240 likes | 614 Views
TEB Ataşehir Ortaokulu Rehberlik Servisi 2013-2014 Eğitim-Öğretim Yılı Öğrenci Seminerleri ARKADAŞLIK İLİŞKİLERİ İletişime Açıklık Yardımlaşma ve Dayanışma Hazırlayan ve Sunan: Ayşegül DEMİR. Ben iyi bir arkadaşım…. Arkadaşlarımın farklılıkları ile dalga geçmem.
E N D
TEB Ataşehir OrtaokuluRehberlik Servisi2013-2014 Eğitim-Öğretim YılıÖğrenci SeminerleriARKADAŞLIKİLİŞKİLERİİletişime AçıklıkYardımlaşma ve DayanışmaHazırlayan ve Sunan: Ayşegül DEMİR
Ben iyi bir arkadaşım… • Arkadaşlarımın farklılıkları ile dalga geçmem. • Rahatsız oldukları şakaları yapmaya devam etmem. • Onlara isim takmam. • Onlara kötü sözler söylemem. • İhtiyaçları olduğunda yardımcı olmaya çalışırım. • Arkadaşlarımın arkasından konuşmam. • Arkadaşımla sorunum olduğunda yüz yüze konuşarak çözerim. • Onlara zaman zaman iltifat ederim.
Ali asla kimseyle alay etmez. Kimseye takılarak kızdırmaz. Genellikle mutlu görünümlüdür ve herkese saygıyla davranır. Emre bazen arkadaşlarını kızdırır. Onları incitecek şeyler söyler. Sıklıkla aksidir ve Her şeyden yakınır. Emre bazen arkadaşlarını kızdırır. Onları incitecek şeyler söyler. Sıklıkla aksidir ve Her şeyden yakınır.
ARKADAŞLIK İLİŞKİLERİNİ DEVAM ETTİRMEKTE İLETİŞİM ÇOK ÖNEMLİDİR. ARKADAŞLARIMIZLA KONUŞMA ŞEKLİMİZ ONUN DAVRANIŞLARINI DEĞİŞTİREBİLİR.
Arkadaşımızla İletişim Kurarken Dikkat Etmemiz Gerekenler • Göz teması kuralım. • Dinleyelim. • İyimser ve olumlu yaklaşalım. • Onu anlamaya çalışalım. • İltifat edelim.
Yakın Olduğum Arkadaşlarımla Sorun Yaşıyorum. • Arkadaşlarımızla zaman zaman sorunlarımız olabilir. • Önemli olan bu sorunları nasıl çözdüğümüzdür. • Bazen arkadaşlarımızla aramızdaki sorunları çözerken ilişkimizin daha da güçlendiğini görürüz.
Arkadaşımla Sorunlarımı Çözerken… • Arkadaşlarımızla sorunlarımızı çözerken doğru iletişim kurmak önemlidir, yoksa sorunlar daha da büyür. ONU SUÇLAMAK YERİNE BİZE HİSSETTİRDİKLERİNDEN BAHSEDELİM.
Arkadaşlığın tarifi: 1 kase paylaşma 2 kase ilgi 1bardak affetme ve sevgi dolu kucaklama Arkadaşlığın sonsuza dek sürmesi için hepsini karıştırın.
ARKADAŞIMLARIMDAN BEKLEDİKLERİM • Ona güvenmeliyim. • Bana destek olmalı. • Bana yardımcı olmalı. • Ondan farklı olan özelliklerime saygı duymalı. • Aramızda dayanışma olmalı.
Gümüş Kalp Liseye daha yeni başlamıştım. Sınıfımdan bir çocuğun okuldan eve doğru gittiğini gördüm. Adı Kaan’dı. Kitaplarının hepsini taşıyordu sanırım. Kendi kendime ‘ Neden Cuma günü bütün kitaplarını eve götürüyor ki?’ diye düşündüm. Gerçekten inek olmalıydı. Hafta sonu için birçok planım vardı (parti, sinema, arkadaşlarla saha maçı), onu umursamadım ve evimin yolunu tuttum. Yürürken bir grup çocuğun ona doğru koştuklarını gördüm. Tüm kitaplarını yerlere fırlattılar ve onu da çamura ittiler. Gözlükleri de çimlerin üzerine bir yerlere fırladı. Ayağa kalktığında gözlerindeki o korkunç mutsuzluğu gördüm. Kalbim çıkacak gibi oldu. Deli gibi etrafta gözlüklerini ararken onun yanına gittim ve gözlerindeki yaşları gördüm. Gözlüklerini bulup ona verdim ve ‘bu çocuklar tam bir bela’ dedim, ‘Cezalarını çekmeliler.’ Bana baktı ve teşekkür etti. Yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. Bana duyduğu minnettarlığı gösteren bir gülümseme idi bu. Ona kitaplarını toplamasında yardım ettim ve nerede oturduğunu sordum. Meğerse evime yakın bir yerde oturuyormuş. Onu neden daha önce görmediğimi sordum. Daha önce özel bir okula gittiğini belirtti. Bir özel okul çocuğuyla daha önce hiç takılmamıştım. Eve kadar beraber yürüdük ve bazı kitaplarını da ben taşıdım. Konuşurken çok kafa biri olduğunu fark ettim. Arkadaşlarımla halı saha maçına gideceğimi ve onun da gelmek isteyip istemeyeceğini sordum. Gelmek istediğini söyledi.
