مقدمه

1. مثال: تأثيرآموزش و اجراي دستورالعمل هاي پرستاري مبتني بر شواهد بر وزن گیری نوزاد در بخش مراقبت ویژه نوزادان نویسندگان:زهراصالحی1، جمیله مختاری نوری2، سید محمد خادم الحسینی3، عباس عبادی4 1. دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران 2.دکتری پرستاری – استادیار، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه (عج ( 3.دکتری پرستاری – استادیار، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه (عج) 4.دکتری پرستاری – دانشیار، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه (عج) یافته ها: مقدمه از میان سایر معیارهای ارزشیابی سلامت نوزاد، وزن از حساسیت بیشتری برخوردار است.به علت رشد آهسته نوزاد نارس، افزایش وزن همیشه به عنوان یک نقطه تاکید و یک چالش دشوار در مراقبت از آنان در نظر گرفته می­شود از طرفی عدم وزن گیری مناسب یکی از دلایل مهم اقامت طولانی مدت نوزاد در بخش و افزایش هزینه ها، افزایش عفونتهای بیمارستانی، ایجاد عوارض طولانی مدت بستری و ...است. پرستاران به علت نقش مهم و حياتي كه در بالا بردن کیفیت مراقبت از نوزادان دارند، بايستي خود را با آخرين تحولات درخصوص مراقبت هاي باليني همگام ساخته و اطلاعات باليني خود را به روز نگه دارند عملكردهاي پرستاري مبتني بر شواهد استانداردهاي طلايي براي ارائه مراقبت پرستاري هستند که متكي به بهترين شواهد تحقيقاتي، تجارب باليني، نظرات كارشناسي، استانداردهاي جامعه، شواهد پژوهشي معتبر هستند. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثير اجراي دستورالعمل هاي پرستاري مبتني بر شواهد بر وزن گیری نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان انجام شد. ميانگين سني نوزادان قبل از مداخله (4/69) 17/58، ميانگين سني نوزادان بعد از مداخله(4/49 ) 18/04بود. نتايج مطالعه نشان داد، اجراي دستورالعمل های مبتنی بر شواهد بر وزن گیری نوزادان علیرغم افزایش وزن، از نظر آماری معنی دار نبود(p>0.05). بحث و نتیجه گیری: نتیجه گیری: با وجود اهمیت دستورالعمل های مبتنی برشواهد به عنوان استانداردهای ارزشمند در ارائه خدمات باکیفیت پرستاری، اما نتایج مطالعه ما نشان داد، اجرای دستورالعمل های مبتنی برشواهد بر وزن گیری نوزادان اثرگذار نیست. مواد و روش ها: اين مطالعه کارآزمايی بالينی دو گروهی قبل و بعد، در بيمارستان بقیه الله (عج) شهر تهران، روی صد نفر از نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان، در سال 1392 انجام شد. قبل از شروع مطالعه، مجوز انجام پژوهش از کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) اخذ شد. روش نمونه گيري در مورد نوزادان به روش غير احتمالي و هدفمند بود، و نوزادانی که معیارهای ورود از جمله، نوزادان کمتر از 37 هفته بارداری بدون درگيری با عوارض درازمدت بيماري هاي همراه، نوزادان بدون سندرم یا آنومالی و وزن کمتر از 2500 گرم، را داشتند انتخاب شدند و نوزادانی که در طي روند درمان دچار حالت بحران مثل اعلام كد شدند از مطالعه خارج گردیدند. ابزار گرد آوري داده­ها، شامل پرسشنامه جمعیت شناختی نوزادان نظیر سن، جنس، مدت بستری، و ... و چک لیست محقق ساخته برای ثبت وزن نوزادان به کمک ترازوی دیجیتال موجود در بخش بود. همسان سازي گروهي بين نوزادان قبل و بعد از مداخله از نظر سه متغير سن، جنس و سابقه بستري انجام شد. قبل از مداخله و دو ماه بعد از اجرای برنامه آموزش دستورالعمل­ها به پرستاران، وزن نوزاد از طریق ترازوی دیجیتال در چک لیست محقق ساخته ثبت شد. و سپس داده­ها توسط نرم­افزار آماریSPSS 19 و استفاده از آمار توصيفی )ميانگين و انحراف معيار( و آمار استنباطی )آزمون­های تی مستقل و کای اسکوئر( مورد بررسی قرار گرفت. شماره ثبت کارآزمایی بالینی IRCT201404274299N2 و کد کمیته اخلاق 6434 است. کلمات کلیدی: پرستاری، مبتنی بر شواهد، بخش مراقبت های ویژه منابع: 1. Voshani HB AM, Boskabadi H. The Effect of Non-Nutritive Sucking on Weight Gain and Length of stay in Preterm Infants. Journal of Evidence-based Care. 2013;3(3):43-50. 2. Diego MA, Field T, Hernandez-Reif M. Preterm infant weight gain is increased by massage therapy and exercise via different underlying mechanisms. Early Human Development. 2014. 3. Fallah R, Akhavan Karbasi S, Golestan M, Fromandi M. Sunflower oil versus no oil moderate pressure massage leads to greater increases in weight in preterm neonates who are low birth weight. Early human development. 2013;89(9):769-72. 4. Melnyk BM, Gallagher‐Ford L, Long LE, Fineout‐Overholt E. The Establishment of Evidence‐Based Practice Competencies for Practicing Registered Nurses and Advanced Practice Nurses in Real‐World Clinical Settings: Proficiencies to Improve Healthcare Quality, Reliability, Patient Outcomes, and Costs. Worldviews on Evidence‐Based Nursing. 2014;11(1):5-15