PRZEPŁYW NIENARUSZALNY

1. PRZEPŁYW NIENARUSZALNY

2. Wprowadzenie (1) • Wody powierzchniowe stanowią jeden z najważniejszych elementów środowiska przyrodniczego, a zbyt intensywna ich eksploatacja może doprowadzić do niekorzystnych i nieodwracalnych zmian w środowisku wodnym i na obszarach hydrogenicznych. • Rrzekę należy traktować jako jednego z najważniejszych, a przynajmniej równoprawnego użytkownika zasobów wodnych. • Pojęcie „przepływ nienaruszalny” powszechnie stosowane w gospodarce wodnej jest niezbędne między innymi do: • bilansowania zasobów wodnych, • formułowania warunków korzystania z wód, • udzielania pozwoleń wodnoprawnych, • opracowywania instrukcji gospodarowania wodą na obiektach hydrotechnicznych

3. Wprowadzenie (2) • Problemy związane z wykorzystywaniem przepływu nienaruszalnego: • określenie wielkości przepływu nienaruszalnego w danym przekroju cieku wodnego, • uwzględnienie przepływu nienaruszalnego w gospodarowaniu zasobami wodnymi - egzekwowanie obowiązku zachowania w cieku przepływu nienaruszalnego. • Ustanowienie przepływu nienaruszalnego na zbyt wysokim poziomie, bezpieczne ze względów ekologicznych, może spowodować powstanie sztucznej bariery rozwoju społeczno-gospodarczego danego regionu. • Potrzeba szukania kompromisu pomiędzy eksploatacją zasobów wodnych i ochroną środowiska.

4. Wprowadzenie (3) • Ochrona podstawowych walorów przyrodniczych cieków wodnych powinna być rozważana w dwóch kategoriach : • jakościowej, obejmującej wymagania odnośnie dopuszczalnego poziomu zanieczyszczenia wód, • ilościowej, obejmującej wymagania odnośnie dopuszczalnych zmian naturalnego reżimu hydrologicznego cieków. • Wymagania jakościowe w Polsce są od wielu lat unormowane prawnie (Rozporządzenie Ministra Środowiska z 24 września 2008 roku w sprawie klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych – Dz.U.Nr162,poz.1008; Rozporządzenie Ministra Środowiska z 23 lipca 2008 roku w sprawie kryteriów i sposobu oceny stanu wód podziemnych - Dz.U.Nr143,poz.896). • W przypadku ilościowej ochrony zasobów wodnych nie istnieją praktycznie żadne uregulowania prawne – brak nawet definicji.

5. Prawne umocowania przepływu nienaruszalnego (1) • Prawo wodne: • art.2.1. Zarządzanie zasobami wodnymi służy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodarki, ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w zakresie: • 2. ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem orazniewłaściwą lub nadmierną eksploatacją • 3. utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zależnych • art.31.2. Korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu ekologicznego wód i ekosystemów od nich zależnych, a także marnotrawstwa energii wody ani wyrządzać szkód. • art.38.1. Wody, jako integralna część środowiska oraz siedliska dla zwierząt i roślin, podlegają ochronie, niezależnie od tego, czyją stanowią własność. • art.128.1. W pozwoleniu wodnoprawnym ustala się cel i zakres korzystania z wód, warunki wykonywania uprawnienia oraz obowiązki niezbędne ze względu na ochronę zasobów środowiska, interesów ludności i gospodarki, a w szczególności: • 2) ograniczenia wynikające z konieczności zachowania przepływu nienaruszalnego

6. Prawne umocowania przepływu nienaruszalnego (2) • Prawo ochrony środowiska: • art.97. Ochrona wód polega na zapewnieniu ich jak najlepszej jakości, w tym utrzymywaniu ilości wody na poziomie zapewniającym ochronę równowagi biologicznej, w szczególności przez: • utrzymywanie jakości wody powyżej albo co najmniej na poziomie wymaganym w przepisach, • doprowadzenie jakości wód co najmniej do wymaganego przepisami poziomu, gdy nie jest on osiągnięty.

