ΔΙΑΤΡΟΦΗ & ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ

1. Διερευνητική Εργασία των μαθητών της Α’ Τάξης του Εσπερινού ΓΕΛ Πολυγύρου Με θέμα: ΔΙΑΤΡΟΦΗ&ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ Σχολ. Έτος 2011-2012 Α’ Τετράμηνο

2. ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ Η εποχή μας συχνά χαρακτηρίζεται ως η εποχή της υπερπληροφόρησης. Η πληροφορίες είναι τόσο πολλές και τόσο προσβάσιμες που κάποιες φορές τις δεχόμαστε χωρίς να το επιζητούμε ή ακόμα και χωρίς να το καταλάβουμε. Παρόλα αυτά υπάρχουν πάντα κάποιες παραπληροφορήσεις σε πολλούς τομείς, όπως η διατροφή που θα δούμε στην εργασία αυτή, οι οποίες μάλιστα είναι τόσο καλά ριζωμένες μέσα μας που αμφισβητούμε οτιδήποτε άλλο που έρχεται να τις καταρρίψει. Στην μικρή αυτή εργασία που εκπονήθηκε με την μέθοδο project, οι μαθητές της Α τάξης του Εσπερινού ΓΕΛ Πολυγύρου προσπάθησαν να βρουν και να καταρρίψουν κάποιους βαθιά ριζωμένους μέσα μας διατροφικούς μύθους με βάση επιστημονικές και μόνο θεωρίες που ανακτήθηκαν από το διαδίκτυο.

3. ΘΕΜΑ 1ο : ΑΚΟΥ ΤΗΝ ΔΙΨΑ ΣΟΥ… Πόσο ξεδιψούν τα αναψυκτικά; Εάν έγραφαν στην ετικέτα τους το ποσοστό ζάχαρης θα διαβάζαμε ότι έχουν το λιγότερο 10%, και γι αυτό είναι και γλυκά. Είναι γνωστό ότι η ζάχαρη μας φέρνει δίψα. Ένα παγωμένο αναψυκτικό θα μας ξεδιψάσει προσωρινά λόγω της θερμοκρασίας του και του νερού που περιέχει. Το αίσθημα της δίψας θα υποχώρησε προσωρινά, αλλά στη συνέχεια θα αρχίσει η δράση της ζάχαρης, η δίψα δηλ. Μπορεί να προσπαθούν, μέσω των διαφημίσεων, να μας πείσουν ότι τα αναψυκτικά ξεδιψούν αλλά δεν είναι σωστό. Τα καλύτερα ξεδιψαστικά είναι το δροσερό νερό και τα δροσερά φρούτα.

4. Πόσο «αθώα» είναι; Ένα κουτάκι αναψυκτικό με ζάχαρη έχει κατά μέσο όρο 150 θερμίδες, το οποίο αντιστοιχεί σε 7-8 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη. Οι θερμίδες αυτές λαμβάνονται σε υγρή μορφή και έτσι δεν μας χορταίνουν το ίδιο με ένα στερεό τρόφιμο ίσης θερμιδικής αξίας. Πρακτικά, αν ένα άτομο καταναλώνει ένα κουτάκι αναψυκτικό με ζάχαρη κάθε μέρα, χωρίς να «κόψει» θερμίδες από αλλού, σε ένα χρόνο θα έχει πάρει 7 κιλά μόνο από τη ζάχαρη του αναψυκτικού. Επίσης η γλυκιά γεύση των αναψυκτικών (είτε είναι με ζάχαρη είτε χωρίς) μας «κακομαθαίνει» κάνοντάς μας να αναζητούμε την αίσθηση του γλυκού. • Προκαλούν διαβήτη και καρδιαγγειακά νοσήματα Έρευνες έχουν δείξει ότι η μακροπρόθεσμη συστηματική κατανάλωση αναψυκτικών με ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Πιθανοί μηχανισμοί είναι η υψηλή ενεργειακή πρόσληψη που οδηγεί σε αυξημένο σωματικό βάρος και η υψηλή κατανάλωση απλών σακχάρων που σχετίζονται με υπεργλυκαιμία, συσσώρευση λίπους στην κοιλιακή χώρα και αυξημένα τριγλυκερίδια.

5. Βλάπτουν την υγεία των οστών Η κατανάλωση αναψυκτικών συχνά εκτοπίζει την κατανάλωση γάλακτος από τη διατροφή, ειδικά στα παιδιά και στους εφήβους. Έτσι μειώνεται η πρόσληψη ασβεστίου, το οποίο είναι απαραίτητο για την καλή υγεία των οστών. Επίσης τα αναψυκτικά τύπου κόλα έχουν μια ακόμα αρνητική επίδραση στα οστά: περιέχουν μεγάλη ποσότητα φωσφορικών οξέων τα οποία προκειμένου να απεκκριθούν από τον οργανισμό αντλούν ασβέστιο από τα οστά όταν η διαιτητική πρόσληψη ασβεστίου είναι ανεπαρκής. • Χαλάνε τα δόντια Ο συνδυασμός ζάχαρης και ανθρακικού είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικός για τα δόντια, αφού, αφ' ενός η ζάχαρη αποτελεί τροφή για τα βακτήρια που προκαλούν τερηδόνα, αφ' ετέρου το ανθρακικό προκαλεί διάβρωση της αδαμαντίνης.Μάλιστα εξαιτίας του ανθρακικού ακόμα και τα light αναψυκτικά δεν θεωρούνται φιλικά για τα δόντια. Από άποψη στοματικής υγιεινής είναι προτιμότερο να καταναλώνουμε αναψυκτικά μαζί με γεύματα, παρά να τα πίνουμε λίγο λίγο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αφού έτσι δίνουμε «τροφή» στα βακτήρια και εκθέτουμε τα δόντια στα οξέα του ανθρακικού για περισσότερη ώρα.

6. Τα light προκαλούν καρκίνο Τα αναψυκτικά light (χωρίς ζάχαρη) έχουν κατηγορηθεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου λόγω της ασπαρτάμης που περιέχουν. Τα πειράματα στα οποία βασίζεται η παραπάνω αντίληψη έχουν γίνει σε ποντίκια στα οποία δόθηκαν μέγα δόσεις ασπαρτάμης και δεν έχουν επιβεβαιωθεί για τον άνθρωπο. Ωστόσο λαμβάνοντας υπόψη ότι τα αναψυκτικά με γλυκαντικές ουσίες δεν είναι φυσικά τρόφιμα και έχουν μπει στη διατροφή του ανθρώπου σχετικά πρόσφατα (επομένως η μακροχρόνια έκθεση σε αυτά δεν είναι γνωστή), καλό είναι η κατανάλωσή τους να είναι περιορισμένη και ειδικά στα παιδιά και τις εγκύους να αποφεύγεται.

