Download
1 / 32
330 likes | 532 Views
اتصال دهنده‌ها. چسب، میخ و پیچ. انواع میخ. میخ معمولی سر پهن و بدنه استوانه‌ای و ضخیم دارند انتهای بدنه برای استحکام بیشتر و عدم خروج شیار دارد. انواع میخ. میخ جعبه‌ای از نظر شکل مشابه میخ معمولی هستند جهت جلوگیری از لاشه شدن و ترکیدن چوب ساقه باریکتری دارند
E N D
اتصال دهنده‌ها چسب، میخ و پیچ
انواع میخ • میخ معمولی • سر پهن و بدنه استوانه‌ای و ضخیم دارند • انتهای بدنه برای استحکام بیشتر و عدم خروج شیار دارد.
انواع میخ • میخ جعبه‌ای • از نظر شکل مشابه میخ معمولی هستند • جهت جلوگیری از لاشه شدن و ترکیدن چوب ساقه باریکتری دارند • معمولا قبل از استفاده با چسب آغشته می‌شوند تا چسبندگی بیشتری داشته باشند.
انواع میخ • میخ مخفی • بدنه بلند و سر کوچکی دارند • سر میخ معمولا به داخل چوب رانده میشود • در ساخت مبلمان هنگامی که نمی‌خواهیم سر میخ آشکار باشد از آن استفاده می‌کنیم
انواع میخ • میخ با سر دوبل • تحت عنوان میخ قالب‌بندی شناخته میشود. • میخ تا سر اول به داخل چوب رانده میشود. • سر دوم جهت سهولت بیرون کشیدن میخ استفاده میشود • برای ساخت سازه‌های موقت مناسب است.
انواع میخ • میخ پیچ • بدنه مارپیچ دارد به طوری که هنگام رانده شدن به داخل چوب حول محور خود می‌چرخد • از میخ معمولی محکم‌تر بوده و به سادگی از چوب خارج نمی‌شود.
انواع پیچ • میخ سرتخت خزینه‌ای خودرو با آچارخور چهارسو
انواع پیچ • پیچ سرعدسی خودرو با آچارخور دوسو
انواع پیچ • پیچ ام دی اف تخت خزینه‌ای
انواع پیچ • پیچ خودرو ورق آهن با آچارخور مختلف
انواع پیچ • پیچ با آچارخور فرانسه یا رینگی شش گوش
چسب چیست • چسب ماده ای است که میتواند بین دو سطح، اتصال چسبی بوجود آورد. دریک اتصال چسبی دو سطح جامد به هم اتصال یافته است و لایه نازکی از یک چسب را شامل می شود. چسبندگی دو جسم به یکدیگر توسط یک جسم پدیده ای است که در آن سطوح اتصال یابنده ممکن است از طریق جذب فیزیکی (برای مثال نیروهای بین سطحی) و یا )جذب شیمیایی (مثل نیروهای واندروالسی ، القائی ، پیوند های هیدروژنی به یکدیگر اتصال یابند.
تاریخچه استفاده از چسب ها یکی از قدیمی ترین روش های اتصال اجسام به یکدیگر استفاده از چسب بوده است و آثار گذشته نشان می دهد که حدود سه هزار سال قبل از چسب استفاده شده است . چسب های قدیمی حالتی شبیه به قیر داشت‌اند و برای مثال از آنها به صورت ساروج در ساخت برج بابل استفاده شده است تا قرن بیستم تکنولوژی چسبها پیشرفت بسیار کمی داشته است . در جنگ جهانی دوم قدم های بزرگی برای اتصال فلزات به یکدیگر و به سایر مواد بعلت نیاز شدید به انها برداشته شد برای این منظور از مخلوط رزین فنیلی باپلی کلروپرن و یا تیتریل رابر چسب های مفیدی ساخته شد.
