390 likes | 806 Views
SURAT – HISTORY AND PICTURES. સુરત સોનાની મુરત . http://suratiundhiyu.wordpress.com/. રજુકર્તા: વિપુલ દેસાઈ . CLICK FOR NEXT SLIDE. desaivm50@yahoo.com.
E N D
SURAT – HISTORY AND PICTURES સુરત સોનાની મુરત http://suratiundhiyu.wordpress.com/ રજુકર્તા: વિપુલ દેસાઈ CLICK FOR NEXT SLIDE desaivm50@yahoo.com
Surat, city, southeastern Gujarat state, west-central India. It lies near the mouth of the Tapti River at the Gulf of Khambhat(Cambay). The city is believed to have been founded by a Brahaman named Gopi, who built the Gopi Talav (water reservoir) in 1516 and named the area Surajpur or Suryapur. Surat became the name of the city in 1520. It was plundered by Muslims in the 12th and 15th centuries. In 1514 the Portuguese traveler Duarte Barbosa described Surat as a leading port. It was burned by the Portuguese (1512 and 1530) and conquered by the Mughals (1573) and was twice sacked by the Maratha king Shivaji (17th century). Surat thereafter became the emporium of India, exporting cloth and gold. Its major industries were textile manufacture and shipbuilding. The British established their first Indian factory (trading post) at Surat (1612). The city gradually declined throughout the 18th century. The British and Dutch both claimed control, but in 1800 its administration passed to the British. Surat, the city of commerce was an important port that first attracted the Europeans to the riches of India. The East India Company established its first warehouses in Surat in 1612. And it was at Surat that Sir Thomas Roe landed when he came as King James' ambassador to the court of Emperor Jahangir. In Mughal times, Surat was the main port from which pilgrims sailed to Mecca. Even today, Surat is a premier industrial city of India. It is a city of riches, of gems and diamonds. Times may have changed but Surat remains and continues to grow. Surat became the most important trade link between India and many other countries and was at the height of prosperity till the rise of Bombay port in the 17th and 18th centuries. Surat was also a flourishing centre for ship building activities. The whole coast of Tapi from Athwalines to Dumas was specially meant for ship builders who were usually Rassis. By the mid-19th century Surat was a stagnant city of 80,000 inhabitants. It prospered again with the opening of India’s railways. The ancient art of manufacturing fine muslin was revived, and Surat’s cottons, silks, brocades, and objects of gold and silver became famous. The surrounding area is intensively cultivated; chief crops include cotton, millet, pulses, and rice. Surat is famous for its monuments and the centuries old ‘old fort’ that stands tall in the city. It was built by Muhammad bin Tughlak in the 14th century to guard the city from Bhils attack. Known as Muhammad Kunhi by birth, he was the most cruel and cold-blooded sultan among the Mughal Emperors; but was very concerned about his men and brilliantly made this fort. The fort was invaded twice by the Maratha Emperor, Chhatrapati Shivaji. This exquisite architectural marvel with strong walls and iron bars is a place of worth a visit. The fort is now being used as the Municipal office of the city. In the meanwhile, decades and centuries had rolled by, and the city has emerged as a significant industrial city of India, and had developed its own distinctive cultural flavour and cuisine. A person living in the city of SURAT is called a SURATI and they are proud being called SURATI OR SURATILALA - VIPUL DESAI (desaivm50@yahoo.com)
Weaver carries loom accessories આ પતંગ ચગાવવાની ફીરકી નથી !!!!!
TOWER AT BHAGAL Devdi-Mubarak-old
CHAUTA BAZAR HIRA BAUG
Nice wooden houses in Old city of Surat Front porch old city house
Diamond Market - Varachha Diamond workers
ગાય પગલા તાપી કિનારે સુરતીલાલા કેમ કહેવાય? જ્યાં જગા મળી ત્યાં મોજ મજા કરે...પછી સ્મશાન કેમ ના હોય?
