowie była nauczycielką w klasach I - III, a następnie po ukończeniu studiów podyplomowych uczyła historii i wiedzy o społeczeństwie. Była osobą niezwykle życzliwą, pogodną i radosną. Z wielkim zapałem pokonywała wszelkie trudności, ale nie dane było jej pokonać choroby nowotworowej z którą walczyła trzy lata.

32. Dalej Wybór osób dh Jan Wiśniewski (ur. 05 czerwca 1917 we Wronkach, zm. 13 marca 1991) Do ZHP wstąpił w 1928 r. – Mistrz Krawiecki. 16 kwietnia 1945 r. odbyła się pierwsza po wojnie zbiórka, na której zorganizowano drużyny harcerskie. Dh Jan Wiśniewski został drużynowym jednej z nich. Po reaktywowaniu ZHP w roku 1956 dh Jan został drużynowym 6 Drużyny im. Henryka Dąbrowskiego przy Szkole Podstawowej nr 1 we Wronkach. W roku 1958 został drużynowym 7 Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego przy Szkole Podstawowej nr 2 we Wronkach. We Wronkach zorganizowano Ośrodek Harcerski którego dhpwd Jan Wiśniewski był Komendantem. Był organizatorem wielu obozów na których pełnił funkcję komendanta, oboźnego, kwatermistrza. Wychował wiele harcerek i harcerzy. Był bardzo lubiany przez harcerzy i poważany przez rodziców.

33. Dalej Wybór osób dh. Barbara Andrzejewska (Hoffmann) (ur. 26 marca 1947 we Wronkach, zm. 8 lipca 2005) Do ZHP wstąpiła w 1957 r. Zobowiązanie instruktorskie złożyła w 1963 r. dh. Basia kolejno zaliczała szczeble działalności w harcerstwie – była członkiem drużyny harcerskiej przy Szkole Podstawowej nr 1, 39-tej HD Pożarniczej gdzie pełniła funkcję przybocznej. Od 1 września 1964 r. pełniła funkcję drużynowej w nowo powstałej drużynie harcerskiej przy Szkole Podstawowej nr 1 we Wronkach. W 1975 r. w nowo powstałym Hufcu ZHP Wronki pełniła funkcję Przewodniczącej Komisji Rewizyjnej . Była też członkiem Rady Hufca. Ponownie objęła funkcje drużynowej drużyny harcerskiej w roku 1985. Do ZHP należy cała jej rodzina wraz z którą wyjeżdża na biwaki, obozy harcerskie i zimowiska. Jej piękny śpiew jeszcze długo wspominany będzie przy naszych ogniskach.

35. Dalej Wybór osób dh Józef Bekasiak Na początku lat trzydziestych należał do I DH im. Stefana Czarnieckiego w Szamotułach. W latach 1933 – 35 był jej drużynowym. Należał do Zrzeszenia Starszoharcerskiego im. płk. Calliera. W 1937 przejął sprawy kancelaryjne Hufca Męskiego w Szamotułach, był członkiem Komendy i kronikarzem Hufca Męskiego w Szamotułach. Latem 1939 r. pełni funkcję komendanta obozu 4. DH im. Zawiszy Czarnego z Wronek w Czeszewie n/Wartą. W czasie wojny działa w Szarych Szeregach i AK (w stopniu porucznika), dowodził Oddziałem Płd 400 B.S. im. Wł. Sikorskiego. Po wojnie był członkiem władz naczelnych Związku. Przed II wojną mieszkał we Wróblewie k/Wronek, od 1937 w Dusznikach.