7. ΘΕΜΑ 2ο: ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ… ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ • Στην σημερινή εποχή η βιομηχανία τροφίμων χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο γλυκαντικές ουσίες. Παρόλο που η ζάχαρη είναι η πιο απλή και εύχρηστη ουσία πολλοί άνθρωποι την αποφεύγουν για διάφορους λόγους. Ένας λόγος είναι ότι η ζάχαρη προκαλεί εδικά και σε άτομα που ήδη έχουν κάποιο πρόβλημα αρκετά και σοβαρά προβλήματα όπως διαβήτη, αύξηση βάρους ακόμα και τερηδόνα. Γι’ αυτό τις τελευταίες δεκαετίες πολλά προϊόντα, αντί για ζάχαρη χρησιμοποιούν άλλες γλυκαντικές ουσίες που δεν προκαλούν τα παραπάνω προβλήματα. Η πιο διαδεδομένη από αυτές είναι η ασπαρτάμη. • Η ασπαρτάμη δημιουργήθηκε το 1965 από την φαρμακοβιομηχανία SARLE. Εγκρίθηκε από τον Αμερικανικό Οργανισμό τροφίμων και φαρμάκων ως υποκατάστατο της ζάχαρης σε τρόφιμα και φάρμακα. Αμέσως η χρήση της επεκτάθηκε σε αναψυκτικά, τσίχλες, καραμέλες, κρύο τσάι, παγωτά, γλυκίσματα κ.α. Στις ετικέτες θα το βρείτε σαν Ε951 και είναι συνδυασμός τριών χημικών στοιχείων, της φενυλαλανίνης (50%), του ασπαρτικού οξέως (40%) και της μεθυλικής αλκοόλης (10%).

8. Πόσο ασφαλής είναι η κατανάλωση της ασπαρτάμης; Πόσο ασφαλής είναι η κατανάλωση της ασπαρτάμης, ενός από τα δημοφιλέστερα τεχνητά γλυκαντικά που περιέχεται σε πλήθος light τροφίμων και σε γλυκαντικά δισκία; Το ερώτημα ξαναήρθε στο προσκήνιο όταν πριν από λίγες εβδομάδες πραγματοποιήθηκε το συνέδριο «Καρκίνος και Περιβάλλον» στη Γαλλία. Στο πλαίσιο του συνεδρίου, η ογκολόγος Valerie Magnin αλλά και ο γιατρός-διαιτολόγος Laurent Chevallier εξέφρασαν την άποψη ότι τα παιδιά που δεν έχουν διαβήτη ή δεν είναι παχύσαρκα, καθώς και οι έγκυες, δεν πρέπει να καταναλώνουν προϊόντα με ασπαρτάμη. Μάλιστα, ο τελευταίος υποστηρίζει ότι αυτή η οδηγία θα έπρεπε να γενικευτεί για όλο τον πληθυσμό. Τελικά, τι ισχύει για αυτό το τεχνητό γλυκαντικό που μετρά ήδη 20 χρόνια ζωής στο τραπέζι μας;

9. Τι λένε οι έρευνες; «Υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων που καταναλώνουν προϊόντα με τεχνητά γλυκαντικά, όπως η ασπαρτάμη, και αναφέρουν συμπτώματα όπως πονόκοιλο, αδιαθεσία, ιλίγγους και διαταραχές της μνήμης, τα οποία υποχωρούν με τη διακοπή της λήψης αυτών των τροφίμων, γεγονός που θα έπρεπε να ανησυχήσει τους κρατικούς φορείς», υποστηρίζει ο γιατρός-διαιτολόγος Laurent Chevallier που πιστεύει ότι η Γαλλική Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (AFSSA) θα έπρεπε να δώσει μεγαλύτερη σημασία στις αρνητικές έρευνες όσον αφορά την ασφάλεια της ασπαρτάμης. Είναι γεγονός ότι η ασπαρτάμη, όπως και κάθε συνθετική γλυκαντική ουσία, προτού κυκλοφορήσει στο εμπόριο, έχει ελεγχθεί ως προς την ασφάλειά της, με τοξικολογικές έρευνες σε πειραματόζωα και με μακροχρόνιες επιδημιολογικές παρατηρήσεις σε πληθυσμούς που καταναλώνουν τρόφιμα με συνθετικά γλυκαντικά. Εν συνεχεία, οι αρμόδιοι φορείς -όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο αμερικανικός FDA και η ευρωπαϊκή EFSA- λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών, η πλειοψηφία των οποίων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ασπαρτάμη είναι ασφαλής, ενέκριναν τη χρήση της. Ωστόσο, υπάρχουν και ανησυχητικές έρευνες όσον αφορά την ασφάλεια της ασπαρτάμης.

10. Πού βαδίζουμε τελικά; Οι επιστήμονες της EFSA έχουν αξιολογήσει περίπου 500 επιστημονικές έρευνες που αφορούν την ασπαρτάμη (θετικές και αρνητικές) και βεβαιώνουν ότι η λήψη της είναι ασφαλής και δεν έχει τοξική ή καρκινογόνο δράση όταν καταναλώνεται εντός των επιτρεπόμενων ορίων. Επιπλέον, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη (2007) επισκόπηση του συνόλου των ερευνών από τους επιστήμονες 10 διαφορετικών πανεπιστημίων που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Critical Reviews in Toxicology, «δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η ασπαρτάμη είναι καρκινογόνος για τον άνθρωπο.» Οι περισσότεροι ειδικοί είναι υπέρ της περιορισμένης χρήσης της ασπαρτάμης

11. Πόση ασπαρτάμη επιτρέπεται την ημέρα; Το επιτρεπόμενο όριο λήψης είναι 40 mg/κιλό βάρους για την Ευρώπη και 50 mg/κιλό βάρους για τις ΗΠΑ. Τα όρια αυτά αφορούν υγιείς ενηλίκους και διαβητικούς. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι για να «καταφέρει» π.χ. ένας ενήλικος που ζυγίζει 70 κιλά να φτάσει αυτό το όριο, θα έπρεπε να καταναλώσει σε μία ημέρα 15 κουτάκια αναψυκτικών light ή πάνω από 50 γλυκαντικά δισκία ασπαρτάμης. Δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θεωρείται ανέφικτο, εκτιμάται ότι η μέση ημερήσια πρόσληψη ασπαρτάμης είναι πολύ χαμηλότερη από την επιτρεπόμενη και κυμαίνεται κατά μέσο όρο στα 10 mg/κιλό βάρους, ακόμη και για τους τακτικούς καταναλωτές της.