تاریخچه استفاده از چسب ها مصرف چسب توسط انسان به مصر باستان بر می‌گرددکه در چسباندن پاپیروس، نی وروکش ازچسب استفاده می‌کردند.اکثر چسبها مورد مصرف در آن زمان بر پایۀ پروتئین حیوانی یا نشاسته بودند. مانند صمغ عربی که معمولا مصری‌ها از آن استفاده می‌کردند. هرچند که اولین کارخانه چسب در مقیاس تجاری در سال 1700 در انگلستان تاسیس شد، ولی تا اوایل قرن بیستم وپیدایش پلیمرهای مصنوعی، تکنولوژی چسبها با تاریخچه پلیمرهای مصنوعی گره خورد. مصرف رزین های فنولیک در ساخت تخته های چند لایی در سال 1912 شروع شد ودر سال 1920 چسبهای سلولزی به بازار آمد. در سال 1927 چسب لاستیکی توسط گودریج عرضه شد.در سال 1950 به منظور چسباندن فلزات به یکدیگر تلاشی فراوان شد و نمونه هایی از چسب های اپکسی که قدرت چسبندگی بسیار خوبی به مواد مختلف دارند، تهیه گردید.
تاریخچه استفاده از چسب ها تکنولوژی چسب ها در سه دهه اخیر رشد زیادی نموده است . برای مثال . آمار نشان می دهد که در سال 1966 در حدود هفت میلیون پوند چسب در دنیا مصرف شده است که نسبت به مصرف سال 1965 پانزده درصد افزایش داشته است. چسب های ساختمانی از رشد تولید و مصرف بیشتری برخوردارندو فرمولهای جدیدی از این نوع چسب ها همواره برای کاربردهای جدید ارائه می گردد. تولید کنندگان این چسب ها برای تولید انواع آنهادررقابت می‌باشند.امروزه در دنیا بیش از صدها سازنده و فرمول دهنده چسب وجود دارند و این تعداد روز به روز افزایش می یابد برای مثال صنعت چسب در آمریکا بصورت یک حرفه تخصصی در آمده است که در آن هزاران نفر به کار و فعالیت مشغولند.
مواد پلیمری چسبها ، همگی حاوی پلیمر هستند یا پلیمرها در حین سخت شدن چسبها بوسیله واکنش شیمیایی پلیمر شدن افزایشی یا پلیمر شدن تراکمی حاصل می‌شوند. پلیمرها به چسبها قدرت چسبندگی می‌دهند. می‌توان آنها را به صورت رشته‌هایی از واحدهای شیمیایی همانند که بوسیله پیوند کووالانسی به هم متصل شده‌اند، در نظر گرفت.پلیمرها در دماهای بالا روان می‌گردند و در حلالهای مناسب حل می‌گردند. خاصیت روان شدن آنها در چسبهای حرارتی و خاصیت حل شوندگی آنها در چسبهای بر پایه حلال ، یک امر اساسی می‌باشد. پلیمرهای شبکه‌ای در صورت گرم شدن جریان نمی‌یابند، ممکن است در حلال‌ها متورم گردند، ولی حل نمی‌شوند. تمامی چسبهای ساختمانی ، شبکه‌ای هستند، زیرا این مورد خزش (تغییر شکل تحت بار ثابت) را از بین می‌برد. اجزای تشکیل دهنده چسبها
افزودنیهای دیگر بسیاری از چسبها ، علاوه بر مواد پلیمری دارای افزودنیهایی هستند از قبیل:مواد پایدار کننده در برابر تخریب توسط اکسیژن و UV. • مواد نرم کننده که قابلیت انعطاف را افزایش می‌دهد و دمای تبدیل شیشه‌ای (Tg ) را کاهش می‌دهد.• مواد پر کننده معدنی که میزان انقباض در سخت شدن را کاهش می‌دهد و خواص روان شدن را قبل از سخت شدن تغییر می‌دهد و خواص مکانیکی نهایی را بهبود می‌بخشد.• مواد تغلیظ کننده.• معرف های جفت کننده سیلانی. . اجزای تشکیل دهنده چسبها
