50 likes | 188 Views
Radioodbiornik. Radioodbiornik (odbiornik radiowy, odbiornik radiofoniczny, radio) – urządzenie elektroniczne służące do odbioru audycji radiowych.
E N D
Radioodbiornik (odbiornik radiowy, odbiornik radiofoniczny, radio) – urządzenie elektroniczne służące do odbioru audycji radiowych. Audycje wysyłane są przez stacje nadawcze jako fale radiowe zmodulowane sygnałem akustycznym (mowa, muzyka, efekty dźwiękowe). Stosowana bywa modulacja amplitudy (starsze rozwiązanie) lub modulacja częstotliwości. Zadaniem odbiornika jest zamiana informacji zawartej w falach radiowych na napięcie elektryczne, a następnie na dźwięk.
Elementy składowe odbiornika radiofonicznego • W skład odbiornika radiofonicznego wchodzą zawsze następujące elementy: • Antena odbiorcza – pod wpływem pola elektromagnetycznego powstaje w antenie siła elektromotoryczna (napięcie). • Obwody wejściowe – ich zadaniem jest wybranie sygnału odbieranej stacji spośród wielu sygnałów, które odebrała antena. • Detektor (demodulator) – ze zmodulowanego sygnału wielkiej częstotliwości wydziela sygnał akustyczny. • Przetwornik elektroakustyczny – zamienia elektryczny sygnał akustyczny na dźwięki słyszalne dla człowieka, zazwyczaj jest to głośnik lub słuchawki.
Konstrukcja odbiorników Pierwsze odbiorniki radiofoniczne powstały w latach 20. XX wieku. Montowane były w prostopadłościennych, drewnianych skrzynkach. W latach 30. obudowy droższych odbiorników bardziej przypominały meble, niż urządzenia techniczne. Elementami czynnymi stosowanymi przez wiele lat były lampy elektronowe, pierwszy odbiornik tranzystorowywyprodukowano w USA w 1954 r. Przy końcu XX wieku odbiornik radiowy najczęściej występował jako element zestawu (z magnetofonem, odtwarzaczem CD). Miniaturyzacja podzespołów elektronicznych (w szczególności zastosowanie układów scalonych) pozwoliła na wbudowanie odbiornika w niewielkie urządzenia codziennego użytku, np. telefon, zegarek, długopis.