Download
1 / 81
1.31k likes | 1.85k Views
اخلاق و مقررات حرفه ای. سومين كارگاه توجيهي مدرسين رشته فوريتهاي پزشكي مرکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی کشور مرداد1390. کليه دست اندرکاران فوريتهاي پزشکي در هر مرتبه اي که هستند مي بايست مصداق اين کلام گهربار باشند: (( اول تهذيب اخلاق، بعدا علم و فن براي بشريت لازم است.)).
E N D
اخلاق و مقررات حرفه ای سومين كارگاه توجيهي مدرسين رشته فوريتهاي پزشكي مرکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی کشور مرداد1390
کليه دست اندرکاران فوريتهاي پزشکي در هر مرتبه اي که هستند مي بايست مصداق اين کلام گهربار باشند: (( اول تهذيب اخلاق، بعدا علم و فن براي بشريت لازم است.))
اهمیت اخلاق پزشکی اخلاق پزشکی شاخه ای از علم اخلاق و علم پزشکی است که با فلسفه اخلاق در زمینه های پزشکی، امر خدمات پزشکی روزمره و قواعد آن سر و کار دارد. به عبارت دیگر اخلاق پزشکی مجموعه آیین نامه های آداب پسندیده و اعمال نکوهیده ای است که کادر پزشکی باید آن ها را رعایت و یا از آن ها پرهیز کنند.
اخلاق حرفه ای نوعی تعهد اخلاقی و وجدان کاری نسبت به هر نوع کار، وظیفه و مسئولیت است.
حوزه نوع دوستی • منافع بیمار را بر منافع خود ترجیح دهند. • در مواجهه با بیماران مختلف عدالت را رعایت کنند. • در برخورد با بیماران به تمام ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی آنان توجه داشته باشند. • در تمامی مراحل مراقبت از بیماران وقت کافی صرف نمایند. • به خواسته ها و آلام بیماران توجه داشته باشند. • منشور حقوق بیمار را در شرایط مختلف رعایت و از آن دفاع کنند.
حوزه وظیفه شناسی و مسئولیت • نسبت به انجام وظایف خود تعهد کافی داشته باشند. • به سوالات بیماران پاسخ دهند. • اطلاعات مربوط به وضعیت بیمار را با مناسب ترین شیوه در اختیار وی و همراهان قرار دهند. • از دخالت های بی مورد در کار همکاران پرهیز نمایند و با اعضاء تیم سلامت تعامل کامل داشته باشند. • در تمامی مراحل مراقبت و انتقال بیماران احساس مسئولیت نمایند. • برای مصاحبه، انجام معاینه و هر کار تشخیصی و درمانی از بیماران اجازه بگیرند. • در رابطه با پیشگیری از تشدید بیماری، بروز عوارض، ابتلای مجدد، انتقال بیماری و نیز بهبود کیفیت زندگی به طور مناسب به بیماران آموزش دهند.
در حوزه شرافت و درستکاری • راستگو باشند. • درستکار باشند. • راز دار باشند. • حریم خصوصی بیمار را رعایت نمایند.
در حوزه احترام به دیگران • به عقاید، آداب، رسوم و عادات بیماران احترام بگذارند. • به وقت بیماران، همراهان آنها، همکاران و کادر تیم درمانی احترام بگذارند. • وضعیت ظاهری آنها باید مطابق با شئونات حرفه ای باشد.
در حوزه تعالی شغلی • انتقاد پذیر باشند. • محدودیت علمی خود را شناخته و در موارد لازم مشاوره و کمک بخواهند. • به طور مستمر، دانش و توانمندی های خود را ارتقاء دهند. • اقدامات تشخیصی- درمانی مناسب را مطابق با امکانات و دستاوردهای علمی در دسترس انجام دهند. • استانداردهای تکمیل پرونده پزشکی و گزارش نویسی را رعایت کنند.
موضوعات اخلاقی و قانونی و محدوده کاری کاردان فوریتهای پزشکی
خطا انجام و یا خودداری از انجام کاری که در ارتکاب آن احتمال ایراد صدمه و یا زیان به غیر و یا اختلال در امری از امور اجتماعی وجود داشته باشد.
تشخیصی • خطا یا تاخیر در تشخیص • کوتاهی در به کارگیری تستهای لازم • استفاده از تست ها یا درمان های منسوخ شده • کوتاهی در عمل به نتایج مانیتورینگ و یا آزمایشات
درمانی • خطا در انجام یک عمل، رویه و یا تست • خطا در اداره درمان بیمار • خطا در دوز و یا نحوه استفاده داروها • تاخیر قابل اجتناب در درمان • مراقبت نامناسب
پیشگیرانه • خطا در فراهم نمودن درمان های پیشگیرانه • مانیتورینگ و یا پیگیری درمانی ناکافی
سایر • خطا در ارتباطات • خطای دستگاهی • سایر خطاهای سیستم
خطای تکنسین فوریتهای پزشکی کوتاهی در انجام استانداردهای مراقبتی و درمانی
قصور حرفه ای فوریتهای پزشکی • کار حرفه ای مغایر با استانداردهای پذیرفته شده • کوتاهی و یا نقص در وظیفه مسئولیت درمانی فوریتهای پزشکی از بیماران
1. بی مبالاتی • شدید ترین نوع قصور • ترک فعلی که از نظر علمی و فنی انتظار آن می رود ولی در اثر غفلت انجام نمی شود. *نگرفتن شرح حال کامل از بیمار، نگرفتن نوار قلب و یا تحت نظر نگرفتن بیمار دچار درد قفسه صدری، نداشتن و یا چک نکردن وسایل احیاء
2. بی احتیاطی • انجام فعلی که از نظر علمی و اصول پزشکی نبایستی انجام پذیرد ولی در اثر سهل انگاری انجام می گردد. تزریق داروی اشتباه، تزریق اشتباه دارو
3. عدم مهارت شامل مواردی است که مرتکب، تجربه و مهارت علمی و عملی کافی در انجام آن ندارد.
