140 likes | 336 Views
برنامه ریزی آموزشی. نام استاد : آقای حیدری فمی نام تهیه کننده : محسن شعبانی سلیمانی درس: نظامهای اداری تطبیقی پیشرفته دانشگاه مدیریت تهران مرکز(کلاس409) . مقدمه.
E N D
برنامه ریزی آموزشی نام استاد: آقای حیدری فمی نام تهیه کننده : محسن شعبانی سلیمانی درس: نظامهای اداری تطبیقی پیشرفته دانشگاه مدیریت تهران مرکز(کلاس409)
مقدمه در سال های اخیر توجه نسبت به برنامه ریزی آموزشیجامع یا استراتژیک،به طور روز افزون افزایش یافته و تنها راه اثر بخشی و کارامدی مدیران،در بهره گیری از این شیوه ی برنامه ریزی جست و جو شده است. نویسندگان و اندیشمندان مدیریت هر کدام تعریفی خاص از این نوع برنامه ریزی آموزشی ارائه داده اند که شاید بتوانیم همه ی آنها را در این تعریف خلاصه کنیم:با توجه به امکانات و محدودیت های درونی و بیرونی،برنامه ریزی استراتژیک فرایندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاش های آن برای نیل به اهداف و رسالت های بلند مدت.البته باید یادآور شویم که برنامه ریزی استراتژیک قبل از آنکه یک تکنیک و فن باشد یک نحوه ی تلقی و باور است که مدیران را به تفکر دراز مدت و آینده نگری و پیش بینی افق های دور ترغیب می کند. در سازمانی که این باور و اعتقاد وجود نداشته باشد،بستری برای رشد و نضج برنامه ریزی استراتژیک وجود نخواهد داشت.
ضرورت برنامه ریزی پیشرفت و توسعهی سریع در جهان امروز و تغییرات پرشتاب محیطی، آگاهی از تحولات را ضروری ساخته است. نیاز به برنامهریزی آموزشی بر کسی پوشیده نیست. بیاعتمادی ناشی از تغییرات محیطی و کسب سود بیشتر برنامهریزی را به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل کرده است. برنامهریزی آموزشی استراتژیک عوامل اساسی خطرآفرین محیطی را تحلیل میکند و برای رسیدن به هدف از کوتاهترین راه ممکن، راهحلهای مناسب ارایه میدهد. به عبارت دیگر، برنامهریزی استراتژیک فرآیند تعیین اهداف سازمان و تصمیمگیری دربارهی طرحهای جامع عملیاتی و اجرایی برای تحقق آن اهداف است. برنامه ریزی یکی از مهمترین و با اولویت ترین ارکان مدیریت می باشد که زمان حال سازمان را به آینده پیوند می دهذ.
در سنوات اخیر با تغییرات شگفت آوری که سازمان ها را احاطه کرده اند،مدیران به فراست دریافته اند که با تعیین اهداف و ماموریت های سازمان،در دراز مدت بهتر میتوانند برنامه های خود را به ثمر رسانند.سازمان بهتر کار میکند و نسبت به محیط خود واکنش هایی مناسب تر نشان می دهد.از این رو استفاده از برنامه ریزی استراتژیک یا جامع به عنوان یک ضرورت در سازمان ها مطرح است.به کمک این برنامه ریزی مدیریت می تواند جهت گیری های خود را در آینده معین،و سازمان را در مقابل تغییرات و تحولات فردا مجهز سازد.برنامه ریزی جامع به مدیر کمک میکند تا از سازمان و هدف های آن تصویری روشن به دست دهد و فعالیت های سازمان را در لوای یک استراتژی واحد هماهنگ سازد به طور کلی و از عوامل مهم می توان تغییر و تحولات فناورانه ، اجتماعی ، سیاسی ،پیچیده شدن محیط خارجی سازمان ، ارتباط گسترده و متعدد سازمان با محیط و وسعت و گسترش اغلب برنامه ها و طویل المدت بودن آنها را برشمرد که باعث ضرورت و اجتناب ناپذیر بودن برنامه ریزی جامع برای سازمان شده است.