از قرن نوزدهم بتدریج با پیدایش چسبهای سنتتیک ساخته شده در صنعت پلیمر ، چسبهای سنتی و گیاهی و حیوانی از صحنه خارج شده است. صنعت چسب به صورت گسترده ای در حال رشد می‌باشد و تعداد محدودی وسایل مدرن ساخت بشر وجود دارد که از چسب در آنها استفاده نشده است. در اتصالات اغلب وسایل از یک جعبه بسیار ساده غلات گرفته تا هواپیمای پیشرفته بوئینگ 747 از چسب استفاده شده است.امکانات بشر میتواند بوسیله چسبها اصلاح گردد. این مطلب ، شامل استفاده از سیمان‌های سخت شده توسط UV در دندانپزشکی و سیمان‌های پیوند آکلریلیک در جراحی استخوان می‌باشد. پیشرفت جدیدی که اخیرا در کاربرد چسب حاصل گشت، اتصال ریل‌های فولادی و تراموای جدید شهر منچستر بود. چسبها نه تنها برای موادی که باید چسبانده و بهم پیوسته شوند، بلکه در ایجاد چسبندگی برای موادی از قبیل جوهر تحریر، رنگها و سایر سطوح پوششی، وسایل بتونه کاری و وجوه میانی در مواد ترکیبی از قبیل فولاد یا بافت پارچه، در تایرهای لاستیکی و شیشه یا الیاف در پلاستیک‌ها ضروری هستند. کاربردهای متنوع چسب
چسب گیاهیچسب نشاسته ، دکسترین ، سرشیم ، دکسترین و نشاسته که از چسبهای محلول در آب‌اند و از آنها در چسباندن تمبر ، پاکت ، کاغذ ، مقوا ، چوب ، ... استفاده میشود.صمغ عربی که از درختی به نام صمغ سنگالی بدست می‌آید، سفید رنگ و محلول در آب است و عمدتا شامل هیدرات‌های کربن است. طبقه بندی چسبها
ژلاتین که از اعضای بدن حیوانات از جمله استخوان تهیه میشود و قدرت چسبانندگی آن از چسبهای گیاهی بیشتر است و بیشتر در تهیه فیلم عکاسی و پوشش کپسول موارد دارویی مصرف دارد. سریشم حیوانی که مانند ژلاتین است ولی درصد خلوص گلوبین آن کم است و از استخوان ، پوست و یا شیر حیوانات تهیه میشود. و در نجاری ، کارتن سازی ، کبریت سازی ، تهیه کاغذ سمباده و غیره مصرف دارد. لاک که در نجاری برای جلای سطح اشیای چوبی مصرف دارد و از نوعی حشره به نام قرمزدانه که در کشور هند فراوان است، به دست می‌آید. چسب حیوانی lacbug
مانند فسفات‌ها و سیلیکات‌های قلیایی که در اتصال اشیای سرامیکی ، کوارتزی و شیشه‌ای کاربرد دارند. و بر خلاف چسب های گیاهی و حیوانی در مقابل گرما و آب مقاوم‌اند. از این رو از آنها در ساختن اجاقهای برقی و گازی و آجرهای نسوز استفاده میشود. چسب معدنی
الاستومرها : که شامل چسبهای کائوچویی مصنوعی است و در صنعت کشتی سازی و صنایع هواپیما سازی کاربرد دارند. مانند چسب لاستیک که محلول کائوچو در بنزین است و یا چسب «اوهو» و مشابه آن که از مشتقات وینیلی در حلال‌هایی نظیر استون و اسید استواستیک حاصل می شود، این نوع چسبها قدرت چسبانندگی همه چیز (غیر از لاستیک) را دارند. از این رو ، کاربردهای گوناگون و مهمی در صنعت ، تجارت و منازل پیدا کرده اند. چسب سنتزی
ترموپلاست‌ها : که شامل پلی اکریل و سیانواکریلات‌هااند که به «چسب فوری» معروف‌اند و اتصال محکم بین قطعات مختلف ایجاد می‌کند. (در حد چسبهای اپوکسی). برخی معتقدند که سیانواکریلات یک منومر فعال است که در مجاورت مختصر رطوبت موجود در هوا بصورت پلیمر در می‌آید. از این رو ، برای محیط‌های خشک مناسب نیست. چسب اپوکسی : که از تراکم دی فنیلو پروپان و اپیکلرهیدرین حاصل میشود. نوعی از آن در تجارت به نام چسب دوقلو متداول است که شامل دو قسمت است، یک قسمت ماده چسب‌دار ، و قسمت دیگر یک ماده کاتالیزور است که موجب تغییر در ماده چسب‌دار و عمل چسبانندگی آن میشود. قدرت چسبانندگی چسب اپوکسی فوق‌العاده زیاد است و در هواپیما سازی ، ساختن اطاق خودروها ، و پل سازی و ... کاربرد دارد. نوار چسبها : جنس این نوع نوارها ممکن است از پارچه ، کاغذ ، طلق ، و یا پلاستیک پلی کلرید وینیل (p.v.c) باشد که به چسب‌هایی مانند چسبهای کائوچویی و سرشیم آغشته شده‌اند.
