Teatry Szczecińskie

1. Teatry Szczecińskie Opiekun: p. Beata Stelter Anna Serwach-Głombska Natalia Wójcik Katarzyna Wais Łukasz Smalec Dawid Bartkowiak Szymon Macieja

2. N a s z a e k i p a

3. Przygotowując różne materiały do naszego projektu, spotkaliśmy się m.in. z p.Anną Augustynowicz (reżyser artystyczny w Teatrze Współczesnym) i przeprowadziliśmy z nią wywiad; sporządziliśmy ankiety uliczne; robiliśmy zdjęcia szczecińskim teatrom i obejrzeliśmy „Toksyny” oraz „Mały Rodzinny Interes”.

4. TOKSYNY Toksyny jest to spektakl teatru telewizji wyreżyserowany przez Annę Augustynowicz w 2003 roku. Akcja toczy się w podziemnych garażach, które wydają się opustoszałe, szare i ponure. Jedynym kolorystycznym akcentem w tym pomieszczeniu są żółte pasy ostrzegawcze. Nie ma tu prawie żadnych przedmiotów, jest tylko pustka. Panuje tu prawie absolutna cisza, słychać tylko rozmowę. Rozmowa ta wydaje się być monologiem. Jednak w rzeczywistości jest to rozmowa, w której dorosły mężczyzna wyrzuca z siebie wszystkie negatywne uczucia, myśli, żali się, odczuwa chęć zemszczenia się na osobie, która spowodowała ten smutek, to poczucie bezradności. Ta znienawidzona osoba leży teraz przy nim unieruchomiona w bagażniku z przytkniętym pistoletem do głowy.W spektaklu grają między innymi: Wojciech Brzeziński, Krzysztof Czeczot i Borys Szyc.Spektakl był dla nas dosyć trudny do zrozumienia. Polecamy go raczej dla dojrzalszej publiczności.

5. MAŁY RODZINNY INTERES Mały Rodzinny InteresKomedia wyreżyserowana przez Annę Augustynowicz, oparta na sztuce Alana Ayckbourna, opowiada o rodzinnej firmie. Nowy dyrektor w przedsiębiorstwie, Jack McCracken (Paweł Niciejewski), jest człowiekiem uczciwym, unika oszustw i przekrętów. Wkrótce dowiaduje się o paradoksalnym zachowaniu jego rodziny, która, wbrew twardym zasadom Jacka, mija się z prawem. Początkowo są to drobne kłamstwa – ukradzione spinacze z biura, kradzież towarów ze sklepu.Później jednak wychodzą na jaw większe oszustwa. Bohater odkrywa, że w firmie panuje korupcja, ktoś działa na niekorzyść rodzinnemu interesowi. Później sam maskuje rodzinne przekręty, zaczyna zagłębiać się w fałsze. Nawet ten uczciwy człowiek staje się oszustem.Sztuka przedstawia obraz zachowania, z którym możemy się spotkać na co dzień.Spektakl spodobał się naszej grupie, ponieważ został przedstawiony według nas w przejrzysty sposób. „Mały Rodzinny Interes” niesie ze sobą też pewien morał – Nie wszystko jest takie, jakie się wydaje. Sztuka przedstawia obraz zachowania, z którym możemy się spotkać na co dzień.

6. Wywiad z p. Anną Augustynowicz

7. Zadaliśmy p.Augustynowicz kilka pytań. Uważamy, że najciekawszym z nich było: Ma Pani swoich ulubionych aktorów? Z pewnością odpowiedź na to pytanie nie należała do najłatwiejszych. P. Augustynowicz powiedziała, że pracuje się jej z niektórymi aktorami lepiej, z niektórymi gorzej, lecz w pracy nie może tego okazywać i przy obsadzaniu ról musi obiektywnie patrzeć na umiejętności aktorów.

8. A jak lubi Pani spędzać czas wolny? Pani reżyser lubi sobie poczytać, pojeździć na wycieczki. Czasami lubi w ogóle nic nie robić. Lubi ugotować coś dobrego dla swojej rodziny. W ogóle, najczęściej jak ma wolny czas, to spędza go ze swoją rodziną.

9. Czy ma Pani swoją ulubioną sztukę teatralną? Dla p. Augustynowicz ulubioną sztuką jest zawsze ta, którą robi aktualnie. Mówi, że inaczej nie mogłaby jej przygotowywać, jeśli nie byłaby nią zainteresowana, nie potrafiłaby zarazić swoją energią aktorów, z którymi współpracuje.