Bütün hafta sonu beraber takıldık ve Kaan’ı daha yakından tanıdıkça onu daha çok sevmeye başladım ve arkadaşlarım da Kaan hakkında aynı şeyleri düşündüler. Pazartesi sabahı yine Kaan’ı bir sürü kitabı taşırken gördüm. Ona ‘Oğlum bu kadar kitap taşıyarak kas mı yapmaya çalışıyorsun?’ dedim. Güldü ve bana yine kitapların birazını taşıttı. Bundan sonraki 4 sene boyunca Kaan ve ben en yakın arkadaş olduk. Farklı şehirlerdeki üniversitelere gitmeye karar verdik ama ben aramızda mesafe olsa da arkadaşlığımızın bozulmayacağını biliyordum. Onun bir inek olduğuyla ilgili yıllar boyunca dalga geçtim. Kaan sınıfımızın en başarılı öğrencisiydi ve bir doktor olacaktı. Okulun son günü konuşma yapması istenildi. Çok karizmatik gözüküyordu. Lise yıllarında kendini bulmuştu, gözlükleri ona yakışıyordu. Benden daha fazla kız arkadaşı oluyordu. Hatta bazen onu kıskanıyordum. Konuşma yapacağı için çok gergindi. Ben de ona ‘ Dostum çok iyi görünüyorsun, herkesi etkileyeceksin yine’ dedim. Bana yine o minnettar bakışını attı ve gülerek ‘Teşekkürler’ dedi. Konuşması şöyleydi:
“Mezuniyet bu zor yıllarda sana yardım edenlere teşekkür etme zamanıdır. Ailene, öğretmenlerine, kardeşlerine ama özellikle arkadaşlarına. Birinin arkadaşı olmak o kişiye verebileceğiniz en mükemmel hediyedir. Size bir hikâye anlatacağım. Bu okula ilk başladığım günlerde hep dışlandım, çok yalnızdım. Zaten farklı bir okuldan gelmiştim, alışmaya çalışıyordum bir de bana inek deniliyor, itiliyordum, aşağılanıyordum. Kimse benimle arkadaş olmak istemiyordu. Kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum. Ama bir arkadaşım bana elini uzattı ve o an hayatım değişti. Kendim olmaya devam ederek mutlu olmamı sağladı.” Tüm okul bu başarılı ve karizmatik öğrencinin zor zamanlarını dinlerken şaşırmışlardı. Bir zamanlar nasıl ezildiğini ve dışlandığını ancak bir kişinin önemsiz gibi görünen bir hareketinin nasıl hayatını değiştirdiğini dinlemek herkesi etkilemişti.
HİÇBİR ZAMAN HAREKETLERİNİZİN GÜCÜNÜ KÜÇÜMSEMEYİN. BİR EL HAREKETİ BİLE BİR KİŞİNİN HAYATINI DEĞİŞTİREBİLİR. İYİ YA DA KÖTÜ YÖNDE.
Arkadaşlarım Benimle Alay Ediyor.Arkadaşlarım Beni Dışlıyor.Arkadaşlarım Bana İsim Takıyor. • Arkadaşça veya ciddi yüz ifadesi kullanarak (duruma göre) göz teması kurarak, o kişiye bakarak konuşun. • Girişken veya arkadaşça beden duruşu kullanarak (duruma göre) karşılık verin. • Başkalarından yardım alın. • Umursamayın ve ortamdan uzaklaşın.
