Ulrik Boon

1. Ulrik Boon Het verhaal van een ex-coma patiënt

2. Welkom allemaal. Ik ben blij dat ik hier mijn verhaal mag komen vertellen. Ik ben Ulrik Boon, 35 jaar en ex-coma patiënt.

3. Waar was ik mee bezig tot 2001? • Verpleegkundige op de spoed in Vilvoorde (Van Helmont/ nu Jan Portaels) • Vrijwillige brandweerman en ambulancier bij brandweer Asse, vooral voor voorpost Dilbeek. • Een tof en aangenaam leven, vol aktie, vrienden, een tof lief,…

4. Wat gebeurde er ? • Op 23 september 2001 was er in ons dorp (St-Ulriks-Kapelle, Dilbeek) een fuif van de plaatselijke Chiro. Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan werd er in Kasteel La Motte een fuif georganiseerd. • Ik was samen met andere gasten verantwoordelijk voor de Security. Mijn ervaring als spoedgevallenverpleegkundige en brandweerman/ ambulancier zouden mij hier zeker van pas komen.

5. Een klop op mijn hoofd. De fuif zelf was heel goed verlopen, goede ambiance, veel volk en veel plezier • Maar dan gebeurde het. s’ Morgens kwam er een nieuwe groep toe en die veroorzaakten direct amok. Eén van hen trok een stuk hout los van de dansvloer en wou daarmee een andere gast te lijf gaan. Ik stond daar direct samen met een paar andere security-mannen met opgeheven handen tussen de 2 in. Wij probeerden ze te kalmeren. • Plots is er vanachter mij een andere gast gekomen en die heeft mij een slag onder mijn oog gegeven. Ik duizelde even maar kon mij staande houden.

6. Hersenschudding EEN WEEK BLEEF IK THUIS MET EEN HERSENSCHUDDING. GEDURENDE DRIE WEKEN BEN IK TERUG GAAN WERKEN (MET VOORTDURENDE FELLE HOOFDPIJN WELLISWAAR)IK HEB IN DIE 3 WEKEN DE DEUR PLATGELOPEN VAN DE NEUROLOOG, DE SCANNER, DE EEG….. BUITEN DE HERSENSCHUDDING VONDEN ZE NIETS.MAAR BIJ MIJ ZAT DE BLOEDING EERST INGEKAPSELD EN IS DAN NIET ZICHTBAAR OP DE SCANS.PAS NA EEN MAAND GEBEURDE HET…..DE INGEKAPSELDE BLOEDING SPRONG OPEN.

7. Ik had me reeds latenopnemenomdatikna al die wekennog steeds zo’nZWARE hoofdpijn had, licht- en geluidsschuw was en het nietmeerkonuithouden. Mijnvriendinzat ‘s middagsbij me in het ziekenhuis, ik was mijnsoepaan het eten en plots verstijfdeik en reageerdenietmeer op de vragen van mijnvriendin. Ikhebdanexplosiefgebraakt. De verpleegsterskwamenerbij en dan is allesineens heel rap gegaan. Hersenbloeding was het verdict.Ik was al comateus, werdonderzocht en geschoren, en bendan in vliegendevaartnaar het operatiekwartiergevoerd!

8. Operatie • Door de bloedingmoestenze de druk in de schedelverlichten – door het borenvan gaatjes. • Na de operatiebenik even bijbewustzijngeweestmaarnaeenpaaruren was het weer alarm ! • Ikmoeteentweedemassalebloedinggekregenhebben en eentweedeoperatie was nodig in allerijl. Nu moestenze de gansehersenpanopenleggen. • En toenwerdiknietmeerwakker… • GlascowComaschaal (3 -15)

9. ICU : op de Intensieve • In eerste instantie werd ik in leven gehouden door de machines van de Intensieve. Door de beademingstoestellen (eerst via endotracheale tube, daarna via tracheotomiesonde) kreeg ik er wel nog een dubbele longontsteking bovenop. • Maar om een of andere reden ben ik onbewust hard blijven vechten voor mijn leven. • Ik ademde zelfstandig en mijn situatie werd stabieler. Na een maand mocht ik – in coma – de Intensieve verlaten.

10. Neurologie : minieme reacties ? • Verhuis naar Neurologie in AZ Jette waar ik nog een maand ben gebleven. • In december werd ik overgebracht naar de Bijtjes (Inkendaal) te Vlezenbeek – nog steeds in coma. • Heel af en toe deed ik mijn ogen open, blijkbaar lachte ik mee met een goede mop die mijn vrienden vertelden, maar zelf weet ik daar niets meer van.

11. Bijtjes / Inkendaal : Wakker worden ? • In de Bijtjeswerd het duidelijkdatikeenhalfzijdigeverlamming had van de rechterkant :arm-been-gezicht. • Tijdens de coma kreegik al watkine, ommijnweggekwijndespierenterugtebeginnenoefenen. Ikwoognog 48 kg. • Langzaamna 3 maanden in coma, vertoondeiktekens van wakkerworden : ikvolgde de mensen met mijnogen, glimlachtealserbekenden op bezoekkwamen, ikleerdeja en neenzeggen door mijnduimtegebruiken. • Ikkonjammer genoegnietmeersprekenmaarmijnmoeder en vriendinontdektendatikwelnogkonschrijven !

