روزه دار بي روزه ، شب زنده دار بي بهره قال علي عليه السلام :

1. روزه دار بي روزه، شب زنده دار بي بهره قال علي عليه السلام : «کَم مِن صائِمٍ لَيسَ لَهُ مِن صِيامِهِ اِلّا الجُوعُ و الظَّماءُ، وَ¬کَم مِن قائِمٍ لَيسَ لَهُ مِن قِيامِهِ اِلَّا السَّهَرُ و العَناءُ، حَبَّذا نَومُ الاَکياسِ وَ اِفطارُهُم.» امام علي عليه السلام مي فرمايند : «چه تعداد، روزه داراني که گويا روزه نيستند، و جز گرسنگي و تشنگي بهره اي نبرده اند، و چقدر شب زنده¬داراني که قيام و عبادت خودشان چيزي جز بي خوابي و خستگي نداشته¬اند، و چه زيباست خواب هوشمندان و خوراکشان!؟» بزرگترين پشتوانه عبادات از جمله روزه و نماز، اخلاص و توجه به معبود است. در صورتي که اعمال عبادي ما از چنين ارزشي تهي گردد،به خودي خود ارزش و اعتبار معنوي و مقبول خود را از دست مي¬دهد. انجام فرامين و دستورات ديني، هر چند با انجام ظاهري آنها و با رعايت چهارچوب مشخصي که دارند، موجب اسقاط تکليف مي¬شود و از بار تعهد و وظيفه¬مندي انسان مي¬کاهد؛ وليکن از نظر تاثيرگذاري در تکامل توحيدي، مستلزم برخورداري از روح اخلاص و ايمان واقعي هستند.و اعمال قالبي و رفتارهايي که به صورت عادت در آمده باشند، نمي¬توانند بهترين و نيکوترين باشد. صفحه 1 بهار هشتم

2. روزه دار روزه مي گيرد، از مفطرات امساک مي کند، از تمام لذايذ و شهوات چشم مي پوشد، ولي روح بندگي و عبوديت تحت تاثير نفسانيت قرار گرفته و روزه را به کالبد بي جان مبدل ساخته است. چنين روزه داري گويا روزه نگرفته و تنها رنج گرسنگي و تشنگي را تحمل نموده است. در نماز و شب زنده داري نيز مساله همين است. شب زنده دار و کسي که به انگيزه الهي خودش، روي در محراب عبادت گذاشته است، لازم است پيش از دلخوشي به کمّيت و مقدار عملي که انجام مي دهد، به کيفيت توجه کند و روح عبوديت و بندگي را بستر حرکات عبادي خويش قرار دهد، تا به کمال مطلوب نائل آيد؛ در قلمرو خداگونگي و کسب معنويت توحيدي قدم بردارد، وگرنه، جز خستگي و بي خوابي بهره اي نمي برد و از فلسفه اعمال عبادي بي نصيب مي ماند. به همين خاطر است که حضرت علي عليه السلام هوشمندان و مردان و زنان زيرک را مي ستايد و به خواب و خوراک آنها که کنايه از روزه دار نبودن است غبطه مي خورد. همچنين در موارد ديگري نيز خواب عالمان و دانشمندان، بر عبادت جاهلان برتر آمده اند، زيرا زيرکان هوشمند و صاحبان معرفت، هميشه و همه جا، بُعد الهي عمل وحرکت خود را لحاظ مي کنند، طبق راي و نظر شارع مقدّس از الگوهاي خدايي تبعيت مي نمايند، هر وظيفه اي را به جا و باجميع شرايط انجام مي دهند و رضامندي و پسند پروردگار را خالصانه پي مي گيرند. پایان بهار هشتم صفحه 3 بهار هشتم