920 likes | 1.22k Views
سمینار حمل و نقل. خلاصهای از کتاب راهنمای نگارش و ویرایش ، تالیف محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح توسط: م. زند، ه. آلاحمد، ح. فتوحی، و ب. ترکمندی دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف. همزه. همزه ساکن در وسط کلمه پس از مصوت کوتاه فتحه به صورت ”أ“ نوشته ميشود. رأس مأخذ رأفت. همزه.
E N D
سمینار حمل و نقل خلاصهای از کتاب راهنمای نگارش و ویرایش، تالیف محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح توسط: م. زند، ه. آلاحمد، ح. فتوحی، و ب. ترکمندی دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف
همزه • همزه ساکن در وسط کلمه پس از مصوت کوتاه فتحه به صورت ”أ“ نوشته ميشود. • رأس • مأخذ • رأفت
همزه • همزه وسط کلمه پس از مصوت کوتاه فتحه و پيش از مصوت بلند ”آ“ به صورت ”آ“ نوشته ميشود. • مآخذ • منشآت
همزه • همزه در کلمات مرکب نيز به صورت ”آ“ نوشته ميشود: • نوآور • فنآوري • نامآور
همزه • گاهي دراثر گذشت زمان دو جزء کلمه با هم ترکيب ميشوند: • پيشامد • خوشايند • دلاور
همزه • همزه وسط کلمه پس از مصوت کوتاه ”اُ“ به صورت ”ؤ“ نوشته ميشود. • رؤيت • مؤکّد کلمه ”سؤال“ به پيشنهاد فرهنگستان سئوال هم نوشته ميشود.
همزه • همزه مفتوح بعد از حرف ساکن در وسط کلمه با کرسي ”ا“ نوشته ميشود: • مسأله • هيأت • نشأت • جرأت
همزه • همزه پس از مصوت کوتاه ”اِ“ با کرسي ”ئـ“ نوشته ميشود. • ائتلاف • تخطئه • رئاليست
همزه • کلمات و اسمهاي خارجي با کرسي ”ئـ“ نوشته ميشوند: • پنگوئن • ژوئن • ژوئيه • ونزوئلا
همزه • همزه متحرک، پيش از مصوت بلند ”ـُو“ به صورت ؤ نوشته ميشوند: • مسؤول • رؤوس • مرؤوس
همزه • همزه مکسور پس از مصوت بلند ”آ“ در کلمه هاي عربي رايج در زبان فارسي به صورت ”يـ“ تلفظ و نوشته ميشوند: • دايم • زايد • فوايد
همزه • همزهي کلمهي ”است“ پس از کلماتي که با الف و يا واو پايان مييابند حذف ميشود: • داناست • نيکوست
همزه • در واژه هاي فارسي همزه تنها در اول قرار ميگيرد.
فعلهاي ربطي • صورتهاي صرفي افعال ربطي پس از واژههاي مختوم به صامت بدون همزه نوشته ميشوند
فعلهاي ربطي • صورتهاي صرفي افعال ربطي پس از واژههاي مختوم به ـه، ي و ـَي با همزه نوشته ميشوند:
فعلهاي ربطي • صورتهاي صرفي افعال ربطي پس از واژههاي مختوم به الف و ”ـُو“ بدون همزه نوشته ميشوند:
ضماير اضافي • ضماير اضافي پس از واژههاي مختوم به مصوت ”ـَو“ بدون همزه اضافه ميشوند: • راهروت • جلوش • پرتوت
ضماير اضافي • ضماير اضافي پس از واژههاي مختوم به مصوت ”ا“ و ”ـُو“ به همراه ”يـ“ اضافه ميشوند: • نيرويش • قلمهايمان
ضماير اضافي • ضماير اضافي پس از واژههاي مختوم به مصوت ”ـِي “ با همزه و به صورت جدا اضافه ميشوند: • زندگيام • بارانياش • گراميتان • سيامين
نشانهي اضافه • اگر کلمه به مصوتهاي ”ـَ و“، ”ـَ ي“ و ”ـِ ي“ ختم شود حرف آخر مضاف فقط کسره ميگيرد: • طيِ زمان • دوِ صدمتر • ميِ هفت ساله
نشانهي اضافه • نشانهي اضافه پس از کلمههاي مختوم به ”ـه“ به صورت ”ـة“ و يا ”ي“ نوشته ميشود. • خانهي نوساز(Ctrl+Shift+2) • خانة نوساز (shift+z)
تنوين • در کلمههاي عربي اگر ”ﺓ“ جزء کلمه باشد تنوين روي الف بعد از آن و اگر نباشد تنوين روي ”ﺓ“ قرار ميگيرد: • موقتاً • حقيقهً • عمدهً
تشديد • ”ـيّت“ مصدري در پايان کلمههاي عربي حتما با تشديد به کار ميرود: • اهليّت • محدوديّت “ـيت“ در ”صلاحيت“ از نوع بالا نيست و بايد توجه شود.