36. Dalej Wybór osób dh. Zofia Hoffmannówna - Żuromska (ur. 05 marca 1921, zm. 02 marca 2008) Do harcerstwa wstąpiła w roku 1931 do I Żeńskiej DH im. Królowej Jadwigi przy Gimnazjum im. Piotra Skargi w Szamotułach. Przyrzeczenie Harcerskie na ręce hufcowego dh hm. Bolesława Szczerkowskiego złożyła 28.09.1935 roku. Pierwszą jejdrużynową była Maria Mańczakówna, od 1936 Irena Konieczna, a od 1937 roku Helena Weber. By w końcu w latach 1938 – 39 sama objąć tą funkcję. Brała udział w licznych obozach m. in. w Zakopanem i na Zlocie „Jamboree” w Spale. Harcerzami byli także jej bracia: Tadeusz, Stanisław i Jan. dh Marian Żuromski (ur. 18 sierpnia 1918, zm. 21 kwietnia 2008) Jako 11 - letni chłopiec w roku 1929 wstąpił do Męskiej DHim. Bolesława Chrobrego przy Gimnazjum w Szamotułach. Drużynowymi tej drużyny byli: Nikodem Kasperek (1930), Adam Kosicki (1933-35)i Seweryn Szelejak (1936), Andrzej Kosicki (1936 -39). Wraz drużyną odbył wiele obozów (Wielonek, Chojno, Chodzież, Spała) Z zawodu był chemikiem - kierownik laboratorium i dyrektor techniczny w Zakładach Przemysłu Tłuszczowego w Szamotułach. Był aktywnym członek Sodalicji Mariańskiej i Akcji Katolickiej.

37. Dalej Wybór osób dh Stanisław Szykowny (ur. 21 września 1950 we Wrześni, zm. 26 lutego1999 ) Instruktor Komendy Chorągwi; współorganizator Chorągwianej Stanicy Harcerskiej w Bieszczadach. W latach 1979 – 82 komendant Hufca Szamotuły. Organizator dużych akcji obozowych w Jeleńcu (także dla młodzieży niezorganizowanej).

38. Druhno, druhu! Był czas, kiedy: Dostałeś krzyż harcerski, symbol twej w ludzkość wiary. Dostałeś jak krzyż za męstwo – Virtuti Militari. Wieniec z liści dębowych – to obraz mocy i siły. Chwała, to liście laurowe, które go wspólnie wieńczyły. Lilia, symbol rycerstwa – godło skautingu świata, Promieniująca na zewnątrz, by dawać przykład i brać. Jest tak nas bardzo wielu, jak wiele punkcików małych. Koło to krąg braterstwa, z nas braci harcerzy powstały. Piękna jest nasza prawda, która nas łączy i skuwa, Jak proste jest zawołanie – nasze harcerskie CZUWAJ! Henryk Franciszek Karwowski

39. Dalej Wybór osób dh Ludwik Bekasiak Do ZHP wstąpił w 1 lutego 1927 r. , Przyrzeczenie Harcerskie złożył 16. lutego 1930 r. Zdobywał kolejne stopnie od młodzika w roku 1930, poprzez wywiadowcę w roku następnym i ćwika w roku 1936. W lipcu 1939 otrzymał stopień Harcerza Orlego, na kolejny stopień Harcerza Rzeczpospolitej musiał czekać do zakończenia wojny i późniejszej reaktywacji ZHP do roku 1957. W roku 1958 otrzymał stopień Przewodnika następnie stopnie instruktorskie zdobywał kolejno w latach: 1960, 1965 i 1979. Dh Ludwik od 11 grudnia 1945 roku działał w Referacie Gospodarczo – Finansowym Hufca Harcerzy w Szamotułach. Pełnił liczne funkcje podczas obozów organizowanych przez hufiec i chorągiew. Był instruktorem na obozach w Psarskim w roku 1945 i Kolnie w 1946. Kwatermistrzem w Łężeczkach (1949), Wilkopowie (1950), Przystankach (1957), Chojno (1958), Imiołki (1960), Łężeczki (1962), Dzierżążno (1963 – chorągwiana akcja „Trzcianka”), Kiączyn (1964), Pobierowo(1965 –ch. szkolenie drużynowych), Chojno (1966), Prusim (1973) i księgowym Trzciel (1959-chorągwiana akcja szkoleniowa „Las”), Łowyń (1961), Psarskie (1968). Od 1957 roku był kwatermistrzem Hufca. Był także członkiem Rady Chorągwi (od 1968 r.), przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Hufca, członkiem Komisji Instruktorskiej, członkiem Rady Hufca i skarbnikiem RPH w Szamotułach. Był organizatorem zlotów hufca.