12. Η «ζάχαρη» των διαβητικών Η κατανάλωση ασπαρτάμης δεν αυξάνει τα επίπεδα της γλυκόζης και της ινσουλίνης στο αίμα, όπως η ζάχαρη, γι’ αυτό και σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή και την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία οι διαβητικοί μπορούν να καταναλώνουν ασπαρτάμη, φροντίζοντας να μην ξεπερνούν τα επιτρεπόμενα όρια. Πάντως, οι περισσότεροι διαβητολόγοι συνιστούν τη μετρημένη λήψη ασπαρτάμης. Με άλλα λόγια, «επιτρέπονται» 1-2 γλυκαντικά δισκία στον καφέ την ημέρα, αλλά συνιστάται η περιορισμένη κατανάλωση αναψυκτικών και γλυκών με ασπαρτάμη. Άλλωστε, επισημαίνουν ότι η ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη δεν επιτυγχάνεται με την κατανάλωση light προϊόντων, αλλά μέσω ενός ειδικά σχεδιασμένου διαιτολογίου, που βασίζεται στις αρχές της ισορροπημένης διατροφής και στην αποφυγή της ζάχαρης, καθώς και στην κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

13. Βοηθά στον έλεγχο του βάρους; Ορισμένες έρευνες υποστηρίζουν ότι η ασπαρτάμη μπορεί να συμβάλει στον έλεγχο του βάρους, όταν όμως συνδυάζεται με τη γενικότερη μείωση των θερμίδων και την άσκηση δηλαδή με τους δύο βασικούς «κανόνες» της απώλειας βάρους. Άλλωστε, μην ξεχνάτε ότι η υπερκατανάλωση light προϊόντων με το λανθασμένο σκεπτικό ότι «δεν παχαίνουν» μπορεί τελικά να οδηγήσει σε αύξηση του βάρους. • Όχι στην ασπαρτάμη για παιδιά και εγκύους Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα παιδιά, ως αναπτυσσόμενοι οργανισμοί, αλλά και οι έγκυες γυναίκες πρέπει να τρέφονται σύμφωνα με τις αρχές της ισορροπημένης διατροφής στο πλαίσιο της οποίας δεν συνιστάται η κατανάλωση light προϊόντων με τεχνητά γλυκαντικά. Άλλωστε, δεν υπάρχουν μελέτες βάσει των οποίων συστήνεται η λήψη ασπαρτάμης από τα παιδιά και τις εγκύους.

14. ΘΕΜΑ 3ο: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΑΔΑΣ Ίσως θυμάστε από πολύ μικρή ηλικία την γιαγιά σας να λέει ότι δεν κάνει να φάει πορτοκάλι γιατί έχει πίεση. Από την άλλη, κάθε φορά που κάποια δεσποινίδα έπεφτε ημι-λιπόθυμη στην τάξη λόγω χαμηλής πίεσης, της έφερναν και μια πορτοκαλάδα για να της την ανεβάσουν. Τελικά το πορτοκάλι, και κατ’ επέκταση η πορτοκαλάδα, όντως ανεβάζουν την αρτηριακή πίεση? Μύθος ή πραγματικότητα?

15. Πρόκειται για τον πλέον διαδεδομένο μύθο σχετικά με την επίδραση της διατροφής στην αρτηριακή πίεση. Πολύς κόσμος αποκλείει τα πορτοκάλια από τη διατροφή του από τη στιγμή που πληροφορείται ότι έχει αυξημένη αρτηριακή πίεση, θεωρία όμως που οι επιστημονικές έρευνες δεν υποστηρίζουν. Αντίθετα, μεγάλες μελέτες έχουν αποδείξει ότι κατανάλωση δίαιτας πλούσιας σε κάλιο (ένα από τα κύρια συστατικά του πορτοκαλιού), ιδιαίτερα όταν αυτό προέρχεται από τρόφιμα και όχι από συμπληρώματα, σχετίζεται με μειωμένα επίπεδα αρτηριακής πίεσης τόσο σε υγιείς όσο και σε υπερτασικούς. Η μόνη περίπτωση που το κάλιο και κατ΄ επέκταση η κατανάλωση πορτοκαλιού πρέπει ενδεχομένως να μειωθούν είναι όταν συνυπάρχει πρόβλημα νεφρικής ανεπάρκειας στον υπερτασικό ασθενή. Άρα η πορτοκαλάδα δεν ανεβάζει την πίεση, και -αν κάνει κάτι- μάλλον τη ρίχνει, ή ακόμα καλύτερα την εξομαλύνει. Γενικά, η βιταμίνη C, ως αντιοξειδωτική βιταμίνη που είναι, βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του ενδοθηλίου, οπότε και στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Από την άλλη πλευρά, το πορτοκάλι περιέχει σημαντικές ποσότητες καλίου, που είναι διουρητικό και βοηθά στη σχετική πτώση της πίεσης. O μόνος τρόπος με τον οποίον θα μπορούσε να θεωρηθεί πως η πορτοκαλάδα ανεβάζει την πίεση είναι ότι -ως υγρό που είναι- αν ληφθεί σε μεγάλες ποσότητες, μπορεί να λειτουργήσει όπως το νερό, αυξάνοντας τον όγκο του κυκλοφορούντος αίματος, και κατ’ επέκταση την αρτηριακή πίεση.

16. Πορτοκάλια και καρδιαγγειακό σύστημα. Ο χυμός πορτοκαλιού και το ξίδι προστατεύουν το καρδιαγγειακό μας σύστημα, όπως έδειξαν δύο νέες και ανεξάρτητες μεταξύ τους έρευνες η μια εκ των οποίων αναφέρει ότι η πορτοκαλάδα προστατεύει την καρδιακή λειτουργία, ενώ η άλλη έρευνα εντόπισε παρόμοια δράση στο ξίδι. • Δώσε αίμα, πιες… χυμό πορτοκάλι Μια από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις είναι η συνήθεια του να πίνει κάποιος πορτοκαλάδα αφού έχει δώσει αίμα. Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι η πορτοκαλάδα ανεβάζει τον αιματοκρίτη και βοηθά στην αποκατάσταση του όγκου του αίματος που έφυγε από τον οργανισμό μας. Η αλήθεια είναι ότι το ίδιο θα συνέβαινε αν πίναμε απλά… νεράκι. Στην πραγματικότητα, τα κύτταρα και τα στοιχεία που βρίσκονται διαλυμένα στο αίμα αποκαθίστανται περίπου σε 3-4 εβδομάδες μετά την αιμοδοσία. Η παρανόηση γίνεται επειδή στον δότη προσφέρεται πορτοκαλάδα, κάτι που έχει να κάνει περισσότερο με ψυχολογικούς (η πορτοκαλάδα ενισχύει τον οργανισμό μας, περιέχει βιταμίνη C κ.α.) παρά με ουσιαστικούς λόγους.