OLD FORT નવું બનાવવાની ઘેલછામાં જુના કિલ્લાની અવદશા
Old Fort Surat Old-Cemetery Of Surat
Shanivari - Saturday Market GOAT MARKET BEHIND CIVIL HOSPITAL
Gangor snack corner - Ghod Dod Street old city of Surat
એક હુરતી હઝલ પન્નીને પહતાયા તો કે'ટોની, વાહણ જો અથડાય તો કે'ટોની અમના તો કે'ટો છે પાપણ પર ઉચકી લેમ, પછી માથે ચડી જાય તો કે'ટોની અમના તો પ્યાર જાણે રેહમની દોરી, એના પર લુગડા હુકવાય તો કે'ટોની "એની આંખોના આભમાં પંખીના ટોળા", પછી ડોળા દેખાય તો કે'ટોની હમ,તુમ ઔર ટન્હાઇ, એ બધુ ઠીક મારા ભાઇ, પછી પોયરા અડ્ડાય તો કે'ટોની લેખકઃઅજ્ઞાત વિપુલ દેસાઈનો હુરતી હઝલનો જવાબ: પહતાયા પછી પસડાય તો કે'ટોની, પછી વાહણ ફુટી જાય તો કે'ટોની પાપણ ઉસકી લીધા પછી, પડી જાય તો કે'ટોની તારી રેહમની દોરી કોઇ લુટી જાય ને, તારા પોતીયા ઢીલા થાય તો કે'ટોની પંખીના ટોળા આંખમાં ડંખી જાય, ને ડોળા ફાટી જાય તો કેટોની હમ,ટુમ,ટન્હાઇ બધી તાપીમાં ન્હાય, વગર જણ્યે હુવાવડ થાય તો કે'ટોની લેખકઃવિપુલ દેસાઇ – desaivm50@yahoo.com
સુરતી લાલાને અર્પણ……………. ક્યાં મળે દોસ્તોમાં મા આટલો પ્યાર,કઇંક થાય ને મળવા આવે દોસ્ત હજાર,ક્યાં એવી CNG રીક્ષા અને ક્યાં એવા રસ્તા,અહીની રેસ્ટોરન્ટ મોઘીં ને પાન સસ્તા,સુરત મા જાત જાત ના લોકો વસતા,સુરતીઓ કાઢે ટાઈમ હસતા હસતા ક્યાં એવો વરસાદ, ક્યાં એવી ગરમી,ક્યાં મળે છોકરીઓ આટલી હસતી ને કુદતી ક્યાં કોઇને મળે છે જીવન મા આવી ધીંગા-મસ્તી,સૌથી બેસ્ટ આપણી સુરતની વસ્તી ક્યાં એવી ઉત્તરાયણ, ક્યા એવી હોળી,તહેવારો મા ભેગી થાય આખી દોસ્તોની ટોળી,ક્યાં એવી નવરાત્રિ, ક્યાં એવી દિવાળી,ક્યા મળે સીટી લાઈટની ની રંગીલી શામ,ક્યાં મળે ઘોડદોડ પર જોવા જેવી દોડા દોડ ક્યા મળે લેક-વ્યુ ગાર્ડનની મદહોશ મસ્તીચોકના રસવાળા ખમણ અને ડુમસના ભજીયા રાંદેરની આલુંપુરી ને જલારામનો લોચો કાકીની પાવભાજી ને બનારસી પાન આ તો સેમ્પલ છે, સુરતી આઈટેમો તો એમ્પલ છે.હોય કાઠીયાવાડી કે ઉડિયા માળી, બંગાળી કે બિહારી મારવાડી કે મદ્રાસી, તાપીકોલા પિને થઇ જાય છેસુરતી પ્રસ્તુતકર્તા: વિપુલ દેસાઈ desaivm50@yahoo.com http://suratiundhiyu.wordpress.com/