1 / 26

การดำเนินธุรกิจกับปัจจัยที่เกี่ยวข้อง

การดำเนินธุรกิจกับปัจจัยที่เกี่ยวข้อง. Business Ethics. กรณีศึกษาจริยธรรมทางธุรกิจ. Hamburger Crisis / Tomyam Kung Crisis Thai Politics ทุจริตเชิงนโยบาย ภาวะโลกร้อน สิ่งแวดล้อมถูกทำลาย เบอร์นาร์ด เมดอฟฟ์ ( Bernard Madoff ) อดีต Chairman ของตลาดหุ้นแนสแดค. กรณีศึกษาจริยธรรมทางธุรกิจ.

Download Presentation

การดำเนินธุรกิจกับปัจจัยที่เกี่ยวข้อง

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. การดำเนินธุรกิจกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องการดำเนินธุรกิจกับปัจจัยที่เกี่ยวข้อง Business Ethics

  2. กรณีศึกษาจริยธรรมทางธุรกิจกรณีศึกษาจริยธรรมทางธุรกิจ • Hamburger Crisis / Tomyam Kung Crisis • Thai Politics • ทุจริตเชิงนโยบาย • ภาวะโลกร้อน • สิ่งแวดล้อมถูกทำลาย • เบอร์นาร์ด เมดอฟฟ์ (Bernard Madoff) อดีต Chairman ของตลาดหุ้นแนสแดค

  3. กรณีศึกษาจริยธรรมทางธุรกิจกรณีศึกษาจริยธรรมทางธุรกิจ • จริยธรรมเชิงกลยุทธ์ (กลยุทธ์ CRS (Corporate Social Responsibility) • Intel • Cisco System • CP/7-11 • SCG • IBM • รณรงค์ภาวะโลกร้อน (Recycle)

  4. ความหมายของธุรกิจ • การดำเนินกิจกรรมที่เป็นแบบแผนของนักธุรกิจในการผลิตและขายสินค้า หรือบริการ เพื่อสนองความต้องการของสังคม โดยมุ่งหวังผลกำไร

  5. จุดมุ่งหมายของการประกอบธุรกิจจุดมุ่งหมายของการประกอบธุรกิจ • เพื่อนำเสนอความต้องการ ให้แก่ผู้อุปโภคบริโภค • เพื่อนำเสนอความพึงพอใจให้แก่ลูกค้า • นำผลกำไรมาสู่ผู้ลงทุน • รักษาสัมพันธภาพระหว่างกิจการกับ พนักงาน ผู้บริโภค และสภาพแวดล้อมภายนอก • เพื่อความอยู่รอด และเจริญเติบโตของธุรกิจนั้น ๆ • ให้บริการแก่ท้องถิ่น และเสริมสร้างความเจริญแก่สังคม

  6. ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Stakeholders) ของธุรกิจ ผู้มีส่วนได้เสียชั้นที่1 • ลูกจ้าง • ผู้ถือหุ้นและเจ้าของ • ลูกค้า • ผู้จำหน่ายวัตถุดิบ • คู่แข่งขัน • ผู้จัดจำหน่ายสินค้า • เจ้าหนี้ • ผู้มีส่วนได้เสียชั้นที่ 2 • ชุมชนท้องถิ่น • รัฐบาล • สภาพแวดล้อมในระดับโลก • กลุ่มนักรณรงค์ในสังคม • สื่อมวลชน • กลุ่มสนับสนุนธุรกิจ

  7. ผู้มีส่วนได้เสียกับกิจการขั้นที่ 1

  8. ลูกจ้าง สิ่งที่คาดหวังจากธุรกิจ มีความมั่นคงในหน้าที่การงาน ได้รับค่าจ้างอย่างเป็นธรรม การได้รับการยอมรับ สภาพการทำงานที่ปลอดภัยและสะดวกสบาย จริยธรรมทางธุรกิจ ความยุติธรรม การสร้างขวัญและกำลังใจ สวัสดิการ สร้างความปลอดภัยในการทำงาน การปฏิบัติตามกฎหมายแรงงานอย่างเคร่งครัด พัฒนาลูกจ้างอย่างต่อเนื่อง ทั้งความรู้และตำแหน่งหน้าที่การงาน

