Duszpasterstwo Liturgiczne „ Tebajda”

1. Duszpasterstwo Liturgiczne„Tebajda” Parafii Św. Mikołaja we Wrocławiu

2. Duszpasterstwo LiturgiczneTebajda powstało w 2006 roku. Jego zadaniem jest budowanie i pogłębianie relacji z Bogiem poprzez studiowanie i rozważanie Słowa Bożego oraz służbę liturgiczną wspieraną formacją z zakresu liturgiki. Duszpasterstwo składa się z trzech wspólnot: Liturgicznej Służby Ołtarza, Diakonii Liturgicznej oraz Diakonii Muzycznej.

3. ”Ministrare” (z łaciny) znaczy służyć. Służymy Bogu i Wspólnocie Kościoła, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ministrant wskazuje szczególnie na służbę w Eucharystii. Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Eucharystii i podczas innych nabożeństw. Usługuje kapłanowi, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do sprawowania Ofiary Eucharystycznej. Ministrant jest tym, który NIESIE ZNAKI. Są to określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne i mają szczególnie ważne znaczenie. Mają one ludziom wierzącym coś przedstawiać i wskazać na inną rzeczywistość. „Ministranci, lektorzy, komentatorzy i członkowie chóru również spełniają funkcję liturgiczną. Niech więc wykonują swój urząd z taką szczerą pobożnością i dokładnością, jak to przystoi wzniosłej posłudze i odpowiada słusznym wymaganiom. Należy więc starannie wychowywać te osoby w duchu liturgii oraz przygotowywać do odpowiedniego wykonywania przypadających każdemu czynności” (Sacrosanctum Consilium 29)

4. Diakonia Liturgiczna to wspólnota, która poznając Liturgię Kościoła, dąży do głębszego i pełniejszego jej przeżywania. Naszym zadaniem, obok formacji liturgicznej, jest przygotowywanie uroczystych celebracji liturgicznych oraz troska o ich piękno i bogactwo. Aby urzeczywistnić tak wielkie dzieło, Chrystus jest obecny zawsze w swoim Kościele, zwłaszcza w czynnościach liturgicznych. Jest obecny w swoim słowie, bo gdy w Kościele czyta się Pismo święte, On sam przemawia. Jest obecny, gdy Kościół modli się i śpiewa psalmy, gdyż On sam obiecał: „Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20). Słusznie zatem uważa się liturgię za wypełnianie kapłańskiej funkcji Jezusa Chrystusa. W niej przez znaki dostrzegalne wyraża się i w sposób właściwy dla poszczególnych znaków dokonuje uświęcenie człowieka, a Mistyczne Ciało Jezusa Chrystusa, to jest Głowa ze swymi członkami, sprawuje pełny kult publiczny. Dlatego każda celebracja liturgiczna jako działanie Chrystusa - Kapłana i Jego Ciała, czyli Kościoła, jest czynnością w najwyższym stopniu świętą, której skuteczności z tego samego tytułu i w tym samym stopniu nie posiada żadna inna czynność Kościoła. Ziemska liturgia daje nam przedsmak uczestnictwa w liturgii niebiańskiej sprawowanej w świętym mieście, Jeruzalem, do którego pielgrzymujemy, gdzie Chrystus zasiada po prawicy Boga jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku. W ziemskiej liturgii ze wszystkimi zastępami niebieskich duchów śpiewamy Panu hymn chwały. Wspominamy ze czcią świętych i spodziewamy się, że Bóg dopuści nas do ich grona. Wyczekujemy Zbawiciela, naszego Pana Jezusa Chrystusa, aż się ukaże jako nasze życie, i my razem z Nim ukażemy się w chwale. Liturgia jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i zarazem jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc. Albowiem apostolskie prace zmierzają do tego, aby wszyscy, którzy przez wiarę i chrzest stali się dziećmi Boga, razem się gromadzili, pośród Kościoła chwalili Boga, uczestniczyli w ofierze i spożywali Wieczerzę Pańską. Sacrosanctum Consilium

