Download
1 / 24
E N D
Zawadzkie Zawadzkie to urocze miasteczko. Położone wśród zielonych lasów zachęca bliskością przyrody i jej niezwykłymi zakątkami. Uroku dodaje jej malownicza rzeka Mała Panew, prawy dopływ Odry. Ta niewielka miejscowość położona na jej brzegu szczyci się ponad 200-letnią historią. Miasto powstało pod koniec XIX wieku jako kolonia robotnicza przy nowo powstałej hucie. Nazwa pochodzi od nazwiska właściciela zakładu, Franciszka von Zawadzky; wcześniej teren ten nazywany był Moczydoły. W 1880 powstało Stare Zawadzkie, a w 1888 Żydownia, zwana też Palestyną – osada ufundowana przez wrocławskiego Żyda Izraela Pinczowera. W 1954 nadano miejscowości status osiedla typu miejskiego, zaś 7 lipca 1962 prawa miejskie.
W centrum miasta znajdują się hotel oraz restauracje, hala sportowa, place zabaw i kąpielisko Przy ul. Andrzeja osiedle hutnicze z około 1900 roku m.in. drewniany dom z końca XIX wieku
Domy osiedli robotniczych z XIX w. przy ul. Miarki, ul. Waryńskiego i ul. Zielonej oraz kilka domów z 1900 roku przy ul. Dworcowej
Kościół parafialny pw. Św. Rodziny z 1899 roku oraz plebania z 1912 roku
Kanał hutniczy z 1836 r. o długości 4 km, łączący staw w Żędowicach ze stawem hutniczym w Zawadzkiem
Centrum Edukacji Leśno -Przyrodniczej przy Nadleśnictwie Zawadzkie
Zameczek myśliwski (Kąty) wybudowany przez hr. Renarda w 1856 roku przy rezerwacie zwierzyny leśnej, obecnie Dom Pomocy Społecznej dla dzieci specjalnej troski „Caritas”. W pobliżu pomniki przyrody: piętnaście dębów o obw. do 560 cm, świerk o obw. 320 cm, sosna o obw. 260 cm oraz aleja dębów o obwodach do 550 cm
Żędowice Nazwa Żędowice (Sandowitz) po raz pierwszy pojawia się w roku 1300, ale sama wieś zapewne powstała wcześniej. Źródła wskazują, że należała wówczas do wielowioskowej - co jest charakterystyczne dla starych struktur parafialnych – parafii św. Jakubaw Jemielnicy. We wsi Żędowice znajdują się 2 kościoły,a jej właściwa nazwa to Żandowice. Wioska usytuowana jest na podmokłym terenie, poprzecinanym drobnymi strumieniami opadając łagodnie w kierunku rzeki. Z południa, zachodui północnego wschodu otaczają wioskę gęste lasy szpilkowe.
Kościół pw. Matki Boskiej Bolesnej z lat 1949-50 z wieżą pochodzącą z 1885 roku, obok znajduje się stary kościół z kopią Matki Boskiej Częstochowskiej sprowadzoną w 1907 roku
Przy ul. Strzeleckiej murowana kapliczka– pełniąca kiedyś rolę dzwonnicy, prawdopodobnie z XVIII wieku
Kapliczka przy ul. Ziai wybudowana w 1934 roku orazławka z wyrytym napisem w języku polskim i niemieckim
Młyn wodny Thiela z 1864 roku przy ul. Młyńskiej, w którym obecnie znajduje się mała elektrownia wodna
. SKANSEN U MICHAŁA Pasjonat zbierania starych rzeczyPan Michał Ibrom
Kielcza Kielcza jedna z najstarszych w okolicy miejscowości. Jej początków, według przeprowadzonych badań archeologicznych, dopatrywać się można w czasach prasłowiańskich, w okresie tzw.: kultury łużyckiej. O obecności człowieka w Kielczy w okresie brązu świadczą odnalezione w kielczańskim lesie trzy miecze, które pochodzą z VIII wieku p.n.e. Prowadzone wykopaliska doprowadziły także do odkrycia gródka rycerskiego z XIII w. Miejscowość swą nazwę według legendy zawdzięcza kłom dzikich świń, które przed dawnymi laty grasowały na tych terenach i na, które organizowano wielkie łowy. Kły te nazywano „kelce”. Kielcza - wieś Wincentego, stąd pochodzi wybitny średniowieczny dziejopisarz, hagiograf i muzykolog średniowiecza – twórca hymnu „Gaude Mater Polonia”
Późnobarokowy kościół paraf. pw. św. Bartłomieja z 1779 roku, najstarszy w gminie
Dzwonnica z I połowy XIX w. prawdopodobniez najstarszym dzwonem na Śląsku
Zabytkowy cmentarz z przełomu XIX i XX wieku otoczony murem z kamienia wapiennego i kaplicami ze stacjami Drogi Krzyżowej autorstwa Hansa Schlichte
Stożkowaty gródek obronny, datowany na XIII wiek
Obok kościoła drewniana chata wybudowana ok. 1830-1850 roku, z wystawą muzealną dokumentującą dzieje wsi
Serdecznie zaprasza gmina Zawadzkie