7. Prawne umocowania przepływu nienaruszalnego (3) • Ramowa Dyrektywa Wodna: • Preambuła p.1. Woda nie jest produktem handlowym takim, jak każdy inny produkt, lecz raczej dziedzictwem, które należy chronić, bronić i traktować jak dziedzictwo. • Preambuła p.19. Niniejsza dyrektywa ma na celu utrzymanie i poprawę jakości środowiska wodnego Wspólnoty. Cel ten jest przede wszystkim związany z jakością tych wód. Kontrola ilościowa jest elementem pomocniczym w zapewnianiu dobrej jakości wody i dlatego takie działania ilościowe należy podjąć. • Preambuła p.25. Należy ustanowić wspólne definicje stanu wód w aspekcie jakościowym, a także, tam gdzie jest to stosowne dla celów ochrony środowiska, w aspekcie ilościowym. Należy tak określić cele środowiskowe, aby zapewnić osiągnięcie dobrego stanu wód powierzchniowych i podziemnych w całej Wspólnocie oraz zapobiec na szczeblu Wspólnoty pogarszaniu się stanu wód. • art.2 p.27. „dostępne zasoby wód podziemnych” oznaczają różnicę pomiędzy średnią z wielolecia wartością zasilania zbiornika wód podziemnych a średnią z wielolecia wartością przepływu wymaganego do zapewnienia poziomu jakości ekologicznej związanych z nim wód powierzchniowych...

8. Definicje przepływu nienaruszalnego (1) • H.Kostrzewa (1977) • Przepływ nienaruszalny jest to ilość wody wyrażona w m3/s, która powinna być utrzymywana jako minimum w danym przekroju poprzecznym rzeki ze względów biologicznych i społecznych, przy czym konieczność utrzymywania tego przepływu w zasadzie nie podlega kryteriom ekonomicznym. • J.Florkowski (1991) • Przepływ nienaruszalny jest to minimalna ilość wody wyrażona w jednostce natężenia przepływu, którą należy pozostawić w danym przekroju poprzecznym rzeki ze względów ochrony środowiska naturalnego”. Przepływ nienaruszalny stanowi cechę rzeki.

9. Definicje przepływu nienaruszalnego (2) • H.Słota (1997) • Przepływ nienaruszalny jest to ilość wody, która powinna być pozostawiona w danym przekroju cieku ze względów biologicznych, ekologicznych i społecznych. Konieczność utrzymywania tego przepływu nie podlega kryteriom ekonomicznym • IMGW „Poradnik – obliczanie przepływu nienaruszalnego” (2001) • Przepływem nienaruszalnym nazywa się graniczną wartość przepływu rzecznego, poniżej której przepływy wody w rzekach nie powinny być zmniejszane na skutek działalności człowieka.

10. Definicje przepływu nienaruszalnego (3) • Rozporządzenie Ministra Środowiska (28 kwietnia 2004 r.) w sprawie zakresu i trybu opracowywania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy oraz warunków korzystania z wód regionu wodnego • Przepływ nienaruszalny w danym przekroju cieku i dla danego okresu w roku, jest to umowny, właściwy dla założonego ekologicznego stanu cieku, przepływ, którego wielkość i jakość, ze względu na zachowanie tego stanu nie mogą być, a ze względu na instytucję powszechnego korzystania z wód, nie powinny być, z wyjątkiem okresów zagrożeń nadzwyczajnych, obniżane przez działalność człowieka.Dla części przepływu nienaruszalnego związanej z koniecznością zachowania założonego ekologicznego stanu cieku przyjęto nazwę przepływ nienaruszalny hydrobiologiczny (przepływ hydrobiologiczny).”

