250 likes | 760 Views
بسم االه الرحمن الرحیم. اسپوروتریکوزیس. اسپوروتریکوزیس بیماری قارچی مزمن ریرجلدی است که با ایجاد ضایعات ندولی شکل زیرجلدی، همراه با گرفتاری غدد لنفاوی مجاور بوده و دارای چرک، زخم و جراحت میباشد. عامل بیماری عامل اسپوروتریکوزیس قارچ دوشکلی Sporothrix schenckii در انسان و حیوان است.
E N D
اسپوروتریکوزیس اسپوروتریکوزیس بیماری قارچی مزمن ریرجلدی است که با ایجاد ضایعات ندولی شکل زیرجلدی، همراه با گرفتاری غدد لنفاوی مجاور بوده و دارای چرک، زخم و جراحت میباشد. عامل بیماری عامل اسپوروتریکوزیس قارچ دوشکلی Sporothrix schenckiiدر انسان و حیوان است.
اپیدمیولوژی این قارچ انتشار جهانی دارد و بطور فراوان در روی گیاهان پوسیده و خاک موجود می باشد، ارگانیسم از طریق خراش یا بریدن در اثر تیغ یا خار گیاهی و یا تماس با پوست درختان آلوده به نسوج وارد می شود و بیماری ایجاد می گردد (بیماری سبدبافان یا گلفروشان). بیماری اسپوروتریکوزیس در گروههای سنی مختلف مشاهده می شود. بیماری احتمالاً بستگی به شغل و تماس ممتد با کونیدیهای قارچ دارد.
تظاهرات بالینی اسپوروتریکوزیس جلدی لنفاوی شایعترین فرم (بیش از 75 درصد موارد) میباشد. پس از تلقیح عفونت و تشکیل ضایعه اولیه (شانکر اسپوروتریکوزیک)، زنحیره ای ازگره های جدید زیر جلدی در مسیر مجاری لنفی ایجاد می گردد. ضایعات این بیماری با بیماری سیاه زخم (شاربون) اشتباه میشود
تظاهرات بالینی اسپوروتریکوزیس جلدی مخاطی گرفتاری مخاط دهان، بینی و سایر مخاط معمولاً با درد (که در ضایعات جلدی غیر عادی می باشد) و التهاب و تورم همراه است، گره های لنفاوی مجاور سخت و بزرگ می شوند، ضایعات ابتدا زخمی و چرکزا می باشد و سرانجام به فرم گرانولوم در می آید. ضایعات این بیماری با بیماری لیشمانیوز (سالک) جلدی-مخاطی اشتباه میشود
Dif. Diag Muco-cutaneous leishmaniasis
درمان داروی انتخابی در درمان انواع ضایعات جلدی و جلدی لنفاوی محلول اشباع شده یدور پتاسیم می باشد. در مورد اشکال مخاطی بیماری، آمفوتریسین B، 5فلوروسیتوزین و گاه مشتقات ایمیدازول مورد استفاده قرار می گیرد.
رینوسپوریدیوزیس رینوسپوریدیوزیس عفونت مخاطی مزمن انسان و حیوان است که با ایجاد ضایعاتی به صورت پولیپ، تومور، و یا ضایعات زگیلی شکل مشخص می گردد. رینوسپوریدیوزیس اصولاً بیماری ماهی است و انسان و حیوانات، میزبانهای تصادفی این ارگانیسم محسوب می گردند. عامل بیماری عامل بیماری قارچ Rhinosporidium seeberi میباشد ضایعات ترد و شکننده، چسبنده و یا پایه دار می باشند. 70 درصد موارد بیماری را عفونتهای بینی، 15 درصد موارد را عفونت ملتحمه چشم و باقیمانده را عفونتهای بعضی نواحی دیگر تشکیل میدهند.
عفونت بینی: آزارهای مکانیکی- زخم وخراش بینی عامل مستعد کننده- احساس وجود جسم خارجی در بینی همراه با خارش، بدون درد و ترشح- تشکیل پولیپ و تومور پایه دار و چسبنده (توت فرنگي) ضایعات چشم: در نواحی خشک و پر گرد و غبار هندوستان و جنوت و جنوب غرب ایران تقریباً همه موارد بیماری از نوع عفونت چشمی است. ضایعات چشم بدنبال طوفان و گرد وخاک- شروع با ضایعات کوچک در ملتحمه چشم، احساس وجود جسم خارجی در چشم- تحریک ریزش اشک- فتوفوبی- سوزش و تبدیل شدن به تومورهایی که مانع بسته شدن چشم میشود. درمان: جراحی- برداشتن پولیپ- کوتریزاسیون و تزریق موضعی آمفوتریسین B
آسپرژیلوزیس آسپرژیلوزیس نوعی از عفونتهای قارچی فرصت طلب است که توسط گونه های مختلف قارچ آسپرژیلوس ایجاد می شود.این بیماریمعمولآبدنبال ضعف سيستم ايمني- شكسته شدن سدهاي دفاعي- مصرف كورتون و ابتلا به بدخيميها مشاهده ميشود
تظاهرات بالینی به طور کلی آسپرژیلوزیس غالباً در ریه ظاهر می شود و انتشار بیماری از راه خون صورت می گیرد. انتشار سریع عفونت به سایر اعضای بدن شایع است زیرا تمایل قارچ در تهاجم به عروق خونی زیاد است.
