1 / 32

NOWOCZESNE TECHNIKI CZĘŚCIOWYCH I CAŁKOWITYCH EKSTRAKCJI ZĘBÓW ORAZ REGENERACJI KOŚCI

NOWOCZESNE TECHNIKI CZĘŚCIOWYCH I CAŁKOWITYCH EKSTRAKCJI ZĘBÓW ORAZ REGENERACJI KOŚCI. EKSTRAKCJE ZĘBÓW. CAŁKOWITE. CZĘŚCIOWE: HEMISEKCJE RADEKTOMIE.

olwen
Download Presentation

NOWOCZESNE TECHNIKI CZĘŚCIOWYCH I CAŁKOWITYCH EKSTRAKCJI ZĘBÓW ORAZ REGENERACJI KOŚCI

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. NOWOCZESNE TECHNIKI CZĘŚCIOWYCH I CAŁKOWITYCH EKSTRAKCJI ZĘBÓW ORAZ REGENERACJI KOŚCI

  2. EKSTRAKCJE ZĘBÓW CAŁKOWITE • CZĘŚCIOWE: • HEMISEKCJE • RADEKTOMIE Postęp i rozszerzenie możliwości leczenia zachowawczego i rehabilitacji protetycznej spowodowały znaczne zawężenie wskazań do usunięcia zęba ze względu na choroby tkanek twardych, miazgi oraz przyzębia.

  3. EKSTRAKCJA ATRAUMATYCZNAnieuszkodzenie kości zębodołu oraz odbudowa tkanki kostnej po usunięciu zęba

  4. JAK USUNĄĆ ZĄB ATRAUMATYCZNIE? • Stosując odpowiednie narzędzia • Posługując się prawidłową techniką ekstrakcji • Odpowiednio opracowując zębodół po usunięciu zęba

  5. PERIOTOM (perioscalpel) PIEZOSURGERY (Piezon Master Surgery, Surgybone) NARZĘDZIA ATRAUMATYCZNE

  6. PERIOTOM

  7. PIEZOSURGERY- nowa, rewolucyjna technika osteotomii i osteoplastyki, która wykorzystuje mikrodrgania specjalnych skalpeli i końcówek pracujących w określonej częstotliwości ultradźwiękowej. Właściwości: • Cięcia mikrometryczne • Cięcia selektywne (wybiórcze - tnie tylko tkankę twardą) • Efekt kawitacji • Minimalna ilość przenoszonego ciepła do tkanki kostnej ( brak nekrozy) • Wysoka precyzja i bezpieczeństwo • Najlepsza ochrona tkanek miękkich • Maksymalna widoczność podczas zabiegu • Redukcja czasu potrzebnego do rehabilitacji przy małym ryzyku i zmniejszonym poziomie bólu

  8. ZASTOSOWANIE PIEZOSURGERY : • CHIRURGIA STOMATOLOGICZNA Ekstrakcja, resekcja korzeni zębów, cystektomia • CHIRURGIA SZCZĘKOWO - TWARZOWA Pobieranie bloczków cylindrycznych, dystrakcja osteogenetyczna, transpozycje nerwów, podnoszenie dna zatoki • CHIRURGIA PERIODONTOLOGICZNA Osteotomia i osteoplastyka, przeszczepy kości autogennej, chirurgiczna regeneracja kości • IMPLANTOLOGIA Rozszczepienie wyrostka zębodołowego, podnoszenie zatok, pobieranie kości autogennej

  9. PIEZON MASTER SURGERY® SYSTEM DO EKSTRAKCJI ZĘBÓW

  10. TECHNIKA EKSTRAKCJI ATRAUMATYCZNEJ Usuwanie zębów jednokorzeniowych • Instrument przecinający włókna ozębnej powinien odcinać je po powierzchni korzenia zęba przeznaczonego do ekstrakcji • Nieuszkodzenie kości i uniknięcie zniszczenia włókien z niej wychodzących Usuwanie zębów wielokorzeniowych • Odcięcie korony, separacja korzeni • Usuwanie wewnątrzzębodołowe Usuwanie zębów zatrzymanych • Prawidłowe utworzenie płata • Oszczędne usunięcie kości • Fragmentacja zęba Ekstrakcje częściowe