11. Metody obliczania przepływu nienaruszalnego (1) • W Polsce brak obowiązującej metody obliczania wielkości QN • metoda wielokryterialna H. Kostrzewy („Weryfikacja kryteriów i wielkości przepływu nienaruszalnego dla rzek Polski” (Materiały Badawcze, Seria: Gospodarka wodna i ochrona wód, IMGW, Warszawa, 1977); • metoda minimalnych przepływów dekadowych J. Florkowskiego („Propozycja ustalania przepływów nienaruszalnych dla formułowania warunków szczególnego korzystania z wód dorzecza”, Hydroprojekt Oddział Kraków, Kraków, 1991); • metoda funkcji transformującej A. Filipkowskiego, M. Gromca i K. Witowskiego („Wytyczne obliczania wartości przepływu nienaruszalnego w oparciu o zasadę ekorozwoju, IMGW, Warszawa, 1998); • metoda małopolska T. Stochlińskiego („Ocena potrzeb w zakresie kształtowania przepływów nienaruszalnych”, Grant KBN Metodyczne podstawy narodowego planu zintegrowanego rozwoju gospodarki wodnej w Polsce, Politechnika Krakowska, Kraków, 2003); • metoda KPRM (0.5 NNQ w miastach; 0.25 NNQ poza miastami; 0.5 NNQ w przypadku szerokich piasczystych dolin)(„Szczegółowe wskazówki metodyczne dotyczące opracowywania planów regionalnych w zakresie gospodarki wodnej”, Komisja Planowania Rady Ministrów, Warszawa, 1963).

12. Metody obliczania przepływu nienaruszalnego (2) • Opis różnych metod wyznaczania przepływów nienaruszalnych wraz z przykładami obliczeniowymi zawarto w poradniku „Obliczanie przepływu nienaruszalnego” (K. Witowski, A. Filipkowski, M. Gromiec, Zakład Gospodarki Wodnej IMGW, Warszawa, 2001). • Najbardziej znaną i najczęściej wykorzystywaną jest metodyka H. Kostrzewy opracowana dla potrzeb realizowanych w latach 70-tych i 80-tych „Regionalnych perspektywicznych planów rozwoju gospodarki wodnej i ochrony wód”.

13. Metoda wielokryterialna H. Kostrzewy • W metodzie tej wielkość przepływu nienaruszalnego obliczana jest w oparciu o cztery kryteria: • kryterium hydrobiologiczne (QNh) - zachowanie podstawowych form flory i fauny, charakterystycznych dla danego środowiska wodnego; • kryterium rybacko-wędkarskie (QNR-W) -normalny rozwój gatunków ryb, charakterystycznych dla danego środowiska wodnego; • kryterium ochrony środowiska przyrodniczego (QNP) - zachowanie istniejącej równowagi stosunków wodnych w obrębie parków narodowych, rezerwatów przyrody i stref chronionego krajobrazu; • kryterium turystyki wodnej i rekreacji (QNT) -uprawianie sportu i turystyki wodnej na danym odcinku rzeki. • Wielkość przepływu nienaruszalnego - największy z przepływów obliczonych według opisanych wyżej kryteriów:

14. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda hydrauliczna (1) • Procesy hydrologiczne warunkują przebieg procesów biologicznych w ciekach, a w szczególności: • stan biocenozy wód rzecznych zależy bezpośrednio od naturalnego cyklu zmian przepływów wody w rzece; • prędkość wody jest tym parametrem hydraulicznym, który w zasadniczy sposób decyduje o przebiegu procesów zachodzących w korycie cieku; • odpowiednią prędkością, tzw. prędkością miarodajną (Vm) jest prędkość niedopuszczająca do niekorzystnych zmian morfometrycznych koryta cieku (sedymentacja, erozja). • zakłada się istnienie związku pomiędzy wielkością przepływu (Q) a charakterystykami hydraulicznymi koryta cieku:

15. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda hydrauliczna (2) • Wielkość przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego:

16. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda hydrauliczna (3) • Wyróżniono cztery podstawowe typy rzek w Polsce i przypisano im wartości prędkości miarodajnych: • rzeki nizinne Vm = 0.20 m/s • rzeki przejściowe Vm = 0.25 m/s • rzeki podgórskie Vm = 0.25 m/s • rzeki górskie Vm = 0.30 m/s • Typ hydrologiczny rzek:

17. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda uproszczona (1) • H. Kostrzewy przebadała 83 przekroje wodowskazowe: • Stwierdzono występowanie istotnej korelacji pomiędzy przepływem nienaruszalnym QNh wyznaczonym metodą hydrauliczną a wielkością przepływu średniego niskiego:

18. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda uproszczona (2)

19. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (1) • Skład gatunkowy ryb charakterystyczny dla określonych środowisk rzecznych zależy od trzech podstawowych czynników: • biotycznych - zbiór gatunków roślin i zwierząt; • abiotycznych - prędkość wody, morfologia koryta (głębokość, szerokość, kształt), warunki fizykochemiczne wody; • antropogenicznych - wynikających z działalności człowieka (zmiana reżimu hydrologicznego, jakość wód, kłusownictwo) • Roczne cykle zjawisk hydrologicznych znajdują swoje odbicie w cyklach rozwoju ryb: • faza tarła i rozrodu; • faza żerowania i wzrostu narybku; • faza przezimowania.

20. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (2) • W Polsce wprowadzono podział rzek na dwie podstawowe grupy: • rzeki ryb łososiowatych (rzeki obszarów górskich Karpat i Sudetów, górne i środkowe odcinki rzek Pojezierza Pomorskiego i Kaszubskiego, zlewnie Czarnej Hańczy i Rospudy) • rzeki ryb nizinnych (karpiowatych) • Łosoś i troć podejmują dalsze wędrówki tarłowe, natomiast troć jeziorowa i pstrąg przemieszczają się na stosunkowo niewielkie odległości(łosoś 15.X – 15.I; troć 15.IX – 15.XII). • Ważne jest zapewnienie podwyższonych stanów wody zarówno w ciekach głównych jak i na ich dopływach (składają ikrę w korytach płytkich żwirowych potoków i małych strumieni)

21. Rzeki przeznaczone do bytowania ryb łososiowatych i karpiowatych

22. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (3) • Okres tarła dla większości gatunków ryb nizinnych przypada na miesiące od IV do VI, a dla leszcza i certy wydłuża się do VIII. • Zapewnienie większych ilości wody w rzekach ryb nizinnych w całym okresie tarła, tak aby zalać przynajmniej części terenów tarliskowych sąsiadujących z korytem rzeki i umożliwić okresowe połączenie tych terenów z rzeką. • Poniżej zbiorników retencyjnych w tym okresie nie należy dopuszczać do zbyt dużych wahań odpływu (stanów wody).

23. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (4)

24. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (5) • Przepływy nienaruszalne według kryterium rybacko-wędkarskiego określa się na podstawie analizy średnich niskich miesięcznych przepływów w poszczególnych fazach życia ryb: X –przepływ nienaruszalny dla okresu związanego z określoną fazą życia ryb (tarło i rozród, wzrost lub przezimowanie) x1,x2,...xk – przepływy średnie niskie w poszczególnych miesiącach wchodzących do rozpatrywanego okresu życia ryb Dla okresu przezimowania, ze względu na zmniejszoną aktywność biologiczną ryb przepływ nienaruszalny może być obniżony do poziomu minimalnego przepływu miesięcznego okresu zimowego;

25. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium turystyki wodnej i rekreacji (1) • Metoda określania przepływu nienaruszalnego QNt na podstawie kryterium turystyki wodnej i rekreacji jest metodą hydrauliczną polegającą na wyznaczeniu takiego przepływu, który zapewniłby głębokość umożliwiającą uprawianie turystyki, rekreacji i sportów wodnych (żeglarstwo i kajakarstwo). • Założenia: • w rzekach swobodnie płynących utrzymanie postulowanych głębokości napełnienia koryta wiąże się z utrzymaniem odpowiednich przepływów • pomiędzy głębokością średnią w profilu a natężeniem przepływu istnieje zależność funkcyjna

26. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium turystyki wodnej i rekreacji (2) • Zależność między przepływem a głębokością napełnienia koryta: • Sezon turystyczny w Polsce trwa od VI do IX • Wymagania szlaków wodnych

