Gimnazjum w Gibach

1. Gimnazjum w Gibach Projekt edukacyjny realizowany przez uczniów klasy IIB

2. Uzależnienia wieku dojrzewania Temat opracowała grupa V w składzie: Krystian Niemkiewicz Janusz Bućkun Rafał Romański Maciej Żabicki Mariusz Święcicki

3. Dookoła słyszymy o uzależnieniu. Wiemy, że to złe. Wiemy co jest zakazane, ale… koledzy, sąsiedzi , rodzeństwo, rodzice TO robią! Więc… Skąd się bierze uzależnienie? Dzięki większej naszej świadomości jesteśmy w stanie zapanować nad własnym światem.

4. Rodzina jest miejscem, w którym dziecko przychodzi na świat, gdzie zaspakajane są potrzeby, fizjologiczne i psychologiczne. W środowisku rodzinnym przebiega proces kształtowania się człowieka. Postawa ojca i matki w stosunku do dziecka odgrywa dużą rolę w procesie wychowania. Maria Ziemska opracowała i opisała pożądane i niepożądane postawy rodzicielskie za pomocą czterech skal:1. akceptacja – odtrącenie,2. współdziałanie – unikanie,3. uznawanie praw dziecka – nadmierne wymagania,4. przyznawanie dziecku rozumnej swobody – nadmierne ochranianie.

5. Generalnie można stwierdzić, że nieprawidłowe postawy rodzicielskie, prowadzą do braku zaspokojenia podstawowych potrzeb. Tworzą głębokie zranienia w psychice dziecka, brak zaufania do siebie i do innych i poczucie osamotnienia, zagubienia, braku miłości. Przeprowadzone badania wśród dzieci i młodzieży (w wieku 12-16 lat) wykazały, że ci badani, u których brak było bliskiej więzi z własną rodziną deklarowali że:· są zazwyczaj nieszczęśliwi, życie jest nudne,· czują, że mają mniej radości w życiu niż inni ludzie,· nie martwią się ocenami w szkole,· nie są zainteresowani życiem własnej klasy w szkole,· wątpią w zdobycie w przyszłości dobrego wykształcenia,· nie planują pójść na studia. Wystąpiła również taka prawidłowość, że młodzież pozbawiona poczucia bliskości z własną rodziną była bardziej podatna na presję rówieśniczą w zakresie zażywania środków odurzających i dokonywania przestępstw.

6. Co nas uzależnia? Czy odnajdujesz tu siebie?

7. W Polsce coraz więcej dzieci i młodzieży sięga po środki przeciwbólowe, uspokajające, tytoń, napoje alkoholowe, tabakę, napoje energetyczne, narkotyki zaburzając swój rozwój fizyczny i psychospołeczny, wchodząc na drogę uzależnienia. Najbardziej rozpowszechnioną formą uzależnień w Polsce jest tytoń i alkohol. Bezpośrednią przyczyną sięgania po te środki przez dzieci i młodzież ma bezpośredni związek z ich problemami emocjonalnymi. Wielu młodych, którzy cierpią, chce poprawić sobie nastrój, bez poprawiania własnego życia i postępowania. Alkohol okazuje się patologicznie atrakcyjny dla tych, którzy przeżywają stany lęku, niepokoju, rozgoryczenia, depresji. Dla tych, którzy cierpią na skutek kompleksów, wewnętrznej pustki, czy zaburzonych relacji międzyludzkich. Ostatecznym powodem sięgania po alkohol przez dzieci i młodzież nie jest ani zła wola, ani ignorancja, ani obciążenie genetyczne, ani negatywne naciski społeczne, lecz kryzys życia, sygnalizowany przez bolesne stany emocjonalne.

8. Powody zażywania alkoholu mogą być różne; ponieważ:· chcą zobaczyć jak to jest· wygląda to na świetną zabawę· alkohol jest łatwo dostępny· wszyscy to robią, a rodzice milcząc na to pozwalają· alkohol gwarantuje natychmiastowe osiągnięcie wspaniałego samopoczucia przy minimalnym wysiłku

9. Substancje uzależniające to związki chemiczne, których działanie wpływa na zmianę myślenia oraz na stany emocjonalne człowieka. Substancje tego typu wprowadzają w świat złudzeń i są formą ucieczki od rzeczywistości. Nie tylko zakłócają procesy myślenia i modyfikują stany emocjonalne, ale także powodują syndrom uzależnienia. Człowiek uzależniony, to ktoś żyjący, do pewnego momentu, w świecie przyjemnej iluzji. Każde uzależnienie oddala człowieka od niego samego, od miłości i prawdy, od wolności i odpowiedzialności, od więzi i wartości, od norm moralnych i podstawowych zasad uczciwego postępowania. W konsekwencji uzależnienia są rodzajem samobójstwa na raty.

10. Młodzież sięgająca po ‘znieczulenie’ częściej wykazuje większą samodzielność i niezależność niż rówieśnicy, mniej liczy się z opinią rodziców i otoczenia, częściej poszukuje przygody, z reguły wykazuje niedojrzałość psychiczną, uczuciową i społeczną, niechętnie odnosi się do porządku i ładu. Wobec bardzo dużej wrażliwości układu nerwowego dzieci i młodzieży na substancje uzależniające, używanie ich przez młodzież stanowi poważny problem . Łatwo może rozwinąć się nałóg. Często dochodzi do powstania zaburzeń pamięci, uwagi, wzmożonej pobudliwości nerwowej.

