380 likes | 846 Views
Fizyka. Dr Grzegorz Górski ggorski@univ.rzeszow.pl www: http://fonon.univ.rzeszow.pl/~gorski/wyklady.html. Literatura. D. Halliday, R. Resnick „Fizyka” J. Orear „Fizyka” Sz. Szczeniowski „Fizyka doświadczalna”. Program Wykładu.
E N D
Fizyka Dr Grzegorz Górski ggorski@univ.rzeszow.pl www: http://fonon.univ.rzeszow.pl/~gorski/wyklady.html
Literatura D. Halliday, R. Resnick „Fizyka” J. Orear „Fizyka” Sz. Szczeniowski „Fizyka doświadczalna”
Program Wykładu • Podstawowy aparat matematyczny wykorzystywany w fizyce: wektory, pochodne, całki. • Kinematyka punktu materialnego. Opis ruchu, prędkość, przyspieszenie, rzut pionowy i ukośny. • Dynamika punktu materialnego. Siła, Zasady dynamiki Newtona. • Praca i energia. Praca, moc, energia. Zasady zachowania energii. • Kinematyka i dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej. Pojęcie bryły sztywnej. Opis ruchu bryły sztywnej. Zasady dynamiki dla bryły sztywnej.
Ruch drgający i falowy. Opis ruchu drgającego. Rodzaje fal. Zjawiska falowe. • Kinematyczna teoria gazów. Ciśnienie, temperatura i gaz doskonały. Prawo gazów doskonałych. • Zasady termodynamiki. Pierwsza i druga zasada termodynamiki. Cykl Carnota. Entropia. • Elektrostatyka. Prawo Coulomba. Pole elektryczne. Prawo Gaussa. • Prąd elektryczny. Prawo Ohma. Obwody prądu stałego. Siła elektromotoryczna. • Pole magnetyczne. Pojęcia opisujące pole magnetyczne. Prawo Ampère’a. Prawo Faradaya. • Optyka geometryczna. Odbicie i załamanie światła. Zwierciadła i soczewki.
Optyka falowa. Zasada Huygensa. Zjawisko dyfrakcji i interferencji. Siatka dyfrakcyjna. Polaryzacja światła. • Elementy fizyki kwantowej. Falowa natura materii. Prawo Plancka. Zasada nieoznaczoności. Równanie Schrödingera. • Fizyka atomowa i fizyka ciała stałego. Atom wodoru. Zasada Pauliego. Teoria swobodnych elektronów w metalu. Pasmowa teoria ciała stałego.
Czym jest fizyka? Fizyka jest podstawową nauką przyrodniczą, zajmującą się badaniem najbardziej fundamentalnych i uniwersalnych własności materii i zjawisk w otaczającym nas świecie. Ostatecznym celem badań fizycznych jest poznanie praw fizyki, czyli związków i korelacji między faktami i zjawiskami fizycznymi wyrażonymi w postaci wzorów matematycznych. Cechą praw fizycznych jest uniwersalność i niezmienniczość.
Pomiary, wielkości fizyczne i jednostki Pomiar – najlepszy weryfikator teorii fizycznych Wielkości fizyczne – własności ciał lub zjawisk, które można porównać ilościowo podczas pomiaru z takimi samymi własności innych ciał lub zjawisk.
Pomiary, wielkości fizyczne i jednostki Wielkości fizyczne dzielimy na podstawowe i pochodne Wielkości podstawowe – wielkości których nie definujemy lecz podajemy sposób pomiaru. Są to: długość (l), masa (m), czas (t), temperatura (T), natężenie prądu elektrycznego (i), światłość (I), ilość materii (n) Wielkości pochodne – wielkości definiowane za pomocą wielkości podstawowych, np.. Predkość, przyspieszenie, siła.
