اقدامات بعد از وقوع بلایا

1. اقدامات بعد از وقوع بلایا کمک به مصدومین و مجروحین و افراد نیازمند ارائه گزارشات به موقع و صحیح به مسئولان پیشگیری از مرگ و میر و ناتوانی مردم و بروز بیماریها

2. نقش بهورزان بعد از وقوع بلایا • حفظ خونسردی خود و ایجاد آرامش در اطرافیان • راهنمایی دیگران برای نجات خود و کمک رسانی به دیگران • همکاری د انتقال آسیب دیدگان و اسکان آنها در محل های موقت • ادامه امداد و نجات • همکاری در امر برپایی و تجهیز اردوگاه آسیب دیدگان • بررسی وضعیت منطقه و تهیه گزارش اولیه و ارائه آن به سطوح بالاتر • اقدامات بهداشت محیطی • دستورات و توصیه های بهداشتی به مردم .

3. افدامات بهداشت محیطی • کنترل سرپناه از لحاظ بهداشتی • کنترل روزانه انبار مواد غذایی و نظارت بر پخت و پز و توزیع بهداشتی آن. • نظارت بر احداث شبکه دائمی آب مشروب یا ترمیم و کنترل آن • کنترل حشرات و جوندگان و دیگر حیوانات مزاحم • نظارت و کنترل جمع اوری ودفع زباله – دفع صحیح مدفوع • ارائه خدمات بهداشتی و درمانی با همکاری مرکز بهداشتی درمانی و سایر بخش ها

4. توصیه های بهداشتی به مردم • استفاده از آب آشامیدنی سالم • جمع اوری و دفع بهداشتی زباله • دفن لاشه حیوانات • ساخت توالت صحرایی • پیشگیری و کنترل بیماریها • حمایتهای روانی در بلایا

5. گروههای آسیب پذیر در هنگام بروز بلایا • کودکان • زنان • سالمندان

6. علائم اختلالات روانی در آسیب دیدگان • اضطراب • افسردگی • تحریک پذیری و عصبانیت • تجربه مجدد حادثه • علائم جسمانی مبهم • علائم اختلالات شدید روانی (توهم یا مانند دیدن اشخاص یا شنیدن صداهایی که وجود ندارندو..)

7. نقش بهورزان در حفظ سلامت روان و کاهش استرس در اسیب دیدگان • با آسیب دیدگان ارتباط صحیح برقرار کنند . • به افراد اطلاعات صحیح بدهند • افراد را از دیدن جنازه عزیزانشان محروم نکنند. • مانع ابراز احساسات افراد نشنوند. • به مردم توصیه کنند که استراحت شبانه ضروری است و آنها را تشویق کنند که سرو صدای شبانه را قطع کنند. • یرای آرامش بخشیدن به مردم از باورهای دینی آنها کمک بگیرند . • افراد را تشویق کنند که در مراسم تشییع جنازه بخصوص نماز میت شرکت کنند . • سعی نکنند که افراد را به زور از محل سکونتشان دور کنند . • مانع تجمع داغ دیدگان نشوند. • در اولین فرصت داروهای بیماران روانی و صرعی تحت پوشش منطقه را از مراکز بهداشتی تهیه و یا بیماران را به مرکز ارجاع دهند.

8. رعایت نکات تغذیه ای • توصیه های تغذیه ای شیرخواران • توصیه های تغذیه ای افراد 6 سال به بالا

9. توصیه های تغذیه ای شیر خواران • تعداد وعده های غذایی کودکان زیر 6 سال باید حداقل سه وعده اصلی همراه با دو میان وعده باشد. • در دوران بحرانی بهترین تغذیه برای شیرخواران شیر مادر است.و در صورت نبودن شیر دایه مفید است. • اگر برای شیرخواران شیر خشک یه کار می برند حتما آب جوشیده و پاکیزه استفاده کنند و قبل از تهیه شیر دستها را کاملاً بشویید. • برای پیشگیری از سوء تغذیه کودکان زیر6 سال از غذاهای کودک آماده و بسته بندی شده و استاندارد جهت تغذیه آنها استفاده کنند. • به کودکانی که بیماربوده یا سوء تغذیه دارند غذای بیشتری داده شود.

10. توصیه های تغدیه ای افراد 6 سال به بالا • از مواد غذایی کنسرو شده مانند تن ماهی و کنسرو لوبیا که دارای ارزش غذایی بالا بوده و بسته بندی استاندارد دارند استفاده کنند. • از کنسروهایی که قوطی آنها زنگ زده و یا سرو ته بر آمده دارند استفاده نکنند. • قوزی های کنسرو را پیش از مصرف به مدت 20 دقیقه در آب یجوشانید. • سعی کنند غذاهای پخته و خام را بطور مجزا از هم نگهداری کنند و از تماس آنها با یکدیگر جلوگیری کنند. • قبل از مصرف شیر طبیعی مانند شیر گاو و شیر گوسفند و...حتماً آن را بجوشانید. • گروههای آسیب پدیر مانند سالمندان ،مادران باردار، شیرده،نوزادان ،شیر خواران،کودکان زیر 6 سال و بیماران از لحاظ تغذیه ای بایستی مورد توجه بیشتری قرار گیرند.

11. برپایی چادر • چادرها را نزدیک محلهایی که فاضلاب جمع شده نصب نکنید. • در محل های تجمع و دفن زباله چادر نصب نگردد. • اطراف چادرها تا فاصله یک تا دو متری مواد دور کننده مار و عقرب و...مانند گازوئیل ،آب توتون و ...بپاشند. • تواتها با ید با فاصله حداقل 15 متری چادرها تهیه گردند. • با توجه به تعداد چادرها باید مخازن آب تهیه و نصب گردد.

12. علائم نشاندهنده فرسودگی شغلی • خستگی مفرط • از دست دادن روحیه • عدم توانایی برای تمرکز • علائم بدنی مثل سردرد ،درد شکم و یا ناراحتی معده • مشکلات خواب • درگیر شدن بیش از حد و افراطی در کارها و رفتارهای قهرمانانه • بی نیازی به خواب • بد بینی • ناکار امدی • بی اعتمادی • بد اخلاقی و تند خویی • مصرف بیش از حد سیگار یا مصرف مواد مخدر

13. اقدامات لازم جهت رفع فرسودگی شغلی • کنترل و اداره خشم و استرس خود • استراحت ، خواب کافی و تغذیه مناسب • برگزاری جلسات بازگویی روانشناختی و گفتگوهای ساده و غیر رسمی راجع به بلایا با همکاران • ابراز همدردی با آسیب دیدگان(نه اینکه خود را به جای آنها گذاشتن) • در صورت عدم بهبودی و شدت علائم مراجعه به تیم حمایت روانی اجتماعی ضروری است.