420 likes | 830 Views
Aleksander Kołodziejczyk. Peptydy. Gdańsk 2011. Peptydy są to związki powstające w reakcji acylowania aminokwasów aminokwasami. Wiązanie peptydowe jest to wiązanie amidowe pomiędzy aminokwasami.
E N D
Aleksander Kołodziejczyk Peptydy Gdańsk 2011
Peptydy są to związki powstające w reakcji acylowania aminokwasówaminokwasami Wiązanie peptydowe jest to wiązanie amidowe pomiędzy aminokwasami
W zależności od ułożenia grup funkcyjnych tworzących wiązanie peptydowe mogą być wiązania a-peptydowe i inne. Wiązania a-peptydowe powstają pomiędzy grupą a-karboksylową i a-aminową. Nomenklatura peptydów waliloalanylocysteinyloglicylo-g-glutamylo-Ne-lizyloseryloglicyna 1 2 3 4 5 6 7 8 Val-Ala-Cys-Gly-g-Glu-Ne-Lys-Ser-Gly N-terminalny C-terminalny VACG-g-E-e-KSG
Val-Ala-Gly H-Val-Ala-Gly-OH cyklopeptydy cyklo(-Pro-Phe-Phe-Val-Pro-Pro-Ala-Phe-Pro-) Pro-Phe-Phe-Val-Pro-Pro-Ala-Phe-Pro
Nagrody Nobla za osiągnięcia związane z peptydami 1902Emil Fischer badanie cukrów, synteza pierwszych peptydów 1923Frederick Banting odkrycie insuliny John Maclead 1952ArcherMartin opracowanie chromatografii peptydów, Richard Synge ustalenie budowy gramicydyny 1955Vincent du Vigneaud otrzymanie oksytocyny i wazopresyny, pierwszych biologicznie czynnych peptydów 1958Frederick Sanger ustalenie przestrzennej budowy insuliny Dorothy Hodgkin 1972Christian Anfinsen ustalenie budowy i wyjaśnienie działania Stanford Moorrybonuleazy, William Stein konstruktorzy analizatora aminokwasów 1977Roger Guillemin badanie hormonów mózgowych Andrew Schally Rosalyn Yalow 1980Walter Gibert badanie struktury białek i peptydów Frederick Sanger 1984Robert Merrifield synteza peptydów na fazie stałej
Dobra osłona peptydowa powinna: być łatwa do wprowadzania; być trwała w takcie syntezy peptydu i jego oczyszczaniu; zapewniać dobrą rozpuszczalność chronionego AA; ułatwiać reakcję tworzenia wiązania peptydowego; utrudniać reakcje uboczne, w tym racemizację; zapewniać możliwość selektywnego lub/i równoczesnego usuwania wszystkich osłon; być łatwo usuwalna (w 100%). Syntetyczna rybonukleaza A, w której usunięto 83% osłon miała jedynie 70%aktywności biologicznejbiałkanatywnego.
Osłony grupy aminowej Boc t-butyloksykarbonyl uretan – pochodna kwasu węglowego:
Osłony grupy karboksylowej (głównie estry): Osłony grupy hydroksylowej: benzyl, t-butyl; acetyl (Ac-); trimetylosilyl – (CH3)3Si- Osłony grupy tiolowej: benzyl; acetamidometyl (AcNH-CH2-); t-butyl Osłony grupy imidazolowej: benzyl; t-butoksyl; formyl; benzyloksymetyl (Bom- – Bzl-O-CH2); - tosyl; Fmoc Osłony grupy guanidynowej: nitro (-NO2); tosyl, p-metoksybenzenosulfonyl (Mbs-); benzyloksykarbonyl
METODY TWORZENIA WIĄZANIA PEPTYDOWEGO Metoda kardodiimidowa (DCC)
Produkt uboczny N-acylomocznik
Wydajność reakcji = wydajność Ac-Phe-Leu-OMe: 54% Stopień racemizacji E = 11% Reakcja z udziałem soli estru Metoda DCC z dodatkami obniżającymi racemizację
Metoda mieszanych bezwodników mieszany bezwodnik chloromrówczan s-butylu Metoda aktywnych estrów Aktywne estry: p-nitrofenylowe; pentafluorofenylowe; -OBt; -ONSu Metoda EEDQ N-etoksykarbonylo-2-etoksy-1,2-dihydrochinolina
Metoda BOP heksafluorofosforantris(dimetyloamino)-1-benzotriazyloksy- fosfoniowy tris(dimetylo)fosforotriamid jest kancerogenny. Niekancerogenne odczynniki kondensuące. tetrafluoroboran [2-(1-benzotriazolo)]- -1,1,3,3-tetrametylouroniowy heksafluorofosforan tris(pirolidyno)- -1-benzotriazoliloksyfosfoniowy heksafluorofosforan bromo- tris(pirolidyno)fosfoniowy
Metoda azydkowa Metoda azydkowa ma obecnie jedynie historyczne znaczenie. Dawniej uważana za „bezracemizacyjną” była stosowana do łączenia fragmentów peptydów. Inne metody łączenia fragmentów dawały produkty mocno zracemizowane. W metodzie azydkowej stopień racemizacji osiąga wielkość kilku procent. Racemizacji ulega aminokwas acylujący Stopień racemizacji zależy zarówno od metody stosowanej do utworzenia wiązania peptydowego, jak i właściwości komponentu acylującego; istotną rolę pełni rodzaj osłony grupy aminowej. Osłony uretanowe (Z, Boc, Fmoc) są bezracemizacyjne, tzn. podczas reakcji tworzenia wiązania peptydowego ulegają racemizacji w stopniu poniżej 0,1%.