40. Dalej Wybór osób dh Jan Brzóska (ur. 03 sierpnia 1941 w Bobulczynie, zm.15 stycznia 1993) Do ZHP wstąpił w 1979 r. Zobowiązanie instru-ktorskie złożył w 1981 r. Działalność harcerską i instru-ktorską pełnił w strukturach Szczepu nr 2im. Szarych Szeregów przy Szkole Podstawowej nr 2we Wronkach. Był kwatermistrzem: w szczepie, na obozach, zimowiskach i rajdach. Był członkiem Rady Hufca ZHP Wronki. Dzięki pracowitości i zdolnościom manualnym powierzony jego opiece sprzęt obozowy, mógłwiele lat służyć wronieckim harcerzom.

41. Dalej Wybór osób dh Jerzy Paczkowski (ur. 19 lipca 1949 we Wronkach, zm. 6 czerwca 2006) Do ZHP wstąpił w 1959 r. Zobowiązanie instruktorskie złożył w 1980 r. Swoje życie harcerskie związał ze Szczepem nr 2 im. Szarych Szeregów przy Szkole Podstawowej nr 2 we Wronkach. Był członkiem Komendy Hufca ZHP Wronki. Uczestnik obozów, zimowisk i harcerskich rajdów, na których pełnił różne funkcje instruktorskie. Prowadził wieleuroczystości harcerskich.

42. „ I nie umiera ten kto trwa w pamięci i sercach żywych ”

43. Dalej Wybór osób dh. Barbara Radziej (ur. 9 sierpnia 1932 w Poznaniu) W latach 1957 – 1972 drużynowa 35 DH im. Marii Curie-Skłodowskiej w Pamiątkowe, a od 1974 r. do 1991 r. komendant Szczepu Harcerskiego w Szkole Podstawowej nr 18 w Poznaniu. W 1963 r. brała udział w Akcji „Konin” pełniąc funkcję komendanta podobozu zgrupowania obozów Hufca Szamotuły. Zmarła 19.02.2000r. Społeczność szkolna SP nr 18 w Poznaniu napisała w nekrologu „W osobie Jej tracimy wspaniałego człowieka, wychowawcę wielu pokoleń, przyjaciela dzieci i młodzieży”

44. Dalej Wybór osób dh Edmund Piątkowski (ur. 19 sierpnia 1927 w Henrykowie k/Leszna , zm. 28 kwietnia 2001w Szamotułach) W 1957 był drużynowym Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego przy Technikum Rolniczym w Szamotułach. W lipcu 1957 r. przebywał z tą drużyną na obozie w Lutomiu k/Sierakowa, gdzie pełnił funkcję komendanta. W 1958 r. był drużynowym Drużyny Harcerskiej przy Szkole Podstawowej nr 3 w Szamotułach. W lipcu tego roku na obozie Hufca w Chojnie był komendantem podobozu harcerzy młodszych. Od 1959 r. do 1962 jako szef kierował sztabem „Wieś” w komendzie Hufca ZHP w Szamotułach. Od 1963 do 1972 r. był etatowym Komendantem Hufca w Szamotułach. Współorganizator wielu obozów hufca.

45. Dalej Wybór osób dh Andrzej Staszek (ur. 22 września 1946, zm. 23 maja 2010) Do ZHP wstąpił w 1957r. Należał do drużyny harcerskiej przy Sz. Podst. nr 1 we Wronkach, oraz do 39-tej Harcerskiej Drużyny Pożarniczej. Od 1.08.1964 r był drużynowym DH przy Szkole Podstawowej nr 1 Od1.01.1967 r. pełnił funkcję komendanta Szczepu przy SP nr 1. Działał do roku 1975.