11. Dzieci nadużywające środków chemicznych nastręczają trudności wychowawczych i określa się je jako dzieci trudne. W kształtowaniu się osobowości młodzieży dużą rolę odgrywają nie tylko czynniki dziedziczne, lecz także wpływ złych przykładów z najbliższego otoczenia i środowiska, w którym przebywa dana osoba. Dzieci i młodzież łatwiej popadają w alkoholizm niż dorośli. Uzależnienie następuje tym łatwiej im młodszy jest pijący. Dorosły osiąga uzależnienie w okresie 5 do 10 lat, nastolatek może osiągnąć ten sam stan w czasie od 6 miesięcy do 3 lat.

12. Nieustannie w Polsce obniża się wiek sięgania po raz pierwszy po środki odurzające. Jednocześnie rośnie ilość dzieci i młodzieży, którzy mają kontakt z różnymi rodzajami narkotyków. Mimo stosowania różnorodnych programów w dziedzinie profilaktyki uzależnień należy stwierdzić, że są mało skuteczne i zupełnie niewystarczające w stosunku do aktualnej skali zagrożeń. Najczęściej stosowane obecnie programy profilaktyczne promują u wychowanków bardzo istotne kompetencje z zakresu wiedzy o substancjach uzależniających oraz z zakresu postaw wobec tychże substancji. Nie ograniczają się już tylko do straszenia czy do stosowania zakazów. Precyzyjnie i bez moralizowania przekazują informację na temat działania alkoholu i innych substancji uzależniających oraz na temat psychospołecznych i biologicznych szkód, jakich one dokonują. Programy te uczą radzenia sobie z bolesnymi emocjami oraz negatywnymi naciskami ze strony środowiska. Są atrakcyjne w formie i ciekawe w treści. 

13. Profilaktyka uzależnień musi być profilaktyką integralną, czyli uwzględniającą całościowa sytuację wychowanka. Integralna profilaktyka uzależnień zakłada solidarne współdziałanie różnych środowisk na rzecz kształtowania u dzieci i młodzieży postaw abstynenckich. Integralna profilaktyka uzależnień oznacza pomaganie dzieciom i młodzieży w zajęciu dojrzałej postawy we wszystkich podstawowych dziedzinach ludzkiego życia. • Pierwszym miejscem jej realizacji jest rodzina, która jest pierwszą i najważniejszą szkołą życia. • Drugim – obok rodziny – środowiskiem, które powinno włączyć się w realizację integralnej profilaktyki uzależnień parafia, która jest prawdziwą szkołą dojrzałego życia. • Następne miejsce zajmuje szkoła, której zadaniem jest opracowanie programu wychowawczego, który pomaga uczniom zdobycie wiedzy oraz rozumienie otaczającej rzeczywistości i siebie, odróżnienie dobra od zła, uczenie wychowanków dojrzałej postawy wobec środków odurzających- uzależniających.

14. Dużą rolę w profilaktyce uzależnień pełnią środki społecznego przekazu, czyli telewizja, radio, prasa. Odpowiedzialna postawa tych środków jest bardzo potrzebna i może być wyjątkowo skuteczna. Mądra audycja telewizyjna nadana w porze największej oglądalności czy fachowy artykuł zamieszczony w jakimś poczytnym czasopiśmie młodzieżowym może przecież wywrzeć wartościowy wpływ na większą ilość wychowanków, niż setki spotkań profilaktyków uzależnień z uczniami poszczególnych szkół.

15. Uzależnienie od środków przeciwbólowych, uspokajających, tytoniu, napojów: alkoholowych i energetycznych, tabaki, narkotyków stanowi radykalne zagrożenie dla człowieka. Odbiera wolność. Oddala od miłości i prawdy. Prowadzi do śmierci. Mimo tak dramatycznych konsekwencji coraz więcej polskich dziewcząt i chłopców wchodzi na drogę uzależnień. Łatwo wejść na tę drogę. Trudno natomiast temu zapobiegać. Bardzo trudno. Nie wystarczą tu moralizujące pouczenia. Nie wystarczy solidna wiedza o substancjach psychoaktywnych, a także uczenie mądrej postawy wobec tych substancji.

16. Skuteczna profilaktyka uzależnień wymaga czegoś więcej. Znacznie więcej. Wymaga wychowania dojrzałych i szczęśliwych ludzi, którzy dobrze radzą sobie z życiem bez pomocy chemicznych „przyjaciół”. Każdy człowiek wielokrotnie staje na rozstaju dróg życia. Dokonuje wielokrotnych wyborów. MASZ PRAWO DO WŁASNEGO ZDANIA I DZIAŁANIA! ZA SWOJE CZYNY PONOSISZ TY ODPOWIEDZIALNOŚĆ! TO TWOJE ŻYCIE! TWOJE ZDROWIE! TO NIE GRA - DRUGIEGO W ZAPASIE NIE MASZ

17. LUDZIE SA NA TYLE SZCZĘSLIWI NA ILE SOBIE POZWOLĄ. A.Linkoln DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