OPARZENIA

1. OPARZENIA

2. OPARZENIA • Miejscowe uszkodzenie tkanek spowodowane działaniem czynnika termicznego lub chemicznego. • Oparzenie jest chorobą ogólnoustrojową (choroba oparzeniowa), której skutki obejmują oprócz skóry i tk. podskórnej, powstanie zmian morfologicznych i czynnościowych w wielu narządach wew. (wątroba, nerki, płuca, przewód pokarmowy i układ nerwowy)

3. OPARZENIA • W następstwie oparzeń obserwuje się: zaburzenia metaboliczne, zaburzenia gospodarki wodno –elektrolitowej i kwasowo – zasadowej oraz zaburzenia regulacji hormonalnych.

4. Przyczyny oparzeń • Bodziec termiczny • Promieniowanie słoneczne • Czynniki chemiczne • Energia elektryczna • Energia promienista • Rozległość i głębokość oparzenia zależą od: wysokości temperatury (stężenia środka chemicznego) i czasu jej działania.

5. ROKOWANIE • W oparzeniach zależy od: • - ich głębokości, • - rozległości, • - lokalizacji, • - rodzaju czynnika parzącego • - a także wieku poszkodowanego • - i współistniejących chorób

6. Stopnie oparzeń • I obejmuje naskórek. Ból, uczucie pieczenia a następnie swędzenia. Zaczerwienienie oraz obrzęk skóry. Zaczerwienienie blednie przy ucisku. • II A cała grubość naskórka i część skóry właściwej. Ból, skóra zaczerwieniona, obrzęknięta, blednie przy ucisku, pęcherze wypełnione płynem surowiczym.

7. Stopnie oparzeń • IIB cała grubość naskórka i głębokie warstwy skóry właściwej. Częściowe zniszczenie nerwów czuciowych – mniejsza bolesność. Skóra czerwona lub różowa nie blednie pod uciskiem. • III wszystkie warstwy skóry ze zniszczeniem jej przydatków, tk. tłuszczowa, powięźie oraz mięśnie. Brak bólu, zachowane tylko czucie głębokie. Pow. oparzenia sucha, twarda, biało – szara lub brunatna. • IV zwęglenie tkanek

8. Oparzenia ciężkie • IIo obejmujące co najmniej 25% pow. ciała • IIIo obejmujące 10% • Każde oparzenie dróg oddechowych • Każde oparzenie elektryczne • Ryzyko oparzenia dróg oddechowych zawsze przy oparzeniach twarzy, oczu, szyi, górnej części klatki piersiowej (III-go st.) pożar w pomieszczeniach zamkniętych.

9. Oparzenie średnie • IIo od 15 – 25% pow. ciała u dorosłego • IIo od 10 – 20% pow. ciała u dzieci • IIIo od 2 – 10% pow. ciała

10. Oparzenie lekkie • IIo poniżej 15% pow. ciała dorosłego • IIo poniżej 10% pow. ciała dziecka • IIIo poniżej 2% pow. ciała

11. Ocena rozległości oparzenia • Reguła dłoni- dłoń z wyprostowanymi i przywiedzionymi palcami stanowi ok.1% własnej powierzchni ciała. • Reguła Wallace’a- dziewiątek-obejmuje ona metodę podziału powierzchni skóry na rejony odpowiadające 9%( bądź wielokrotności tej wartości –Głowa 9%,kończyny górne po -9%,tułów powierzchnia przednia i tylna po18%,kończyny dolne po18%,narządy płciowe 1%

12. Ocena rozległości oparzenia

13. Ocena oparzeń u niemowląt • Reguła piątek- stosowana tylko u niemowląt i wykorzystuje się metodę podziału powierzchni skóry na rejony odpowiadające 5%. Dziecko roczne: • Głowa-20% • Tułów powierzchnia przednia i tylna 40% (20%+20%) • Kończyny górne po10% • Kończyny dolne po10%

14. Ocena rozległości oparzenia 5letnie dziecko • Głowa -14% • Tułów powierzchnia przednia i tylna-36%(18%+18%) • Kończyny górne po-9% • Kończyny dolne po-16%( przednia powierzchnia i tylna kończyny po 8%)