47. Dalej Wybór osób dhZygmuntMuchowski (ur. 01 maja 1941, zm. 05 lutego 2010) Z harcerstwem związany od końca lat 50-tych XX wieku. Należał do 1 Drużyny Harcerzy im. Stefana Czarnieckiego w Szamotułach. W latach 60-tych pełniłwhufcu różne funkcje gospodarcze. Współorganizował wiele obozów, zlotów i rajdów. Czynnie uczestniczył w grupach kwatermistrzowskich przygotowujących zgrupowania obozów . Wielki wkład wniósł w tworzenie harcerskiej bazy obozowej w Jeleńcu. Przez wiele lat z wielkim zaangażowaniem pełnił funkcję magazyniera hufca – dzięki niemu harcerski majątek był troskliwie zabezpieczony. Na wielu obozach harcerskich był kwatermistrzem. Jego, rzetelność, uczciwość i pracowitość była przykładem dla młodych harcerzy.

48. Dalej Wybór osób dh.Barbara Kotlarek (ur. 17 listopada 1945 r. wSzamotułach, zm. 1 marca 2012 r.) Zobowiązanie instruktorskie złożyła 26 listopada 1978 r. Druhna Barbara to długoletnia instruktorka Hufca Szamotuły. Towarzyszyła harcerzom na wielu hufcowych obozach harcerskich. Przez kilka lat na zgrupowaniach obozów Hufca Szamotuły w Jeleńcu k. Sierakowa pełnił funkcję magazyniera. W służbie kwater-mistrzowskiej wyróżniała się pracowitością i oddaniem. Po obchodach 80-lecia Hufca Szamotuły w 2004 roku wstąpiła w szeregi nowo powstałego Kręgu Starszyzny Harcerskiej i Seniorów „Matecznik” działającego w strukturach 10 Środowiskowego Szczepu Harcerskiego „Antydes”, gdzie do końca swego życia pełniła funkcję skarbnika. Druhna Barbara z wielkim zaangażowaniem uczestniczyła w pracach zespołu kwatermistrzowskiego przygotowującego Harcerskie Spotkanie Pokoleń z okazji Dnia Myśli Braterskiej w dniu 19.02.2011 r. zorganizo- wanym przez KSHiS „Matecznik”, przy wsparciu Wielkopolskiej Rady Harcerskich Kręgów Seniorów oraz Komendę Hufca ZHP Szamotuły. Druhna Basia przez wszystkich zapamiętana zostanie jako osoba wyjątkowo pogodna i bardzo aktywna. Dla niej nawet największeproblemy były wyzwaniami a nie przeszkodami.

49. Dalej Wybór osób dhZygmuntKotlarek (ur. 27 czerwca 1946 r. w Kruszwicy, zm. 10 lipca 2011 r.) Zobowiązanie instruktorskie złożył 18 grudnia 1972 r. W 1983 r. uzyskał stopień podharcmistrza. Uczestniczył jako instruktor w licznych obozach harcerskich. Był oboźnym na obozie harcerskim Hufca Szamotuły w roku 1979 (Głębokie k. Gniezna - Operacja Lednica), także przez kilka lat na zgrupowaniach obozów Hufca w Jeleńcu k. Sierakowa pełnił funkcję oboźnego i wielokrotnie instruktora służb kwatermistrzowskich. Swą aktywną działalność zakończył na funkcji komendanta Szczepu przy Szkole Podstawowej nr 4 w Szamotułach. Po obchodach 80-lecia powstania Hufca Szamotuły aktywnie włączył się w działalność Kręgu Starszyzny Harcerskiej i Seniorów „Matecznik” działającym przy 10 ŚSH „Antydes” w Szamotułach pełniąc w nim funkcję kwatermistrza. Druh Zygmunt przez wszystkich zapamiętany zostanie jako człowiek bardzo aktywny i otwarty, potrafiący pogodą ducha zarażać otaczającychgoludzi.

50. non omnismoriar