เชวง จาว รองประธานคณะกรรมการบริหารสถาบันสิ่งแวดล้อมอุตสาหกรรม สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย

1. มุมมอง / ความกังวลของภาคเอกชนต่อสิ่งแวดล้อมกับการเปิดเสรีและความคาดหวังต่อกระทรวงฯ ในการเตรียมความพร้อมด้านสิ่งแวดล้อมต่อการเปิดเสรี เชวง จาว รองประธานคณะกรรมการบริหารสถาบันสิ่งแวดล้อมอุตสาหกรรม สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย วันอังคารที่ 5 พฤศจิกายน 2556 เวลา 14.00 -16.00 น. • ณ ห้องประชุมออดิทอเรียม อาคารศูนย์ประชุมวายุภักษ์ • โรงแรมเซ็นทราศูนย์ราชการและคอนเวนชันเซ็นเตอร์ แจ้งวัฒนะ กรุงเทพฯ

2. ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมภายใต้ AEC 2558

3. “มุ่งสู่อุตสาหกรรมสร้างสรรค์ที่สมดุลและยั่งยืน”“มุ่งสู่อุตสาหกรรมสร้างสรรค์ที่สมดุลและยั่งยืน” กำหนดเป้าหมายเป็น 3 ระยะ ในช่วงเวลา 20 ปี ที่มา: แผนแม่บทการพัฒนาอุตสาหกรรมไทย กระทรวงอุตสาหกรรม (2554)

4. เป้าหมายใน 3 ช่วงระยะ

5. 3 ยุทธศาสตร์ในการพัฒนาอุตสาหกรรม • ยกระดับอุตสาหกรรมและขยายเครือข่ายการผลิตสู่ต่างประเทศ (Internationalized Industrial structure and clusters to capture global opportunities) • ยกระดับศักยภาพผู้ประกอบการให้เกิดความเข้มแข็งและยั่งยืน (Upgrade and create sustainable entrepreneur) • ยกระดับโครงสร้างสนับสนุนอุตสาหกรรมเพื่อการบริหารจัดการอุตสาหกรรมอย่างบูรณาการ (Enhance competitive industry platform)

6. Supporting Strategy Roadmap : 6 ยุทธศาสตร์เชิงรุก ส.อ.ท. ยุทธศาสตร์ที่ 1 การสร้างคุณค่าด้วยวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและนวัตกรรม (Value Creation by Science , Technology , Innovation: STI) ยุทธศาสตร์ที่ 2 การพัฒนาอุตสาหกรรมให้อยู่ร่วมกับชุมชนได้อย่างยั่งยืน ภายใต้อุตสาหกรรมเชิงเศรษฐนิเวศน์ ( Eco – Industry ) ยุทธศาสตร์ที่ 3 การพัฒนาในรูปแบบคลัสเตอร์ (Cluster Development &Supply Chain Management) ยุทธศาสตร์ที่ 4 มาตรการเชิงรุกสำหรับการเป็น AEC ยุทธศาสตร์ที่ 5 การสนับสนุนปัจจัยเอื้อต่อการประกอบธุรกิจอุตสาหกรรม (Enabling Factor) ยุทธศาสตร์ที่ 6 การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์สู่ความยั่งยืนของอุตสาหกรรม (Human Capacity Building for Sustainability )

7. ต้องสร้างมูลค่าเพิ่มให้เต็มที่ต้องสร้างมูลค่าเพิ่มให้เต็มที่ ODM, OBM Productivity (OEM) Innovation Differentiation Branding Standardization Taking advantage of FTAs

8. การเตรียมความพร้อมและการเตรียมความพร้อมและ การปรับตัวของภาคอุตสาหกรรม

9. เตรียมรับมือกับกระแสการค้าโลกเตรียมรับมือกับกระแสการค้าโลก 2493 2503 2513 2523 2533 2543 2553 2563 การปรับตัวเองเพื่อ สร้างความได้เปรียบ อัตราการเติบโต การได้เปรียบใน การแข่งขัน การเข้าใจใน กระแสโลกาภิวัฒน์ ความได้เปรียบใน เชิงเปรียบเทียบ ความเข้าใจในด้านการตลาด การพัฒนาผลิตภัณฑ์

