SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ

1. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ

2. Święcenia diakonów/prezbiterów/biskupapoprzedzają rekolekcje (w przypadku kandydatów na diakonów i prezbiterówprzynajmniej pięciodniowe) i winny się odbywać: w niedzielę lub święto, zwłaszcza w święto Apostołów (inny dzień - racje duszpasterskie), oprócz Triduum Paschalnego, Środy Popielcowej, Wielkiego Tygodnia i Wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych, w kościele katedralnym albo w kościele skąd pochodzi kandydat lub w znaczniejszym kościele,* podczas Mszy świętej można stosować formularz Mszy obrzędowej „Przy udzielaniu święceń” (z wyjątkiem uroczystości, niedziel Adwentu, Wielkiego Postu i Wielkanocy oraz oktawy Wielkanocy i świąt Apostołów – wtedy formularz z dnia, z własnymi czytaniami). W innych dniach, jeśli nie sprawuje się Mszy obrzędowej, jedno z czytań może być z tekstów zaproponowanych do Mszy obrzędowej. Szafarzem święceń jest biskup.* SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW ŚWIĘCENIA BISKUPA

3. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Kandydaci ubierają: • humerał • albę • pasek • humerał • albę • pasek • stułę diakona

4. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Oprócz rzeczy potrzebnych do sprawowania Mszy św. należy przygotować: • Pontyfikał z tekstami Obrzędów święceń • stuły i dalmatyki dla święconych • stuły dla kapłanów, którzy wkładają ręce na święconych • ornaty dla święconych • gremiał płócienny • święte krzyżmo • wszystko, co jest potrzebne do umycia rąk

5. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ OBRZĘDY WSTĘPNE I LITURGIA SŁOWA Porządek procesji do ołtarza: • kandydaci do święceń • diakon niosący księgę Ewangelii • inni diakoni (jeśli są) • kandydaci do święceń • kapłani koncelebrujący • biskup wśród dwóch diakonów (idących nieco w tyle) Liturgia słowa odbywa się jak zwykle. Po Ewangelii rozpoczynają się święcenia

6. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Diakon wzywa kandydatów do święceń mówiąc:„Niech przystąpią mający przyjąć święcenia diakonatu/prezbiteratu.”Każdy z nich, wezwany z imienia i nazwiska, odpowiada: „Jestem”, podchodzi do biskupa i składa mu ukłon.

7. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Gdy wszyscy kandydaci ustawią się przed biskupem Kościół lokalny prosi biskupa, aby wyświęcił kandydatów. Na pytanie zadane przez biskupa upoważniony do tego prezbiter oświadcza, że nie istnieją wątpliwości w odniesieniu do kandydatów. (Wybranie do stanu d/p) Następnie wszyscy siadają, a biskup wygłasza homilię o istocie urzędu posługiwania i zadaniach diakona/prezbitera.

8. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW • Mają pomagać biskupowi i jego kapłanom w posłudze słowa, ołtarza i miłości. • Mają głosić Ewangelię, przygotowywać ofiarę eucharystyczną i rozdzielać wiernym Ciało i Krew Pańską. • Na polecenie biskupa będą mogli głosić kazania i przekazywać Bożą naukę wiernym i niewierzącym, przewodniczyć modlitwom, udzielać chrztu, asystować przy zawieraniu małżeństw i je błogosławić, nosić wiatyk do umierających i przewodniczyć obrzędom pogrzebu. • Prezbiterzy są współpracownikami biskupów, którzy nieustannie wykonują swój urząd nauczycielski, kapłański i pasterski. • Są prawdziwymi kapłanami Nowego Przymierza, aby głosić Ewangelię, kierować ludem Bożym i oddawać cześć Bogu, przede wszystkim przez składanie ofiary Chrystusowej. Po co święci się diakonów/prezbiterów?

9. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Po homilii kandydaci ustawiają się przed biskupem, który przemawia do nich • Kandydaci zobowiązują się do zachowania celibatu (Przyrzekam) • Wyrażenie woli przyjęcia święceń diakonatu/prezbiteratu. • (4x „Chcę” i 1x „Chcę z Bożą pomocą”) Następnie każdy z wybranych na diakona/prezbitera podchodzi do biskupa, klęka przed nim i swoje złożone ręce wkłada w ręce biskupa, który pyta:

10. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ „Czy mnie i moim następcom przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?”lub jeżeli biskup nie jest ordynariuszem kandydata„Czy swojemu ordynariuszowi przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?”lub jeżeli wybrany jest zakonnikiem„Czy biskupowi diecezjalnemu i swojemu prawnie ustanowionemu przełożonemu przyrzekasz cześć i posłuszeństwo?” • „Przyrzekam.”

11. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Następnie wszyscy wstają, a biskup, stojąc bez mitry, składa ręce i zwrócony do ludu wzywa do modlitwy za wstawiennictwem wszystkich Świętych. Wybrani padają na twarz. Rozpoczyna się śpiew litanii. W niedzielę i Okresie Wielkanocnym wszyscy stoją, w innych dniach klęczą.

12. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ NAŁOŻENIE RĄKWszyscy wstają. Biskup z nałożoną mitrą staje przed katedrą. Każdy z wybranych podchodzi do biskupa i klęka przed nim. Biskup kładzie każdemu ręce na głowę nic nie mówiąc.

13. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Po nałożeniu rąk przez biskupa wszyscy obecni prezbiterzy, ubrani w alby albo komże i stuły, nic nie mówiąc, kładą ręce na każdego z wybranych na prezbitera. Wszyscy wybrani klękają przed biskupem, który stojąc bez mitry, rozkłada ręce odmawia modlitwę święceń (konsekracyjną).

14. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Następujące słowa należą są do istoty święceń i dlatego wymagane są do ważności aktu: „Prosimy Cię, Ojcze wszechmogący, daj tym swoim sługom godność prezbiteratu; odnów w ich sercach Ducha świętości, niech wiernie pełnią przyjęty od Ciebie, Boże, urząd posługiwania kapłańskiego drugiego stopnia i przykładem swojego życia pociągają innych do poprawy obyczajów.” "Prosimy Cię, Panie, ześlij na nich Ducha Świętego, aby ich umocnił siedmiorakim darem Twojej łaski do wiernego pełnienia dzieła posługi".

15. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Po modlitwie święceń wszyscy siadają. Biskup otrzymuje mitrę. Wyświęceni wstają. • Prezbiterzy, którzy otaczali biskupa wracają na miejsce. • Kilku z nich nakłada wyświęconym stułę na sposób właściwy prezbiterom oraz ornat. • Kilku z diakonów lub kapłanów nakłada wyświęconym stułę w sposób jaki noszą ją diakoni oraz dalmatykę.

16. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ • Po nałożeniu biskupowi płóciennego gremiału każdy z wyświęconych klęka przed biskupem, który namaszcza mu dłonie krzyżmem świętym. • Biskup i wyświęceni myją ręce.

17. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ • Wyświęceni podchodzą do biskupa, klękają przed nim, a on podaje każdemu księgę Ewangelii mówiąc:„Weźmijcie Ewangelię Chrystusową, której głosicielem się stałeś; wierz w to, co będziesz czytał; nauczaj tego, w co uwierzysz i wypełniaj to, czego będziesz nauczał.” • Wierni przynoszą chleb na patenie i wino z wodą w kielichu, przeznaczone do Mszy św. diakonowi  biskupowi  wyświęconym klęczącym przed nimze słowami:„Przyjmij dary ludu świętego, które mają być ofiarowane Bogu. Rozważaj, co będziesz czynić, naśladuj to, czego będziesz dokonywać, i prowadź życie zgodne z tajemnicą Pańskiego Krzyża.”

18. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Biskup obejmuje każdego z wyświęconych i udziela mu pocałunku pokoju. Podobnie czynią to: • obecni diakonii, jeżeli okoliczności na to pozwalają. • przynajmniej niektórzy z obecnych prezbiterów.

19. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW We Mszy, w czasie której udziela się święceń nie odmawia się wyznania wiary. Opuszcza się również modlitwę powszechną.

20. ŚWIĘCENIA DIAKONÓWŚWIĘCENIA PREZBITERÓW SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ LITURGIA EUCHARYSTYCZNA Wszystko odbywa się jak zwykle/we Mszy koncelebrowanej oprócz następujących obrzędów: • Kilku nowo wyświęconych diakonów przynosi biskupowi dary potrzebne do odprawiania Mszy; jeden z wyświęconych diakonów usługuje biskupowi przy ołtarzu. • Jeżeli używa się Kanonu Rzymskiego odmawia się modlitwę własną. • Nowo wyświęceni diakoni otrzymują Komunię świętą pod obiema postaciami. Diakon usługujący biskupowi podaje kielich. • Kilku nowo wyświęconych pomaga biskupowi w rozdawaniu Komunii św. • Opuszcza się przygotowanie kielicha. • Jeżeli używa się Kanonu Rzymskiego odmawia się modlitwę własną. 

21. Święcenia biskupa winny się odbywać w kościele katedralnym (biskup, który ma zostać ustanowiony głową danej diecezji), natomiast biskup pomocniczy, który zostaje wyświęcony do posługi w jakiejś diecezji - również w katedrze lub w jakimś innym znaczniejszym kościele na terenie diecezji. Wraz z biskupem, głównym szafarzem święceń, w celebracji winni uczestniczyć jeszcze przynajmniej dwaj biskupi. Jest zaś bardzo wskazane, aby wszyscy obecni biskupi brali udział w wyniesieniu elekta do posługi pełni kapłaństwa. W ten sposób w święceniach każdego biskupa wyraża się kolegialny charakter stanu biskupiego. Z zasady metropolita winien udzielać święceń biskupowi diecezji należącej do metropolii, miejscowy zaś biskup - biskupowi pomocniczemu. Elektowi w przyjmowaniu święceń towarzyszą dwaj prezbiterzy diecezji, dla której jest on święcony SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA

22. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA Elekt ubiera: Kapłani asystujący, którzy nie koncelebrują ubierają: • wszystkie szaty kapłańskie • krzyż noszony na piersiach • dalmatykę • albę • kapę Główny konsekrator oraz biskupi koncelebrujący ubierają: Biskupi konsekrujący, którzy nie koncelebrują ubierają: • szaty liturgiczne potrzebne do odprawiania Mszy • biskup, główny szafarz święceń, może pod ornat ubrać dalmatykę • albę • krzyż noszony na piersiach • stułę • kapę • mitrę

23. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA

24. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA Oprócz rzeczy potrzebnych do sprawowania Mszy św. należy przygotować: • Pontyfikał z tekstami Obrzędów święceń • teksty modlitwy konsekracyjnej dla konsekrujących • gremiał płócienny • krzyżmo święte • to, co konieczne do umycia rąk • pierścień, pastorał i mitrę dla elekta (jeśli to konieczne także paliusz)

25. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA OBRZĘDY WSTĘPNE I LITURGIA SŁOWA Porządek procesji do ołtarza: • diakon niosący księgę Ewangelii • kapłani koncelebrujący • elekt wśród asystujących mu kapłanów • biskupi konsekrujący • biskup główny konsekrator wśród dwóch diakonów Liturgia słowa odbywa się jak zwykle. Po Ewangelii rozpoczynają się święcenia od odśpiewania hymnu „OSTWORZYCIELU, DUCHU, PRZYJDŹ” na stojąco.

26. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA • Biskupi konsekrujący siadają i wkładają mitry. Asystujący kapłani prowadza elekta do głównego konsekratora i składają ukłon. • Kościół lokalny przez usta jednego ze swych prezbiterów prosi biskupa, głównego szafarza święceń, aby wyświęcił elekta (nominacja Stolicy Apostolskiej). • Homilia o zadaniach biskupa. • Elekt wobec biskupa i wszystkich wiernych wyraża gotowość do pełnienia urzędu swego posługiwania zgodnie z wolą Chrystusa i Kościoła, w komunii ze stanem biskupim i pod zwierzchnictwem następcy świętego Piotra Apostoła.