17. ΘΕΜΑ 4ο: ΑΛΗΘΕΙΕΣΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΡΟΥΤΟΧΥΜΟΥΣ • Χωρίς αμφιβολία, οι χυμοί φρούτων αποτελούν την καλύτερη θρεπτική πρόταση, για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας και να εφοδιάσουμε τον οργανισμό μας τόσο με τις απαραίτητες βιταμίνες όσο και με μία μεγάλη δόση ενέργειας. Η κατανάλωση μάλιστα φρουτοχυμών αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γνωρίσματα της μεσογειακής δίαιτας, η οποία αναγνωρίζεται πλέον και διεθνώς σαν μία από τις καλύτερες στον κόσμο. • Οι χυμοί φρούτων προέρχονται από διάφορα φρέσκα φρούτα, με μηχανικές και όχι χημικές διαδικασίες. Συγκεκριμένα, ο φυσικός χυμός, λαμβάνεται από ένα φρούτο με στύψιμο ή φυγοκέντρηση και πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα 10% σε φρούτα. • Οι κατηγορίες: Στην αγορά βρίσκουμε «καθαρούς χυμούς», οι οποίοι έχουν διατηρηθεί στην αρχική τους μορφή ή συμπυκνωμένους, μετά την αφαίρεση ποσότητας νερού.

18. Τους διάφορους χυμούς μπορούμε να τους απολαύσουμε σκέτους ή αραιωμένους με φυσικό ή αεριούχο νερό. • Η χρήση τους: Οι φρουτοχυμοί εκτός από δροσιστικά και υγιεινά ποτά χρησιμοποιούνται στη μαγειρική, καθώς και στη ζαχαροπλαστική για την παρασκευή παγωτών και σορμπέ. Βέβαια, στις διάφορες συνταγές χρησιμοποιούνται κυρίως φρουτοχυμοί εσπεριδοειδών και ανανά. • Η θρεπτική τους αξία: Οι χυμοί φρούτων περιέχουν πλήθος αντιοξειδωτικών ουσιών οι οποίες καταστρέφουν τις ελεύθερες ρίζες, θωρακίζοντας με τον καλύτερο τρόπο τον ανθρώπινο οργανισμό. • Όσο για τους συσκευασμένους χυμούς φρούτων χωρίς πρόσθετα, αποδεικνύονται ιδιαίτερα ευεργετικοί, αφού περιλαμβάνουν σχεδόν τα ίδια θρεπτικά στοιχεία που περιέχει το αντίστοιχο ολόκληρο φρούτο, με το μόνο ίσως μειονέκτημα, ότι έχουν χάσει μία μεγάλη ποσότητα πυκτίνης. • Αναλυτικότερα: Το σημαντικότερο θρεπτικό στοιχείο που μας προσφέρουν οι χυμοί είναι η βιταμίνη C, η οποία αποτελεί την καλύτερη ασπίδα για το ανοσοποιητικό μας σύστημα. • Συγκεκριμένα, ο χυμός από εσπεριδοειδή, δηλαδή πορτοκάλια, λεμόνια, γκρέιπ-φρούτ, περιέχουν 30-35 mg βιταμίνης C, ο χυμός από ανανά 15-25 mg κ.α.

19. Οι χυμοί φρούτων όμως, διαθέτουν και μεγάλες ποσότητες από κάλιο, το οποίο ρυθμίζει τη λειτουργία του νευρικού μας συστήματος και των μυϊκών συσπάσεων, προστατεύει την καρδιά από τις αρρυθμίες και είναι απαραίτητο σε άτομα με υπέρταση, καθώς και σε όσους παίρνουν διουρητικά. • Προσοχή! Τα άτομα που πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια, δεν πρέπει «ποτέ» να καταναλώνουν χυμούς φρούτων!

20. Τι περιέχουν οι χυμοί Θερμίδες: οι χυμοί περιέχουν πολλές θερμίδες. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τους αθλητές αντοχής, που έχουν ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες σε θερμίδες ειδικά σε υγρή μορφή (ένα ή και δύο ποτήρια χυμό μπορείς να πιει κάποιος και χορτασμένος). Αντιθέτως, τα άτομα που προσπαθούν να διατηρήσουν το βάρος τους χαμηλά, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά με την κατανάλωση χυμών.Υδατάνθρακες: τόσο οι φυσικοί χυμοί όσο και οι συσκευασμένοι είναι ιδιαίτερα πλούσιοι σε υδατάνθρακες. Το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς τους προέρχεται από απλά σάκχαρα, κυρίως γλυκόζη, φρουκτόζη και σουκρόζη. Όσο πιο ώριμα είναι τα φρούτα, από τα οποία προέρχεται ο χυμός, τόσο πιο πολλά απλά σάκχαρα έχει και κατ’ επέκταση  μεγαλύτερο γλυκαιμικό δείκτη. Πάντως, οι περισσότεροι φυσικοί χυμοί έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.Κάλιο: οι χυμοί, όπως και τα φρούτα, είναι ιδιαίτερα πλούσιοι σε κάλιο. Το κάλιο είναι σημαντικό για τη διατήρηση της αρτηριακής πίεσης σε φυσιολογικά επίπεδα, αλλά δεν είναι γνωστό αν είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε άτομα, που στοχεύουν στις επιδόσεις.Βιταμίνη C: οι περισσότεροι χυμοί είναι ιδιαίτερα πλούσιοι σε βιταμίνη C. Αντίθετα, δεν περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες από άλλες βιταμίνες, εκτός από εξαιρέσεις.Νερό: οι φυσικοί χυμοί και οι συσκευασμένοι περιέχουν νερό σε μεγάλες ποσότητες.

21. Τι δεν περιέχουν οι χυμοί Πρωτεΐνες: η ποσότητα των πρωτεϊνών στους χυμούς είναι μηδαμινή.Βιταμίνες: αν και ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι οι χυμοί είναι πλούσιοι σε βιταμίνες, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Φυτικές ίνες: η διαφορά ανάμεσα στα φρούτα και στους φυσικούς χυμούς, όσον αφορά τη θρεπτικότητα, είναι η περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες στους χυμούς είναι ελάχιστη.Νάτριο: οι χυμοί περιέχουν ελάχιστο νάτριο. Για αυτό, όσοι κινδυνεύουν να πάθουν υπονατριαιμία κατά τη διάρκεια του αγώνα ή μετά από αυτόν, θα πρέπει να αποφεύγουν τους χυμούς ή τουλάχιστον να προσθέτουν λίγο μαγειρικό αλάτι.