  11. POEKSTRAKCYJNE OPRACOWANIE ZĘBODOŁU • Łyżeczkowanie zdrowych ścian zębodołu jest nie tylko zbędne, ale i szkodliwe. Uszkadza bowiem blaszkę zbitą (lamina dura), która bogata jest w osteoblasty wytwarzające kolagen potrzebny do tworzenia blizny kostnej (zbitej) w zębodole. • Łyżeczkowanie po ekstrakcji powinno być wykonywane tylko wówczas, gdy na zdjęciu RTG widoczna jest zmiana okołowierzchołkowa. • Jeżeli zmiana została usunięta razem z zębem to lekarz powinien ograniczyć się tylko do kontroli zębodołu. • Do łyżeczkowanie stosowana powinna być specjalnie wydłużona łyżeczka, która wchodząc do zębodołu nie klinuje się i nie niszczy ścian kostnych. • Wyrównywanie ścian zębodołu • Nie zbliżanie ścian zębodołu do siebie by nie doszło do ich zewnętrznych pęknięć a w konsekwencji złamania. • Ochrona skrzepu (opatrunek np.Tubulex)

  12. GOJENIE ZĘBODOŁU • Rozpoczyna się bezpośrednio po ekstrakcji, kiedy zębodół wypełnia się krwią • Jest wieloetapowym i wysoce złożonym procesem. • Wyróżniamy w nim 4 fazy:- zapalną- ziarninowania- kostniny- przebudowy kostniny • Jego celem jest wypełnienie ubytku pełnowartościową tkanką kostną o regularnie ułożonych blaszkach.

  13. Procesowi gojenia ubytku poekstrakcyjnego towarzyszy fizjologiczny zanik kości wyrostka zębodołowego średnio o 25 – 30%

  14. NADMIERNY POEKSTRAKCYJNY UBYTEK KOŚCI MOGĄ WYWOŁAĆ: • Pionowe pourazowe lub pozapalne ubytki kostne w sąsiedztwie usuwanych zębów • Uszkodzenia lub odłamania blaszki kostnej wyrostka zębodołowego, lub przegrody międzyzębodołowej w trakcie ekstrakcji • Zniesienie zewnętrznej blaszki kości wyrostka zębodołowego • Gojenie powikłane wystąpieniem ASD

  15. POEKSTRAKCYJNY UBYTEK KOŚCI MOŻE SPOWODOWAĆ: • Utratę funkcji podporowej dla zębów sąsiednich. • Utratę otaczających tkanek miękkich i powstanie pozabiegowej recesji przyzębia • Zniekształcenie kości wyrostka zębodołowego, które utrudni dalsze leczenie ortodontyczne, protetyczne i implantologiczne.

  16. GBR - STEROWANA REGENERACJA KOŚCI • ODROCZONA • Stosowana po wygojeniu się rany przy znacznych ubytkach kości • Zabieg złożony, wieloetapowy • Dłuższy czas leczenia • Większe koszty WCZESNA Natychmistowo wykonywana po ekstrakcji Profilaktycznie zapobiega zanikowi kości (w ciągu dwóch lat zmniejsza utratę wysokości wyrostka o 40-60%)

  17. WSKAZANIA DO REGENERACJI • Ubytki kostne 2 i 3 stopnia wg Harrisa (tzw. SAC) • Ubytek kostny klasy II, III, IV lub V w klasyfikacji Ferhera i Schörera • Ekstrakcje częściowe • Ekstrakcje zębów zatrzymanych zwłaszcza w przednim odcinku szczęki lub żuchwy • Ekstrakcje w odcinku estetycznym • Planowane leczenie implantologiczne

  18. WSZCZEPY ŚRÓDKOSTNE (materiały kościozastępcze) BŁONY ZAPOROWE (membrany) MATERIAŁY STOSOWANE W REGENERACJI

  19. WSZCZEPY– PODZIAŁ ZE WZGLĘDU NA POCHODZENIE I SKŁAD • AUTOGENNE (kość własna) • ALLOGENNE (DFDBA, FDBA) • HETEROGENNE = KSENOGENNE (Bio-Oss, Bio- Oss Colagen) • ALLOPLASTYCZNE: NATURALNE Hydroksyapatyt z koralowców (Interpore) Hydroksyapatyt z alg (Algipore) SYNTETYCZNE Hydroksyapatyt : lity ( Calcicite, Allotropat), porowaty (Osprovit, HaBiocer) BGC = szkło bioaktywne ( Biogran) TCP= ortofosforan trójwapniowy (Cerasorb)

