1 / 13

Gramatyki Lindenmayera

Gramatyki Lindenmayera. Gramatyki Lindenmayera. Inna nazwa to równolegle przepisujące systemu lub L-systemy, Twórcą jest biolog Aristid Lindenmayer, który w 1968 roku stworzył formalny sposób opisu wzrostu roślin.

juana
Download Presentation

Gramatyki Lindenmayera

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Gramatyki Lindenmayera

  2. Gramatyki Lindenmayera • Inna nazwa to równolegle przepisujące systemu lub L-systemy, • Twórcą jest biolog Aristid Lindenmayer, który w 1968 roku stworzył formalny sposób opisu wzrostu roślin. • Polegają na zamianie modułu zwanego rodzicem, matką lub przodkiem na moduł zwany dzieckiem, córką lub potomkiem.

  3. Rodzaje L-systemów • D0L-system - deterministyczny, bezkontekstowy L-system, • D1L-system - deterministyczny, wrażliwy na kontekst L-system, • 0L-system - stochastyczny, bezkontekstowy L-system, • 1L-system - stochastyczny, z kontekstem jednostronnym L-system, • 2L-system - stochastyczny, z kontekstem dwustronnym (prawym i lewym) L-system, • parametryczny L-system, • zegarowy L-system (Timed L-system).

  4. L-systemy jak to działa: • Przepisywanie zaczynamy od pojedynczego modułu zwanego aksjomatem, • W trakcie symulacji korzystamy z reguł przepisania, które w najprostszym przypadku mają postać: Poprzednik  Następnik • Przepisanie polega znalezieniu reguły gdzie poprzednik pasuje do modułu matki i zastąpieniu tego modułu sekwencją z następnika.

  5. D0L-system – opis formalny • D0L-system to uporządkowaną trójka G = (, P, ), gdzie = {s1, s2, . . . , sn} jest alfabetem,  - aksjomatem oraz należy do zbioru *, który jest zbiorem wszystkich ciągów symboli z . • Przekształcenie przepisywania jest określone jako: P : *z s  P(s) dla każdego s. • Każdemu symbolowi s odpowiada tylko jedna reguła przepisywania. • L-system generuje kolejne sekwencje: (0), (1), (2), . . .. Sekwencje (i+1) otrzymujemy • z poprzedniej (i) przez zastosowanie reguł podstawiania do wszystkich m symboli • 1(i), . . . , m(i)ciągu jednocześnie: • (i+1) = P(1(i))P(2(i) ) . . . P(m(i))

  6. D0L-system – przykładAnabena Catenula - glon sinica • Reguły przepisania: • Sekwencja produkcji:

  7. Grafika żółwia – podstawowe symbole

  8. Grafika żółwia • Matematycznie można powiedzieć, ze żółwiowi przypisuje się stan który składa się z bieżącego położenia, oznaczonego para współrzędnych x i y oraz bieżącego kierunku, wyrażonego przez kat . Zapisuje się to jako trojkę liczb (x, y, ). Zmiana stanu żółwia następuje po każdym wykonaniu polecenia.

  9. Grafika żółwia • Wykorzystującelementarne własności trygonometryczne zbiór poleceń dla żółwia można zapisać teraznastępująco:

  10. Grafika żółwia • l – oznacza długość korku a  to kąt o jaki żółw obraca się w prawo • Stan początkowy to (0, 0, 0) co oznacza, ze żółw skierowany jest w prawo i znajduje sięw początku bieżącego układu współrzędnych. Potrzebny będzie również czynnik redukcji do zmniejszania długości kroku w kolejnych przypisaniach.

  11. Grafika żółwia – przykład • Zbiór Cantora: czynnik redukcji: 1/3,  = 0, l= 400, • Aksjomat: F, • reguły przepisania: F->FfF f->fff • Produkcje: FfFfffFfFfffffffffFfFfffFfF

  12. Zadanie • Stworzyć program z zastosowaniem L-systemów rysujący krzywą Peano • Krzywa Peano: czynnik redukcji: 1/3,  = 90, l= 300, • Aksjomat: F, • reguły przepisania: F->FF+F+F+FF+F+F-F

  13. Literatura • H.-O. Peitgen, H. J¨urgens, D. Saupe Granice Chaosu Fraktale cz.2, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 1996; • A. Lindenmayer, P. Prusinkiewicz, The Algorithmic Beauty of Plants”, Springer-Verlag, Elektroniczna wersja opublikowana w 2004

More Related