تظاهرات بالینی اشکال مهاجم ریوی در اغلب موارد عامل بیماری قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس می باشد. عفونت اغلب در اثر تکرر تماس با سلولهای قارچ بوجود می آید، چنانکه دفاع طبیعی بدن به طور آشکار قادر به دفاع در برابر توده قارچی نباشد بیماری اکثراً بصورت یک پنومونی حاد و کشنده بوده و مرگ به علت MIاست.
تظاهرات بالینی اشکال غیرمهاجم(آسپرژیلوما ) آسپرژیلوزیس ریوی غیرمهاجم ثانوی با حضور گلوله قارچی، آسپرژیلوما یا (Fungus ball)مشخص می شود. این ساختار گلوله ای شامل توده درهم و پیچیده ای از میسلیومها است که معمولاً در یک حفره ریوی موجود از قبل نظیر حفره ناشی از سل یا یک بافت نکروز جایگزین می شود، قارچ در این حالت معمولاً به پارانشیم مجاور حمله نمی کند و به قسمتهای دیگر بدن نیز منتشر نمی گردد. تشخیص با رادیوگرافی و Ct-Scan
تظاهرات بالینی اشکال غیرمهاجم(آسپرژیلوما ): عارضه گاه بدون علامت است و یا با خلط خونی عود کننده و سرفه مزمن همراه میباشد، کشت نمونه خلط در این بیماران اغلب منفی است. (بخاطر باز نبودن توده قارچ) آسپرژیلوما در مقطع آناتومی آسپرژیلوما در پرتونگاری
درمان آسپرژیلوما - لوبوکتومی (جراحی) و داروهای ضد قارچی فرم تهاجمی - آمفوتریسین B
موکورمیکوزیس (زیگومیکوزیس) بیماری حاد و نسبتاً کشنده است که به سرعت توسعه می یابد و بعلت قارچهای موکور و ریزوپوس ایجاد می گردد. این عوامل بطور معمول بیماریزا نمی باشند، بیماریهای ناتوان کننده ای چون دیابت ( بخصوص در مرحله کنترل نشده و اسیدوز )، لوسمی، سل، سوختگی و سوء تغذیه زمینه را برای ابتلا به بیماری فراهم می سازنند. این قارچها علاقه خاصی در تهاجم به عروق خونی (Vascular invasion) دارند ضایعات اغلب با واکنشهای نکروزه و چرکی همراه می باشند و تولید گرانولوم شایع نیست.
اپیدمیولوژی گونه های عامل بیماری انتشار وسیع جهانی دارند و در طبیعت در روی مواد آلی در حال فساد، فضولات و مواد قندی به سرعت رشد می کنند و اسپور آنها به مقدار فراوان در هوا پراکنده است. انسان به طور دائم در تماس با اسپور این قارچها می باشد. اشکال مختلف بیماری بستگی به عوامل مختلف مستعد کننده دارد و به نظر می رسد که رابطه ای بین بیماری، سن، جنس و نژاد موجود نیست. بیماری از انسان به انسان یا حیوان به انسان قابل انتقال نیست.
تظاهرات بالینی موکورمیکوزیس رینوسربرال این فرم بیماری اغلب با دیابت حاد (کتواسیدوز) در رابطه است و اگر تشخیص داده نشود به سرعت منجر به مرگ می گردد. بیماری بیشتر در اثر گونه های ریزوپوس ایجاد می شود، عفونت از قسمتهای فوقانی شاخکهای بینی یا سقف دهان بصورت سلولیت شروع، سپس به سینوسهای پارانازال، انتشار به چشم (پتوز)، حمله به رگهای خونی چشم و انتشار مستقیم به مغز ومننژ، مزگ بدلیل سکته مغزی (CVA). High mortality rate پتوز موکورمیکوزیس رینوسربرال در بیماردیابتی با اسیدوز کنترل نشده
تظاهرات بالینی موکورمیکوزیس رینوسربرال کنترل مرحله اسیدوز منجر به بهبودی موقت خودبخود در این بیماران میگردد. محل عفونت بینی، کاسه چشم و در مراحل بعدی مغز و مننژ است. موکورمیکوزیس رینوسربرال – بیوپسی پس از مرگ
تظاهرات بالینی موکورمیکوزیس ریوی علائم موکورمیکوزیس ریوی شبیه به سایر عفونتهای ویروسی و باکتریایی میباشد، نشانه های گرفتاری ریه مشتمل بر درد قفسه سینه، خلط خونی و تب است. عفونت ریوی به طور اولیه بدنبال استنشاق کونیدی قارچ و به طور ثانویه در اثر توسعه فرم رینوسربرال ایجاد می گردد. در فرم ریوی باانتشار قارچ از ریه به زگهای خونی قلب باعث سکته قلبی (MI) میشود. این عفونت بیشتر در بیماران مبتلا به لوسمی و لنفوم و گاه در دیابتیها وجود دارد.
درمان در درمان موکورمیکوزیس کنترل دیابت یا سایر عوامل مستعد کننده بیماری واجد اهمیت فراوان می باشد و در غیر اینصورت درمان با داروهای ضدقارچی به تنهایی یا موثر نیست و یا اثر موقت دارد. آمفوتریسین B به طور سریع و با حداکثر دوز قابل تحمل در روز از راه تزریق وریدی تجویز می شود. (تجویز دگزامتازون برای کنترل تب بیمار)