27. Po co święci się biskupów? SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA • Wśród głównych zadań biskupów wymienia się głoszenie Ewangelii. Przez posługę słowa udzielają wierzącym mocy Bożej, wiodącej do zbawienia (por. Rz 1,16), przez sakramenty zaś uświęcają wiernych: kierują praktyką udzielania chrztu, są naturalnymi szafarzami bierzmowania, szafarzami święceń, włodarzami dyscypliny pokutnej. Naznaczeni pełnią sakramentu święceń, są "szafarzami łaski najwyższego kapłaństwa", zwłaszcza w odniesieniu do Eucharystii, którą sami ofiarują lub o której ofiarowanie się troszczą. Każda zgodna z prawem celebracja Eucharystii podlega ich władzy. W każdej bowiem wspólnocie ołtarza, dzięki świętej posłudze biskupa, ukazuje się symbol miłości i jedności mistycznego Ciała Chrystusa.

28. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA • Modlitwą Litanii wszyscy błagają o łaskę Bożą dla elekta, który pada na twarz.

29. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA Wszyscy wstają. Główny konsekrator oraz biskupi konsekrujący z nałożonymi mitrami stają przed katedrą. Elekt wstaje, podchodzi do biskupa i klęka przed nim. Główny konsekrator kładzie mu ręce na głowę nic nie mówiąc.

30. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA Po nim to samo czynią inni biskupi.

31. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA Następnie główny konsekrator wkłada otwartą księgę Ewangelii na głowę elekta, dwaj diakoni trzymają księgę nad jego głową, aż do końca modlitwy konsekracyjnej. Biskup, główny szafarz święceń, stoi bez mitry, rozkłada ręce i odmawia modlitwę święceń (konsekracyjną) w imieniu wszystkich obecnych biskupów.

32. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA Następujące słowa należą są do istoty święceń, wypowiadają ją wszyscy biskupi, który dokonali nałożenia rąk na elekta i dlatego wymagane są do ważności aktu: „Teraz, Boże, wylej na tego wybranego pochodzącą od Ciebie moc, Ducha Świętego, który włada i kieruje, którego dałeś Twojemu umiłowanemu Synowi, Jezusowi Chrystusowi, On zaś dał Go świętym Apostołom, aby w różnych miejscach ustanowili Kościół, jako Twoją świątynię, na nieustanną cześć i chwałę Twojego imienia". Po modlitwie święceń diakoni usuwają księgę Ewangelii znad głowy konsekrowanego i jeden z nich trzyma księgę, aż zostanie podana konsekrowanemu. Biskupi siadają i otrzymują mitry. Wyświęceni wstają.

33. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA • Po nałożeniu biskupowi (głównemu konsekratorowi) płóciennego gremiału wyświęcony klęka przed biskupem, który namaszcza mu głowę krzyżmem świętym. • Biskup myje ręce.

34. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA • Biskupowi podaje konsekrowanemu księgę Ewangelii, którą następnie odbiera diakon i kładzie na właściwym miejscu. • Biskup wkłada pierścień na serdeczny palec prawej ręki konsekrowanego. • Następnie główny konsekrator nakłada konsekrowanemu piuskę i mitrę. • Wręcza pastorał.

35. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA • Konsekrowany oddaje pastorał. Biskup, główny szafarz święceń, obejmuje święconego i udziela mu pocałunku pokoju. Podobnie czynią to wszyscy obecni biskupi.

36. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA • Położenie księgi Ewangelii na głowę święconego podczas modlitwy święceń, a potem jej wręczenie wyświęconemu oznacza, że wierne głoszenie słowa Bożego stanowi jedno z głównych zadań biskupa. • Namaszczenie głowy wyraża szczególny udział biskupa w kapłaństwie Chrystusa. • Nałożenie pierścienia wskazuje na wierność biskupa Kościołowi, Bożej Oblubienicy. • Nałożenie mitry oznacza obowiązek biskupa dążenia do świętości. • Wręczenie pastorału jest znakiem przekazania władzy rządzenia powierzonym mu Kościołem. • Pocałunek, jaki nowo wyświęcony biskup otrzymuje od biskupa, głównego szafarza święceń, i od wszystkich biskupów, stanowi jakby pieczęć potwierdzającą jego przyjęcie do kolegium biskupów.

37. SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ KONSEKRACJA CZYLI ŚWIĘCENIA JEDNEGO BISKUPA LITURGIA EUCHARYSTYCZNA Wszystko odbywa się jak w koncelebrowanej Mszy pontyfikalnej z wyjątkiem: • Jeżeli używa się Kanonu Rzymskiego odmawia się modlitwę własną. • Po ukończeniu modlitwy po Komunii śpiewa się hymn „Ciebie Boga wysławiamy”. W tym czasie nowo konsekrowany biskup prowadzony przez biskupów konsekrujących, przechodzi przez kościół i błogosławi wszystkich. • Przed błogosławieństwem konsekrowany biskup może krótko przemówić. • Udziela się specjalnego błogosławieństwa.

38. Czy można powiedzieć, że  Eucharystia sprawowana przez biskupa ma zupełnie wyjątkowe znaczenie?TAK - KKK 1554-1561 SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ 1557 Sobór Watykański II "uczy, że przez konsekrację biskupią udziela się pełni sakramentu święceń, która zarówno w tradycji liturgicznej Kościoła, jak i w wypowiedziach świętych Ojców nazywana jest najwyższym kapłaństwem bądź pełnią świętego posługiwania". 1558 "Sakra biskupia wraz z urzędową funkcją uświęcania przynosi również funkcję nauczania i rządzenia... przez włożenie rąk i przez słowa konsekracji udzielana jest łaska Ducha Świętego i wyciskane święte znamię, tak że biskupi w sposób szczególny i dostrzegalny przejmują rolę samego Chrystusa, Mistrza, Pasterza i Kapłana, i w Jego osobie (in Eius persona) działają". "Biskupi zatem, przez danego im Ducha Świętego, stali się prawdziwymi i autentycznymi nauczycielami wiary, kapłanami i pasterzami". 1561 Wszystko to, co zostało powiedziane, wyjaśnia, dlaczego Eucharystia sprawowana przez biskupa ma zupełnie wyjątkowe znaczenie. Wyraża się w niej Kościół zgromadzony wokół ołtarza pod przewodnictwem tego, kto w sposób widzialny reprezentuje Chrystusa, Dobrego Pasterza i Głowę Kościoła.

39. Jakie kiedyś były stopnie święceń (7), jak je przyjmowano i kiedy przestały obowiązywać? SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ • Przed 1947 (konstytucja apostolska Piusa XII „Sacramentum ordinis”) roku było 7 stopni święceń - 3 wyższe i 4 niższe. • Niższe: • - ostariat - człowiek, który nosił klucze od zakrystii • - lektorat - urzędowo czyta 1 i 2 czytanie oraz Modlitwę Wiernych • - egzorcystat - człowiek wyjątkowo wypróbowany • - akolitat - ministrancka funkcja, było święceniem. Przy Mszy dokonuje puryfikacji kielicha i puszki. Mógł udzielać Komunii • Wyższe: • - subdiakonat - dziś nie ma, wchodzenie do stanu duchowego. • - diakonat-ostatnie przygotowanie • - prezbiterat • Biskupstwo nie było sakramentem. Była sakra biskupia, wprowadzenie w urząd. Biskup mógł nie mieć święceń kapłańskich.

40. Jakie kiedyś były stopnie święceń (7), jak je przyjmowano i kiedy przestały obowiązywać? SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ • Od 1947 roku- mamy 3 stopnie święceń • - diakonat • - prezbiterat • - episkopat • Diakonat nie jest dla kapłaństwa tylko do posługi. Diakonat stały nie zobowiązuje do święceń. Zostały posługi: • - lektora • - akolita. • Są one warunkiem przyjęcia diakonatu.