12. Bijtjes / Inkendaal : start van communicatie • Blijkbaar ben ik beetje bij beetje “wakker” geworden, soms reageerde ik een paar dagen niet meer en dan weer bleek ik een zeer alerte dag te hebben waar ik rondkeek en de mensen volgde met mijn ogen. • En ik kon opschrijven wat ik dacht en voelde : een grote opluchting voor mijn familie en vriendin. Zo begrepen ze dat “ik, Ulrik” er nog was, dat mijn persoonlijkheid er nog was en dat ik geen plantje was zoals andere patiënten in mijn kamer.

13. Bijtjes / Inkendaal : elke dag hard werken • Ik heb zoveel dingen helemaal terug moeten leren zoals een baby bijna. • Naar toilet gaan en spieren beheersen • Terug leren eten en slikken • Terug leren rechtop staan (sta-apparaat) • Terug leren stappen – heeft meer dan een jaar geduurd • Terug leren spreken –was ik helemaal kwijt • Ik had een hemiplegie aan de rechterkant van mijn lichaam. • Korte termijngeheugen was aangetast. • Ruimtelijk inzicht ben ik kwijt. • Duidelijk depressief en ook heel kwaad

14. Bijtjes / Inkendaal : elke dag opnieuw • Elke dag kine en ergo en logo • Les in maatschappelijk functioneren • Pogingen tot zwemmen en stappen • Pogingen tot klanken te maken • Psychologische testen en logica-testen en ruimtelijk inzicht en …. • Het moeilijkste was al die andere patiënten te zien , die riepen of schreeuwden, die waren niet aanspreekbaar of lagen erbij als een plantje zonder enige reactie.

15. Bijtjes / Inkendaal : ambulant • Na een jaar mocht ik ambulant. Een reuzegrote sprong vooruit voor mij. Thuis bij familie voel je je toch veel beter. • Nog wel elke dag naar de Bijtjes voor de oefeningen. • Om de spasticiteit te verminderen is er een methode met Botox-inspuitingen (botuline-toxine) Dat helpt maar een paar maanden. Het is de bedoeling om de spastische spieren lam te leggen en ondertussen de andere spieren te trainen.

16. Heeft in eerste aanleg de volgende straf gekregen:*Een geldboete aan de Staat.*een schadeloosstelling aan mij (belachelijk)*een schadeloosstelling aan mijn ouders (nog lager)*een schadeloosstelling aan mijn zus (nog lager : 50 €)*Een voorwaardelijke gevangenisstraf met uitstel van 5 jaar.Ik vroeg mijn advocaat of de dader niet beter een werkstraf zou krijgen in een revalidatiecentrum zoals Inkendaal/de Bijtjes in plaats van een gevangenisstraf. Maar als slachtoffer mag je dit niet eisen. • Wat met de dader:

17. De dader: Gaat uit en zegt: “Pas op he manneke, of ik klop u een malheur gelijk die van Kapelle! Tof he: ik mag voor levend reclamebord spelen! (hum….). Via Facebook meldde een jongeman mij dat hij in 2009 ook geslagen werd door de dader.  Dader zegt dat hij geen officieel werk heeft en betaald niets meer sinds mei 2008. Nochtans vertelt hij in de media dat hij een bloeiende cocktailbar Aquabar heeft in Asse. En nu heeft hij samen met broer en vriend een restaurant in Ternat Tri Eau.

18. In beroep: Hij werd in beroep veroordeeld tot dezelfde straf: -een gevangenisstraf van 2 jaar met 5 jaar uitstel -een geldboete aan de staat -een schadeloosstelling aan mij. -een schadeloosstelling aan mijn ouders -een schadeloosstelling aan mijn zus Het zijn wel maar provisies. Het echte rekenwerk is nu nog bezig na 8 jaar!

19. Schadeloosstelling: Dader zegt dat hij geen officieel werk heeft en betaald niets meer sinds mei 2008. Nochtans vertelt hij in de media dat hij een bloeiende cocktailbar Aquabar heeft in Asse. En nu heeft hij samen met broer en vriend een restaurant in Ternat Tri Eau.  Dader gaat graag op stap en zegt: “Pas op he manneke, of ik klop u een malheur gelijk die van Kapelle! Tof he: ik mag voor levend reclamebord spelen! Via Facebook meldde een jongeman mij dat hij in 2009 ook geslagen werd door de dader.

20. Wat met mijn toekomst ? • Privé : Ik wil absoluut verderleven met Natasja. Zeker nu er een kindje op komst is! ‘t Is voor rond 20 mei. • Mijn vrienden en ouders zijn mij steeds blijven steunen. Geloof me maar, zonder hen had ik het niet gered ! • Werk : nu sta ik op diensten MKG (minimale verpleegkundige gegevens) en Medisch archief van Portaels maar ik wil terug naar de spoed! Niet meer als verpleegkundige maar aan de balie, om de triage en de inschrijvingen te doen!

21. Gevoelens naar de dader: • Tja, ik weet het eigenlijk niet: men zegt, je moet kunnen vergeven, maar ik kan zomaar niet vergeten: ik ben al meer dan 8 jaar bezig met revalideren…… • Maar mijn handfunctie ben ik misschien voor altijd kwijt, mijn korte termijngeheugen vertoont gaten en mijn ruimtelijk inzicht is minimaal. • Maar mijn leven is ineens blijven stilstaan en hij kan gewoon doorgaan.

22. Bedankt dat ik jullie mijn verhaal mocht komen vertellen. • Zijn er nog vragen ? • Wie van jullie keek er naar Temptation Island ? • www.bloggen.be/ulrikboon