27. Metoda „Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska” (US EPA) – przepływ nienaruszalny dla bytowania ryb • Przepływ minimalny średni 7-dniowy o okresie powtarzalności 10 lat (Q7,10), znalazł zastosowanie w US EPA jako standardowy wskaźnik do oceny jakości środowiska wodnego; (Q7,10oznacza przepływ minimalny ze średnich 7-dniowych w roku, który wraz z niższymi występuje w nie więcej niż w 10% lat) • Uznaje się, że Q7,10może reprezentować przepływ minimalny dla ochrony życia ryb; • W warunkach polskich zaleca się prowadzenie analiz w ramach tzw. roku niżówkowego (od 1.IV do 31.III);

28. Metoda „Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska” (US EPA) – przepływ nienaruszalny dla bytowania ryb (1)Procedura wyznaczania • Obliczenie przepływów średnich 7-dniowych w poszczególnych latach: • Obliczenie dla każdego roku minimalnego przepływu ze średnich 7-dniowego:

29. Metoda „Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska” (US EPA) – przepływ nienaruszalny dla bytowania ryb (2)Procedura wyznaczania • Estymacja metodą momentów parametrów ε, Θ, λ rozkładu Fishera-Tippeta: • Określenie przepływu Q7,10 dla prawdopodobieństwa p = 0.1 • Przepływ Q7,10 można obliczać metodą uproszczoną z wykorzystaniem empirycznego rozkładu prawdopodobieństwa

30. Metoda „Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska” (US EPA) – przepływ nienaruszalny dla bytowania ryb (3)Procedura wyznaczania – metoda uproszczona • Ustawienie przepływów w ciąg rozdzielczy niemalejący • Przypisanie prawdopodobieństw empirycznych: • Wybór wartości o prawdopodobieństwie p = 10% (interpolacja)

31. Metoda funkcji transformującejZałożenia (1) • Korzystanie z wód do celów społeczno-gospodarczych nie może powodować zmian nieodwracalnych takich jak np. wyginięcie gatunków • Ekosystemom nie szkodzą niżówki o czasach trwania, głębokościach i powtarzalności zbliżonych do występujących w rzece o naturalnym reżimie • Najistotniejszą wartością określającą przepływ nienaruszalny jest dolne ograniczenie (Qnd) obszaru zmienności przepływów naturalnych, poniżej którego ze względów ekologicznych, należy całkowicie zakazać pobierania wody

32. Metoda funkcji transformującejZałożenia (2) • Górne ograniczenie (Qng), które wyznacza przepływ, powyżej którego możliwy jest ciągły pobór nadwyżek wody: • W strefie przepływów pomiędzy Qnd i Qśr możliwy jest pobór nadwyżki wody ponad wielkość QNF.trans:

33. Metoda funkcji transformującejZałożenia (3) źródło: Witowski K., Filipkowski A., Gromiec M.J.:„Obliczanie przepływu nienaruszalnego” W-wa, IMGW 2001

34. Metoda funkcji transformującejZałożenia (4) • Zachowanie reżimu przepływów wysokich zapewniane jest poprzez określenie max możliwego poboru wody równego:

35. Metoda funkcji transformującejWyznaczanie Qng (1) • Q67% w oparciu o krzywą przepływów gwarantowanych • QNT w oparciu o empiryczną krzywą sum czasów trwania opisaną przy użyciu dystrybuanty 3-parametrowego rozkładu logarytmiczno-normalnego (c, μ, σ) – estymacja parametrów metodą kwantyli:

36. Metoda funkcji transformującejWyznaczanie Qng (2) Q5, Q50, Q95 – przepływy o średnim czasie trwania wraz z przepływami wyższymi równym 5%, 50%, 95% Q100 – przepływ najniższy (NNQ)

37. Metoda Małopolskazałożenia • przy obliczeniach przepływu hydrobiologicznego uznaje się podstawową rolę „wartości średnich okresu niżówkowego” • przepływ hydrobiologiczny powinien być zmienny w ciągu roku i ustalany z uwzględnieniem najbardziej krytycznej fazy życia ryb jaką jest tarło oraz okresów występowania małej ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie (okres najwyższych temperatur wody, czyli miesiące lipiec i sierpień).