15. Postępowanie w oparzeniach • Chronić siebie przed oparzeniami • Usunąć czynnik parzący - poszkodowanych płonących przewrócić na ziemię, dokładnie ugasić płonącą odzież okrywając niepalnym materiałem, lub przetoczyć poszkodowanego po podłożu • Usunąć ubranie nasiąknięte gorącym płynem lub parą – nie odrywać odzieży przylepionej do skóry lub wtopionej- obciąć wokół rany

16. Postępowanie w oparzeniach • Z oparzonych kończyn zdjąć pierścionki, obrączki, bransoletki, zegarek • U chorych oparzonych wapnem niegaszonym wapno należy usunąć mechanicznie ze skóry, a potem spłukać silnym strumieniem wody. • Natychmiast rozpocząć chłodzenie zimną wodą (reguła 3 x 15) do czasu ustąpienia bólu na „sucho” • Ocenić stopień oparzenia i rozległość

17. Postępowanie w oparzeniach • Oparzone miejsce zabezpieczyć suchym jałowym opatrunkiem lub opatrunkiem p/oparzeniowym • Wdrożyć postępowanie p/wstrząsowe: - wyższe ułożenie kończyn dolnych, - okrycie chorego suchym kocem lub folią izotermiczną, - chorym przytomnym podajemy duże ilości chłodnych płynów do picia oraz środki przeciwbólowe.

18. Żelowy opatrunek p/oparzeniowy PIERWSZA POMOC W OPARZENIACH

19. Podobnie jak woda, Burnaid potrafi szybko schłodzić miejsce oparzenia co pomaga zminimalizować uszkodzenia tkanki. W przeciwieństwie do wody jednak, Burnaid... - utrzymuje się na ranie (to w ponad 90% woda uwięziona w żelu) - pomaga zminimalizować cierpienie związane z odczuwaniem bólu - może być użyty wszędzie tam, gdzie nie ma do niej dostępu - często eliminuje potrzebę użycia środków przeciwbólowych - jest bardziej wygodny i mniej kłopotliwy w użyciu - zapewnia sterylną barierę przed zakażeniem - posiada właściwości antybakteryjne - szybko uśmierza ból Opatrunek p/oparzeniowy

20. Postępowanie w oparzeniach • Oparzenia chemiczne wymagają wypłukania związku chemicznego zimną wodą • Przy oparzeniach śluzówek jamy ustnej i gardła, u chorych przytomnych podajemy do picia wodę z lodem, • Przy połknięciach substancji żrącej nie wolno prowokować wymiotów, aby nie powodować oparzeń wtórnych • Zapewnić choremu kwalifikowaną pomoc medyczną.

21. Nie wolno!! • Miejsc oparzonych polewać spirytusem, • Oparzeń smarować maściami lub tłuszczem, • Stosować barwiących środków odkażających (jodyna, pyoctania), • Nakłuwać lub nacinać powstałych pęcherzy, • Zrywać i odklejać wtopionej w skórę odzieży, • Szybko i nerwowo rozbierać chorego oblanego środkiem parzącym, aby nie uszkodzić ciągłości skóry, • Gasić palącego się strumieniem wody, aby nie powodować wtórnych oparzeń powstającą parą wodną,

22. 0dmrożenia • Lokalne uszkodzenie tkanek spowodowane intensywnym miejscowym działaniem zimna. • Czynniki sprzyjające to: spożycie alkoholu, przemoczona ciasna odzież, obwodowe niedokrwienie jako wynik schorzeń naczyniowych. • Najbardziej narażone dystalne części ciała

23. 0dmrożenia • Io obwodowe części kończyn blade, chłodne i zdrętwiałe, później zaczerwienione, obrzęk, piekący ból, czasem tworzą się odmroziny • IIo skóra jasnoczerwona do fioletowej, obrzęki, ból, powstanie pęcherzy • IIIo kończyny trupioblade, lodowate, bez czucia, niebieskawo-czarne zmiany martwicze • IVo całkowite zlodowacenie, odłamywanie się członków, po ogrzaniu rozpad i upłynnienie tkanek