  20. BŁONY ZAPOROWE NIERESORBOWALNE • Tytanowe • PTFE : - plastyczne (Gore-Tex) - nieplastyczne (TefGen) • RESORBOWALNE • Syntetyczne (Vicryl, Gore Resolut XT) • Naturalne = kolagenowe (Bio – Gide)

  21. METODY POSTĘPOWANIA W STEROWANEJ REGENERACJI KOŚCI • Zastosowanie samej błony zaporowej • Zastosowanie samego materiału kościozastępczego • Łączne zastosowanie błony zaporowej i materiału wszczepowego = metoda kombinowana

  22. REGENERACJA Z ZASTOSOWANIEM BŁONY ZAPOROWEJ • Ogranicza zanik kości wyrostka zębodołowego w wymiarze poziomym i pionowym • Wpływa stymulująco na tworzenie nowej struktury kostnej wypełniającej zębodół • Następuje odtworzenie tylko niewielkiej grubości blaszki zewnętrznej kości wyrostka zębodołowego • Istnieje możliwość zapadnięcia błony i uniemożliwienie nawet częściowego wypełnienia ubytku kością

  23. ZASADY STOSOWANIA BŁON BŁONA POWINNA: • Pozostawać w niezmiennym położeniu • Pokrywające ją tkanki miękkie nie mogą być napięte • Być indywidualnie dopasowana do ubytku kostnego • Pozwolić na przykrycie brzegów kostnych z 2mm zapasem • Ściśle przylegać do brzegów kości i za pomocą wystarczającej sztywności utrzymywać przestrzeń pod błoną

  24. METODY STOSOWANIA BŁON ZAMKNIĘTA • Całkowite pokrycie błony poprzez podcięcie okostnej płata przedsionkowego i jego dokoronowe przesunięcie • Utrata szerokości dziąsła zrogowaciałego • OTWARTA • Błona nad wejściem do zębodołu nie jest pokryta płatem • Brak podcięcia okostnej i przesunięcia płata • Zachowanie szerokości dziąsła zrogowaciałego, nie spłycenie przedsionka • Błony kolagenowe sztywne (Osseogard)

  25. REGENERACJA Z ZASOSOWANIEM WSZCZEPÓW WPROWADZANYCH W GŁĄB UBYTKU –AUGMENTACJA

  26. MECHANIZM DZIAŁANIA WSZCZEPÓW • OSTEKONDUKCJA – umożliwienie proliferacji tkanki kostnej do wnętrza lub na powierzchnie wszczepu • OSTEOINDUKCJA – zdolność do stymulacji tkanek otaczających do produkcji kości (niezróżnicowane komórki mezynchymalne przekształcane w osteoblasty) • OSTEOGENEZA = OSTEOPROLIFERACJA – zdolność materiału kościozastępczego do samoistego wytwarzania tkanki kostnej

  27. WSZCZEPY AUTOGENNE • Konieczność wykonania drugiego pola operacyjnego w celu pobrania materiału • Mogą mieć postać: bloków kostnych (korowo-gąbczastych, gąbczastych), wiórków kostnych. • Ulegają całkowitej przebudowie w kość blaszkowatą • Proces resorpcji rozpoczyna się po upływie kilku tygodni od osadzenia przeszczepu. Trwać może nawet kilka lat i wynosić nawet 60%

  28. METODA KOMBINOWANA • Jednoczesne zastosowanie obu materiałów zwiększa ich wzajemną stabilizacje • Wszczep podtrzymuje leżącą nad nim błonę a także jest rusztowaniem dla osteoblastów migrujących z tkanki gospodarza • Błona chroni przed zakażeniem zębodołu • Bardzo skuteczna • Kosztowna

  29. Stosując metody profilaktycznej regeneracji można zapobiec lub znacznie ograniczyć stopień ubytku kości wyrostka zębodołowego i otaczających tkanek miękkich. Miejsce po usuniętym zębie odbudowuje się pełnowartościową tkanką kostną o regularnie ułożonych blaszkach. Dzięki temu późniejsze leczenie pacjenta (protetyczne, implantologiczne) staje się pewniejsze, skuteczniejsze i obarczone jest znacznie mniejszym ryzykiem niepowodzenia.

More Related