690 likes | 827 Views
a uga e saúde AUGAS TERMAIS E MEDICINAIS.
E N D
auga esaúde AUGAS TERMAIS E MEDICINAIS
A auga (H2O) nunca se atopa en estado puro. Sempre leva en disolución elementos diversos que recolle dos lugares polos que pasa. Estes elementos que “alteran a súa composición” son os que lle dan características especiais e convértena en auga de utilidade para o tratamento de algunhasdoenzasou como complemento dietético. Fonte de auga cun alto contido en ferro. O Incio.
HIDROTERAPIA A augautilízase para diferentes tratamentos: simplemente para producir benestar e relaxaciónou para tratar numerosas doenzas. Por ser capaz de transmitir frío, calor ouforza; polo valor da súa composición ou dos elementos que se lleengaden.
Os tratamentos de hidroterapia poden ser de aplicación externa (baños, fregas, chorros, duchas, sauna...) ou interna (inxestión, enemas, inhalacións...). Lago termal. Islandia.
AGUAS TERMAIS Segundo a clasificación mais aceptada (Schoeller, 1962) unhaaugaconsidérase termal se a súa temperatura é superior en 4 ªC á temperatura media anual atmosférica, ou en 2 ºC á do solo do lugar no que xorde. Ademais, esta temperatura adoitamantersemáisou menos constante ao longo do tempo.
surxencia A presenza de augastermaisdébese a que existe unha infiltración de augassuperficiais que chega a focos térmicos internos onde se quenta para xurdirlogo chegando á superficie cunha temperatura superior á do ambiente. infiltración foco térmico
Lavadoiro público en Cuntis. Nalgúns lugares as augastermaisempréganse para a limpeza.
A partires das análises do contido en Tritio (que ten unha vida media -o que tarda en diminuír a súa concentración á metade- de 12,26 anos) calculouse que algunhas das augastermais de Galicia (Dávila, en Pontevedra, Molgas e Sousas en Ourense entre outros) permaneceronmais de 28 anos no interior da terra antes da súasurxencia. Fonte termal Caldas de Reis
En Galicia existen numerosos casos de surxenciastermais, a maioríaemprazadas en depresións (Verín, Ourense, Cuntis...), arredor de álveos fluviaisounelesmesmos (río Caldo, Miño en Ourense, Arnoia en Molgas...), nassúasvertentesouribeiras (Lugo, Caldelasde Tui, Caldas de Reis...) ouásbeiras do mar (A Toxa). Esto deu lugar a unha tradición do uso terapéutico das augas (balnearios e fontes) que comezou nos tempos antigos e mantensenaactualidade. Termas romanas de Lugo.
Termas de Lugo. Construídas polos romanos entre os séculos I e II. Os romanos déronlle un impulso importante ao uso terapéutico das augas.
COMPOSICIÓN DAS AUGAS TERMO-MEDICINAIS GALEGAS: Predominan os bicarbonatos e carbonatos (mais do 70%), seguidos polos sulfatos e cloruros, en canto aosanións. Para os catións, os máis importantes son o sodio (90%), o calcio e o magnesio (entre 3 e 7%) e o potasio (menos dun 2%). Destasaugasadoitan desprenderse gases nitroxenados e CO2, con pequenas cantidades de xofre que lles da un olor e sabor característicos.
Balneario de Lugo
Antigo balneario do Incio
As Burgas. Ourense. As augas, alcalinas de mineralización media, bicarbonatado-sódicas, fluoradas e litínicas saen a 64-68ºC (as de maior temperatura de Galicia) Os galaicos-romanos rendían culto ás Ninfas das augas nas fontes das Burgas
Cartel na Piscinas de augas termais da Chabasqueira. Ourense.
Balneario do Carballiño. As augas están indicadas para problemas do aparello respiratorio, trastornos hepáticos, doenzas gástricas e intestinais
Balneario de Baños de Molgas, no Arnoia.