510 likes | 1.33k Views
Plan prezentacji:Komunikowanie jako procesDefinicja i etymologia terminu ?komunikowanie sie"Cechy komunikowaniaElementy procesu komunikowaniaPoziomy procesu komunikowaniaSposoby porozumiewania sie ludziFormy komunikowaniaTypy komunikowania. KOMUNIKOWANIE. Plan prezentacji:2. Komunikologi
E N D
1. KOMUNIKOWANIE
2. Plan prezentacji:
Komunikowanie jako proces
Definicja i etymologia terminu „komunikowanie sie”
Cechy komunikowania
Elementy procesu komunikowania
Poziomy procesu komunikowania
Sposoby porozumiewania sie ludzi
Formy komunikowania
Typy komunikowania
3. Plan prezentacji:
2. Komunikologia jako dyscyplina naukowa
3. Podstawowe nurty teoretyczne
Szkola empiryczna
Szkola krytyczna
Inne teorie komunikacyjne
4. Komunikowanie sie:
communico, communicare (uczynic wspólnym, polaczyc, udzielic komus wiadomosci, naradzac sie)
communio (wspólnosc, poczucie lacznosci)
5. Komunikowanie sie:
Sam termin communication pojawil sie najpierw w lacinie, potem zostal wchloniety przez jezyki nowoczesne. Oznaczal „wejscie we wspólnote, utrzymywanie z kims stosunków”
6. Komunikowanie sie:
Dwa znaczenia:
Do wieku XVI – „komunia, uczestnictwo, dzielenie sie”
Po wieku XVI – „transmisja, przekaz”
To drugie znaczenie nabralo szczególnej wagi w wieku XIX i XX ze wzgledu na pojawienie sie srodków komunikowania sluzacych do:
Przemieszczania ludzi i przedmiotów w przestrzeni (pociag itd.)
Przekazu informacji na odleglosc (telegraf, telefon, radio itd.)
7. R. Merton w latach 50. naliczyl ich ok. 160 a do dzis powstalo kilka razy wiecej.
Charles Cooley, jeden z prekursorów tego obszaru badan, okreslil komunikowanie jako swego rodzaju mechanizm, dzieki któremu stosunki miedzyludzkie istnieja i rozwijaja sie a wytworzone przez ludzki umysl symbole sa przekazywane w przestrzeni i zachowywane w czasie.
On jako pierwszy wprowadzil do literatury pojecie „komunikowanie sie” i dostrzegl, ze obejmuje ono takze wyraz twarzy, gesty, postawe, tonacje glosu, slowa, pismo, druk itd.
8. J. Dewey:
Uwazal, ze spoleczenstwo istnieje nie tylko dzieki przekazywaniu informacji komunikowaniu sie, ale ze jego istnienie polega na procesach przekazu i komunikowania
W. Schramm:
Nazwal komunikowanie narzedziem, które pozwala spoleczenstwom egzystowac i, ze wzgledu na swój charakter, wyróznia ludzi od innych istot zywych
M. Defleur:
Komunikowanie to akt, który jest srodkiem, przez który sa wyrazane normy grupowe, sprawowana kontrola spoleczna, przydzielane role, osiagana koordynacja wysilków
9. R. Verderber:
Komunikowanie jest transakcyjnym procesem kreowania znaczenia przez jego uczestników, zarówno na poziomie interpersonalnym, jak i publicznym
G. Jowett i V. O’Donell:
Sytuacja w której jednostka A mówi do jednostki B o X.
Inne definicje wskazuja, ze komunikowanie jest:
Reakcja organizmu na bodziec
Transmisja idei, informacji i emocji
Wywolaniem odpowiedzi za pomoca symboli werbalnych
Tworzeniem wspólnych pojec, opinii, wierzen
10. Komunikowanie jest procesem spolecznym
Komunikowanie zachodzi w okreslonym kontekscie spolecznym
Komunikowanie jest procesem kreatywnym
Komunikowanie ma charakter dynamiczny
Komunikowanie jest procesem symbolicznym
Komunikowanie jest procesem interakcyjny
Komunikowanie jest zasadniczo celowe i swiadome
Komunikowanie jest nieuchronne
Komunikowanie jest procesem zlozonym
Komunikowanie jest procesem nieodwracalnym
11.