22. Είδη Χυμών  Με βάση τη διάρκεια ζωής τους διακρίνονται σε μακράς διάρκειας και μικρής διάρκειας. Η διαφορά εντοπίζεται στη θερμοκρασία παστερίωσης του χυμού. Οι μακράς διάρκειας χυμοί παστεριώνονται σε υψηλές θερμοκρασίες και διατηρούνται αναλλοίωτοι μέχρι και 9 μήνες.  Ανάλογα με την περιεκτικότητα τους σε χυμό φρούτου, τα προϊόντα χυμών χωρίζονται σε: Φυσικοί χυμοί 100%: Είναι προϊόν της φυσικής εκχύμωσης των νωπών φρούτων. Το προϊόν συσκευάζεται σε μεταλλικά ή χάρτινα κουτιά και φιάλες αφού πρώτα παστεριωθεί. Η περιεκτικότητα σε χυμό των συγκεκριμένων προϊόντων είναι 100% χωρίς προσθήκη ζάχαρης ή συντηρητικών. Για το προϊόν αυτό έχουν θεσπιστεί προδιαγραφές για τη σύστασή του. Εκτός από τους παστεριωμένους χυμούς υπάρχουν και οι χυμοί μακράς οι οποίοι έχουν υποστεί αποστείρωση.  Συμπυκνωμένοι χυμοί:Είναι το προϊόν της συμπύκνωσης των φυσικών χυμών. Με αραίωσή του θα πρέπει να προκύπτει μίγμα με σύσταση ίδια με του φυσικού χυμού. Η συμπύκνωση γίνεται τουλάχιστον σε ποσοστό 50%. Οι πυκνοί χυμοί μπορεί να είναι ζαχαρούχοι ή μη. Νέκταρ:Τα προϊόντα αυτά περιέχουν χυμό σε ποσοστό τουλάχιστον 45% , ενώ το υπόλοιπο ποσοστό είναι νερό και ζάχαρη. Οι χυμοί αυτοί δεν περιέχουν συντηρητικά. Διαφοροποιούνται από τους ζαχαρούχους χυμούς γιατί περιέχουν και νερό. Η πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται συνήθως για την παραγωγή αυτών των χυμών είναι πολτός φρούτων. Συνήθως είναι αδιαφανής. Φρουτοποτά:Η περιεκτικότητά τους σε χυμό είναι κάτω του 35%, ενώ περιέχουν και άλλα συστατικά όπως νερό, ζάχαρη, πρόσθετα αλλά όχι συντηρητικά. 

23. ΘΕΜΑ 5ο: Ο ΣΙΔΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΑΝΑΚΙ • Από μικρός άκουγα από τι μάνα μου, όπως σχεδόν όλα τα παιδιά στον κόσμο, που μου έλεγε να τρώω όλο το σπανάκι γιατί έχει σίδηρο και θα γίνω δυνατός σαν τον Ποπάι. • Η θεωρία ότι το σπανάκι είναι πολύ πλούσιο σε σίδηρο δεν είναι παρά μύθος, που οφείλεται σε λάθος που έκαναν ερευνητές πριν από έναν αιώνα περίπου όταν, μετρώντας την περιεκτικότητα του εν λόγω λαχανικού σε σίδηρο, έβαλαν την υποδιαστολή μία θέση πιο δεξιά από ό,τι έπρεπε. Έτσι, ενώ τα 100 γρ. σπανάκι περιέχουν περίπου 3,60 mg σίδηρο, «έφτασαν» να μας δίνουν 36 mg, ποσότητα πραγματικά εντυπωσιακή. Μετά από χρόνια, το λάθος αναγνωρίστηκε, αλλά ο μύθος είχε ήδη διαδοθεί

24. Τα πιο πλούσια τρόφιμα σε σίδηρο

25. Το προφίλ του σιδήρουΓιατί είναι απαραίτητος: Μεταφέρει οξυγόνο στους ιστούς του σώματος. Επίσης, σχετίζεται με σημαντικές βιοχημικές διαδικασίες, με στόχο την παραγωγή ενέργειας. Πόσο πρέπει να παίρνουμε: Κορίτσια από 13 ετών και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας περίπου 13 mg. Οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης χρειάζονται 5 με 10 mg παραπάνω. Αγόρια από 13 ετών, γυναίκες μη αναπαραγωγικής ηλικίας και άνδρες περίπου 9 mg. Παιδιά έως 12 ετών περίπου 8 mg. • Για μεγαλύτερη απορρόφηση: 1. Συνδυάστε τις τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε σίδηρο με: • Τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C, όπως χυμό πορτοκαλιού, φράουλες, πιπεριές, ντομάτες, μπρόκολο, λάχανο, κρεμμύδι, πεπόνι, χόρτα, σπανάκι, μαρούλι κλπ. Η βιταμίνη C αυξάνει την απορρόφηση του σιδήρου. • Λευκό κρασί: Το μηλικό οξύ που περιέχει αυξάνει επίσης την απορρόφηση του σιδήρου. 2. Αποφύγετε να συνδυάζετε τροφές πλούσιες σε σίδηρο με: • Τσάι, καφέ, αναψυκτικά τύπου κόλα, κόκκινο κρασί: Περιέχουν τανίνες, οι οποίες δυσχεραίνουν την απορρόφηση του σιδήρου.

26. ΘΕΜΑ 6ο: ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΨΑΡΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΑΣ Πολλοί λένε ότι το ψάρι και το τυρί μπορεί να προκαλέσει διάφορες παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό… Τα ψάρια είναι αρκετά υγιεινό φαγητό και θα πρέπει να είναι συχνά στο πρόγραμμα της διατροφής μας… Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις πάνω σ’ αυτό, τα οποία μερικά από αυτά ισχύουν και μερικά όχι… Θα το θεωρούσαμε απαραίτητο να ξέρετε κάποια από αυτά που θα τα παρουσιάσουμε παρακάτω.

27. Το τυρί δεν συνδυάζεται με το ψάρι, γιατί μπορεί να προκληθεί αλλεργία Αλήθεια και Μύθος: Αν κάποιος είναι πραγματικά αλλεργικός στο ψάρι, θα εμφανίσει συμπτώματα όπως και αν το φάει. Η αλλεργία δεν σχετίζεται με συνδυασμούς. Υπάρχουν, όμως, αντιδράσεις που μιμούνται την αλλεργία και εμφανίζονται σε ανθρώπους με αλλεργική προδιάθεση, οι οποίες προκαλούνται από συνδυασμό ουσιών που περιέχουν ορισμένα τρόφιμα. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι τα κίτρινα τυριά και ορισμένα ψάρια, όπως είναι τα σκρομβοειδή, δηλαδή ο τόνος, η πέστροφα κλπ. Η αντίδραση τότε -ψευδοαλλεργική - εξαρτάται από την ποσότητα της τροφής που καταναλώνεται και οπωσδήποτε ο συνδυασμός των «υπεύθυνων» τροφίμων μπορεί να δράσει αθροιστικά.

