1 / 24

Metalurgia metali nieżelaznych

Metalurgia metali nieżelaznych. dr inż. Robert Skoblik Wydział Mechaniczny Katedra Technologii Materiałów Maszynowych i Spawalnictwa. Literatura. Chodkowski S.: „Metalurgia metali nieżelaznych” WGH Katowice 1962

edmund
Download Presentation

Metalurgia metali nieżelaznych

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Metalurgia metali nieżelaznych dr inż. Robert Skoblik Wydział Mechaniczny Katedra Technologii Materiałów Maszynowych i Spawalnictwa

  2. Literatura • Chodkowski S.: „Metalurgia metali nieżelaznych” WGH Katowice 1962 • Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977. • Encyclopedie des Sciences Industrielles Quillet – MecaniqueLibrairie Aristide Quillet Paris 1974Encyklopedia techniki „Metalurgia” Wyd. Śląsk Katowice1985 • Kosowski A.: „Zarys odlewnictwa”Wyd. AGH Kraków 1997 • Muszyński Z.: „Zarys technologii metali” PWN, Warszawa 1978 • Praca zbiorowa. „Podstawowe techniki wytwarzania w przemyśle maszynowym” WNT Warszawa 1973 • Szweycer M., Nadolska D.: Metalurgia i odlewnictwo. Poznań: Wyd. Politechniki Poznańskiej 2002 • Tabor A., Rączka J.S., Kowalski J.S., Kraus E.: „Metalurgia”. Wyd. Pol. Krak. Kraków 1999 • „Świat Wiedzy” • INTERNET

  3. Metalurgia metali nieżelaznych • Metalurgię metali nieżelaznych można podzielić na metalurgię: • 1. metalurgię metali nieżelaznych ciężkich; – miedź, kobalt, cynk, cyna ołów, molibden, bizmut, mangan, niob wanad wolfram. • 2. metalurgię metali nieżelaznych lekkich; - aluminium, magnez, tytan, beryl, lit, sód, • 3. metalurgię metali szlachetnych; - złoto, srebro, platyna, iryd, rod, ruten, • 4. metalurgię metali ziem rzadkich; - gal, ind, german, cez, lantan, telur, tor.

  4. Metalurgia miedzi

  5. Metalurgia miedzi • 90% miedzi otrzymuje się metodą metalurgii ogniowej. • Fazy produkcyjne otrzymywania miedzi: • Wzbogacanie rud. • Uśrednianie, mieszanie, brykietowanie mieszanki koncentratów miedzi. • Topienie koncentratów miedzi w piecach szybowych, • Rozdzielenie uzyskanego stopu na kamień miedziowy i żużel, • Świeżenie kamienia miedziowego w konwertorach poziomych – usunięcie żelaza, siarki, ołowiu, cynku - uzyskanie miedzi konwertorowej, • Ogniowa rafinacja miedzi konwertorowej w piecach płomiennych, • Odlewanie anod na karuzelowych maszynach rozlewniczych, • Elektrolityczne rafinowanie miedzi – oddzielenie metali szlachetnych i uzyskanie czystej miedzi katodowej, • Stapianie i rafinowanie miedzi katodowej w piecu płomiennym, • Odlewanie wlewków.

  6. Metalurgia miedzi Piec szybowy do wytapiania kamienia miedziowego: 1- urządzenie zasypowe zamknięte podwójnym stożkiem, 2 – wylot gazów, 3 – dysze, 4 – skrzynie wodne, 5 – murowana część szybu, 6 – przewód powietrzny, 7 – otwór spustowy [1]

  7. Metalurgia miedzi Schemat pieca płomiennego do wytopu rudy miedzi: 1 – zasobniki z wsadem, 2 – przestrzeń robocza pieca [1]

  8. Metalurgia miedzi Konwertor poziomy: 1 – płaszcz, 2 – dennica, 3 – rolka oporowa, 4 – pierścień zębaty, 5 – podstawa rolki, 6 – fundament, 7 – gardziel, 8 – silnik elektryczny, 9 – rura rozdzielacza powietrza, 10 – dysze [1]

  9. Metalurgia miedzi Schemat wanny do elektrolitycznej rafinacji miedzi: 1 – żelazobetonowa wanna, 2 – płyty z winiduru, 3 – otwór spustowy, 4 – płyty z miedzi z rafinacji ogniowej, 5 – cienkie arkusze z miedzi elektrolitycznej, 6 – szlam, 7 – elektrolit [2]

  10. Metalurgia aluminium • Podstawowe rudy aluminium: • 1. – boksyty, • 2. – nefeliny, • 3. – ałunity, • 4. – kaoliny. • Najbardziej znaną metodą otrzymywania aluminium jest metoda składająca się z dwóch faz: • 1. - otrzymywanie czystego tlenku aluminium metoda Bayera, • 2. – elektroliza tlenku glinowego w ciekłym kriolicie.