Komunikowanie jest procesem porozumiewania sie jednostek, grup lub instytucji. Jego celem jest wymiana mysli, dzielenie sie wiedza, informacjami, ideami. Proces ten odbywa sie na róznych poziomach, przy uzyciu zróznicowanych srodków i wywoluje okreslone skutki.
12. Kontekst
To warunki w jakich odbywa sie proces komunikowania. Mozna mówic o kilku aspektach kontekstu komunikowania sie. Zaliczamy do nich aspekt fizyczny, aspekt historyczny, aspekt psychologiczny, aspekt kulturowy.
Uczestnicy
Odgrywaja role nadawców i odbiorców.
procesy sformalizowane - role sa z góry ustalone, jednoznaczne i niewymienialne
Procesy niesformalizowane – role sa jednoczesne i wymienialne
Kazda jednostka komunikujaca sie posiada swoje wlasne doswiadczenia, uczucia, idee, nastroje, wykonywana prace. Z tego powodu komunikat wysylany i odbierany nie moze miec takiego samego znaczenia. Verderber uwaza, ze uczestników procesu róznia trzy podstawowe elementy: stosunek do innych, plec i kultura.
13. Komunikat
Zajmuje miejsce centralne w procesie komunikowania miedzy nadawca a odbiorca.
Nazywany tez przekazem komunikacyjnym.
Jest to kompleksowa struktura, na która skladaja sie znaczenia, symbole, kodowanie i dekodowanie, forma i organizacja
Znaczenia – czyste idee i uczucia istniejace w ludzkich umyslach, przekladane sa na znaczenia, które musza byc dzielone z pozostalymi uczestnikami procesu.
Symbole – sa to slowa, dzwieki, dzialania, dzieki którym znaczenie jest oznajmiane innym jednostkom. Symbolem jest zarówno slowo, jak i gest, mimika.
Dekodowanie kodowanie – proces transformowania idei i uczucia w symbole oraz proces odwrotny. Sa to procesy bezwiedne.
Kanal
Jest to droga przekazu i srodki transportu, za pomoca których przekaz pokonuje droge od nadawcy do odbiorcy. W komunikowaniu bezposrednim uzywa sie wszystkich pieciu kanalów sensorycznych; w komunikowaniu posrednim kanaly zredukowane sa do wzroku i sluchu
14. Szumy
Zródlo zaklócen
Moga miec charakter zewnetrzny, wewnetrzny, jak i semantyczny
Kazdy szum moze blokowac proces komunikowania na etapie dekodowania
Szum zewnetrzny – np. nieodpowiednia temperatura, zepsuty odbiornik TV
Szum wewnetrzny – uczucia i predyspozycje psychiczne uczestników komunikowania, np. ból glowy, zeba, itd.
Szum semantyczny – jest konsekwencja zamierzonego lub niezamierzonego zlego uzycia przez nadawce znaczenia, które blokuje precyzyjne odkodowanie informacji
Sprezenie zwrotne
Jest to reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu. Mówi nam, czy przekaz zostal uslyszany, zobaczony i zrozumiany. Wystepuja rózne typy sprzezenia zwrotnego: bezposrednie – natychmiastowe; posrednie, opóznione
30. KOMUNIKOLOGIA JAKO DYSCYPLINA NAUKOWA Nauke o komunikowaniu nalezy rozumiec jako systematyczne studia obejmujace wszystkie elementy, fazy i aspekty spolecznego procesu komunikowania, zarówno bezposredniego, jak i posredniego, dokonujacego sie za pomoca srodków masowego przekazu.
Wiedza o komunikowaniu, zwlaszcza masowym, rozwijala sie wraz z pojawieniem sie i upowszechnianiem kolejnych srodków przekazu w tzw. epoce medialnej.
31. KOMUNIKOLOGIA JAKO DYSCYPLINA NAUKOWA W ostatnich dwudziestu latach XIX stulecia do nauki zostal wprowadzony termin „komunikowanie”. Po raz pierwszy zostal on uzyty przez Charlesa H. Cooleya w 1894r.
Profesjonalne studia nad komunikowaniem rozpoczely sie od analizy prasy – pierwszego masowego srodka przekazu.
Dopiero na przelomie lat 30. i 40. XX wieku pojawila sie nowa, samodzielna dziedzina o interdyscyplinarnym charakterze, stanowiaca obszar niezaleznych studiów akademickich, nazywana nauka o komunikowaniu lub komunikologia.