10. อุตสาหกรรมไทย ควรไปทางแข็งแรง....แต่ยืดหยุ่น

11. การปรับโครงสร้างของภาคอุตสาหกรรมการปรับโครงสร้างของภาคอุตสาหกรรม การปรับโครงสร้างภาคอุตสาหกรรม ที่มา : สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (2554)

12. การปรับโครงสร้างเศรษฐกิจสู่ “เศรษฐกิจสีเขียว” ที่มา : สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (2554)

13. การปรับตัวของภาคอุตสาหกรรมไทยการปรับตัวของภาคอุตสาหกรรมไทย

14. การพัฒนาอุตสาหกรรมไทยให้อยู่ร่วมกับชุมชนได้อย่างยั่งยืนการพัฒนาอุตสาหกรรมไทยให้อยู่ร่วมกับชุมชนได้อย่างยั่งยืน

15. การดำเนินงานของอุตสาหกรรมเพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมการดำเนินงานของอุตสาหกรรมเพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ควบคุมมลพิษให้ได้มาตรฐานตามกฎหมาย การใช้พลังงานสะอาด(Low carbon society) การจัดการขยะอุตสาหกรรม Zero landfill การจัดการน้ำใช้ และน้ำเสีย การจัดสร้างแนวป้องกัน (Protection Strip) การปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิต - Eco Efficiency - Process efficiency 7. การปรับปรุงระบบคมนาคมขนส่ง (Logistics) การสนับสนุนกิจกรรมเพื่อสังคม เพื่อเน้นการใช้วัตถุดิบหรือผลิตภัณฑ์ของท้องถิ่น การพัฒนาสู่อุตสาหกรรมสีเขียว (Green Industry) การพัฒนาสู่การเป็นเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศ

16. ยุทธศาสตร์ ส.อ.ท. และนโยบายของประเทศ ยุทธศาสตร์ ส.อ.ท. และนโยบายของประเทศไทย ยุทธศาสตร์ ส.อ.ท. ปี 55-57 - พัฒนาอุตสาหกรรมไทยในแนวทางการสร้างคุณค่า (Value Creation) ด้วยเทคโนโลยี และนวัตกรรม - การพัฒนาอุตสาหกรรมให้อยู่ร่วมกับสังคมอย่างยั่งยืน - การพัฒนาการดำเนินธุรกิจในรูปแบบคลัสเตอร์ (Cluster Development และ Supply Chain Management) - มาตรการเชิงรุกในเวทีโลก หลังเปิด FTA - การสนับสนุนปัจจัยเอื้อต่อการประกอบธุรกิจอุตสาหกรรม - การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์สู่ความยั่งยืนของอุตสาหกรรม นโยบายของคณะรัฐมนตรี (แถลงต่อรัฐสภา เมื่อ 23 ส.ค. 54) • นโยบายเศรษฐกิจ (นโยบายปรับโครงสร้างเศรษฐกิจ / ภาคอุตสาหกรรม) : • เร่งพัฒนาภาคอุตสาหกรรมให้เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม มีความรับผิดชอบต่อสังคม และอยู่ร่วมกับชุมชนได้ แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 พ.ศ. 2555-2559 • ยุทธศาสตร์การปรับโครงสร้างเศรษฐกิจสู่การเติบโตอย่างมีคุณภาพและยั่งยืน/ การพัฒนาอุตสาหกรรม : • พัฒนาเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศและฟื้นฟูสิ่งแวดล้อมในพื้นที่อุตสาหกรรมหลักของประเทศ

17. ขอบคุณครับ

18. The Association of Southeast Asian Nations ASEAN

19. ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community: AEC)