الف مقصور • کلمات عربي مختوم به الف مقصور که در فارسي رايج هستند به همان شکل ملفوظ نوشته ميشوند؛ به جز اسمها. • مرتضي • منتها • مستثنا
الف مقصور • ترکيبهاي عربي داراي الف مقصور که در فارسي رايج هستند بهتر است به همان صورت نوشته شوند: • منتهياليه • مستثنيمنه
فصل و وصل واژهها در فارسي • حرف اضافهي ”به“ به طور کل جدا نوشته ميشود مگر در برخي ترکيبهاي عربي رايج در فارسي:
فصل و وصل واژهها در فارسي • هرگاه حرفهاي ”بـ“، ”مـ“ و ”نـ“ بر سر فعلهاي که با همزه آغاز ميشوند درآيد، همزه به ”يـ“ تبديل ميشود:
فصل و وصل واژهها در فارسي • لفظ ”بي“ جز در موارد استثنا، به صورت جدا به کار ميرود:
فصل و وصل واژهها در فارسي • ”هم“ به صورت جدا از کلمه بعد به کار ميرود مگر در صورتي که واژهي بعد با ”مـ“ آغاز شود:
فصل و وصل واژهها در فارسي • ”هيچ“، ”اين“ و ”آن“ به طور کلّي از کلمه بعد خود جدا هستند:
فصل و وصل واژهها در فارسي • پسوندهاي ”تر“ و ”ترين“ به جز در کلمههايي که به ”ـت“ و ”ـي“ ختم ميشوند جدا به کار ميروند:
معرفي نرمافزار Parsira pas bedarim
معرفي نرمافزار • ارائه پيشنهاد واژههاي فارسي معادل، براي واژههاي عربي رايج در زبان فارسي • داراي فرهنگ زبان فارسي با بيش از 12000 واژه • پالايشگر نوشته
معرفي نرمافزار ويراستيار
معرفي نرمافزار • اصلاح خطاهاي املايي • اصلاح اشتباهات ويرايشي • نشانهگذاري • استانداردسازي متون فارسي
فرهنگ املایی • کلمه های مرکب • عدم استقلال جز دوم • مصدر مرکب و صیغه های صرفی • گذاردن/گزاردن • دو یا چندگونگی نگارشی
کلمه های مرکب • جدانویسی بنیان نگارش زبان فارسی • جدا نوشته می شود • پسوند «کار» • پیمان کار/ پیمانکار تعریف هر جز آن دارای معنای مستقل است
کلمه های مرکب • «شناس» و «شناسی» به عنوان جز دوم کلمه مرکب
عدم استقلال جز دوم • جز دوم پسوند • چه، بان، کار، گر، گاه، زار، دان، وند، ور، سار، بر و … • متصل
مصدر مرکب و صیغه های صرفی آن • جدا اما نزدیک به هم تعریف ترکیب دو یا چند کلمه
مصدر مرکّب و صیغه های صرفی آن • مصدر مرخّم • غالباً در نقش اسم تعریف • حذف حرف نون در پایان مصدر • بزرگداشت پیشامد • قاعده فوق صادق نیست پیوسته پیشرفت
مصدر مرکّب و صیغه های صرفی آن • ترکیب های ساخته شده از مصدرهای مرکّب • متصل نوشته می شود
گذاردن/گزاردن گذاردن گزاردن ادای تکلیف و به جا آوردن حقی که آدمی بر عهده دارد نهادن و وضع و قرار دادن امری یا چیزی به طور عینی و قابل ملاحظه • سپاس گزار • خدمت گزار • بنیان گذار • بدعت گذار • قانون گذار
دو یا چند گونه نگارشی • در حد سواد آموزی و به دلیل رواج نسبی در بین عوام • یک دستی و یک نواختی در یک متن واحد • آن چه/ آنچه • به زودی/ بزودی، به راحتی/ براحتی، بویژه/ به ویژه • چشمداشت/ چشم داشت • چه طور/ چطور • روی داد/ رویداد • شناس نامه/ شناسنامه • ضرب در/ ضربدر
چند نکته ضروری • حشو • طایمؤلَّف • وجه وصفی • ترکیب های عربی متداول • فاعل بی جان • کلمه های رایج در زبان عامه
حشو • تكیهكلام • به قول گفتنی ها • بله، خلاصه • عرض شود که • حشوتكرار • در سن بیست سالگی • سوابق گذشته • تخته وایت برد • پس بنابراین • كلمهها یا عبارتهای زاید و بینقشیكه معمولاً در صحبتهای عادی و روزمره به كارمیرود. تعریف
طایمؤلَّف • حرف مخصوص عربی • در کلمه های غیر عربی (فارسی، فرنگی، ترک و …) جایز نیست
وجه وصفی • حتی الامکان فعل به صورت کامل صرفی • به ضرورت: تنها یک بار و بدون «واو» عطف • به بازار رفته، کتاب خریدم.