  11. Metalurgia aluminium Metoda Bayera otrzymywania tlenku aluminium [2]

  12. Metalurgia aluminium Schemat wanny elektrolitycznej z ciągłą anodą i górnym doprowadzeniem prądu: 1 – cegła Szamotowa, 2 – bloki katodowe, 3 – pręty katodowe, 4 – boczne płyty węglowe, 5 – tlenek glinu, 6 – warstwa zakrzepłego elektrolitu, 7 – ciekły elektrolit, 8 – aluminium, 9 – układ odciągu gazów, 10 – anoda, 11 – sworznie doprowadzające prąd do anody [5]

  13. Metalurgia cynku • Rudy cynku: • 1. – blenda cynkowa ZnS, • 2 – galman ZnCO3 • Obecnie stosowane są następujące metody wytwarzania cynku. • l. Metoda ogniowa (pirometalurgiczna) polegająca na redukcji tlenku cynkowego za pomocą reduktora węglowego w muflach poziomych lub pionowych ogrzanych do ok. 1200 °C. Zredukowany cynk uchodzi z mufli w postaci pary do nadstawki (kondensatora), w której skrapla się; wybierany z nadstawek ciekły cynk surowy poddawany jest następnie rafinacji w celu usunięcia domieszek.

  14. Metalurgia cynku • 2. Nowa metoda ogniowa redukcji i destylacji cynku w piecach szybowych opalanych koksem i wyposażonych w dwa kondensatory • 3. Metoda hydroelektrometalurgiczna polegająca na ługowaniu wy­prażonego koncentratu rozcieńczonym kwasem siarkowym. Otrzymany w wyniku ługowania roztwór siarczanu cynkowego oczyszcza się z domieszek, po czym następuje wydzielenie cynku z oczyszczonego roztworu w wannach elektrolitycznych z nierozpuszczalnymi anodami. Wydzielony na katodach cynk zdejmuje się z nich, przetapia i odlewa w płyty. • 4. Metoda elektrotermiczna, tj. wytwarzanie cynku z rud i koncentratów w piecach elektrycznych stosowana przez przemysł cynkowy w bardzo ograniczonym zakresie.

  15. Metalurgia cynku [1]

  16. Metalurgia cynku [10]

  17. Metalurgia cynku [10]

  18. Metalurgia stopów odlewniczych metali nieżelaznych • Podstawowe stopy metali nieżelaznych • Stopy miedzi: • - brązy – stopy miedzi z metalami z wyjątkiem cynku i niklu • - brązy cynowe, • - brązy aluminiowe, • - brązy ołowiowe, • - brązy krzemowe. • - inne brązy: np.. aluminiowo – żelazowo manganowy

  19. Metalurgia stopów odlewniczych metali nieżelaznych • - mosiądze – stopy miedzi z cynkiem do zawartości 50% Zn, • - mosiądze ołowiowe, • - mosiądze krzemowe, • - mosiądze aluminiowo – manganowo – żelazowe i inne

  20. Metalurgia stopów odlewniczych metali nieżelaznych • Stopy aluminium • z krzemem, zwane siluminami, • z miedzią, • z magnezem. • Stopy cynku • z aluminium, • z miedzią, • z aluminium i miedzią, • z aluminium miedzią i manganem.

  21. Metalurgia stopów odlewniczych metali nieżelaznych • Stopy magnezu • z aluminium, • z cynkiem, • z manganem, • z cyrkonem. • Stopy ołowiu • z antymonem, • z cyną i antymonem – stopy łożyskowe.

  22. Metalurgia stopów odlewniczych metali nieżelaznych Piece tyglowe stosowane do wytapiania stopów metali nieżelaznych [5]

  23. Metalurgia stopów odlewniczych metali nieżelaznych Piece płomienne do wytapiania stopów metali nieżelaznych: a) piec płomienny na paliwo gazowe Nieprzechylny, b) piec płomienny na paliwo ciekłe lub gazowe obrotowy [5]

  24. Metalurgia stopów odlewniczych metali nieżelaznych Piece elektryczne do wytapiania stopów metali nieżelaznych: a) piec łukowy obrotowy o działaniu pośrednim, b) piec oporowy obrotowy, c) schemat pieca indukcyjnego kanałowego (rdzeniowego) [5]

More Related