20. AEC Blueprint

21. AEC สู่ตลาดและฐานการผลิตเดียว ลดภาษีเหลือร้อยละ 0 ในปี 2553 (ยกเว้น CLMV ปี 2558) ส่งเสริมและคุ้มครองการลงทุนระหว่างประเทศอาเซียนภายใต้หลัก National Treatment AEC เปิดเสรีบริการเร่งรัด 4 สาขา (e-ASEAN, สุขภาพ, ท่องเที่ยว, โลจิสติกส์) ลงนาม MRA วิชาชีพ 7 สาขา (วิศวกร พยาบาล สถาปนิก นักสำรวจ แพทย์ ทันตแพทย์ และนักบัญชี) ลดภาษีเหลือร้อยละ 0 ในปี 2553 (ยกเว้น CLMV ปี 2558)

22. โอกาสของประชาคมอาเซียนโอกาสของประชาคมอาเซียน ที่มา: บทวิเคราะห์จากศูนย์วิจัยเศรษฐกิจและธุรกิจ ธนาคารไทยพาณิชย์ (2554)

23. ความสามารถในการแข่งขันของสินค้าส่งออกไทยความสามารถในการแข่งขันของสินค้าส่งออกไทย ในตลาดโลกและอาเซียน ที่มา: กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ (2555)

24. AEC เอื้อประโยชน์ต่ออุตสาหกรรมใดของไทย? ที่มา: ฝ่ายธุรกิจวิจัย ธนาคารเพื่อการส่งออกและการนำเข้าแห่งประเทศไทย (2555)

25. SWOT ภาคอุตสาหกรรมไทย

26. SWOT ภาคอุตสาหกรรมไทย (ต่อ)

27. ศักยภาพของอาเซียน ที่มา: สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม

28. สถานการณ์ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมสถานการณ์ด้านอนามัยสิ่งแวดล้อม

29. สถานการณ์ด้านน้ำ สถานการณ์ด้านน้ำ • คุณภาพน้ำแหล่งน้ำผิวดินและน้ำบาดาลมีคุณภาพเสื่อมโทรมมากขึ้น • แหล่งน้ำผิวดิน พบการปนเปื้อนเชื้อแบคทีเรียกลุ่ม Fecal Coliform • แหล่งน้ำใต้ดินหรือน้ำบาดาล เกิดการปนเปื้อนสารโลหะหนักบางชนิด

30. สถานการณ์ด้านน้ำ สถานการณ์ด้านน้ำ • คุณภาพน้ำประปาส่วนภูมิภาคมากกว่าร้อยละ 80 อยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน • น้ำประปาของเทศบาลและองค์การบริหารส่วนตำบล อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานร้อยละ 20 - 40 • น้ำจากตู้หยอดเหรียญ และน้ำบรรจุขวดผ่านเกณฑ์มาตรฐาน ร้อยละ 70

31. สถานการณ์ด้านมูลฝอยและของเสียอันตรายสถานการณ์ด้านมูลฝอยและของเสียอันตราย ตันต่อวัน พ.ศ. ที่มา: กรมควบคุมมลพิษ, 2555 • ปริมาณมูลฝอยที่มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น

32. สถานการณ์ด้านการจัดการสิ่งปฏิกูลสถานการณ์ด้านการจัดการสิ่งปฏิกูล สถานการณ์ด้านการจัดการสิ่งปฏิกูล การมีและใช้ระบบบำบัดสิ่งปฏิกูลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปี พ.ศ. 2552 ที่มา: กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข, 2553

33. สถานการณ์ส้วมสาธารณะที่ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน HAS พ.ศ. ที่มา: กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข, 2555