32. PODSTAWOWE NURTY TEORETYCZNE KOMUNIKOLOGII Szkola empiryczna
2. Szkola krytyczna
3. Inne teorie komunikacyjne
33. SZKOLA EMPIRYCZNA - funkcjonalizm Najwybitniejsi przedstawiciele funkcjonalizmu socjologicznego :
R. Merton – socjologia komunikowania masowego
C. Wright – „karte funkcjonalizmu” poszerzyl o czwarta funkcje-rozrywke
B. Berelson – badal tresc komunikowania-przekaz
E. Katz – rozwinal model dwustopniowego przeplywu komunikowania.
34. SZKOLA EMPIRYCZNA – teoria uzytkowania i korzysci
Zalozeniem bylo stwierdzenie, ze mniej uwagi nalezy zwracac na to, co media robia z ludzmi, a wiecej na to, co ludzie robia z mediami.
35. SZKOLA EMPIRYCZNA – Szkola Palo Alto ( „ niewidzialny college” )
G. Bateson, R. Birdwhistell, E.T. Hall, P. Watzlawick
Komunikowanie jako interakcja
Zalozenia:
Odbiorca ma wazniejsza role w procesie komunikowania niz nadawca.
Nalezy analizowac calosc sytuacji globalnej interakcji, a nie tylko kilka róznych wyizolowanych przypadków.
Istota komunikowania znajduje sie w procesie relacji i interakcji.
Wszystkie zachowania ludzkie maja walor komunikacyjny.
Problemy psychiczne jednostki moga zaklócic proces komunikacji miedzy nia, a jej otoczeniem.
36. SZKOLA EMPIRYCZNA – Szkola Palo Alto ORIENTACJA ANTROPOLOGICZNA :
Teoria kinezjetyki (R. Birdwhistell)
Teoria proksemiki (E.T.Hall)
Czynniki odgrywajace istotna role w procesie interpersonalnego komunikowania :
Postawa i plec uczestników rozmowy
Dosrodkowa lub odsrodkowa os interakcji
Czynnik kinezjetyczny
Zachowania „dotykowe”
Kontakt wzrokowy lub jego brak
Kod termiczny
Kod zapachowy
Wysokosc glosu
37. SZKOLA EMPIRYCZNA – Szkola Palo Alto ORIENTACJA PSYCHOLOGICZNA :
Aksjomaty komunikowania:
Kazdy musi sie komunikowac.
Kazde komunikowanie ma zawartosc oraz aspekt relacji, które wystepujac jednoczesnie tworza metakomunikacje.
Proces komunikacji podzielony jest na sekwencje, które sa oddzielone i wystepuja w okreslonej kolejnosci; nalezy je jednak rozpatrywac jako calosc, a nie jako odizolowane elementy.
Czlowiek komunikuje w sposób „digitalny” lub „analogowy”.
Komunikacja jest symetryczna, kiedy stosunki uczestników procesu sa równorzedne lub partnerskie oraz komplementarne, kiedy relacje miedzy nimi sa równe i wystepuje stosunek podrzednosci.
38. SZKOLA EMPIRYCZNA - interakcjonizm Erwina Goffman’a glównie interesowaly przekazywane informacje o charakterze niewerbalnym :
- wiek,
- plec,
- cechy rasowe,
- wzrost,
- postawa,
- sposób mówienia,
- akcent,
- wyraz twarzy,
- gesty fizyczne
- ubiór.
39. SZKOLA EMPIRYCZNA – teoria „porzadku dziennego” Zalozenia modelu agenda-setting :
Media wplywaja w bardzo powazny sposób na formowanie opinii publicznej.
Ukierunkowuja one uwage odbiorców na pewne wydarzenia, ignorujac inne.
Nadawcy medialni promuja hierarchiczna liste najwazniejszych tematów dnia, które sie najlepiej sprzedaja.
Taki stan rzeczy wynika z faktu, ze informacji jest bardzo duzo i media nie sa w stanie kazdej z nich poswiecic uwagi, co zmusza do dokonywania selekcji.
40. SZKOLA EMPIRYCZNA – teoria kultury Gerbnera
41. SZKOLA KRYTYCZNA – Szkola Frankfurcka Przedstawiciele:
Max Horkheimer
Theodor Adorno
Erich Fromm
Herbert Marcuse
Leo Lowental
Franz Neuman
Walter Benjamin
Koncepcja „przemyslu kulturalnego”
42. SZKOLA KRYTYCZNA – teoria dzialania komunikacyjnego Habermasa Badacz usiluje odpowiedziec na pytanie, jak mozliwa jest taka wspólpraca i wskazuje warunki, w których Alter moze dolaczac swe dzialania do akcji podmiotu Ego.