Birisini kızdırdıklarını veya alay ettiklerini gördüm… • Onlara katılma. • Bu olumsuz davranışı durdurmak için yardım iste. • Kızdırılan çocuğa destek ver. • Ezilenle arkadaş ol. • Onu dinle. • Gerekirse yardım alması için aracı ol. • Gerekirse yardımcı olabilecek birileri ile konuşun.
Begüm, son günlerde çok düşünceliydi. Dipsiz bir kuyuya düşmüş gibiydi. O kuyudan çıkış; arıyor; ama bulamıyordu. Birkaç kez yanına gittim. Yardımcı olabileceğimi söyledim. Yeşil gözlerindeki ışıltı yok olmuştu. Donuk donuk baktı. - Sağol Mehmet, önemli bir şey yok, dedi. Bu sözler pek inandırıcı olmadı. Saklıyordu bir şeyleri. Ailesi ile ilgili bir sorunu mu vardı? Bunu öğrenmekten çok, ona yardımcı olmayı istiyordum. Onun yanından ayrılmak istemiyordum. Kafama çeşit çeşit sorunlar geldi. Begüm’ün nasıl bir sorunu olabilirdi. Bu soru kafamda büyüdü, büyüdü… En iyisi Begüm’ü izlemekti.Okul çıkışı ona görünmeden izlemeyi kafama koydum. Begüm’ü izlemeye başladım. Mahallelerine gelinceye dek önemli bir şey olmadı. Mahallelerindeki parkın yanından geçerken önüne sınıfındaki kızlardan bir grup çıktı. Begüm sağına soluna baktı. Kızlar Begüm’le alay etmeye başladılar. Begüm dudakları titrek, evine gitti. Ben de oradan ayrıldım. Olay öyle duruma gelmişti ki anlatamam. Ertesi günü iple çektim. Erkenden Begümlerin mahallesine gittim. Yarım saate yakın Begüm’ün evden çıkışını bekledim. Hava da hatırı sayılır derecede soğuktu. Begüm, evlerinden çıktı. Parka telaşlı telaşlı, ürkerek baktı. Parkın etrafına bir göz attı. Sonra yoluna devam etti. Onu bir süre izledim.Sessizce peşinden gittim. Arkasından seslendim.
-Begüm, Begüm… Begüm kaygı ve gerginlikle döndü. Yüzü sapsarı olmuştu. Kekeleyerek: -Sen miydin, Mehmet, diyebildi. -Niye gerginsin Begüm? -Şey yani neden gergin olayım ki… Sözü fazla uzatmadım. Dün tanık olduğum olayı anlattım. Onu dinlemeye başladım. Sınıfındaki kızların Begüm varlıklı bir ailenin çocuğu olduğu için onunla alay ettiklerini, onu dışladıklarını, kendisini çok yalnız hissettiğini anlattı. Bu durumun kendisini çok rahatsız ettiğini söyledi. -Sen hiç üzülme, bu sorunu çözeceğiz, dedim. O gün sürekli düşündüm. Ne yapabileceğimizi kafamda kurguladım. Bir çözüm bulamadım. Okul çıkışı Begüm’ü evlerine götürecektim. Yolda giderken spor merkezinin önünde dayımı gördüm. Dayımı görünce kafamda güzel bir plan oluştu. Begüm için dayımdan yardım isteyecektim. Okul çıkışı Begüm eve dönerken zorba kızlar onun yine önünü kestiler. Dayım kızların yanına yaklaştı ve: ‘Çocuklar, bu yaptığınız doğru mu, hiç düşündünüz mü?’ dedi. ‘Begüm acaba hangi duyguları yaşıyor? Kendinizi onun yerine koyun. Size birileri böyle davransa, alay etse, dışlasa siz ne duyumsardınız?’ Kızlar böyle yakalanmış olmaktan çok utandılar. O günden sonra Begüm’ü bir daha üzmediler. Begüm onu her gördüğümde: ‘Mehmet sen olmasaydın, ben ne yapardım’. diyor. Ben ise, bu ve buna benzer bir durumla karşılaşınca yardım istemesi gerektiğini sürekli yineliyorum.
Okuldaki tüm arkadaşlarımla dayanışma içerisinde olmalıyım. Diğerleri tarafından kötü davranıldığını gördüğümüz yalnız olduğunu gördüğümüz bir arkadaşımıza destek olursak… Onun hayatında bir çok şeyi değiştirebiliriz.
Arkadaşlar yıldızlar gibidir. Onları her zaman göremezsiniz, ama orada olduklarını bilirsiniz.