تهيه : عليرضا نتاج

1. معاهدات بين المللي زيست محيطي تهيه : عليرضا نتاج

2. شروع معاهدات زيست محيطي در سطح جهاني • نقطه عطف توجه جوامع بشري به مسئله محيط زيست بعنوان يك مسئله در مقياس جهاني در سال 1972 و در كنفرانس سازمان ملل متحد درباره محيط زيست و انسان و در شهر استكهلم سوئد بود • در اين كنفرانس هيچ معاهده اي به امضا نرسيد ولي اين كنفرانس شروع توجه جهاني به مسئله محيط زيست بود • پيامد اين كنفرانس شكل گيري نهادهاي زيست محيطي در كشورهاي دنيا بود

3. روند شكل گيري معاهداتبين المللي نهاد زيست محيطي كشور الحاق تصويب و امضا انجام هماهنگي در سطح ملي اجلاس وزيران براي بررسي براكت ها وزارت امور خارجه هيئت وزيران كشورها اجرا نتايج مطالعات دانشمندان در مورد مسئله زيست محيطي UNEP مجمع عمومي سازمان ملل پذيرش معاهده تشكيل INC مجالس بررسي پيش نويس اوليه معاهده تائيد

4. امضاء تصويب توسط وزيران محيط زيست كشورها تائيد ارسال بصورت يك لايحه توسط نهاد زيست محيطي به هيئت وزيران كشور الحاق تصويب لايحه توسط مجلس قانون گزاري كشور

5. UNEPUnited Nations Environment Programs • برنامه محيط زيست ملل متحد يكي از سازمانهاي زير مجموعه سازمان ملل است كه داراي وظايف ذيل ميباشد: • ارزيابي جهاني و منطقه اي و ملي روند وضعيت محيط زيست • ايجاد توسعه ابزارهاي محيط زيستي در سطح بين المللي و ملي • تقويت نهادهاي مديريت محيط زيست • ايجاد تسهيلات براي تبادل دانش و فن آوري جهت دستيابي به توسعه پايدار • تشويق مشاركت عمومي از طريق جامعه مدني و بخش خصوصي

6. روند شكل گيري پروتكلهايبين المللي • پروتكل: سندي است تعهد آور كه بعنوان تكميل كننده تعهدات معاهده و يا بعنوان آئين نامه اجرائي معاهده بحساب ميايد كنفرانس اعضاء كشورهاي متعاهد دبيرخانه معاهده تشكيل گروه هاي كاري بين دول تصويب ضرورت تدوين پروتكل الحاق لايحه مجلس قانون گزاري پذيرش پروتكل هيت وزيران كشور متعاهد اجرا پذيرش لايحه

7. كنوانسيون بين المللي تغييرات آب وهوا • در سال 1392 در ريودوژانيرو هنگام برگزاري اجلاس سران زمين براي امضا گشوده شد • دبير خانه اين كنوانسيون در شهر بن آلمان قرار دارد • هدف از اين كنوانسيون جلوگيري از افزايش درجه حرارت زمين از طريق كنترل انتشار گازهاي گلخانه اي بود • ضميمه 1 ( Annex 1 ) : اغلب كشورهاي سازمان همكاري اقتصادي و توسعه به همراه اروپاي مركزي و شرقي • ضميمه 2 ( Annex 2 ) : كشورهاي غني و توسعه يافته به منظور در اختيار گذاشتن تكنولوژي هاي لازم

8. پروتكل كيوتو • در سال 1997 در شهر كيوتو به امضا رسيد • مطابق اين پروتكل كشورهاي ضميمه 1 توافق كردند انتشار 6 گاز گلخانه اي زير را 5% نسبت به سال 1990 در يدوره زماني بين سالهاي 2008 تا 2012 كاهش دهند • دي اكسيد كربن CO2 • متان CH4 • نيتروس اكسايد N2O • هيدرو فلئورو كربن HFCS • پرفلئورو كربن PFCS • سولفور هگزا كلرايد SF6

9. ارگانهاي فرعي پروتكل كيوتو • SBSTA1: ارگان مشاوره و فن آوري • وظيفه آن جمع آوري اطلاعات علمي و فني مربوط به موضوع معاهده است • SBI2: ارگان امور اجرائي • نحوه اجرا و تصميمات پروتكل را بررسي و ارزيابي ميكند • AGBM3: ارگان بررسي كننده كفايت معاهده • 1- Subsidiary Body on Science and Technical Advice • 2- Subsidiary Body of Implementation • 3- Ad-hoc Group on the Berlin Mandate

10. اثر گلخانه اي • اين 6 گاز داراي توان گرمايشي ( 1GWP ) متفاوتي هستند به همين علت توان گرمايشي دي اكسيد كربن به عنوان مبنا در نظر گرفته شده است. 1- Global Warming Potential

11. تجارت انتشار • -كاهش آلاينده ها در كشور ديگر • - اجراي مشترك آلاينده ها با كشور هاي ديگر • - پرداخت هزينه كاهش آلاينده ها به كشور ديگر

12. كنوانسيون وين براي حفاظت از لايه ازن • لايه ازن در سال 1919 توسط چارز فابري كشف شد • كاهش لايه ازن در سال 1974 توسط استولارسكي گزارش شد • كنوانسيون وين در سال 1985 بمنظور حفاظت از لايه ازن به امضا رسيد

13. پروتكل مونترال • در سال 1987 و در شهر مونترال كانادا به تصويب رسيد • مطابق پروتكل مونترال تمام اعضا معاهده و پروتكل متعهد شدند كه مصرف 5 نوع از گازهاي اصلي CFC و 3 نوع گاز هالون ( ضميمه A ) را در در سطح سال 1986 ثابت نگه دارند و بعد از 10 سال به تدريج به 50% كاهش دهند • پروتكل مونترال براي كشورهاي در حال توسعه و كشور هاي پيشرفته بنا بر اصل مسئوليت مشترك اما متفاوت دو نوع برنامه زماني براي حذف تدريجي مواد مخرب لايه ازن ارائه نمود • كشورهاي در حال توسعه كه سرانه مصرف آنها كمتر از 3/0 كيلو گرم در سال باشد فرصت زماني بيشتر از 10 سال براي اجراي تعهداتي خود دارند

14. چهار الحاقيه پروتكل مونترال • 1- الحاقيه لندن • اضافه شدن برخي تركيبات مانند تتراكلريد كربن و متيل كلروفرم و ديگر CFCهاي هالوژنه (‌ اين دسته ضميمه B پروتكل ناميده ميشوند ) • الزام به گزارش توليد و مصرف HCFC • 2- الحاقيه كپنهاگ • اضافه شدن HBFC و متيل برومايد به پروتكل • 3- الحاقيه مونترال • الزام به صدور مجوز براي تجارت مواد مخرب لايه ازن • الحاقيه پكن • اضافه شدن HCFC و بروموكلرومتان و HBFC به پروتكل ( ضميمه C )