  9. ผู้ถือหุ้นและเจ้าของ คาดหวังจากธุรกิจ ได้รับผลตอบแทนจากการลงทุนในระดับที่น่าพอใจ มูลค่าตลาดของหุ้นสูงขึ้น มีการขยายการลงทุนอย่างต่อเนื่อง พนักงานมีความพร้อมที่จะทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำงาน การยอมรับจากสังคม จริยธรรมที่ธุรกิจควรคำนึงถึง ความซื่อสัตย์สุจริต

  10. ลูกค้า คาดหวังจากธุรกิจ ได้รับสินค้าและบริการที่มีคุณภาพคุ้มกับเงินที่จ่าย ได้รับความปลอดภัยจากการใช้สินค้าและบริการ มีการบริการหลังการขายที่ดี ไม่หลอกลวงลูกค้า จริยธรรมที่ธุรกิจ ความซื่อสัตย์สุจริต การบริการที่ดี ราคาที่ยุติธรรม

  11. ผู้จำหน่ายวัตถุดิบ คาดหวังจากธุรกิจ ได้รับคำสั่งซื้ออย่างสม่ำเสมอ ได้รับการชำระเงินตรงเวลาและตามเงื่อนไข จริยธรรมที่ธุรกิจควรมีให้ ความซื่อสัตย์สุจริต ความตรงต่อเวลา

  12. คู่แข่งขัน คาดหวังจากธุรกิจ ได้รับส่วนครองตลาดสูงสุด อยากให้อุตสาหกรรมเติบโต จริยธรรม พัฒนา นวัตกรรมทางเทคโนโลยี สินค้า และการผลิต รักษามาตรฐานสินค้าและบริการ สร้างการเจริญเติบโต ไม่โจมตีคู่แข่งขันนอกกติกา

  13. ผู้จัดจำหน่าย ความคาดหวัง ได้รับสินค้าตรงเวลาตามเงื่อนไขและราคาที่เหมาะสม เสนอขายสินค้าและบริการที่ผู้บริโภคไว้ใจและได้ประโยชน์ จริยธรรม ซื้อสินค้าในราคาที่เป็นธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต การตรวจสอบได้ การไม่คอรัปชั่น

  14. เจ้าหนี้ คาดหวัง ได้รับชำระเงินกู้เต็มจำนวน ได้รับดอกเบี้ยตามเวลา จริยธรรม ชำระหนี้ตามเวลาและเงื่อนไขที่กำหนด ไม่เบี้ยวหนี้ มีการแจ้งให้ทราบกรณีมีปัญหา รักษาคำพูด

  15. ผู้มีส่วนได้เสียขั้นที่สองผู้มีส่วนได้เสียขั้นที่สอง

  16. ชุมชนท้องถิ่น คาดหวัง มีการว่าจ้างแรงงานท้องถิ่น ไม่เกิดมลพิษต่อสภาพแวดล้อมในชุมชน ท้องถิ่นเกิดการพัฒนา จริยธรรม ไม่ประกอบธุรกิจที่ส่งเสริมให้สังคมเสื่อม (เช่น การพนัน ยาเสพติด บริการทางเพศ) จ้างแรงงานท้องถิ่นก่อน ใช้แรงงานถูกกฎหมาย รักษาสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น ร่วมพัฒนาท้องถิ่น เช่น บริจาคเงินช่วยเหลือสาธารณกุศล ให้ทุนการศึกษาและวิจัย

  17. รัฐบาล คาดหวัง เพิ่มรายได้ของรัฐบาลโดยเก็บภาษีได้มาก ชำระภาษีตามความเป็นจริง ส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจ จริยธรรม ดำเนินธุรกิจตามกฎหมาย ส่งเสริมกิจการของรัฐบาล เสริมสร้างและพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม

  18. กฎหมาย คาดหวัง ธุรกิจมีการปฏิบัติถูกต้องตามกฎหมาย จริยธรรม ไม่ประกอบธุรกิจผิดกฎหมาย ศึกษาและปฏิบัติตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจ เช่น กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ กฎหมายแรงงาน กฎหมายภาษีอากร กฎหมายลิขสิทธิ์ กฎหมายธนาคาร กฎหมายตลาดหลักทรัพ เป็นต้น