Teoria ta opisuje mechanizmy koordynacji dzialania komunikacji i buduje modele dzialania strategicznego (nastawionego na cel) oraz nie strategicznego (nastawionego na porozumienie).
43. SZKOLA KRYTYCZNA – ekonomia polityczna komunikowania Za ojców teorii ekonomii politycznej komunikowania uznaje sie amerykanskich badaczy: DALLAS’a SMYTH’a i HERBERTA SCHILLERA.
Teoria zwraca uwage na koncentracje srodków komunikowania masowego w rekach wielkich korporacji, a tym samym na koncentracje wladzy w swiecie mediów.
Podkresla widoczne wiezy organizacyjne miedzy kanalami telewizyjnymi, radiem, prasa i wydawnictwami, czego konsekwencja jest ograniczenie róznorodnosci opinii i przekazywanych informacji.
44. SZKOLA KRYTYCZNA – teoria hegemoniczna Za twórce pojecia „hegemonia” uznaje sie ANTONIO GRAMSCI
Teoria akcentuje istote czynników ideologicznych, pozostawiajac na uboczu analize czynników ekonomicznych.
Zgodnie z teoria hegemoniczna mysliciele porzucili zainteresowanie determinantami ekonomicznymi i podkreslali wage masowych srodków przekazu wsród innych narzedzi ideologicznego oddzialywania.
45. SZKOLA KRYTYCZNA – teoria imperializmu kulturalnego
46. SZKOLA KRYTYCZNA – Cultural Studies Za najwybitniejszego przedstawiciela Cultural Studies uznaje sie dzisiaj STUARTA HALLA – któremu uznanie przyniosla Teoria przeciwstawnego dekodowania.
Autor zaproponowal, aby proces komunikacyjny rozpatrywac wedlug czterech odrózniajacych sie momentów:
- produkcji,
- cyrkulacji,
- dystrybucji / konsumpcji,
- reprodukcji.
47. SZKOLA KRYTYCZNA – Cultural Studies Trzy modele dekodowania:
dekodowanie dominujace, polegajace na interpretowaniu przekazu zgodnie z intencjami nadawcy
dekodowanie negocjowane, bedace próba dostosowania przekazu do kodów osobistych odbiorcy
dekodowanie opozycyjne/przeciwstawne, w którym rozumie sie intencje nadawcy i sam przekaz, ale interpretuje niezgodnie z intencjami nadawcy
48. SZKOLA KRYTYCZNA – semiologia i strukturalizm SEMIOLOGIA (semiotyka) – nauka o znakach (zarówno werbalnych jak i niewerbalnych), ich zapisie i znaczeniu.
STRUKTURALIZM – orientacja kladaca nacisk na analize struktury badanych zjawisk, a nie na ich geneze lub funkcje. Jest to zbiorcza nazwa róznych kierunków w naukach humanistycznych, takich jak: jezykoznawstwo, nauka o literaturze, teoria kultury, antropologia kulturowa, religioznawstwo, socjologia, a takze nauka o komunikowaniu.
49. SZKOLA KRYTYCZNA – semiologia i strukturalizm Fundamentalne elementy teorii wedlug ROLANDA BARTHES’a :
jezyk – slowo
znaczenie (slowa, znaku) – symbol (oznaczenie znaku)
system – syntagma (grupa skladniowa)
denotacja - konotacja
50. INNE TEORIE KOMUNIKACYJNE – determinizm technologiczny Szkola Toronto: H. Innis, M. McLuhan, D. de Kerckhove
Marshall McLuhan :
„srodek przekazu jest przekazem”
swiat staje sie „globalna wioska”
media „zimne” i media „gorace”
51. INNE TEORIE KOMUNIKACYJNE – teoria spirali milczenia Teoria zaklada, ze wiekszosc ludzi, odczuwajac lek przed izolacja, wyraza opinie zgodne z tymi, które uznaje sie za opinie wiekszosci.
Jednostki, uwazajace, ze ich opinia jest opinia mniejszosci, usiluja ukryc swoje rzeczywiste poglady lub zmieniaja je na opinie, uwazane za opinie wiekszosci. Taki stan powoduje nakrecanie spirali milczenia.