41. Co jest przeszkodą do przyjęcia święceń? SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Art. 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego NIEPRAWIDŁOWOŚCI ORAZ INNE PRZESZKODY Kan. 1040 - Zabrania się przyjęcia święceń tym, którzy są związani jakąkolwiek przeszkodą, czy to stałą, która nazywa się nieprawidłowością, czy też zwykłą. Można podlegać jedynie tym przeszkodom, które są wymienione w niżej podanych kanonach.

42. Co jest przeszkodą do przyjęcia święceń? SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Kan. 1041 - Do przyjęcia święceń nieprawidłowymi są: 1° kto podlega jakiejkolwiek formie amencji lub innej chorobie psychicznej, na skutek której - po zasięgnięciu opinii biegłych - jest uważany za niezdolnego do właściwego wykonywania posługi; 2° kto popełnił przestępstwo apostazji, herezji lub schizmy; 3° kto usiłował zawrzeć małżeństwo, nawet tylko cywilne, bądź sam związany węzłem małżeńskim albo święceniami lub wieczystym publicznym ślubem czystości, bądź też z kobietą związaną ważnym małżeństwem lub takim samym ślubem; 4° kto popełnił dobrowolne zabójstwo albo spowodował spędzenie płodu, gdy skutek nastąpił, oraz wszyscy pozytywnie współdziałający; 5° kto poważnie i z rozmysłem zranił siebie lub innego albo usiłował odebrać sobie życie; 6° kto wykonał akt święceń zarezerwowany mającym święcenia biskupie lub prezbiteratu, albo nie mając tych święceń, albo nie mogąc go wykonać na skutek zakazu wynikającego z jakiejś kary kanonicznej deklarowanej lub wymierzonej. 

43. Co jest przeszkodą do przyjęcia święceń? SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ Kan. 1042 - Zwykłą przeszkodą, nie pozwalającą przyjąć święceń, są związani: 1° mężczyzna żonaty, chyba że jest zgodnie z prawem przeznaczony do stałego diakonatu; 2° kto sprawuje urząd lub zarząd zakazany duchownym na mocy kan. 285 i 286, związany z obowiązkiem rozliczenia się, dopóki nie uwolnił się na skutek złożenia urzędu lub zarządu i związanych z nim rozliczeń; 3° neofita, dopóki według oceny ordynariusza nie został dostatecznie utwierdzony.   Kan. 285 - § 1. Duchowni powinni powstrzymać się od tego wszystkiego, co wprost nie przystoi ich stanowi, według przepisów prawa partykularnego. § 2. Duchowni niech unikają tego, co chociaż nie jest nieprzyzwoite, jednak obce stanowi duchownemu. § 3. Duchownym zabrania się przyjmowania publicznych urzędów, z którymi łączy się udział w wykonywaniu władzy świeckiej. § 4. Bez pozwolenia własnego ordynariusza nie wolno duchownym podejmować zarządu dóbr należących do świeckich albo świeckich urzędów, z którymi łączy się obowiązek składania rachunków; nie wolno im ręczyć, nawet własnym majątkiem, bez porozumienia się z własnym ordynariuszem, powinni też się powstrzymać od podpisywania weksli, przez które mianowicie przyjmuje się obowiązek wypłacenia pieniędzy, bez żadnego rozstrzygania sprawy. Kan. 286 - Zabrania się duchownym uprawiania transakcji osobiście lub przez innych, czy to na własną, czy na korzyść innych, chyba że za zgodą legalnej władzy kościelnej.

44. Jakie elementy Obrzędu Sakramentu Święceń spotykamy wyłącznie przy jego sprawowaniu? SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ W szóstym rozdziale Dziejów Apostolskich czytamy o ustanowieniu siedmiu pierwszych diakonów: „Tych stawili przed oczyma apostołów, a oni pomodliwszy się, włożyli na nich ręce”. Możemy tu rozpoznać dwa składniki sakramentu: modlitwę (forma) i nałożenie rąk (materia).