عدم مهارت جسمي نداشتن سرعت عمل و ورزیدگی کافی در اموری که حسن انجام آنها مستلزم داشتن توانایی خاص می باشند.
عدم مهارت علمي مرتکب، بدون معلومات و اطلاعات لازم اقدام به عملی می کند که موجب ضرر و صدمه شخص دیگری می شد.
4. عدم رعایت نظامات دولتی عدم رعایت و اجرای کلیه قوانین و آیین نامه های نظام پزشکی و دستورالعمل های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بخشنامه های مراکز علمی و درمانی و هر گونه قانون، مصوبه، آیین نامه، بخشنامه و دستورالعمل هایی که از طرف قانون گذار یا مقامامت صلاحیت دار در امور پزشکی وضع گردیده است. * عدم اطلاع تکنسین فوریتهای پزشکی به پزشک مرکز در مورد وضعیت بحرانی بیمار
بهترین محافظ در مقابل ادعای سهل انگاری و قصور • تحصیل و آموزش مناسب و ادامه مطالعه • هدایت مناسب عملیات پزشکی به صورت مستقیم و غیرمستقیم • ثبت دقیق و کامل مدارک • رفتار و برخورد حرفه ای
مسئولیت های اخلاقی تکنسین فوریتهای پزشکی
برآورده نمودن نیازهای بیمار با رعایت جایگاه انسانی وی و بدون توجه به ملیت، جنسیت، مقام و مرتبه • کسب مهارت در حرفه خود • احترام به همکاران خود در حرفه پزشکی • همگام بودن با تحولات سیستم خدمات پزشکی اورژانس • حفظ استانداردهای شغلی و مسئولیت پذیری در این راستا • جستجوی راه هایی جدید برای بهبود در زمان واکنش، وضعیت مریض و ارتباطات • حفظ صداقت در گزارش دهی • حفظ کلیه اطلاعات کسب شده در هنگام کار • همگام و هماهنگ نمودن خود با سایر تکنسین های فوریتهای پزشکی، پرستارها، پزشکان و کادر پزشکی
يك اصل اساسي مراقبت اورژانسي،جلوگيري از آسيب بيشتر است.
هر تكنسين كه با اطمينان كامل و طبق استاندارد هاي مراقبت عمل مي كند معمولا از ايجاد مشكلات قانوني پرهيز مي كند .
در بيشتر شرايط، جلب رضايت بزرگسالاني كه از نظر ذهنيتوانا و هوشيار هستند قبل از شروع مراقبت لازم است. • شخصي كه مراقبت را دريافت مي كند بايد اجازه يا «رضايت» براي درمان بدهد. • اگر شخص اعمالش را تحت كنترل دارد و از مراقبت امتناع مي كند، حتي اگر آسيب ديده باشد، نبايد از او مراقبت كرد. • در حقيقت، ارائه مراقبت در اين شرايط، ممكن است باعث اقامة دعوي مدني و جنايي مثل حمله و ضرب وجرح بر عليه تکنسین فوریتهای پزشکی شود. • رضايت ممكن است شفاهي يا ضمني باشد و مراقبت از فرد صغير يا بيماري كه از نظر ذهني توانايي ندارد را در بر گيرد.
رضايت شفاهي • «رضايت شفاهي» (يا رضايت واقعي ) نوعي رضايت است كه در آن بيمار به صورت شفاهي به تکنسین فوریتهای پزشکی اختيار ارائه مراقبت يا انتقال را ميدهد. • اين نوع رضايت بايد «رضايت آگاهانه» باشد يعني به بيمارخطرات بالقوه و فوايد درمان وعلت نياز به درمان گفته شود و بعد از آن بيمار رضايت خود را ابراز كند. • اساس قانوني اين روش بر اين فرض استوار است كه بيمارحق دارد بداند كه با بدنش چه مي كنند. • اين بيمار بايد سن قانوني داشته باشد و قادر به تصميم گيري منطقي باشد.
بنابراين باید از بيمار خواسته شود كه فرم مربوط به امتناع را امضا كند ولي باز هم بايد همة شرايط و خطرات بالقوه كه در صورت امتناع با آن مواجه خواهد شد را برايش شرح داد.