10. O TEATRACH

11. Teatr Współczesny Siedziba teatru znajduje się w budynku Muzeum Narodowego na Wałach Chrobrego. Teatr składa się z: dużej sceny, Małego Teatru i Malarni. W 1950 roku część budynku muzeum na Wałach Chrobrego zaadaptowano tymczasowo na potrzeby sztuki scenicznej. Powstałe w ten sposób miejsce nazwano Teatrem Współczesnym, co dało początek jego działalności. Pierwszym dyrektorem teatru w roku 1975 został Maciej Englert. Anna Augustynowicz, dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego od 1992r., przez 20 lat stworzyła w Szczecinie teatr rozpoznawalny w Polsce, cieszący się zainteresowaniem i uznaniem krytyki. Rozwinęła swój własny, charakterystyczny i niepowtarzalny język interpretacji scenicznej.

14. Teatr Polski Modernistyczny w stylu budynek Teatru Polskiego mieści się przy ulicy Swarożyca 5. Dzieli się na Dużą Scenę, Małą Scenę oraz Czarny Kot Rudy. Zbudowano go ok. roku 1920. Po wojnie, w latach 1945 - 1946 mieściło się w nim kino "Bałtyk", gdzie odbywały się koncerty i mecze bokserskie. Od 1946 r. stal się siedzibą Teatru Polskiego. Pierwszym dyrektorem naczelnym i artystycznym (1949-1950) był Z. Sawan-Nowakowski. Obecnie (od 1994 r.)dyrektorem teatru jest Adam Opatowicz. Teatr Polski zdobył wiele nagród, były to m.in. Nagroda Bursztynowego Pierścienia za spektakle– „Ślub”, „Gąska”, „Stacyjka Zdrój”, „Igraszki z diabłem” czy I Nagroda dla „Latającego Cyrku MontyPythona” na XII Konkursie Teatrów Ogródkowych w Warszawie. Budynek Teatru Polskiego

15. Adam Opatowicz, dyrektor Olga Adamska, jedna z najbardziej rozpoznawalnych aktorek Teatru Polskiego

16. Duża Scena Czarny Kot Rudy

17. Teatr Pleciuga Teatr Lalek Pleciuga składa się z Dużej Sceny, Sali Kameralnej, Sali Prób, dwóch sal edukacyjnych oraz sali konferencyjnej. Na mapie kulturalnej Szczecina prężnie funkcjonuje już od 1953 r. Teatr Lalek w 1957 r. zmienił nazwę z „Rusałka” na „Pleciuga”, a w 1958 r. zarząd nad teatrem przejęła Miejska Rada Narodowa Szczecina. Teatr zasłynął w 1964 r. dzięki widowisku Włodzimierza Dobromilskiego „Mysie Ptysie”., emitowanym przez Telewizję Polską. Od 1996 roku teatr jest współgospodarzem Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Małych Form Kontrapunkt. Od 1994 r. opiekę nad teatrem przejął Urząd Miasta Szczecin. Teatr od 1998 r. wydaje gazetkę teatralną „Gabit”. Dyrektor Naczelny i Artystyczny (od 1993 r.) Zbigniew Niecikowski

19. Stara siedziba Pleciugi, ul. Kaszubska - rozbiórka

20. Nowa siedziba Teatru od maja 2009 r. Budynek Pleciugi przy Placu Teatralnym 1

23. Teatr Kana Teatr Kana znajduje się przy Placu Świętych Piotra i Pawła 4. Istnieje od 1979 roku założony przez Zygmunta Duczyńskiego (zmarł 15.03.06.). Początkowo zespół działał jako teatr studencki, potem stopniowo uzyskiwał coraz większą dojrzałość artystyczną i samodzielność organizacyjną. Przełomowe dla istnienia teatru znaczenie miały dwa przedstawienia na podstawie twórczości WieniediktaJerofiejewa "Moskwa-Pietuszki" (1989) i "Noc" (1993) - oba spektakle prezentowane były wielokrotnie na renomowanych światowych scenach.

