190 likes | 426 Views
Woord van Leven. Mei 2012. “Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken, en wat zou Ik graag willen dat het al brandde!” Lucas 12,49.
E N D
Woord van Leven Mei 2012
“Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken, en wat zou Ik graag willen dat het al brandde!” Lucas 12,49
Op verschillende plaatsen in de Bijbel lezen we over vuur. In het Oude Testament is vuur het symbool voor het woord van God dat door de profeten werd uitgesproken. Maar het staat ook voor het goddelijke oordeel.
Datzelfde geldt voor het woord van Jezus: het bouwt op, maar tegelijk vernietigt het al datgene wat moet vallen, alles wat ijdelheid is. Het laat alleen de waarheid overeind.
Johannes de Doper had over Jezus gezegd: “Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur”. In deze woorden vinden we al een vóóraankondiging van de christelijke doop die na de dood en verrijzenis van Jezus zal plaatsvinden op de dag van Pinksteren.
We lezen in het boek Handelingen over de uitstorting van de heilige Geest en het verschijnen van “vlammen die zich als vuurtongen verspreidden”. Dit is precies de zending van Jezus: vuur brengen op aarde, de heilige Geest brengen met zijn zuiverende en vernieuwende kracht.
“Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken, en wat zou Ik graag willen dat het al brandde!” Lucas 12,49
Jezus geeft ons zijn Geest. Die kan dus in ons leven werkzaam zijn. Hoe?
De Geest handelt door ons de liefde in te geven, de liefde die wij in ons hart brandend moeten houden.
En hoe is die liefde? Ze is niet een aardse, beperkte liefde, nee, ze is universeel zoals de liefde van de hemelse Vader, die de zon laat opgaan over alle mensen, goede en slechte.
Het is een liefde die niets van de anderen verwacht, maar steeds het initiatief neemt en als eerste bemint.
Het is een liefde die zichzelf één maakt met iedere persoon, die met de ander meelijdt en deelt in de zorgen en de hoop van de ander. En dat ook met concrete daden als het nodig is. Deze liefde is dus niet louter gevoel, niet louter woorden.
Het is een liefde waarmee je Christus liefhebt in je broeder of zuster. Denk maar aan zijn woorden: “Alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor Mij gedaan.”
Het is een liefde die gericht is op wederkerigheid, die met de anderen de wederzijdse liefde wil realiseren. Deze liefde maakt het evangelie in ons leven concreet en zichtbaar. En als we dan spreken over God en de Blijde Boodschap hebben onze woorden echt inhoud.
“Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken, en wat zou Ik graag willen dat het al brandde!” Lucas 12,49
De liefde is als een vuur, en het is belangrijk dat het blijft branden.
We weten dat daarvoor altijd iets nodig is dat verbrand kan worden. Dat is op de eerste plaats ons egoïstische ik. Ons egoïsme verbrandt wanneer we liefhebben, wanneer we gericht zijn op de ander en op God, wanneer we Gods wil doen en onze medemens helpen..
Als een vuurtje eenmaal brandt en gevoed wordt kan het in korte tijd uitgroeien tot een levensgroot vuur, het vuur van de vrede en broederschap van alle mensen, het vuur dat Jezus op aarde heeft gebracht.
“Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken, en wat zou Ik graag willen dat het al brandde!” Lucas 12,49 “Woord van Leven”, uitgegeven door de Focolarebeweging. Tekst van Chiara Lubich,”(1920-2008), Eerder verschenen als Woord van Leven in augustus 2001 www.focolare.nlLay-out Anna Lollo in samenwerking met Don Placido D’Omina (Sicilia, Italië) Informatie: www.focolare.orgDeze powerpoint in verschillende talen is te downloaden op: www.santuariosancalogero.org