38. Metoda Małopolskawersja podstawowa (1) • Wielkość przepływu hydrobiologicznego dla danego przekroju cieku, zmienna z krokiem jednomiesięcznym powinna być równa dla danego miesiąca: • średniej arytmetycznej z najniższego i średniego niskiego przepływu danego miesiąca – dla miesiąca nienależącego do okresu tarła wiodącego gatunku ryb i różnego od lipca i sierpnia • przepływowi z punktu 1, powiększonemu o K% różnicy między średnim i najniższym niskim przepływem danego miesiąca – dla okresów wyłączonych w punkcie 1. Współczynnik K nazywany „współczynnikiem pomocy” proponuje się przyjąć na poziomie 15%

39. Metoda Małopolskawersja podstawowa i modyfikacje • wersja podstawowa: • modyfikacja nr 1: • modyfikacja nr 2: K – współczynnik pomocy (proponowana wartość 0.15); α – współczynnik redukcyjny (proponowana wartość 0.85); ZNQm,i – zwyczajny niski przepływ miesięczny dla i-tego miesiąca

40. Metoda przepływów dekadowychzałożenia • przepływ nienaruszalny jest funkcją czasu i powinien być ustalany na coraz wyższym poziomie w miarę jak wydłuża się czas jego utrzymywania w rzece • wielkość przepływu nienaruszalnego w funkcji czasu (t) określono jako minimalną średnią wartość przepływu okresowego o długości od t = 1 do t = 18 dekad • przy ustalaniu QN dla danej dekady uwzględnia się wymagania dotyczące średniego przepływu pozostawionego w rzece także w dekadach sąsiednich, w myśl zasady że w każdym przedziale czasowym od t = 1 do t = 18 dekad musi być utrzymywany przepływ średni dekadowy nie mniejszy niż QNmin.dek wyznaczony dla określonego interwału czasowego

41. Metoda przepływów dekadowych Qj - wartość przepływu codziennego w j-tym dniu rozpatrywanego wielolecia n - liczba dni w wieloleciu

42. Wyznaczanie przepływu nienaruszalnego dla i-tej dekady Dane wejściowe: Qi, Qi-1, Pi, Pi-1 QNi-1=QNmin.dek(Ki-1), Ki-1 XQNi-1, XPi-1, ZJi-1 Określenie wielkości przepływu nienaruszalnego (QNi) dla i-tej dekady:

43. Dekada i = 1 Q1 = 2.5; P1 = 2 QN1 = QNmin.dek(1) = 1.00; K1 = 1 Rozrząd zasobów wodnych: XQN1 = 1.0; XP1 = 1.5; ZJ1 = 0.0

44. Dekada i = 2 Q2 = 3.5; P2 = 2; QN2 = ? Warunek: Qi-1 – XPi-1 ≤ QNmin.dek(18) Q1 – XP1= 2.5 – 1.5 = 1.0 ≤ QNmin.dek(18) = 3.75 ––> K2 = K1 + 1 = 2 QN2 = QNmin.dek(K2) = 1.25 Rozrząd zasobów wodnych: XQN2 = 1.25; XP2 = 2.0; ZJ2 = 0.25

45. Dekada i = 3 Q3 = 7.5; P3 = 2; QN3 = ? Warunek: Qi-1 – XPi-1 ≤ QNmin.dek(18) Q2 – XP2= 3.5 – 2.0 = 1.5 ≤ QNmin.dek(18) = 3.75 ––> K3 = K2 + 1 = 3 QN3 = QNmin.dek(K3) = 1.60 Rozrząd zasobów wodnych: XQN3 = 1.60; XP3 = 2.0; ZJ3 = 3.90

46. Dekada i = 4 Q4 = 4.5; P4 = 2; QN4 = ? Warunek: Qi-1 – XPi-1 ≤ QNmin.dek(18) Q3 – XP3= 7.5 – 2.0 = 5.5 > QNmin.dek(18) = 3.75 ––> K4 = 1 QN3 = QNmin.dek(K4) = 1.00 Rozrząd zasobów wodnych: XQN4 = 1.00; XP4 = 2.0; ZJ4 = 3.90

47. Zadanie projektowe nr 1

48. Zadanie projektowe nr 1OŚ-1

49. Zadanie projektowe nr 1SiT

50. Dane (1)