Ac-Leu + Phe-OMe Z-Gly-Leu + Leu-OMe CHO-D-Leu + Leu-OMe CHO-Leu + Leu-OMe Ac-D-Leu + Phe-OMe Ac-D-Leu + Leu-OMe Z-Gly-D-Leu + Leu-OMe Ac-Leu + Leu-OMe Z-Leu + Leu-OMe Reakcja 35 40 4 E 5 13 <0,1 70 34 21 AA zawierające osłony acylowe (Ac, Bz, CHO, Pht), a także AA acylowane innym aminokwasem (peptydem) racemizują znacznie podczas acylowania (aktywacji). Stopień racemizacji zależy również od wzajemnej konfiguracji aminokwasów tworzących wiązanie peptydowe. Zależność stopnia racemizacji E od konfiguracji reagentów
Stopień racemizacji jest zależny nie tylko od właściwości reagujących komponentów aminokwasowych i rodzaju aktywacji, ale również od warunków reakcji, czylirozpuszczalnika,temperatury i czasu reakcji. Synteza peptydów i białek w komórkach jest w 100% bezracemizacyjna.
Synteza peptydów na fazie stałej Synteza w roztworze nazywana jest syntezą klasyczną. W 1963 r. B. Merrifield zaproponował nową metodę syntezypeptydów, została ona nazwana syntezą na fazie stałej, SPPS - solid phase peptide synthesis. Synteza na nośniku stałym - SPPS P = polistyren sieciowany diwinylobenzenem N = nośnik
Polimer do SPPS stosowany jest zwykle w postaci kuleczek o średnicy ziarna 20-100mm Ziarna są porowate, zawierająwiele kanalików. W tych kanalikach rosną łańcuchy syntezowanych peptydów. W ziarnie o średnicy 50 mm zawierającym 0,3 mmola peptydu na 1 g żywicy znajduje się 1012 łańcuchów peptydowych. Syntezę peptydów sposobem SPPS prowadzi się obsadzając ziarna żywicy pierwszym aminokwasem zwykle w granicach 0,2-0,7 mmola/g żywicy. Kanaliki muszą mieć odpowiednią średnicę, żeby pomieścić łańcuchy rosnącego peptydu. Przed rozpoczęciem syntezy polimer jest traktowany rozpuszczalnikiem, w którym pęcznieje powiększając rozmiary porów. Żywica Merrifielda (kopolimer styreno-diwinylobenzenowy) pęcznieje pod wpływem dichlorometanu zwiększając dziewięcio-krotnie swoją objętość.
Zwykle poszczególne operacje na żywicy przeprowadza się w różnych rozpuszczalnikach. Zmianę rozpuszczalnika należy przeprowadzać stopniowo. Synteza peptydu na fazie stałej to powtarzające się cyklicznie operacje jednostkowe.
Operacje jednostkowe liczba czas [min] A. Przemywanie – przygotowanie do deprotekcji 1. EtOH/AcOH, 1:1 1 1 2. AcOH 3 1 B. Deprotekcja 3. Wytrząsanie z 1M HCl/AcOH 1 5 4. Wytrząsanie z 1M HCl/AcOH 1 15 A. Przemywanie – przygotowanie do neutralizacji 5. AcOH 3 1 6. AcOH/EtOH, 1:1 1 1 7. EtOH 3 1 8. EtOH/DCM, 1:1 1 1 9. DCM 3 1 D. Neutralizacja 10. NEt3/DCM 1 2 11. NEt3/DCM 1 5
E. Przemywanie – przygotowanie do acylowania 12. DCM 1 1 F. Acylowanie (ang. coupling) 13. Boc-AA (3 eq), DCC. DCM 1 120 14. Przemywanie DCM 1 3 15. Boc-AA (3 eq), DCC. DCM 1 60 G. Przemywanie – przygotowanie do testu Kaisera 16. DCM 3 1 17. DCM/EtOH, 1:1 1 1 18. EtOH 3 1 H. Test Kaisera 19. Sprawdzenie stopnia acylowania 1 7 Procedura zależy od stosowanych osłon, odczynników sprzęgających, a także od właściwości fizykochemicznych stosowanego nośnika. Nośnik może przypominać peptyd, np. żywica poliamidowa Scheparda W syntezie peptydów na żywicy Scheparda stosuje się osłony Fmoc. Usuwa się je w środowisku zasadowym. Po zakończeniu syntezy peptyd zdejmuje się z nośnika.