تاریخچه برنامه ریزی برنامهریزی آموزشی در بخش دولتی تاریخی طولانی دارد. واژهی استراتژیک از کلمهی یونانی (STRATEGO) مرکب از (STRATOS) به معنای ارتش و (EGO) به معنای رهبر گرفته شده است. با وجود این، برنامهریزی استراتژیک در بخش خصوصی توسعه یافته است. با آنکه رویکردهای برنامهریزی استراتژیک در بخش خصوصی تدوین شدهاند، میتوانند به سازمان-دهی دولتی و غیرانتفاعی و همچنین جوامع و دیگر نهادها کمک کنند. اولین بار در سال 1970ازاین اصطلاح استفاده شد.به این مفهوم که گروهی ازبرنامه ریزان استراتژیک، برنامه استراتژیک را ابداع و سپس سعی کردند آن را به افراد تصمیم گیرنده بفروشند. در دهه 1990این دید گاه بسیار متفاوت گشت. طبق تعریف گودستین، نولان و فیفر: برنامه ریزی استراتژیک فرایندی است که رهبران سازمان، آینده آن را پیش بینی و برای رسیدن به آن، اهداف، شیوه ها و عملکرد های لازم راتدوین می نمایند.
خلاقیت و نوآوری دانشمندان خلاقیت را به صورتهای متعدد و متنوعی تعریف کرده اند که هر کدام به نوعی، روشنگر بعدی از فرآیند مهم خلاقیت است. در مجموع می توان گفت: «خلاقیت عبارت است از به کارگیری تواناییهای ذهنی برای ایجاد یک فکر یا مفهوم جدید» چنانچه نتيجه خلا قيت به صو رت يک محصول، خدمت و روش انجام کار جديد تجلي شود نوآوري ظاهر شده است. بنا بر اين جوهر نوآوري، خلاقيت است. خلاقيت پيش از آمدن نوآوري است. خلاقيت يعني تواني و قدرت ارائه نظرهاي جديد ونوآوري يعني به کار گيري نظرهاوفکرهاي حاصل از خلاقيت؛ نظير ارائه محصولات، خدمات، و راه هاي جديد براي انجام کارها ارتباط خلاقیت و برنامه ریزی آموزشی: خلاقیت با ساختن و یافتن فکرهای جدید و نوآوری در کاربرد فکرها سروکار دارد. از نظر مدیریتی، خلاقیت صرف، کافی نیست. فکر باید به عمل نیز درآید و لازمه ی این امر به کارگیری فکرهای جدید برنامه های مدیری است. هر برنامه ریزی بسیار موفق نیاز به صدها فکر و ایده ی کاربردی دارد.
ويژ گيهاي افراد خلاق در اين که انسانها از داشتن خلاقيت و نوآوري برخوردار هستند همه اي دانشمندان معتقد مي باشند. اما بعضي آمدن ويژ گي براي افراد خلاق بيان نمودند:
براي افراد خلاق خصوصيت ديگر را نيز به صورت زير ذکر کرده است: 1) مسائل و وضعيتهاي گوناگون را بادقت و به گونه اي مي بي نند که قبلا به آن گونه به آنها توجه نشده و آنهابه جنبه هاي خاص توجه مي کند و فکر هاي بکري ارائه مي دند. 2) ديد گاهها، و فکر ها و تجربيات حاصل از منابع گوناگون رابه هم ربط مي دهند و آنهارا با توجه به نقاط ضعف و قوت شان برسي و ارزيابي مي کنند. 3) معمولا براي حل هر مسأ له چندين راهکار بديل ارائه مي دهند يعني از سلاست فکر برخوردارند. 4) ترديد د رمورد صحت پيش فرضهاي قبلي را نيز روامي دانند، خودرا به رسم و عادت محدود نمي کنند و استقلال فکري دارند. 5) مي تواند از نيروهاي حسي، ذهني و بنيشي مدد بگيرند. 6) فراگردهاي فکري معمولي را به نحو بسيار منعطف به کار مي گيرند.
تقویت خلاقيت و نوآوري برنامه ریزی آموزشی : قدرت خلاقيت افراد را مي توان ازطريق مشاوره، هدايت و آموزش تقويت داد دربرخي ازموارد، استفاده ازاين روشها خيلي موثر است به طور کلي در عامل گروهي فکرها را به فعاليت وامي دارد؛ زيرا افراد گروه يگديگررا بر مي انگيزند. سئوالات و پيشنهاداتي که در گروه مطرح مي شود، توجه هر عضو جماعت را به فراگرد خلاقيت جلب مي کند به اين ترتيب آنها در مي يابند که بايد با تفکر و جستجوي بيشتر، به فکرها و نظريه هاي جديد دست يافت. زميه اساسي بروز نوآوري توجه به خلاقيتهاست و زيمنه رشد خلاقيتهاست اهميت دادن به نظرات و پيشنهادات و زمينه تقويت نظرات و پيشنهاد داشتن شيوه هاي در ست و منطقي پاداش وتشويق است
موانع خلاقیت: در راه ظهور خلاقیت موانعی وجود دارد که در اینجا تنها به موانع اصلی به اختصار اشاره می کنیم: