230 likes | 473 Views
دانشگاه آزاداسلامی واحد اسلامشهر. بررسی مقایسهای رتبه بندی کارگزاری ها بر اساس روش تحلیل پوششی داده ها ( DEA ) و تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) استاد حمیدرضا کردلویی ناصر فتحی بهار 1393. بسم الله الرحمن الرحیم.
E N D
دانشگاه آزاداسلامی واحد اسلامشهر بررسی مقایسهای رتبه بندی کارگزاریها بر اساس روش تحلیل پوششی دادهها (DEA) و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استاد حمیدرضا کردلویی ناصر فتحی بهار 1393
هدف و رسالت اصلی نظام مالی در هر اقتصادی این است که مازاد منابع مالی موجود در بخشهای خاصی از اقتصاد (پس انداز) را به طرف بخشهای دیگری انتقال دهد که کمبود منابع مالی مواجه هستند (سرمایه گذاری). اگر این سازوکار تبدیل پس اندازه ای جامعه به سرمایه گذاری مولد به درستی انجام شود، در آن صورت بستر بسیار مطلوبی برای تولید و عرضه محصولات گوناگون و در نتیجه، رشد و توسعه اقتصادی فراهم میآید اما اگر عناصر نظام مالی نتوانند به نحو مطلوبی در تعامل با یکدیگر، فعالیت کنند، در آن صورت، معضلات عدیده ای برای اقتصاد پدید میآید. به عبارت بهتر، کارکرد مطلوب هر یک از عناصر موجود در نظام مالی و همچنین، ارتباط مناسب و معقول این عناصر با یکدیگر، تعیین کننده. نظام مالی سالم و کارآمد خواهد بود مقدمه
کارگزاریها در سیستم مالی، در بخش واسطهها و نهادهای مالی انجام وظیفه میکنند یعنی ارتباط دهنده متقاضیان اوراق بهادار و عرضه کنندگان این اوراق هستند. وظیفه شرکت کارگزاری این است که اوراق بهادار را با پایینترین هزینه برای مشتریان خود بخرد یا بفروشد. کارگزاری که اوراق بهادار پذیرفته در بورس را معامله میکند، به عنوان نماینده خریدار یا فروشنده اجرا میکنند و کارمزد دریافت میکنند. کارگزار موظف است سفارش مشتری را به بهترین قیمت ممکن، انجام دهد. ]4[سازمان بورس و اوراق بهادار جهت انسجام و دقت نظارتی خود برنهادهای زیر مجموعه دستور العمل رتبه بندی کارگزاریها را در سال 1389 را با تغییراتی در دستور العمل قبلی به تصویب رساند که در این مقاله معیارهای رتبه بندی بر اساس آن استخراج شده است. روش سازمان بورس و اوراق بهادار در رتبه بندی استفاده از جمع جبری ساده بین معیارهای مطرح شده میباشد. در این تحقیق با استفاده از دو دسته روشهای نرم و سخت تحقیق در عملیات به رتبه بندی کارگزاریها پرداخته شده است. در بین روشهای نرم از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و از بین روشهای سخت از روش تحلیل پوششی دادهها (DEA) استفاده شده است.
ادبیات موضوع: • کارگزار، شخص حقوقی است که اوراق بهادار را برای دیگران و به حساب آنها معامله میکند ]9[. کارگزاران قدیمیترین نوع واسطه های مبادله در بورسهای جهان٬ هستند. کارگزارانی که در تالار بورس حضور دارند به کارگزاران تالار یا کارگزاران گود معروفند. در مواردی در بورسهای دنیا به کارگزاران اجازه داده میشود که به نام و حساب خود نیز معامله کنند . به این نوع کارگزار، کارگزار/ معامله گر گویند. در واقع کارگزار/ معامله گر شخص حقوقی است که اوراق بهادار را برای دیگران و به حساب آنها و یا به نام و حساب خود معامله کند. برای مثال در انگلستان کارگزارانی وجود دارند که نقش دوگانه ای دارند و میتوانند مستقیماً با سرمایه گذاران وارد معامله شوند و اوراق بهادار را از دفاتر آنها بخرند یا بفروشند ٬ همچنین میتوانند به عنوان یک واسطه یا کارگزار از طرف مشتری دیگری عمل کنند.
تعریف: • موسسه رتبه بندي، سازماني حرفه اي است كه بر پايه استقلال، شفافيت، اعتبار وافشاسازي، خدمات تحليلي را در اختيار جامعه قرار مي دهد. يكي از عوامل مهم موفقيت موسسه رتبه بندي، استقلال آن است، چراكه وابسته نبودن به ارگان هاي دولتي، بانك ها يا نهادهاي عمومي مي تواند در قضاوت بي طرفانه اين موسسات تاثيرگذار باشدرتبه بندي زمينه را براي مقايسه ريسك اعتباري يك بنگاه، ابزار يا اوراق بهادار با موارد مشابه ديگر فراهم مي كند تا تصميم گيري سرمايه گذاران تسهيل شود، در مقابل، هزينه اي را مشخص مي كند كه يك بنگاه اقتصادي بايد به منظور تامين مالي در بازار سرمايه بپردازد .