Początkowo największym problemem SPPS była niska czystość peptydu, spowodowana niższą niż 100% wydajnością poszczególnych etapów reakcji, nie tylko acylowania, ale i deprotekcji i neutralizacji. Wydajność poszczególnych etapów reakcji udało się zwiększyć prawie do 100% poprzez stosowanie nadmiaru reagentów, a w razie potrzeby powtarzania etapu. Nadmiar odczynników w metodzie SPPS nie stanowi problemu, ponieważ łatwo je usunąć poprzez odsączenie i przemycie żywicy. Zwykle cena syntezowanego peptydu jest tak wysoka, że koszty nadmiarowych odczynników nie są brane pod uwagę.
Peptydy błędne + .....
Skład produktu końcowego w syntezie peptydów metoda SPPS 122-peptydy 123-peptydy Udział frakcji po ostatnim etapie syntezy rybonukleazy (124-peptydu) 8-peptydy 9-peptyd 7-peptydy Frakcja 15 38 Średnia wydajność poszczególnych etapów syntezy [%] 43 85 26 21 14 1 92 0,3 8 22 36 4 10 96 33 1 1 11 99 90 98 99 99,5 99,9 124-peptyd 8 29 54 88 Udział frakcji po ostatnim etapie syntezy oksytocyny (9-peptydu)
CT: a-chymotrypsyna t-PenOH: t-pentanol HO-PEG-OMe: monometylowy eter poli(glikolu etylenowego) CT-O-PEG-OMe: CT kowalencyjnie związana z HO-PEG-OMe
Wybrane przykłady zastosowania CT-O-PEG-OMe do syntezy peptydów Boc-D-Phe-Tyr-Cam Z-Phe-OCH2CF3 Z-Phe-OCH2CF3 Boc-Tyr-Gly-Gly-Phe-NHCH3 Z-PheOEt Z-Phe-OCH2CF3 Składnik acylujący Z-PheOEt LeuNH2 LeuNH2 Leu-OMe acylowany LeuNH2 D-Leu-OMe LeuNH2 LeuNH2 96 36 48 36 96 Czas reakcji [h] 96 48 70 15 63 90 8 78 Wydajność peptydu 40 14 4 10 15 22 8 Stopieńhy- drolizy % 17
SyntezaLH-RH hormonu uwalniającego hormon luteinizujący luteinizing hormon releasin hormon pGlu-His-Trp-Ser-Tyr-Gly-Leu-Arg-Pro-GlyNH2 dekapeptyd pEHWSYGLRPGNH2 pEHWSY-OMe + GLRPGNH2 0,10M 0,12M LH-RH pEHWSYGLRPGNH2 95%
T: trypsyna CT: chymotrypsyna P: papaina CPD-Y: karbopeptydaza Y CLP: klostrypaina PPSE: specyficzna endoproteaza postprolinowa
Synteza aspartanu – słodkiego peptydu aspartan Polisynteza Ze względu na duże zapotrzebowanie na peptydy skonstruowano syntezatory peptydów umożliwiające równoczesną syntezę kilkudzie-sięciu, a nawet kilkuset różnych peptydów. Takie operacje prowadzi się np. na prętach pokrytych glikolem polietylenowym lub innym polimerem zdolnym do przyłączenia C-końcowego aminokwasu. Pręty osadzone są w gniazdach bloku, a każde gniazdo zaopatrzone jest w system doprowadzający roztwory odczynników. Wypróbowano też syntezę peptydów w pojemniczkach podobnych do woreczków z herbatą ekspresową; takie woreczki można było w zależności od potrzeb umieszczać w różnych reaktorach.
Synteza kombinatoryczna – biblioteki peptydów Tym sposobem wyselekcjonowano heksapeptyd: Ac-RRWWCRNH2 o bardzo wysokiej aktywności przeciwbakteryjnej z pośród mieszaniny zawierającej