رضايت ضمني • هنگامي كه شخص بيهوش است و قادر به دادن رضايت نيست يا هنگامي كه زندگي فرد با خطر جدي مواجه است، قانون فرض مي كند كه بيمار به مراقبت و انتقال به مركز پزشكي رضايت داده است . • رضايت ضمني محدود به شرايط اورژانسي واقعي مي شود و در شرايطي كه بيمار بعلت مصرف مواد مخدر يا الكل بيهوش است، دچار توهم شده و غير پاسخگوست يا از نظر جسمي قادر به دادن رضايت شفاهي نيست به كار مي رود. • در بيشتر موارد، قانون به همسر،وابستگان، نزديكان يا خويشاوندان درجه يك اجازه مي دهد كه به جاي شخصي كه قادر به دادن رضايت نيست رضايت بدهند.
افراد صغير و رضايت • بعلت اينكه افراد صغير ممكن است بلوغ يا قوه تشخيص را براي دادن رضايت معتبر نداشته باشند، قانون يكي از والدين يا قيم قانوني او را ملزم به دادن رضايت نسبت به درمان يا انتقال مي كند. • اگر مشكل اورژانسي واقعي وجود داشته باشد و قيم قانوني يا والدين در دسترس نباشند، بايد رضايت فرد صغير براي درمان، درست مانند يك بزرگسال جلب شود.
هرگز نبايد در شرايطي كه جان بيمار در خطر است از انجام مراقبت خودداري كرد.
چگونگي جلب رضايت در مورد بزرگسالاني كه از نظر ذهني يا روحي ناتوانند • بيمار بزرگسالي كه از نظر ذهني توانايي ندارد، نمي تواند رضايت آگاهانه دهد. • از نظر قانوني، اين شرايط شبيه به شرايط افراد صغير است. رضايت براي مراقبت اورژانسي بايد از كسي كه از نظر قانوني مسئول بيمار است گرفته شود.
دستور عدم احيا (DNR) دستور عدم كوشش براي احيا هم نام دارد . دستورات DNR به تکنسین فوریتهای پزشکیاجازه مي دهد كه براي احياي بيمار تلاش نكند.
خصوصيات دستور DNR • به روشني مشكلات پزشكي بيمار را بيان كند. • توسط بيمار يا قيم قانوني امضا شده باشد. • توسط يك يا چند پزشك امضا شده باشد. • بيش از 12 ماه از تاريخ صدور آن نگذشته باشد.
با وجود دستور DNRبايد باز هم اقدامات حمايتي (اكسيژن، مسكن ها و آرامبخش ها ) را براي بيماري كه فوت نكرده در هر زمان ممكن انجام داد.
دستورالعملهاي كلي • بيماران حق دارند از درمان امتناع كنند كه اين امتناع مي تواند امتناع از احيا هم باشد، به شرط اين كه بيمار بتواند خواسته اش را بيان كند. • دستوركتبي DNR كه توسط يك يا چند پزشك امضا مي شود بايد در مراكز مراقبت از سلامت اعتبار داشته باشد. • هنگامي كه نمي توان تصميم گیری نمود يا دستورات كتبي وجود ندارند، شروع به احياء بيمار كنيد.
ثبت دقيق و كامل از يك حادثه پزشكي اورژانسي وسيله حفاظتي مهمي در مقابل دعاوي حقوقي برعليه تكنسين ها است.
دادگاه دو قانون مهم مشخص را در رابطه با گزارش ها و ثبت آنها در نظر مي گيرد : • اگر عملكردي در گزارش كتبي ثبت نشود يعني انجام نشده است. • فرم گزارش كثيف يا ناقص، دليل بر مراقبت پزشكي اورژانس غير تخصصي يا ناكافي است.
اشتباهات گزارش نویسی • از قلم افتادگی • وارد نمودن عقیده شخصی • ثبت مبهم وقایع • تاخیر در ثبت • تصحیح نامناسب اشتباهات • ثبت غیر مجاز که شامل ثبت اقدامات سایرین می باشد. • اختصارات مبهم یا نادرست • ناخوانایی و فقدان وضوح
وظایف • معاینه و ارزیابی بیماران مصدومین در صورت امکان و بنا به دستور پزشک مربوطه • کنترل علایم حیاتی بیماراز قبیل فشار خون ، نبض ، تنفس و غیره و گزارش به پزشک مربوطه • انجام کمک های اولیه پزشکی در مورد بیماران و مجروحان و گزارش وضع اولیه به پزشک مربوطه • پوشاندن و بانداژ زخم ها • آتل بندی اندام های آسیب دیده
گرفتن IVLINE(رگ باز) گرفتن EKG (نوار قلب) و مخابره آن از طریق امکانات مخابراتی • انجام مانیتورینگ قلبی و اقدامات ABCD (اقدامات ضروری اولیه درمان شامل بررسی راه هوایی،تنفس،جریان خون،دارو) • انجام عملیات CPR (احیاء قلبی،تنفسی) در خصوص بیماران اورژانس • انجام انتوباسیون (لوله تراشه) با کسب مجوز از پزشک مربوطه • تزریق یا تجویز داروهای موجود در ترالی اورژانس پس از کسب مجوز از پزشک مربوطه