24. 0dmrożenia • Zapobiegać dalszemu wychłodzeniu, przenieść do ciepłego pomieszczenia • Od IIo ułożyć w pozycji leżącej, chory nie powinien wykonywać żadnych ruchów • Zdjąć mokre ubranie, buty • Powoli ogrzewać odmrożoną część ciała ciepłem własnym, wodą stopniowo zwiększając jej temperaturę (od pokojowej do 40°C), lub metodą szybkiego ogrzewania przez 30 min. w kąpieli wodnej 35-40oC (nie stosować w przypadku hipotermii)

25. 0dmrożenia • Nie stosować miejscowego nacierania • Założyć suche luźne jałowe opatrunki + warstwę waty • Współistniejące wychłodzenie – podać gorące osłodzone napoje • Przygotować dostęp dożylny i podać ogrzane płyny i.v. • W razie potrzeby leki uspakajające i p/bólowe

26. Postępowanie w hipotermii • Hipotermia-obniżenie temperatury ciała poniżej 35°C • Przyczyny • niska temp. otoczenia • Przebywanie w chłodnej wodzie • Uraz • Działanie alkoholu • Oparzenia i niedożywienie

27. Podział hipotermii • Ostra- występuje po zanurzeniu w lodowatej wodzie • Podostra- działanie zimnego powietrza przez kilka godz. • Przewlekła- kilka dni narażenia na niską temperaturę.

28. Objawy kliniczne hipotermii • 35-31°C- dreszcze, sinica, zaburzenia mowy, częstomocz, przyśpieszenie czynności serca, zwolnienie oddechu. • 31-29°C- splątanie, sztywność mięśni, obniżenie RR. • 29-25°C -rumień i obrzęki skóry, zwolnienie pracy serca(4/min.), zanik odruchów, sztywne źrenice, zaburzenia rytmu serca.

29. pamiętaj • W hipotermii procesy metaboliczne ulegają zwolnieniu o około 6% na każdy 1 stopień Celsjusza.

30. POSTĘPOWANIE • Zapobieganie dalszej utracie ciepła (zdjęcie mokrego ubrania, założenie suchego okrycia). • Ogrzewanie zewnętrzne kwestionowane-powoduje paradoksalnie obniżenie temperatury ciała-powrót zimnej krwi z naczyń obwodowych do krążenia centralnego.

31. postępowanie • Samoistne ocieplenie ustroju jest niemożliwe przy temperaturze 28°C i niżej • W ratownictwie przed szpitalnym ( brak lekarza) można zastosować jedynie ogrzewanie bierne i czynne zewnętrzne.

32. Metody ogrzewania • Bierne- ciepłe pomieszczenie – temperatura 21-23°C, suche koce • Czynne zewnętrzne( powierzchniowe)- termofory, folia termiczna, promienniki ciepła, ciepłe kąpiele.

33. Hipotermia- chory przytomny • Zdejmij mokre ubranie, wysusz ciało • Połóż do łóżka dobrze okryj łącznie z głową • Podaj ciepły, słodki napój • Nie pozwól zasnąć • Kontroluj podstawowe czynności życiowe • Nie pionizuj osób w hipotermii !!!!

34. Chory nieprzytomny • Rozgrzewaj metodą Hieblera • Wysusz ciało- wychłodzonego połóż na kilku warstwach koców, kołder, śpiworów- na wysokości kl. piersiowej umieścić koc foliowy- na tułów przyłożyć gorący termofor, zwinięte prześcieradło lub ręczniki zwilżone gorącą wodą, tułów owinąć kocem foliowym ręce nie zawijać, poczym zawinąć całe ciało z rękami kocami na których leży.

35. Odmrożenia • Wynik działania niskich temperatur • Najbardziej podatne na odmrożenia są dystalne części ciała • Objawy- zaczerwienienie skóry i piekący ból, zblednięcie miejsc odmrożonych i postępujące ich zasinienie. Skóra zimna, zdrętwiała mogą pojawić się pęcherze a następnie martwica tkanek.

36. Postępowanie- odmrożenia • Wprowadź poszkodowanego do ciepłego pomieszczenia, zdejmij rękawiczki i buty, odmrożonemiejsca ogrzewaj własnym ciałem( dłonie pod pachy), odmrożone kończyny ogrzewaj wodą stopniowo zwiększając jej temperaturę (od pokojowej do 40°C), jeżeli nie ma ciepłej wody, owiń kończyny w ogrzany ręcznik, po osuszaniu nałóż suchyluźny opatrunek