1 / 9

IMPERATIVO

IMPERATIVO. CARACTERÍSTICAS. Modo impresivo do verbo que serve para chamar a atención de quen escoita e actúe de xeito inmediato segundo a acción do verbo. Imperativo procede de imperare “mandar”. é o modo de dar as ordes .

min
Download Presentation

IMPERATIVO

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. IMPERATIVO

  2. CARACTERÍSTICAS • Modo impresivo do verbo que serve para chamar a atención de quenescoita e actúe de xeitoinmediato segundo a acción do verbo. • Imperativo procede de imperare “mandar”. é o modo de dar as ordes. • Caracterizase por unhaentoación específica, que na escrita adoitase a sinalarsecun signo de admiración ! (corre!, ven! escoita!). • É o equivalente do vocativo nos nomes, co que adoita ir asociado(escoita, Laura!) • As características iniciais do imperativo son: • Presente • 2ª persoa • Sen morfemas • Para distinguir a 2ª persoa de plural emprégase o morfema /-te/ • Nos textos legais escritos danseordes a quennon está presente e que por tanto ten que actúarnun momento posterior futuro. • As características son • Futuro • 3º persoa. Con morfema –to • Para 3ª de plural, morfema –nto (=t /-nt) • A mesma desinencia–toaplícase a 2ª persoasg. • Para 2º de plural engádese a esta a desinencia -te, quedando , así, -tote FUTURO 3ª SG mane to 3º PL mane nto maneto maneto te PRESENTE 2ª SG mane 2º PL mane te

  3. IMPERATIVO En latín crearon dous imperativos: • Presente . Ordes de cumprimento inmediato. • Futuro. Ordes de cumprimento diferido. Nunc abi , crasmecumcenato. Agoravaite, mañáceacomigo. Presente Futuro

  4. CONXUGACIÓN IMPERATIVO • 2º SG. Só a raíz do verbo en infectum, sen morfemas de tempo oupersoa. A vogal ĭ da 3ª conxugación, transfórmase en –e. Nalguns verbos desaparece. • ama, mone, rege /fac, cape, audi • O resto dos tempos presenta unhaestrutura idéntica ao presente, así que se pode dicir que o imperativo é como o presente de indicativo trocando os morfemas de persoa PRESENTE IMPERATIVO mone tis te

  5. IMPERATIVO vs PRESENTE

  6. IMPERATIVOPRESENTE

  7. IMPERATIVOFUTURO

  8. TRADUCIÓN IMPERATIVO • O imperativo do galego e o do castelán procede do imperativo presente latino. • Non conservamos nada do imperativo de futuro, así que as normas de tradución son: • O imperativo latino(presente ou futuro) en 2º persoa, tradúcese por imperativo galego • O imperativo en 3º persoatradúcese por presente de subxuntivogalego

  9. PROHIBICIÓNS LATÍN GALEGO En galego tódalas prohibicións facémolas en subxuntivo, • As ordes negativas exprésanse en latín: • Negando o imperativo co adverbio ne Ne mane • Ne + presente subxuntivo Ne maneas

More Related