34. ความมุ่งหมายของประชาคมอาเซียนด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมความมุ่งหมายของประชาคมอาเซียนด้านอนามัยสิ่งแวดล้อม • การสร้างประชาคมแห่งสังคมที่เอื้ออาทร • การแก้ไขผลกระทบต่อสังคม อันเนื่องมาจากการรวมตัวทางเศรษฐกิจ • ส่งเสริมความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมและการจัดการดูแลสิ่งแวดล้อมที่ถูกต้อง

35. ประชากรที่อยู่ในเขตเมืองของประเทศในประชาคมอาเซียนประชากรที่อยู่ในเขตเมืองของประเทศในประชาคมอาเซียน มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

36. ประเด็นสิ่งแวดล้อม เมื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียน

37. ผลกระทบด้านสุขภาพ • โรคติดต่ออุบัติใหม่และอุบัติซ้ำ โรคชายแดน • ระบบบริการสุขภาพ • บุคลากรด้านการแพทย์และสาธารณสุข

38. ผลกระทบด้านอนามัยสิ่งแวดล้อมผลกระทบด้านอนามัยสิ่งแวดล้อม • ระบบบริการด้านอนามัยสิ่งแวดล้อม • การเดินทางที่ไร้พรมแดน • รูปแบบการบริโภคนิยมของประชากร • ภาวะภัยพิบัติของภูมิภาคที่มีแนวโน้มสูงขึ้น

39. ดัชนีความเสี่ยงของแต่ละประเทศในประชาคมอาเซียนดัชนีความเสี่ยงของแต่ละประเทศในประชาคมอาเซียน ที่จะเผชิญภัยพิบัติ ( ร้อยละ ) ที่มา: World Risk Index 2011

40. การส่งเสริมการท่องเที่ยวในอาเซียนการส่งเสริมการท่องเที่ยวในอาเซียน อาจส่งผลต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชนในพื้นที่ ที่มา: ดัชนีการแข่งขันสำหรับการเดินทางและท่องเที่ยว (TTCI), World Economic Forum, 2554

41. ด้านการผลิต • เกิดการนำเข้าสินค้าหรือวัตถุดิบที่อาจไม่มีคุณภาพหรือมาตรฐานที่ดีจากการพัฒนาเพื่อเป็นตลาดและฐานการผลิตร่วม • สินค้าราคาถูก อายุการใช้งานสั้น จะกลายเป็นขยะอันตรายเมื่อหมดอายุการใช้งาน เช่น ถ่านไฟฉาย เครื่องใช้ไฟฟ้า • ปัจจุบันมีขยะอันตรายกว่า 700,000 แสนตัน/ปี ถูกทิ้งปะปนกับขยะมูลฝอยทั่วไป หรือขายให้กับผู้รับซื้อของเก่าที่คัดแยกไม่ถูกต้อง สถานที่กำจัดมีน้อย จึงมีโอกาสการปนเปื้อนของสารอันตรายสู่สิ่งแวดล้อมสูง • เกิดการยกระดับและบูรณาการมาตรฐานสินค้า เพื่อการแข่งขันกับต่างประเทศ นำไปสู่การมีมาตรฐานด้านสิ่งแวดล้อม ซึ่งจะส่งผลดีต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมโดยรวมของประเทศ

42. การลักลอบทิ้งของเสียอันตรายการลักลอบทิ้งของเสียอันตราย • ของเสียอันตรายที่มักมีการลักลอบทิ้งจะเป็นของเสียจากภาคอุตสาหกรรม • การลักลอบนำขยะ/ของเสียอันตรายมาทิ้งในประเทศอื่น ผู้ประกอบการในประเทศที่มีความเข้มงวดของกฎหมายมากกว่า ก็อาจจะเคลื่อนย้าย / ลักลอบนำของเสียอันตรายมาทิ้ง/กำจัดในประเทศที่มีกฎหมายสิ่งแวดล้อมเข้มงวดน้อยกว่า • การส่งผ่านสินค้าข้ามแดน (สินค้าด้อยคุณภาพ) • การไม่มีพิกัดศุลกากรสำหรับสินค้าของเสียอันตรายเป็นการเฉพาะ ทำให้อาจจะปะปนมากับสินค้าอื่น • ระบบอำนวยความสะดวกทางการค้าที่อาจจะทำให้มีการสุ่มตรวจสินค้าน้อยลงและขนส่งสินค้าได้เร็วขึ้น สะดวกขึ้น ทำให้การขนส่งของเสียอันตรายอาจจะไม่ถูกสุ่มตรวจ