28. Η κατανάλωση ψαριών μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού Αλήθεια: Πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε το 2007 από το Τμήμα Ιατρικής Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Σουηδίας, διερεύνησε εάν το συνολικό λίπος που καταναλώνει κανείς -το μονοακόρεστο, το πολυακόρεστο και το κορεσμένο- συσχετίζεται με τον καρκίνο του μαστού. Στην έρευνα συμμετείχαν 49.261 γυναίκες από τη Σουηδία, ηλικίας 30-49 ετών, οι διατροφικές συνήθειες των οποίων καταγράφηκαν με τη βοήθεια ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων. Στα 13 χρόνια παρακολούθησης των γυναικών, παρουσιάστηκαν 974 περιστατικά καρκίνου του μαστού. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γυναίκες που είχαν την υψηλότερη κατανάλωση σε μονοακόρεστα λιπαρά (π.χ. ελαιόλαδο) και σε πολυακόρεστα (ψάρια, ιχθυέλαια) είχαν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 50 ετών.

29. Οι έγκυοι πρέπει να καταναλώνουν 2-3 μικρομερίδες ψάρι και θαλασσινά την εβδομάδα Αλήθεια: Παρουσιάστηκαν τα ευεργετικά αποτελέσματα των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων (ω-3) των ψαριών στην ανάπτυξη των βρεφών και στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου τους. Μελετήθηκαν 109 βρέφη στην ηλικία των 6 και των 11 μηνών. Η ­υψηλότερη συγκέντρωση πολυακόρεστων οξέων (δοκοσαεξανοϊκού, συγκεκριμένα) στον εγκέφαλο, οι μητέρες τους κατά την εγκυμοσύνη έτρωγαν πιο πολλά ψάρια και θαλασσινά με καλύτερη ακουστική ικανότητα του βρέφους και καλύτερες νοητικές και ψυχοκινητικές επιδόσεις

30. Οι υπερτασικοί πρέπει να τρώνε θαλασσινά με μέτρο Αλήθεια: Τα θαλασσινά, και κυρίως το χταπόδι, είναι γενικά πλούσια σε νάτριο (αλάτι δηλαδή), γι’ αυτό και δεν πρέπει να τα υπερκαταναλώνουν οι υπερτασικοί. Επίσης, σκόπιμο είναι, όταν τα μαγειρεύουμε, να χρησιμοποιούμε όσο λιγότερο αλάτι γίνεται -ή και καθόλου-, καθώς τα μπαχαρικά (π.χ. ρίγανη, πιπέρι κλπ.) αρκούν για να νοστιμίσουν το φαγητό μας.

31. Η κατανάλωση ψαριών προλαμβάνει την άνοια Αλήθεια: Έρευνα από το Πανεπιστήμιο Victor Segalen του Μπορντό της Γαλλίας είχε ως σκοπό να εξετάσει τη σχέση μεταξύ διατροφής και κινδύνου εμφάνισης άνοιας ή νόσου Αλτσχάιμερ. Στη μελέτη συμμετείχαν 8.085 άτομα χωρίς άνοια, ηλικίας 65 ετών και άνω, τα οποία επανεξετάστηκαν μετά από 4 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της μελέτης, 281 άνθρωποι εκδήλωσαν άνοια και από αυτούς οι 183 έπασχαν από νόσο Αλτσχάιμερ. Η καθημερινή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας. Η εβδομαδιαία κατανάλωση ψαριών συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης και άνοιας και νόσου Αλτσχάιμερ.

32. Τα λιπαρά ψάρια πρέπει να αποφεύγονται Μύθος: Πράγματι, υπάρχουν ψάρια που είναι λιπαρά και άλλα που είναι άπαχα. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι καθόλου κακό να είναι λιπαρά τα ψάρια, όπως συμβαίνει με άλλα τρόφιμα. Αντίθετα, τα λιπαρά ψάρια είναι προτιμότερα, ακριβώς επειδή περιέχουν ω-3 λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν πολλές ευεργετικές ιδιότητες, με κυριότερη ανάμεσά τους την προστατευτική τους δράση στην καρδιά και τα αγγεία. Από τα πιο λιπαρά ψάρια είναι τα εξής: σαρδέλα, σολομός, γαρίδες, γαύρος, αθερίνα, κολιός, λαβράκι, πέστροφα, μαρίδα, σκουμπρί, κυπρίνος, χέλι, ξιφίας, καλαμάρια, παλαμίδα. Το ψάρι (λιπαρό ή άπαχο) θεωρείται ιδιαίτερα ελαφριά τροφή, με λίγες θερμίδες (100-150 θερμίδες το πολύ/100 γρ. ψημένου ψαριού). Όχι μόνο δεν παχαίνει, αλλά μπορεί να συμβάλλει στον καλύτερο έλεγχο του βάρους, αφού παρέχει τις απαραίτητες πρωτεΐνες και λιπαρά οξέα για τον καλό κορεσμό του στομάχου. Και τα θαλασσινά, όμως, δεν είναι επιβαρυντικά για τη σιλουέτα, καθώς κατά μέσο όρο τα 100 γραμμάρια ψητών ή βραστών θαλασσινών δίνουν περίπου 150 έως 200 θερμίδες.

33. Τα ψάρια είναι επιβαρημένα με υδράργυρο Αλήθεια και Μύθος: Αν και το ψάρι, όπως και τα θαλασσινά, αποτελούν ιδιαίτερα υγιεινές ­τροφές, σχεδόν όλα περιέχουν ίχνη υδραργύρου. Για τους περισσότερους ανθρώπους, πάντως, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος στην υγεία από την κατανάλωση των ψαριών και των θαλασσινών. Ωστόσο, ορισμένα ψάρια και θαλασσινά περιέχουν υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου, ο οποίος μπορεί να βλάψει το έμβρυο ή την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος του παιδιού. Οι κίνδυνοι από τον υδράργυρο ­εξαρτώνται από την ποσότητα των ­ψαριών/θαλασσινών που καταναλώνονται. Ο FDA (Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων) και η EPA (Αμερικανική Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος) έχουν εκδώσει οδηγίες για τις ευπαθείς ομάδες, τις εγκύους, τις θηλάζουσες μητέρες και τα παιδιά. Σε αυτές αναφέρεται ότι οι συγκεκριμένες ομάδες δεν πρέπει να καταναλώνουν μεγάλα ψάρια, όπως καρχαρία ή είδη του, ξιφία, σκουμπρί ωκεανού, λευκό μπακαλιάρο ωκεανού, φρέσκο τόνο. Επίσης, η κατανάλωση δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 360γρ. την εβδομάδα (2 γεύματα συνολικά) και να επιλέγουν ψάρια ή θαλασσινά που έχουν χαμηλά επίπεδα υδραργύρου, επειδή είναι μικρά (π.χ. γαρίδες, γαύρο, μαρίδα, αθερίνα, καλαμάρια, σαρδέλα).