فعالیتهای شرکتهای کارگزاری : • طبق ماده 3 اساسنامه شرکتهای کارگزاری این شرکتها میتواند به هر یک از فعالیتهای زیر مبادرت ورزند مشروط به اینکه مجوز مربوط به هر یک از آنها را از سازمان در یافت دارند : • الف) خدمات کارگزاری، کارگزار/ معامله گری و بازارگردانی • ب) خدمات مالی و مشاوره ای
معیارهای رتبه بندی : • در جلسه هیئت مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار مورخ 4/10/1389 دستورالعملی با عنوان «رتبه بندی کارگزاران بورس اوراق بهادار تهران» به تصویب رسید و اطلاعات مربوط به آن جمع آوری شد که در اینجا برای شاخصهای موجود از اطلاعات و داده های این دستور العمل و همچنین نحوه نمره دهی آن استفاده شده است.
طبق این دستور العمل معیارهای رتبه بندی به دو دسته معیارهای عادی و معیارهای تشویقی و تنبیهی تقسیم میشود. هرچند ملاک رتبه بندی هر دو میباشد ولی دسته اول از اهمیت بیشتری برخوردار است و در صورتی که امتیاز آن کم شود قابل جبران به وسیله دسته دوم نیست. در این تحقیق با توجه به عدم استفاده از تمامی معیارها برای به جهت تکنیکی فقط از دسته معیارهای عادی هشت معیار انتخاب شده است. با توجه به ماهیت نهاده ستانده محور بودن مدلهای تحلیل پوششی دادهها اهمیت این معیارها توسط خبرگان سنجیده شد و هشت معیار که تناسب بیشتری با نهادهها و ستانده های کارگزاری دارند انتخاب شد
تحلیل پوششی دادهها: • تحلیل پوششی دادهها، یک تکنیک برنامه ریزی ریاضی است که کارایی نسبی گروهی از واحدهای تصمیم گیری را اندازه گیری میکند و یا به عبارت دیگر، DEA یک تکنیک برنامه ریزی ریاضی جهت اندازه گیری عملکرد نسبی واحدهای سازمانی که دارای ورودیها و خروجیهای مختلف بوده و کار مقایسه و سنجش کارایی مشکل است، میباشد. • برای اجرای تحلیل پوششی دادهها روشهای متعددی وجود دارد که برای اجرای این تحقیق از مدل اصلی CCR استفاده شده است.
مدل CCR مورد استفاده در این تحقیق به صورت فرم ریاضی زیر میباشد:
تحلیل سلسله مراتبی (AHP) • فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP)يکي از روشهای MADM است که با توجه به شاخصهایی که تصميم گيرنده تعيين میکند، به منظور تصميم گيري و انتخاب يکي از گزينههاي تصميم بکار میرود. • اين تکنيک، مسائل پيچيده را بر اساس آثار متقابل آنها مورد بررسي قرار میدهد و آنها را به َشکلي ساده تبديل مي کندو سپس، به حل آنها میپردازد.
به کار گيري اين روش مستلزم چهار گام عمده زير است: • گام 1. مدل سازي:در اين گام، مسائل و هدف از تصميم گيري به صورت سلسله مراتبي از عناصر تصميم که با هم در ارتباط هستند در میآیند. عناصر تصميم شامل «شاخصهای تصميم گيري» و «گزينه هاي تصميم» است. • گام 2. قضاوت ترجيحي: مقايسه بين گزينه هاي مختلف تصميم، بر اساس هر شاخص صورت میگیرد و در مورد اهميت هر شاخص تصميم با انجام مقايسات زوجي. • گام 3. محاسبات وزنهای نسبي: وزن و اهميت «عناصر تصمیم نسبت» به هم از طريق مجموعه اي از محاسبات عددي تعيين میشود. • گام 4. ادغام وزنهای نسبي: اين گام به منظور رتبه بندي گزينه هاي تصميم صورت میپذیرد.
جمع آوری دادهها : • در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه شرکتهای کارگزاری موجود در کشور میباشد که تعداد آنها 87 کارگزاری است. با توجه به ماهیت تحقیق که رتبه بندی کلیه کارگزاریها میباشد از نمونه گیری استفاده نشده است. دادههای مورد استفاده در مورد شاخصها از سازمان بورس و اوراق بهادار اخذ شده است. • شکل 1
بررسی نتایج : • بر اساس نهادهها و ستانده های تایید شده (شکل 1) و داده های اخذ شده از سازمان بورس و اوراق بهادار در مورد رتبه بندی سال 1389 کارگزاریها نتایج اجرای مدل CCR برای 87 کارگزاری به شرح جدول 1 میباشد.
جدول 2) رتبه بندی کارگزاریها بر اساس مدل CCR
بر اساس رویکرد AHP اگر بخواهیم در خصوص گزینهها اظهار نظر کنیم، طبیعتاً باید یک درخت سلسله مراتب 3 سطحی ترسیم کنیم که سطوح سهگانه آن عبارتند از : • سطح 1) هدف، انتخاب کارگزاری برتر؛ • سطح 2) معیارها : که شامل 8 معیار میباشد؛ • سطح 3) گزینهها که در اینجا عبارتند از کارگزاری.
نتایجهمانگونه که از شکل زیر پیداست توزیع رتبه بندی بدست آمده توسط CCR و AHP با یکدیگر کاملاً متفاوت هستند هرچند هر دو روش طبق مبنای تئوریک دامنه نوسانشان بین صفر و یک است ولی در خروجیهای مدل CCR حداکثر بدست آمده 1 و حداقل بدست آمده 0.19 است در حالی که دامنه بالایی روش AHP عدد 0.04 است در حالی که دامنه پایینی تقریباً صفر است. • از آنجا که این تحقیق بر اساس داده های جامعه انجام شده است و در نتیجه باید از آمار توصیفی جهت توزیع آن استفاده نمود. میانگین حسابی و واریانس هر دو روش در جدول 3 مورد مقایسه قرار گرفته است.