43. การเพิ่มตลาดท่องเที่ยวและนักท่องเที่ยวการเพิ่มตลาดท่องเที่ยวและนักท่องเที่ยว • จำนวนนักท่องเที่ยวและการประกอบกิจการที่เกี่ยวเนื่องกับการท่องเที่ยวที่เพิ่มขึ้น เช่น รถยนต์ให้เช่า โรงแรม ร้านอาหาร แหล่งนันทนาการ จะทำให้เกิดปริมาณน้ำเสีย และขยะเพิ่มขึ้น • ปี 2555 ประเทศไทยมีจำนวนนักท่องเที่ยวประมาณ 20 ล้านคน และคาดการณ์ว่าปี 2556 จะเพิ่มขึ้นเป็น 22.5 ล้านคน หากเข้าสู่ AC จำนวนก็อาจจะยิ่งมากขึ้น • สถานที่กำจัดขยะมูลฝอยและระบบบำบัดน้ำเสียรวมที่ อปท. มีอยู่ยังมีจำกัด รองรับการจัดการได้เพียงร้อยละ 36 และร้อยละ 20 ตามลำดับ

44. การเคลื่อนย้ายแรงงาน • การเพิ่มขึ้นของการค้า-การผลิต จะเกิดการเคลื่อนย้ายแรงงานที่ไม่มีทักษะหรือไม่มีคุณภาพเข้ามาในประเทศ อาจทำให้เกิดสภาพชุมชนแออัด สภาพแวดล้อมการอยู่อาศัยเสื่อมโทรม หรือปัญหาสังคม • การเคลื่อนย้ายแรงงานที่มีทักษะ จะส่งผลดีต่อการจัดการสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะผู้ให้บริการในสาขาสิ่งแวดล้อม เช่น ที่ปรึกษาหรือาบริษัทที่ปรึกษาด้านสิ่งแวดล้อม ผู้รับจ้างให้บริการและผู้ควบคุมระบบบำบัด/กำจัดของเสีย ซึ่งกำลังจะออกกฎกระทรวงมาตรา 73

45. การเดินทางและคมนาคมขนส่งที่เพิ่มขึ้นการเดินทางและคมนาคมขนส่งที่เพิ่มขึ้น • การอำนวยความสะดวกทางการค้า การเดินทาง การขนส่งและการพัฒนาโครงข่ายการขนส่งที่เชื่อมโยงในอาเซียน(Connectivity) จะส่งผล อาทิเช่น • มีจำนวนรถวิ่งเข้า – ออก เพิ่มขึ้น ส่งผลต่อการจราจร การระบายมลพิษทางอากาศเพิ่มขึ้น (ปัจจุบันประเทศไทยมีรถยนต์ประมาณ 32 ล้านคัน) • มีการใช้พลังงานหรือเชื้อเพลิงเพิ่มขึ้น • การใช้รถยนต์หรือคุณภาพของน้ำมันเชื้อเพลิงที่แตกต่างกัน ส่งผลต่อคุณภาพอากาศ • การเกิดอุบัติภัยจากการขนส่งโดยเฉพาะการขนส่งสารเคมี

46. ความร่วมมือในการจัดการปัญหาสิ่งแวดล้อมความร่วมมือในการจัดการปัญหาสิ่งแวดล้อม ของโลกหรือมลพิษข้ามแดน เช่น มลพิษจากหมอกควันข้ามแดน มลพิษจากของเสียที่มีพิษข้ามแดน ความช่วยเหลือเมื่อมีภัยพิบัติ