34. Τα ψάρια ρίχνουν τη χοληστερίνη Αλήθεια: Σε μελέτη ανασκόπησης, που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2008, συμπεριλήφθηκαν και εξετάστηκαν 23 κλινικές έρευνες με σύνολο συμμετεχόντων 1.075 άτομα και διάρκεια παρακολούθησης 8-9 εβδομάδες, με σκοπό να εκτιμηθεί η επίδραση των ω-3 λιπαρών οξέων (μέσω της διατροφής ή συμπληρωμάτων) στο διαβήτη τύπου 2. Τα κύρια αποτελέσματα που βρέθηκαν ήταν σημαντική μείωση των τριγλυκεριδίων και της VLDL χοληστερίνης (η χοληστερίνη που κυρίως παράγει το συκώτι και από την οποία σχηματίζεται η λεγόμενη «κακή» χοληστερίνη LDL).

35. Ο συνδυασμός Ψαριού και αυγού προκαλεί δηλητηρίαση Μύθος: Μην αποφεύγετε το ψάρι με το αυγό. Ο συνδυασμός αυτός δεν είναι ύποπτος για τροφική δηλητηρίαση, όπως λέγεται. Άλλωστε, συχνά τρώμε ψάρι με μαγιονέζα, που έχει σαν βάση το αυγό. Απλώς είναι ένας συνδυασμός αρκετά δύσπεπτος που πρέπει να αποφεύγεται από όσους έχουν ευαίσθητο στομάχι.

36. ΘΕΜΑ 7ο: ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ Οι βιταμίνες είναι εξαιρετικά ευαίσθητα συστατικά και μπορούν να καταστραφούν πολύ εύκολα από τη θερμότητα, το φως, την επαφή με την ατμόσφαιρα ή το οξυγόνο. Αν θέλουμε να λαμβάνουμε όλα τα θρεπτικά συστατικά από τις βιταμίνες, θα πρέπει να καταναλώνουμε τις τροφές μας ωμές, γιατί το μαγείρεμα σε θερμοκρασία άνω των 100° C μειώνει την ωφελιμότητά τους. Φροντίστε να μαγειρεύετε σε πολύ σιγανή φωτιά ή ακόμη καλύτερα στον ατμό.

37. Το μαγείρεμα επηρεάζει πολύ τις βιταμίνες οι οποίες βρίσκονται σε αφθονία στη φύση. Ο πίνακας 1 δείχνει σε τι είναι ευαίσθητες οι βιταμίνες κατά το μαγείρεμα. Η πρώτη στήλη με τον τίτλο διαλυτή στο νερό, μας ενημερώνει ποιες είναι οι βιταμίνες που χάνονται στο νερό κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος καθώς και της επεξεργασίας της τροφής (π.χ. το πλύσιμο). Αυτό σημαίνει, ότι αν το νερό αυτό μετά πεταχτεί, μαζί του φεύγουν και οι βιταμίνες στα σκουπίδια, ενώ αν το κάνουμε σούπα ή σάλτσα διατηρείται. Οι βιταμίνες χωρίζονται σε λιπόφιλες και υδρόφιλες. Οι λιπόφιλες δε διαλύονται στο νερό άρα και δε χάνονται. Το πρόβλημα παρουσιάζεται στις υδρόφιλες βιταμίνες, που από λίγο έως πολύ χάνονται στο νερό κατά το μαγείρεμα και ιδίως στο βράσιμο. Ανάλογα με το χρόνο βρασμού και τον όγκο του νερού που χρησιμοποιείται, ανάλογη είναι και η απώλεια των υδρόφιλων βιταμινών.

39. ΘΕΜΑ 8ο: ΓΑΛΑ, ΕΝΑ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ Η τέλεια τροφή της φύσης; Μια δεύτερη γνώμη!

40. Μύθος γάλακτος # 1: Το γάλα βοηθά να χτιστούν γερά κόκαλα. Οι γονείς περνούν αυτόν τον μύθο στα παιδιά τους, και οι παραπληροφορημένοι διατροφολόγοι τον ενισχύουν. Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποδυναμώνουν τα κόκαλα και επιταχύνουν την οστεοπόρωση. Η κατανάλωση γάλακτος προκαλεί αυτό που διαφημίζεται ότι δήθεν αποτρέπει. Η οστεοπόρωση προκύπτει από την απώλεια ασβεστίου, και όχι από ανεπαρκή εισαγωγή ασβεστίου. Και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε πρωτεΐνη, προωθούν την απώλεια ασβεστίου. Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η μεγάλη κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων συνδέεται με τα υψηλά ποσοστά οστεοπόρωσης. Εάν θέλετε γερά κόκαλα, μην πίνετε γάλα.

41. Μύθος # 2: Το γάλα είναι το κορυφαίο ποτό υγείας. Τρώγοντας φρούτα, λαχανικά και ολόκληρα σιτηρά έχει τεκμηριωθεί ότι χαμηλώνεις τον κίνδυνο καρδιακών, την υψηλή πίεση αίματος και τον καρκίνο. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι σαφώς αιτία της οστεοπόρωσης, των καρδιακών παθήσεων, της παχυσαρκίας, του καρκίνου, των αλλεργιών και του διαβήτη. Η σχέση τους με τις καρδιακές παθήσεις είναι ιδιαίτερα ισχυρή. Ο William B. Grant, ph.D., συνοψίζει τις αυξανόμενες αποδείξεις ότι και το γάλα χωρίς λιπαρά είναι επίσης σημαντικός φορέας για τις καρδιακές παθήσεις. Το γάλα χωρίς λιπαρά είναι πολύ χαμηλό στις βιταμίνες β. Ο μεταβολισμός όλης αυτής της πρωτεΐνης του γάλακτος ελλείψει των βιταμινών β συμβάλλει στη συγκέντρωση homocysteine, ένας δείκτης για τις καρδιακές παθήσεις.

