Υποστήριξη της αυτο-επίγνωσης µικρών οµάδων κατά τη διάρκεια σύγχρονης συνεργασίας

1. Υποστήριξη της αυτο-επίγνωσης µικρών οµάδων κατά τη διάρκεια σύγχρονης συνεργασίας Μελέτης Μαργαρίτης Νικόλαος Αβούρης, Βασίλης Κόµης Πανεπιστήμιο Πατρών

2. Δομή παρουσίασης • Εισαγωγή – Πλαίσιο έρευνας • Το Synergo • Ο δείκτης «Συμμετρίας της Συνεργασίας» • Μελέτη πεδίου • Συμπεράσματα

3. Πλαίσιο έρευνας • Η ανάγκη για παροχή ανάδρασης στα πλαίσια μιας συγχρονης συνεργασίας μέσω υπολογιστή (Muehlenbrock και Hoppe, 1999, Soller και Lesgold, 2003) • Ανάδραση για την κατάσταση της συνεργασίας. • Αναγνώριση δυσκολιών και αδιεξόδων (Gutwin and Greenberg 2000)

4. Synergo • Περιβάλλον υποστήριξης σύγχρονης συνεργασίας • Περιέχει εργαλεία ανάλυσης και οπτικοποίησηςτης συνεργασίας • Χρήση δεικτών σε on-line κατάσταση αλλά και σε off-line ανάλυση

5. Χρήση του Synergo • Χρήση από ομάδες των 2-5 ατόμων για τη δημιουργία διαγραμματικών αναπαραστάσεων (Concept Maps, Data Flow Diagrams, ERDs etc.) • Χρήση του τόσο από ομάδες εκ του σύνεγγυς όσο και από ομάδες εξ αποστάσεως (βλ. Xenos et al., ICALT2004)

6. Synergo – Περιβάλλον συνεργασίας Δείκτης συνεργασίας Κοινόχρηστος χώρος Βιβλιοθήκη οντοτήτων διάλογος

7. Ο δείκτης Συμμετρίας της Συνεργασίας (1/2) • Ως «δείκτη συµµετρίας της συνεργασίας» ορίζουµε το µέγεθος εκείνο το οποίο περιγράφει το ισοβαρές ή ετεροβαρές της αλληλεπίδρασης των συµµετεχόντων στον κοινόχρηστο χώρο και της λεκτικής επικοινωνίας.

8. (1) Η συνεισφορά του κάθε χρήστη Aiσε κάθε αντικείμενο O (2) Ο δείκτης ιστορίας (HF) κάθε αντικειμένου (3) Ο δείκτης συνεργασίας (CFΟ) κάθε αντικειμένου (4) Ο συνολικός Δείκτης Συνεργασίας (CF) Ο δείκτης Συμμετρίας της Συνεργασίας (2/2)

9. Μελέτη πεδίου (1/2) • 33 φοιτητές του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών • 11 τριμελείς ομάδες • 6 ομάδες ΜΕ επίγνωση του δείκτη συμμετρίας • 5 ομάδες ΧΩΡΙΣ επίγνωση του δείκτη συμμετρίας

10. Μελέτη πεδίου (2/2) • Δραστηριότητα: Η αξιολόγηση ευχρηστίας συγκεκριμένου δικτυακού τόπου: • Δημιουργία διαγράμματος καταστάσεων (State Transition Diagram) • Επισύναψη ευχρηστικών προβλημάτων • Στόχος της έρευνας: Η επίδραση της επίγνωσης του δείκτη στην ποιότητα της συνεργασίας

11. Δείκτης συμμετρίας συνεργασίας Synergo – Περιβάλλον συνεργασίας

12. Αποτελέσματα • Σηµαντική διαφορά ως προς τις δύο οµάδες (t-test: p=0,0423<0,05)

13. Επίδραση στη συνεργασία • Η συζήτηση για το δείκτη δεν ξεπέρασε το 5% των ανταλλαγέντων µηνυµάτων • Η λεκτική επικοινωνία ήταν ουσιαστική και αφορούσε στην αντιµετώπιση του προβλήµατος

14. Συμπεράσματα – Επόμενοι στόχοι • Θετική επιρροή της αυτο-επίγνωσης της ομάδας στη συνεργασία • Ουσιαστική συνεργασία με γνώμονα την επίλυση του προβλήματος • Καλύτερη υποστήριξη της αυτο-επίγνωσης • Παροχή ανάδρασης μέσω μυνημάτων

15. Αναφορές • Margaritis M., Avouris N., Komis V., (2004), Μethods and Tools for representation of Collaborative Learning activities. Proc. ETPE 2004, September 2004, Athens. • Muehlenbrock, M., and Hoppe, U. (1999). Computer supported interaction analysis of group problem solving. Proc. CSCL 1999 Conference, Palo Alto, CA: Stanford University, 398-405. • Soller, A., and Lesgold, A. (2003). A Computational Approach to Analyzing Online Knowledge Sharing Interaction. Proc. of AI in Education 2003, Sydney, Australia, 253-260. • Gutwin, C., Greenberg, S (2000), The Mechanics of Collaboration: Developing Low Cost Usability Evaluation Methods for Shared Workspaces. Proc. WETICE 2000, Gaithersburg, MD, IEEE Comp. Soc., 98-103. • Άρθρα και λογισμικό βρίσκονται στη διεύθυνσηhttp://www.ee.upatras.gr/hci