180 likes | 326 Views
KONTRCYWILIZACJA. „ Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie zostaje w kołysce na wieki” KONSTANTY CIOŁKOWSKI. Badania prowadzone przez Związek Radziecki. Przez cały okres zimnej wojny w latach sześćdziesiątych naukowcy ze Związku Radzieckiego poszukiwali życia poza Ziemią.
E N D
„ Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie zostaje w kołysce na wieki” KONSTANTY CIOŁKOWSKI
Badania prowadzone przez Związek Radziecki Przez cały okres zimnej wojny w latach sześćdziesiątych naukowcy ze Związku Radzieckiego poszukiwali życia poza Ziemią.
Początkowo radzieckie radioteleskopy były drucianymi antenami na słupach. Były one znacznie mniej czułe od ruchomej czaszy anteny GroteReberga.
Radzieccy astronomowie • Iosif (Józef) Szkłowski Po ukończeniu Wydziału Fizyki UniwesytetuMoskiewskiewskiego i odbyciu aspirantury na tym wydziale od 1938 r. pracował w Instytucie Astronomii tegoż uniwersytetu. Od 1968 r. był kierownikiem oddziału astrofizyki w Instytucie Badań Kosmicznych w Moskwie.
Specjalizował się w astrofizyce, radioastronomii. Zajmował się naturą supernowych, badaniem promieniowania kosmicznego i korony słonecznej.
Do największych jego osiągnięć należy opracowanie teorii jonizacji korony słonecznej, badania nad promieniowaniem radiowym Galaktyki oraz nad pochodzeniem promieni kosmicznych. Wykazał, że promieniowanie pochodzące z Mgławicy Kraba jest synchrotronowe.
Zasugerował też, że wybuchy supernowych w odległościach bliższych niż 300 lat świetlnych od Słońca mogły być odpowiedzialne za niektóre z masowych wyginięć na Ziemi. Przez wiele lat był entuzjastą poszukiwań cywilizacji pozaziemskich. Pod koniec życia uznał, że jesteśmy sami w kosmosie, a jego nasłuch jest stratą czasu i pieniędzy.
O ile można podejrzewać, że w wielu rejonach kosmosu mogą występować najprostsze formy życia, na przykład bakterie, o tyle rozwinięcie się poza Ziemią wyższych organizmów wydaje się mało prawdopodobne.
Na jego cześć nazwano planetoidę 2849 Shklovskij . Jego ironiczną książkę „ Pięć miliardów butelek wódki do Księżyca: Opowieści o radzieckich naukowcach” wydano pośmiertnie w 1991.
I Iosif Szkłowski (po lewej)
Dalsze badania • W 1964 roku Mikołaj Kardaszew zaproponował bardzo ciekawą skale oceny rozwoju cywilizacyjnego. Nie ma ona zbyt dużych zastosowań w analizie historii ziemskich cywilizacji, przynajmniej według racjonalnych przesłanek, jest za to użyteczna przy tworzeniu pewnych ram dla futurologów.
Pierwszym Krokiem jest cywilizacja Typu I kontrolująca w 100% zasoby planetarne i wykorzystująca wszystką energię dostępną dla planety macierzystej Cywilizacja tego typu jest bardzo aktywnie obecna w całym macierzystym układzie planetarnym - Kolonie, stacje badawcze, sondy .
Cywilizacja Typu II Jest zdolna do wykorzystania pełnego potencjału macierzystej gwiazdy i to robi. Prawdopodobnie macierzysty układ planetarny takiej cywilizacji byłby otoczony Sferą Dysona wypromieniowywaną przez słońce oraz planety.
Taka cywilizacja prawdopodobnie koncentrowałaby się na rozwoju podróży międzygwiezdnych.
Cywilizacja Typu III jest największą z zaproponowanych przez Kardaszewa. Swoim zasięgiem otacza całą macierzystą galaktykę i wykorzystuje jej cały energetyczny potencjał - hipotetycznie 10^36W. Jej technologiczny rozwój pozwala kontrolować również czarne dziury.
Prezentację wykonała Irmina Trojnara