Pomiary, wielkości fizyczne i jednostki Operacyjna definicja wielkości podstawowych polega na: • Wyborze odpowiedniego wzorca • Ustaleniu sposobu porównania wzorca z wielkością podstawową Idealny wzorzec charakteryzuje się • Łatwością dostępu • Niezmienniczością Miarą wielkości fizycznej jest pewna ilość jednostek wzorca. Podając wartość wielkości fizycznej należy również podać jednostkę w której ta wielkość jest wyrażona
Pomiary, wielkości fizyczne i jednostki Zbiór jednostek wielkości fizycznych nazywamy układem jednostek. Dawne układy to: • CGS (centymetr, gram, sekunda) • MKS (metr, kilogram, sekunda) Od 1960 r. obowiązuje międzynarodowy układ jednostek (skrót SI – Systéme International)
Pomiary, wielkości fizyczne i jednostki Podstawowe jednostki to: • Metr (m) – j. długości • Kilogram (kg) – j. masy • Sekunda (s) – j. czasu • Amper (A) – j. natężenia prądu • Kelwin (K) – j. temperatury termodynamicznej • Kandela (cd) – j. światłości • Mol (mol) – j. ilości materii • radian [rad]- miara kąta płaskiego , • steradian [sr] - miara kąta bryłowego. Jednostki pochodne definiujemy za pomocą jednostek podstawowych np. 1 N = 1 kg*1m/(1s)2 (j. siły)
Pomiary, wielkości fizyczne i jednostki Metr Dawniej Wzorzec ze stopu platynowo-irydowego równy jednej dziesięciomilionowej odległości od bieguna do równika mierzonej wzdłuż południka przechodzącego przez Paryż
Pomiary, wielkości fizyczne i jednostki Obecnie Metrjest długością równą 1 650 763, 73 długości fali w próżni promieniowania monochromatycznego o barwie pomarańczowej emitowanego przez atom kryptonu 86
Nasza Galaktyka z obłokiem Magellana 9325 Galaktyk 1026=100 000 000 000 000 000 000 000 000 Metrów Układ Słoneczny 1022=10 000 000 000 000 000 000 000 Metrów Droga Ziemi w 6 tygodniach 1013=10 000 000 000 000 Metrów 1011=100 000 000 000 Metrów Akcelerator LEP Jezioro Genewskie Orbita Księżyca CERN 105=100 000 Metrów 104=10 000 Metrów 103=1000 Metrów 109=1000 000 000 Meter Przegląd podstawowych rozmiarów 1023=100 000 000 000 000 000 000 000 Metrów 1020=100 000 000 000 000 000 000 Metrów 106=1000 000 Metrów 108=100 000 000 Metrów 1014=100 000 000 000 000 Metrów 101=10 Metrów 100=1 Metr 102=100 Metrów 107=10 000 000 Metrów
Jądro Atomowe Proton zKwarkami Atom Węgla 10-15=0.000 000 000 000 001 Metra 10-10=0.000 000 000 1 Metra 10-14=0.000 000 000 000 01 Metra Molekuła DNS 10-8=0.000 000 01 Metra Oko Muchy Włosek Facetten 10-3=0.001 Metra 10-5=0.000 01 Metra 10-4=0.000 1 Metra Przegląd podstawowych rozmiarów 10-2=0.01 Metra 10-1=0.1 Metra 100=1 Metr 10-7=0.000 000 1 Metra 10-6=0.000 001 Metra
Wektory Oznaczenie wektorów lub Wektor opisujący przemieszczenie punktu materialnego z położenia A do B ma postać B (Cechy wektorów) A
Dodawanie jest przemienne Działania na wektorach • Dodawanie Dodawanie jest łączne
Wersor Wersorami nazywamy wektory jednostkowe o długości równej jeden, a kierunku i zwrocie zgodnym z osiami układu y O x
Analityczne dodawanie wektorów Analityczne odejmowanie wektorów
Mnożenie wektorów - Iloczyn skalarny Wynikiem iloczynu skalarnego jest liczba
- Iloczyn wektorowy Wynikiem iloczynu wektorowego wektorów a i b jest wektor c prostopadły do płaszczyzny utworzonej przez wektory a i b . Zwrot wektora c określa reguła śruby prawoskrętnej
Iloczyn skalarny i wektorowy dla wersorów y O x Układ prawoskrętny z
Pochodna funkcji jednej zmiennej y=f(x), oznaczana symbolicznie y’, f ’(x), jest to nowa funkcja zmiennej x, równa przy każdej wartości x granicy stosunku przyrostu funkcji Dy do odpowiadającego mu przyrostu zmiennej niezależnej Dx, gdy Dx dąży do zera: Warunkiem koniecznym istnienia pochodnej (różniczkowalności) funkcji f w punkcie x jest ciągłość funkcji w punkcie x.
Całkowanie funkcji Całkowanie funkcji to operacja odwrotna do różniczkowania Polega na znalezieniu tzw. funkcji pierwotnej, czyli funkcji, która po zróżniczkowaniu da funkcję wyjściową: Funkcja F(x) jest nazywana całką nieoznaczoną funkcji f(x) Funkcja pierwotna może być wyznaczona z dokładnością do stałej nazywanej stałą całkowania
Podstawowe całki C - stała całkowania
Całka oznaczona Całką oznaczoną funkcji f w granicach od x1 do x2 nazywamy różnicę wartości funkcji pierwotnej F(x) w punktach x2 i x1 W obszarze całkowania funkcja f musi być ciągła Interpretacja geometryczna Całka oznaczona jest liczbowo równa polu powierzchni pod wykresem funkcji f(x)