  19. สภาพแวดล้อมในระดับโลกสภาพแวดล้อมในระดับโลก คาดหวัง ส่งเสริมการค้าเสรี พัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในโลก ไม่ละเมิดสิทธิมนุษยชน จริยธรรม ดำเนินธุรกิจไม่ให้ทำลายสิ่งแวดล้อม อนุรักษ์ รักษาสิ่งแวดล้อม และมีการใช้ทรัพยากรอย่างประหยัด ผลิตสินค้าที่บรรจุภัณฑ์ย่อยสลายได้ง่ายไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม ไม่ทิ้งขยะเป็นพิษลงในแม่น้ำ ลำคลอง คู คลอง หนอง บึง ต่าง ๆ มีส่วนช่วยในการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อม เช่นการส่งเสริมกิจกรรมปลูกป่า ปฏิบัติตามกฎหมายสิ่งแวดล้อม

  20. กลุ่มนักรณรงค์ คาดหวัง ต้องการให้กิจการต่างๆประกอบธุรกิจอย่างเป็นธรรม มีมาตรฐานที่ดี และ อยู่ในกรอบวัฒนธรรมอั้นดีงาม จริยธรรม ความโปร่งใสสามารถให้กลุ่มดังกล่าวเข้ามาตรวจสอบได้ ส่งเสริมกิจกรรมของนักรณรงค์เพื่อสิ่งแวดล้อม หรือกิจกรรมที่ดี ๆ

  21. สื่อมวลชน คาดหวัง เสนอข่าวต่างๆ ที่เกี่ยวกับสุขภาพสวัสดิการ และ สวัสดิภาพที่ดี ๆ นำเสนอข่าวที่เป็นจริง ติดตามความเคลื่อนไหวและนำเสนอเรื่องราวดี ๆ ให้ประชาคมทราบ จริยธรรม ไม่แกล้งสร้างข่าวเพื่อสร้างภาพพจน์โดยอาศัยสื่อมวลชนเป็นเครื่องมือ

  22. การรับฟังความคิดเห็นจากสาธารณชนการรับฟังความคิดเห็นจากสาธารณชน ผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้เสีย สร้างและปกป้องค่านิยมในสังคม ลดความเสี่ยงต่ออันตรายที่มีต่อสวัสดิภาพของประชาชน สร้างสรรค์สังคมที่เติบโตอย่างยั่งยืน อิทธิพลของผู้มีส่วนได้เสีย เป็นเรื่องใหม่และกำลังได้รับความนิยมในสังคม มักให้การสนับสนุนนักรณรงค์ สร้างแรงกดดันต่อการบริหารราชการของรัฐ

  23. กลุ่มสนับสนุนธุรกิจเช่น หอการค้าและสมาคมการค้าต่างๆ คาดหวัง ให้ข้อมูลกับธุรกิจและอุตสาหกรรมเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป จริยธรรม นำเสนอข้อมูลที่เป็นจริง เป็นสมาชิกขององค์กรเพื่อช่วยกันแก้ปัญหาหรือพัฒนา

  24. เหตุผลที่เห็นว่าธุรกิจควรรับผิดชอบต่อสังคมเหตุผลที่เห็นว่าธุรกิจควรรับผิดชอบต่อสังคม เป็นประโยชน์ในระยะยาวกับองค์กรธุรกิจเอง เพราะจะทำให้สังคมนั้นดีขึ้น เป็นการสร้างภาพพจน์ที่ดีต่อสาธารณะ เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องไม่กระทำสิ่งที่ผิดกฎหมาย เป็นการผดุงวัฒนธรรม และ ศีลธรรมอันดีงาม ถ้าสินค้าราคาต่ำลง ค่าครองชีพก็ลดลง องค์กรธุรกิจบางแห่งมีฐานะทางการเงินและกำลังที่เหมาะสมที่จะแก้ปัญหาสังคมได้

  25. เหตุผลที่ธุรกิจ(ใช้อ้าง)ไม่ควรรับผิดชอบต่อสังคมเหตุผลที่ธุรกิจ(ใช้อ้าง)ไม่ควรรับผิดชอบต่อสังคม บั่นทอน และ เป็นการขัดแย้งต่อการทำกำไรสูงสุด ค่าใช้จ่ายในการรับผิดชอบสังคมสูงมาก (ภาระค่าใช้จ่าย) องค์กรธุรกิจส่วนใหญ่ไม่ชำนาญไม่เพียงพอที่จะแก้ปัญหาสังคม เห็นประโยชน์ของตนสำคัญกว่าความเดือดร้อนของผู้อื่น เห็นว่าคนอื่น ๆ ก็ทำกัน (จนกลายเป็นค่านิยมและวัฒนธรรมที่ติดต่อกันมา) เพื่อความอยู่รอดโดยไม่สนใจบุคคลอื่น

  26. Questions

More Related