160 likes | 284 Views
پويايي توسعه و همگرايي باروري اقوام در ايران. محمّد جلال عبّاسي شوازي حاتم حسيني تي ناي پنگ. چهارمين کنفرانس انجمن جمعيّتشناسي ايران 14 و 15 اسفند 1386، دانشگاه تهران. الگوي تغييرات باروري. کاهش همزمان باروري در تمام مناطق جغرافيايي و گروههاي سِنّي توليدمثل
E N D
پويايي توسعه و همگرايي باروري اقوام در ايران محمّد جلال عبّاسي شوازي حاتم حسيني تي ناي پنگ چهارمين کنفرانس انجمن جمعيّتشناسي ايران 14 و 15 اسفند 1386، دانشگاه تهران
الگوي تغييرات باروري • کاهش همزمان باروري در تمام مناطق جغرافيايي و گروههاي سِنّي توليدمثل • توزيع استانهاي ايران از نظر سطح باروري در سال 1379: • 1) زير سطح جايگزيني • 2) نزديک سطح جايگزيني • 3) بالاي سطح جايگزيني (32٪) • نتيجه: به نظر می رسد پويايي الگوهاي باروري در ايران حول سه محور مذهب، قوميّت و شرايط اقتصادي ـاجتماعي
تبيين تغييرات باروري • آقاجانيان و مهريار (1999): برنامهي تنظيم خانواده. • عبّاسي شوازي (2000): تغييرات اجتماعي و انديشهاي. • ميرزايي (2005): توسعهي اقتصادي و اجتماعي. • عرفاني (2005) توسعهي اجتماعي و برنامهي تنظيم خانواده • و ...
هدف • بررسي تفاوتهاي قومي در: 1) گذار باروري 2) زمانبندي گذار 3) سرعت کاهش باروري در دورهي گذار 4) استمرار گذار و 5) همگرايي باروري گروههاي قومي • بررسي نقش تغييرات توسعه در تغييرات باروري گروههاي قومي با کنترل اثر برنامهي تنظيم خانواده
سئوال • چه تفاوتهايي ميان گروههاي قومي از نظر زمانبندي، شدّت و استمرار گذار باروري وجود دارد؟ • آيا برآوردها از ايدهي همگرايي باروري گروههاي قومي در ايران حمايت ميکند؟ • چه رابطهاي بين تغييرات توسعه و تغييرات باروري در ميان گروههاي قومي وجود دارد؟ • با کنترل اثر برنامههاي تنظيم خانواده، همبستگي توسعه و تغييرات باروري چگونه خواهد شد؟
دادهها و روششناسي • روش تحقيق: تحليل ثانويه • گسترهي زماني بررسي: 1) سالهاي 1351-1379 (بررسي گذار و همگرايي باروري) 2) سالهاي 1365-1375 (بررسي تغييرات توسعه و باروري) • جمعيت آماري: 24 استان ايران گروههاي قومي موردبررسي: فارس، تُرک، کُرد و بلوچ
زمانبندي، شدّت و استمرار گذار باروري: مقايسهي بينقومي
همگرايي قومي در تجربهي گذار باروري شاخص همگرايي
همگرايي باروري گروههاي قومي با روندهاي ملّي
همگرايي بينقومي در تجربهي گذار باروري
تغييرات توسعه و تغييرات باروري(1365-1375)
يافتهها • طي سالهاي 1351-1379 گروههاي قومي سطوح متفاوت امّا روندهاي باروري مشابهي را با سطوح و روندهاي ملّي باروري تجربه کردند. • تفاوتهاي قومي در زمانبندي گذار، ميزان کاهش باروري در دورهي گذار، رسيدن به باروري سطح جايگزيني و استمرار کاهش باروري. • همگرايي باروري پديدهي جديدي است که از سالهاي ميانهي دههي 1370 رُخ نموده است. • گذار باروري در شرايط توسعهاي متفاوتي تجربه شده است. • به نظر ميرسد تغييرات انديشهاي و تعامل اجتماعي عامل اصلي تغيير در رابطهي توسعه و باروري و همگرايي باروري در ايران است.