5. Diakonia Muzyczna jest wspólnotą, która pragnie współtworzyć liturgię dbając o jej oprawę muzyczną. Systematycznie prowadzona formacja liturgiczno - muzyczna ułatwia jej właściwe, świadome i głębsze przeżywanie swojej posługi liturgicznej. W myśl słów św. Augustyna: kto śpiewa, modli się dwa razy” swoim śpiewem pragniemy wielbić Pana i dopomagać w modlitwie Zgromadzeniu Liturgicznemu. Muzyka jest znaczącym przerwaniem ciszy. Muzyka sakralna z tej ciszy wyrasta i do niej prowadzi. Jest uczestniczeniem w wiecznym hymnie uwielbienia, który Aniołowie śpiewają przed Obliczem Boga. Bóg stwarzając człowieka na Swój obraz i podobieństwo, dał mu jednocześnie niezwykły dar, zdolność dostrzegania i tworzenia piękna na chwałę Wszechmogącego. Muzyka jest w tym dziele szczególna, albowiem nie potrzebuje pośrednictwa rozumu, aby trafić wprost do serca. Człowiek uzyskał dar jedyny w swoim rodzaju, wyróżniający go spośród innych stworzeń, dar świadomego kształtowania dźwięków, które zestawione w pewnym porządku mogą wzruszać, mobilizować, skłaniać do refleksji, modlitwy, radości. Dzięki sztuce sakralnej, tajemnica Boga nie jest tylko intelektualnym przekazem, pozostającym w świecie czystej abstrakcji, lecz staje się bliska człowiekowi z krwi i kości, poruszając duszę i otwierając ją na obecność Ducha Świętego, który jest pieśnią miłości Ojca i Syna. Istota muzyki sakralnej związana jest bezpośrednio z Misterium Wcielenia, w którym niewidzialny Bóg stał się bliskim każdemu człowiekiem. Dlatego też każda prawdziwa muzyka sakralna odwołuje nas do prawdy o Wcieleniu Słowa, pozwala poprzez to, co widzialne, a raczej „słyszalne” dotknąć Nieogarnionego, staje się dźwiękową „ikoną” Boga w Trójcy Jedynego. Św. Paweł zachęca chrześcijan: „napełniajcie się Duchem, przemawiając do siebie wzajemnie w psalmach i hymnach i pieśniach pełnych ducha, śpiewając i wysławiając Boga w waszych sercach” (Ef 5,19). Śpiew jest narzędziem komunikacji pomiędzy wierzącymi, umacniania wiary i apostolstwa. Otwiera serca na Obecność Ducha Świętego i wyraża miłość, jaką stworzenie winno swemu Stwórcy i Zbawicielowi.

6. Centrum życia naszych wspólnot stanowi Eucharystia. Regularnie gromadzimy się przy stole Słowa i Ciała Pańskiego Raz w miesiącu spotykamy się także by adorować naszego Zbawiciela w Najświętszym Sakramencie

7. Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. J 1,1-5 Fundament naszej formacji stanowi karmienie się Słowem Bożym. Na kręgach biblijnych w uroczystej formie celebrujemy rozważanie Słowa Pańskiego.

8. Celem Tebajdy jest poznawanie i celebrowanie świętej Liturgii Kościoła. Formacja liturgiczna ułatwia nam poznanie głębi tradycji liturgicznej. Poprzez dbanie o piękno świętych obrzędów oddajemy chwałę Bogu i poddajemy się uświęcającemu działaniu Ducha Świętego.

10. Raz do roku uczestniczymy w kilkudniowych rekolekcjach Tebajdy

11. Spotkania Duszpasterstwa Liturgicznego Tebajda Eucharystia dla całego Duszpasterstwa Liturgicznego: w każdą niedzielę o godz. 20:00 oraz w pierwsze piątki miesiąca o godz. 19:00 (w Oratorium Tebajdy) Adoracja dla całego Duszpasterstwa Liturgicznego: w ostatnie piątki miesiąca o godz. 19:00, (kaplica obok zakrystii) Krąg biblijny dla całego Duszpasterstwa Liturgicznego: piątki (oprócz pierwszego i ostatniego piątku miesiąca), godz. 19:00, (w Oratorium Tebajdy) Kręgi dodatkowe: dla dorosłych – II i IV wtorek miesiąca, godz. 20:00; dla dzieci – I i III środa miesiąca, godz. 19:00. Spotkania Liturgicznej Służby Ołtarza: soboty, godz. 11:00, (budynek Tebajdy) (kandydaci i choraliści - II sobota miesiąca, ministranci światła i krzyża - III sobota miesiąca, ministranci księgi i ołtarza - IV sobota miesiąca) Spotkania Diakonii Liturgicznej: czwartki, godz. 19:30, (budynek Tebajdy) Spotkania Diakonii Muzycznej: soboty, godz. 10:30, (budynek Tebajdy) Spotkania rekreacyjne Duszpasterstwa: soboty, godz. 12:00, (budynek Tebajdy)

12. Szczegółowe informacje oraz terminy i tematy spotkańznajdziesz na stronie:www.wroclaw.paulini.plw dziale: DL Tebajda

13. ZAPRASZAMY!