بتونه‌ها ، خمیرهای نرم و چسبناکی‌اند که به کندی در هوا خشک می‌شوند و برای پرکردن شکاف‌ها و منافذ ، بویژه در نجاری مصرف میشود. مهمترین انواع بتونه‌ها عبارت است از : بتونه شیشه : که از مخلوط پودر کربنات کلسیم و روغن کتان تهیه میشود و در هوا نسبتا به سرعت خشک و سخت میشود. اما پس از سخت شدن ، دوباره در روغن کتان به صورت خمیر نرم و قابل استفاده در می‌آید. بتونه آبی : که در تهیه آکواریم مصرف دارد و از مخلوط کردن پودر اکسید سرب(Pbo) با روغن کتان بدست می‌آیند. بتونه گلسیرین و اکسید سرب : از اختلاط اکسید سرب و گلسیرین تهیه میشود و در مقابل آب ، اسید و قلیا مقاوم است و پس از 45 دقیقه سفت میشود و برای بتونه کردن چوب ، شیشه ، چینی ، سرامیک و اشیای سنگی مصرف دارد. گرد بتونه : که به صورت آرد سفید رنگی شامل چهار قسمت گچ پخته و یک قسمت صمغ عربی است و در موقع استفاده ، آن را در آب و یا محلول اسید بوریک به صورت خمیر در می‌آورند و با آن اشیای ظریف ساخته شده از سنگ سفید ، چینی ، و شاخ سفید را بتونه می‌کنند. چسب بتونه‌ای
1- پلی وینیل استات یا چسب سفید نجاری مقاومت و استحکام آن کم بوده و زمان زیادی برای خشک شدن نیاز دارد. در مقابل رطوبت و حرارت مقاومت زیادی ندارد. کاربرد آن برای سلامتی مضر نبوده و در آب حل میشود. در ساخت مبلمان کاربرد زیادی داشته و در قوطی‌های 500 گرم به بالا و یا بصورت چسب پمپی عرضه میشود. 2- چسب زرد نجاری که نسبت به چسب سفید دیرتر خشک شده و مقاومت بهتری دارد در کابینت سازی استفاده میشود 3- چسب پرسی گرم چسب اوره فرمالدئید (UF) است. به صورت پودر و گرانول عرضه میشود. آن را با آب و ماده سخت کننده یا هاردنر ترکیب کرده و بر روی سطح پخش می‌کنند. مجموعه فوق در زیر پرس تحت فشار و گرما قرار می‌گیرد از این چسب برای روکش‌کاری استفاده میشود. انواع چسبهای متداول در صنایع چوب
4- چسبهای اپوکسی و دوقلو: قوی ترین نوع چسبهای چوب است. زمان خشک شدن به نوع محصول بستگی دارد. هنگام کار باید موارد ایمنی را رعایت کرد. قابلیت احتراق داشته و حلال آن استون و حلالهای مشابه است. برای چسباندن زهوار‌های نازک و قطعات باریک از آن استفاده میشود. استفاده از آن در سطوح وسیع غیر اقتصادی است. علاوه بر چوب برای چسباندن انواع مواد قابل استفاده است. 5- چسب گرم میله‌ای: با قراردادن میله چسب در داخل تفنگ مخصوص و گرم شدن آن توسط جریان الکتریکی قابل مصرف است. در کارهای ظریف چوبی و عملیت پیش منتاژ استفاده می‌گردد. منابع 1- م.الوند غیاثوند، پایان نامۀ کارشناسی شیمی، چسب 2- کتاب آمیزه کاری درصنایع پلیمری، تالیف: جان- اس- دیک ترجمه: محمدحسن امیر خیزی