24. Budynek Teatru Kana widziany z Trasy Zamkowej im. Piotra Zaremby

25. Logo Kany

26. NASI ULUBIEŃCY

27. MałgorzataKlara • Absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie . • Role z obecnego repertuaru: - Anita McCracken : „Mały rodzinny interes” - Wiedźma : „Makbet” - Fanny : „Migrena” - Faustyna : „Idiotki” • Nagrody: - Nagroda Specjalna Zarządu Głównego Artystów Scen Polskich w Łodzi - Nagroda Magnolii

28. KingaPiąty • Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. • Role dyplomowe: Marianna w "Świętoszku" Moliera w reż. Michała Staszczaka i Wika w "Kto otworzy drzwi" NedyNeżdany w reż. Dariusza Starczewskiego. • Role z obecnego repertuaru: - Tina Huston : „Mały rodzinny interes” - Heroina : „Cięte historie” - Helenka : „Białe baloniki” - Rozyna : „Nocleg w Apeninach” - Klara : „Zemsta” - Hanka : „Moralność pani Dulskiej”

29. Michał Janicki • Ukończył 4-letnie Studio Wokalno-Aktorskie w Teatrze Muzycznym w GdyniDyrektorArtystyczny Teatru Kameralnego Szczecińskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. • Role z aktualnego repertuaru: - Stanley Gardner : „Mayday” - Kot Behemot : „Mistrz i Małgorzata” - George Pigden : „Okno na parlament” - Stanley Gardner : „Mayday 2” - Biskup polowy : „Gazeta spada zawsze papierem do góry” • Nagrody: - Nagroda publiczności za debiut na deskach Teatru Polskiego - Bursztynowy Pierścień za rolę Gorringe’a w „Czarnej Komedii” - Bursztynowy Pierścień za rolę Onego w „Ławeczce” - Bursztynowy Pierścień dla najlepszego aktora Teatrów szczecińskich

30. Wojciech Sandach • Uczęszczał do IX LO w Szczecinie • Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie • Role: - Bruno : „EineKleine” - Jasiek : „Wesele” - Papkin : „Zemsta” - Antonio : „Nocleg w Apeninach” • Nagrody: - Srebrna Ostroga dla młodego talentu ze szczecińskich teatrów

31. BADANIE DOTYCZĄCE POZNANIA OPINII PREFERENCJI DOTYCZĄCYCH TEATRÓW

32. Ogólne informacje o badaniu liczba respondentów ogółem– 110 osób czas badania – kwiecień-maj 2012 struktura badanych osób: , według stanu cywilnego: 49% – panna/kawaler; 40% osób była w związku małżeńskim, 6% – wdowa/wdowiec; 5% – rozwiedziony/a według zawodu wykonywanego: 8% – rencista, emeryt; 33% – uczeń, student; 10% – pracownik fizyczny, 42% – pracownik umysłowy; 3% – pracuje na własny rachunek; 4% – nie pracuje.

33. Struktura badanych według płci

34. Struktura badanych według wieku

35. Analiza wyników liczba badanych osób - 110

36. Jak często chodzi Pan(i) do teatru?

37. Czy wyraża Pan(i) zgodę na konsumpcję w trakcie przedstawienia?

38. Czy chciał(a)by Pan(i) mieć możliwość robienia zdjęć z aktorami po przedstawieniu?

39. Analiza wyników liczba badanych osób – 94 osoby. Są to osoby, które uczęszczają do teatrów

40. Nazwa teatru, do którego badane osoby najczęściej uczęszczają Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi

41. Źródła informacji o spektaklach Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedzi

42. W jaki sposób najczęściej kupuje Pan(i) bilet do teatru? Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi

43. Z kim najczęściej uczęszcza Pan(i) do teatru? Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi

44. Jaki rodzaj przedstawienia najczęściej Pan(i) wybiera? Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi

45. Jaka są według Pana(i) ceny biletów do teatrów?

46. Analiza wyników Odpowiedzi 59 respondentów

47. Co wpływa na wybór przez Pana(ią) przedstawienia teatralnego Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedzi

48. Średnia ocen stanu siedziby teatrów w Szczecinie Respondenci oceniali w skali od 5 – bardzo dobrze do 1 – bardzo źle

49. Jakie czynniki utrudniają Panu(i) częste chodzenie do teatru? Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedzi Odpowiedziało 76 respondentów, w tym 17 osób nie chodziło w ogóle do teatrów

50. Co dzięki temu projektowi zyskaliśmy? Poprawiliśmy umiejętności interpersonalne Rozwinęliśmy interakcje między sobą Udoskonaliliśmy umiejętności dyskusji oraz planowanie czasu Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy o naszych szczecińskich teatrach