42. Μύθος # 3: Το γάλα είναι απαραίτητο για τα παιδιά που μεγαλώνουν Κατ' αρχάς, το γάλα είναι η κύρια αιτία της ανεπάρκειας σίδηρου αναιμίας στα νήπια, και η αμερικανική ακαδημία παιδιατρικής αποθαρρύνει τώρα το δόσιμο γάλακτος στα παιδιά πριν από τα πρώτα γενέθλιά τους. Δεύτερον, έχει αποδειχθεί ότι η κατανάλωση γάλακτος στην παιδική ηλικία συμβάλλει στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπος- 1 . Ορισμένες πρωτεΐνες στο γάλα μοιάζουν με τα κύτταρα βήτα του παγκρέατος που εκκρίνουν την ινσουλίνη. Σε μερικές περιπτώσεις, το ανοσοποιητικό σύστημα κάνει αντισώματα ενάντια στην πρωτεΐνη γάλακτος που εσφαλμένα επιτίθενται και καταστρέφουν τα κύτταρα βήτα. Τρίτον, οι αλλεργίες γάλακτος είναι πολύ κοινές στα παιδιά και προκαλούν τα προβλήματα ιγμορείων, διάρροια, δυσκοιλιότητα και κούραση. Είναι μια κύρια αιτία των χρόνιων μολύνσεων αυτιών που μολύνουν μέχρι 40% όλων των παιδιών κάτω από την ηλικία των 6 . Οι αλλεργίες γάλακτος συνδέονται επίσης με τα προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά και με την ενοχλητική άνοδο του άσθματος παιδικής ηλικίας.

43. Μύθος # 4: Το γάλα είναι καθαρό και θρεπτικό Το 1994 η FDA ενέκρινε τη χρήση του rbST, μια γενετικά κατασκευασμένη ορμόνη από την Monsanto που αυξάνει την παραγωγή γάλακτος στις αγελάδες από 10-25%. Το γάλα από τις αγελάδες που αντιμετωπίζεται με rbST περιέχει ανεβασμένα επίπεδα insulin-like growth factor-I(IGF-I), ένας από τους ισχυρότερους αυξητικούς παράγοντες που προσδιορίστηκαν ποτέ . Ο (IGF-I), εμφανίζεται φυσικά και στις αγελάδες και στους ανθρώπους και είναι ίδιος μεταξύ αυτών των δύο ειδών. Ενώ ο (IGF-I) δεν προκαλεί καρκίνο, υποκινεί σίγουρα την αύξησή του. Οι πρόσφατες μελέτες έχουν βρει μια 7 απλή αύξηση στον κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες και μια 4 απλή αύξηση στον προστατικό καρκίνο στους άνδρες με τα πιο υψηλά επίπεδα. Η rbST αυξάνει επίσης τις μολύνσεις των μαστών της αγελάδας. Επομένως, στις αγελάδες που θεραπεύονται με rbST δίνονται περισσότερα αντιβιοτικά, και τα υψηλότερα ίχνη αυτών των φαρμάκων, καθώς επίσης και πύον και βακτηρίδια από τους μολυσμένους μαστούς, βρίσκονται στο γάλα τους.

44. Συμπέρασμα: Το να πίνει κανείς γάλα χτίζει τα κέρδη των γαλακτοκομικών εταιρειών, αλλά όπως δείχνουν οι παραπάνω μελέτες θα βλάψει τα κόκαλα σας παρά θα τα βοηθήσει. Και τα γαλακτοκομικά τρόφιμα συνδέονται με όλα τα είδη άλλων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, των καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου. Μπορούν επίσης να αναπτύξουν άλλα προβλήματα, όπως η διαταραχή της προσοχής, οι μαθησιακές δυσκολίες, ευαισθησία στις μολύνσεις και τις διαταραχές του συκωτιού. Επίσης είναι πιθανό να είναι μολυσμένα με επίπεδα ιχνών και άλλων χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της διοξίνης, μια από τις τοξικότερες ουσίες που είναι γνωστές στους ανθρώπου.

45. ΘΕΜΑ 9Ο: ΚΡΕΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΛΟ, Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΑΧΑΙΝΕΙ Το κρέας με τα μακαρόνια είναι από τους συνδυασμούς που θεωρούνται "απαγορευμένοι". Το πιο συχνό διατροφικό λάθος που έχει αναγκάσει πολλούς ανθρώπους να δοκιμάσουν μονοφαγικές δίαιτες προκειμένου να χάσουν βάρος. Η παρερμηνεία αυτή φαίνεται πως ξεκινά από το γεγονός πως τόσο το άμυλο όσο και η πρωτεΐνη αποτελούν σύνθετα συστατικά που ο οργανισμός καθυστερεί να πέψει. Ωστόσο, η αύξηση ή η απώλεια βάρους εξαρτώνται αποκλειστικά από το ισοζύγιο ενέργειας και όχι από την ποιότητα ή κάποιον "μαγικό" συνδυασμό των θρεπτικών συστατικών. Τα μακαρόνια με το κρέας σε συνδυασμό με τη σάλτσα που πολλές φορές τα συνοδεύει, πράγματι, μπορεί να είναι ένα πιάτο με αρκετές θερμίδες στο σύνολό του. Ανάλογες θερμίδες, ωστόσο, μπορεί προσλάβει κάποιος αν φάει... φασολάκια σε ποσότητα που να δίνει αντίστοιχες θερμίδες.

46. Φαίνεται πάντως ότι όταν επιλέγουμε κρέας με μακαρόνια ή πατάτες, επιβαρύνουμε τον οργανισμό με άχρηστες θερμίδες, επειδή το άμυλο έχει την τάση να απορροφά τα λιπαρά του κρέατος την ώρα του μαγειρέματος. Αν, και πάλι, υποθέσουμε ότι δεν προέρχονται από την ίδια κατσαρόλα, οπότε το άμυλο δεν είναι φορτωμένο με λίπος, τότε αρκεί ένας απλός υπολογισμός: ένα πιάτο που αποτελείται από φιλέτο και σαλάτα έχει λιγότερες θερμίδες από ένα άλλο που περιέχει το φιλέτο μαζί με μακαρόνια, πατάτες ή ψωμί. Δεν έχει να δηλαδή να κάνει τόσο ο συγκεκριμένος συνδυασμός, όσο η υπέρβαση των ημερήσιων θερμίδων από αυτές που χρειαζόμαστε, αλλά και ο τρόπος παρασκευής του κάθε φαγητού .

47. Το άμυλο παχαίνει και δεν πρέπει να καταναλώνεται απ’ όσους κάνουν δίαιτα Οι περισσότεροι άνθρωποι που κάνουν δίαιτα συνηθίζουν να αποκλείουν από τη διατροφή τους τα πλούσια σε άμυλο τρόφιμα, όπως το ψωμί, το ρύζι, τα ζυμαρικά και τις πατάτες. Ωστόσο, αυτά τα τρόφιμα, όταν τρώγονται σκέτα (δίχως βούτυρο και σάλτσες) και σε λογικές ποσότητες, περιέχουν λίγα λίπη και θερμίδες. Επιπλέον, το άμυλο αποτελεί σύνθετο υδατάνθρακα – και οι υδατάνθρακες αποτελούν πολύτιμη πηγή ενέργειας για τον οργανισμό.

48. Τέλος παρουσίασης Ευχαριστούμε για την προσοχή σας! 