Secesja

1. Secesja Anglia i Francja – Art. Nouveau Niemcy – Jugendstil • Hiszpania – Modernismo • Włochy – Stile Florale • Wiedeń, Monachium i Berlin – Sezessionstil – • Polska – secesja

2. Źródła i inspiracje • Sztuka Williama Blake’a Symboliczna, wizyjna, przejęto z niej rozjaśnioną kolorystkę, płynność kształtów i miękką linię. Blake łączył poezję, grafikę i liternictwo.

4. 2. Prerafaelici i Ruch Sztuki i Rzemiosła (Arts & Cratfs) • Na nich oddziałała sztuka Blake’a. Łączył ich podobny program estetyczny: • chęć zerwania z historyzmem • pragnienie zbliżenia sztuki do mas (niespełniony) • odrodzenie sztuki • podziw dla gotyku • waga przywiązywana do wyrobów użytkowych

6. Warsztaty W. Morrisa produkowały przedmioty codziennego użytku ręcznie • wyznawano zasadę integralności motywu z płaszczyzną przez stosowanie płaskich plam barwnych i linii • powstały całe dzieła w jednolitym stylu – Czerwony Dom W. Morrisa, którego architektura, wnętrza, meble i wszystkie drobiazgi były w tym samym stylu.

8. Red House

9. Gotyk • upodobanie do pionowych kształtów • wydłużanie postaci • używanie prawdziwych materiałów • uwidacznianie konstrukcji • odnowienie zapomnianych technik i rzemiosł – np. witraż, materiałów – np. cyna

10. Neorokoko/ rokoko, zwł we Francji i Belgii. • stosowanie organicznych form • stylizacja • motyw miękkiego linearnego kształtu • asymetria • delikatna tonacja barwna

13. Sztuka Dalekiego Wschodu (modę na chińszczyznę przeżywało już rokoko, a na japońszczyznę impresjonizm) • płaska plama barwna • czarny, płynny, precyzyjny kontur • wyszukana kolorystyka • asymetria, kontrast dużego pustego tła i małych zgrupowanych form • miękkie kształty • wyrafinowanie i stylizacje • łączenie obrazu z tekstem, napis był integralną częścią kompozycji

15. Toulouse-Lautrec, • czerpał ze sztuki japońskiej, płaska plama barwna i kontur, mocna kontrastowa kolorystyka

17. Van Gogh • – ostre zestawienia barwne, sztuka symboliczna i ekspresyjna oddziaływująca na ekspresyjny kierunek secesji

19. P. Gauguin • – asymetria, wytworne zestawienia barwne, płaska plama i kontur, lekka rytmizacja kompozycji, silna synteza kształtów i barw, nastrój tajemnicy

21. Puvis de Chavannes • program estetyzujący, radość dla oczu • wytworna, wyszukana gama kolorystyczna nie licująca z poważnym tematem, np. obraz „Biedny rybak”.

23. Sztuka Islamu • horror vacui – wypełnianie ciasno tła formami i motywami • zacieranie tektoniczności architektury • duża rola dekoracji i ornamentu • łączenie pisma z obrazem • wysmakowana kolorystyka